inloggen

Alle inzendingen van Gerard Castricum

119 resultaten.

Sorteren op:

De enige uitweg

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 119
Zit in de put in afnemend licht licht zonder zonzicht druilerige regen schemert neerslachtigheid waar in de put geen plaats voor is dáár somber ik met mijn tegenspoed dieper dan diep tot ik land licht is niet meer dan een vermoeden van stip de enige uitweg…

Winter 2013

netgedicht
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 175
Daar waar ik van de wereld af zou kunnen kijken heerst het grijs ijzig waait de wind de middag tegemoet neerslag wordt verwacht wanneer het licht zich terugtrekt in de nacht die zich met poedersneeuw zal laten overstuiven zo wordt gezegd zo wordt gedacht aan duinen alom hinder morgen in ’t verkeer met nog meer sneeuw Siberisch…

Natuursteen in de klei

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 1.113
Met wiegende heupen passeert ze ziet dat ik staar ziet niet dat ik haar zie denkt dat ik droom terwijl ik zit op koud steen met rondom de klei die haar voeten vergrijst vegen maakt op haar kuiten ze danst langs het steen waar in letters haar naam waar ik op zit naar haar staar naar de vegen die met haar bewegen ze danst in de klei…

Zomerbeek 2005

hartenkreet
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 741
De beek in verval ontdiept zichzelf met kreukelig blad en met zand van hogere lagen ze kruipt weg in de schaduw van verwilderend hout fijnstof met het sijpelende water zichtbaar waar de zon wat ruimte krijgt het nazomerlicht breekt brokkelig de schaduw die over haar stroomgebied hangt stuiptrekkingen van een lang gerekt bestaan…

Beehhh

hartenkreet
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 399
Vier dunne pootjes bleke huid een schaap de sneeuw ontsnapt maar niet de rappe handen blaat het het is lente weg dat kleed die hete jas wil als de zomer was mijn jas vermaakt wil straks een trui wil er graag een die pas net als mijn afpakte jas graag los gebreid dus als het kan een beetje wollig…

Klei

netgedicht
4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 316
de drab waarin ik uren investeer de helft van mijn leven de narigheid die zich beweegt langs kletsnatte lijnen van de buien met invloed ik voel mij neerslachtig als ik struikel over tegels scheefgeschoven over de vettige substantie aards slik met een hoog lutumgehalte maar kleurloos als een afgedekte hemel toch wordt ze blauw…

Tot aan mijn knieën in de polder

netgedicht
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 3.349
Drijfklei neemt mij op tot op een meter diep waar ik een bodem vind de oude wei ik wil mijn woorden geloven die ik ooit eens profeteerde de Broekpolder in haar water spiegel ik mij naast een divers gevormde gevellijn met stofbeslagen ruiten waarin de drab een wazig beeld hier wonen wij ze spreken zacht moe van ’t verhuizen…

Op de scheiding van twee eeuwigheden

netgedicht
3.0 met 17 stemmen aantal keer bekeken 6.726
Een eeuwige stroom dreigt over te gaan in de kater van de eeuwige haast dammen dwingen in de plannen kabbelend water tot verleden als onbelangrijk weggezet het heden laat zich daartoe winnen wij zijn aan zet maar wassen onze handen in de stroom die Judas spiegelt…

Strepen

netgedicht
2.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 401
Onwillige woorden schrijf ik die net niet zeggen wat ik denk teveel denk ik streep woorden in de strijd één woordje meer of minder raakt aan de essentie één verkeerde letter… weg woord ben de weg kwijt…

Kerkbuurt

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 572
Beroofd van schaduwspel en luwte ligt ’t in de wind en heet nog plein vrees ik door kerk en cafetaria bekeken wie daar blijft steken wordt gezien vindt er geen reden tot flaneren zal dus huiswaarts keren zonder zich te kunnen zetten bij een boom met bank of op een knus terras daar waar de herberg was werd recht gesproken over roof…

In contrast

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 1.337
Zit in mijn ochtendkrant van dood te lezen een vertroosting na de strijd die daartoe leidde werd verloren nauwelijks geboren licht te vroeg al uitgegaan een laatste vonk die zachtjes aangeblazen nagloeit in de tijd ik sluit mijn krant die aan de buitenkant druipt van het bloed……

Op de grens

netgedicht
3.0 met 73 stemmen aantal keer bekeken 43.255
Zichtbare schoonheid bewees haar zijn vermoedde pijn rond de schaduw van een tatoeage vermoedde een vlinder op de bloem op haar dij zo zij dat zei ik fladder niet als antwoord op mijn staren de bloem was de grens daar kwam niets bij…

Wachtend op een schreeuw

netgedicht
2.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 363
Woestijnen reiken horizonnen ver tot waar de prooi gestorven ligt als zand tot stof gemangeld ogenschijnlijk lijkt de aarde dood maar in de diepzee kiemt nieuw leven in het licht dat moeder aarde straalt het toeval neemt zijn kansen waar stort bui na bui op elke rotspartij tot kolkende stromen over kale akkers mossen kleuren al wat…

Bouwterrein

netgedicht
2.0 met 11 stemmen aantal keer bekeken 920
Staarde in de leegte van veel land dat grijs getuigde van onwijsheid steeds meer een stad waar één een ander hindert in de beweging van de dag er is nog horizon onder een dalende zon soms zichtbaar in de wind met heel veel stof om die hoek in te staren maar ik zal wijzer zijn…

Scheibeek in stromen

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 740
Water kabbelt zich uit beeld door haast en herrie overstemd om dan weer zingend te verschijnen alsof het nooit zijn loop verloor aorta van het paradijs dat als Breesaap moest verdwijnen het tempo geeft het afschot aan maar ook de plens die valt bij regen de wereld komt zichzelf daar tegen in stromen die de tijd verstaan de eerste…

Europa

netgedicht
2.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 538
Ja tegen neen is als neen tegen ja is nu even niet het voorgeschotelde sprookje dat Karel al kende de Grote het verhaal wordt verteld als vertaling van een Europa dat tot zijn buitengrens groeit dezelfde letters een ander begrip ook andere letters een andere smaak maar geen toegang tot de keuken waar de pot is bereid onsamenhangend…

Stoffig stilleven

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 471
Wijzers tonen staand het uur waarin de stilte werd geboren dag en duur vergeten raderen laten niet meer horen dat een droge tik laat weten hoe de tijd wordt weergegeven de klepel hangt sindsdien maar zal zich nimmer storen aan dit stille leven…

Rusteloze grond

netgedicht
3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 506
Koolzaad teken ik tegen de weerschijn van de aarde als eenzaam geel in ’t zand ontkiemde in een grijze toplaag die eeuwenlang geconserveerd lag in het metersdiepe donker gekanteld en gekeerd draagt deze rusteloze grond de zonzij van een natte lente een solitaire plant als brandstof van een vreugdevol moment…

Maagd

netgedicht
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 583
Dolend in het groen verdwaalde ik wist niets was twaalf weet ik nog een kind herinner mij haar naam een beeltenis haar schim in groene schemering…

In wasdom

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 723
Terwijl ik nog droom van dat strakke gieren signalen door mijn lijf mijn spiegelbeeld vloekt nu elke verwachting struikelt over mijn zestigjarig verblijf een berekende kans de helft erbij word ik gewassen…

Koolzaad

netgedicht
2.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 819
Rode stengel geel gewaad een kwetsbaar leven in het zand door wat de mens daar laat belaagd ook door mijn hand laat het zijn blaadjes gaan wat ik hier pluk is wat hier staat een kruid met welke naam…

Toscane

netgedicht
2.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 735
Toscane als een groet aan de platanen teruggesnoeid tot op het hout de dikste uitwas willig reikend naar het verre nergens Toscane kan er mij in eeuwen wanen in het spel van leven en de tijd soms triest dan weer verblijd gericht op God en eeuwigheid Toscane met zijn files op de autobanen tussen droom en zakelijkheid als ruwe steen achter…

Projectie

netgedicht
2.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 647
Tijdloos projecteer ik de ruimte als vlak het vlak als lijn de lijn als punt onvoorstelbaar klein zonder begin ook eindeloos het oneindige zijn waarin ik ben binnengestapt in de kern van mijn bestaan waarin ik kan toeven als ik dreig mis te gaan waar ik de horizon snij ligt mijn verdwijnpunt buiten de tijd…

In blijde verwachting

hartenkreet
2.0 met 32 stemmen aantal keer bekeken 3.725
Uit niets zoals het lijkt uit liefde een gevoel van kind gevoel van vreugde wordt bemind is welkom is een som is twee plus één is drie uit liefde blijkt het stille glanzen van jouw ogen…

Gifvrij

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 652
Niet betreden gif vermeldt dit aarddeel is een belt waar de lucht vergeven ademt water zich mengt het vuur niet heet genoeg is vrij wappert de vlag vijf mei maar niet genoeg om het sterven te voorkomen…

Versnipperd

netgedicht
2.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 606
Rond het tot romp bedachte railnet van Stadsland zullen zeeën van tijd steeds vaker worden gespild waar geen reiziger/klant dat ooit had gewild lopen overstap en verveling synoniem uit de hand men zet de schaar in doorgaande lijnen vanwege de tijd waarin comfort niet meer telt terwijl de balans meer en meer overhelt naar het moment dat de klant…

Uit de fles

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 421
Open deur een lege kamer wanden grijs de vensters halfgesloten ik twijfel zonder woorden weet ik mij zonder gedachten ken mijn hoofd een lege kamer wanden grijs de vensters halfopen dan laat ik woorden in in volle zinnen laat ze lopen…

Euromunt

netgedicht
3.0 met 12 stemmen aantal keer bekeken 2.041
Rammelende munten draag ik onmogelijk formaat ik ben niet blind genoeg te voelen welke waarde zie te weinig ongewapend met het oog ik raad vertrouw de andere kant waarvan ik klant ben obstinaat omdat men dofheid baarde met de komst van deze munt een klinkend onderscheid had voor het zelfde geld ook wel gekund…

Naijver

netgedicht
2.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 632
Een nevel vlucht uit sloot uit beek en plas zoekt op de wind zijn weg en richt zich op het licht nog weet de nevel zich omringd door slierten in de lucht die hem belagen op zijn tocht nog vluchtig dampt hij vocht die massa wordt zijn dood hij stijgt niet mee maar zakt beland in plas en beek en deels ook in de sloot maar zonlicht prikkelt…

Weggedaan

netgedicht
2.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 1.074
Kilometers polder weg kapotgemaakt kapot gegaan nergens nog een koe of schaap een trekker in de wei hooi dat ligt te drogen in het gras geen boer die op zijn klompen gaat alleen een gore plas die steigers spiegelt en een kraan het groen hebben ze weggedaan vernielzucht schrijft de dichter blij dat hij de woorden vond die recht…
Meer laden...