Alle inzendingen over kerk OR preek OR sterk

Ik loop wel mee naar je graf ik wil je kist wel zien zakken ik wil voor jou m´n hoofd buigen dan zal ik mijn tranen laten lopen want wat heb ik van jou gehouden wat heb ik om jou gegeven wat hebben wij elkaar lief gehad in goede, slechte en slechtste tijden Maar ik kom niet in de aula, kerk ik wil echt niets, niets horen van wat anderen…

Voor de preek: Lied voor de Kerken…en meer! ‘DAT ER VREDE MOET KOMEN’ (Tekst: Jan Jacob Krediet Van den Bos; muziek: Karel Burger) Ik vraag het niet aan God Ook niet meer aan zijn Zoon Laat de Heil’ge Geest maar overwaaien.…

heen zogen om niet inslaap te preken daarna weer saai en tegendraads uitjagend psalmen galmen en schoorvoetend om de strenge dood niet mooi want hun lichaam orgelde zwaar gemoedig mee door het geloof geverfd en met water gegraafsmeerd van teen tot kruin gereformeerd was ik toch blij met die niet suikertantetjes van mij…

Toen de non na gebeden en preken zich koesterde onder de deken, dacht ze: 'Wat een geluk, dat ik onder zo 'n stuk voor het aardse genot ben bezweken.'…

veertig jaar praten besloten om per 1 mei 2004 samen verder te gaan als één kerk…

De dominee (vaak mijn vader) had helemaal niets te snoepen, die moest het doen met een glas kraanwater, al zou een glas wijn of bier niet misstaan in een stampvolle kerk met braafzuigende, stilzwijgende pruilmonden.…

Een vrome non in Harelbeke Genoot zo graag van schone preken Niet van zo'n kille pastoor Dat was geen gehoor Geef haar maar die wollige deken…

De medische wereld houdt een preek voor pillen bij junkfood en milkshake. Mijd McDonalds en Quick en haal uw picknick bij de drive-in van uw apotheek.…

o, moeder natuur rein en zo puur de wind en de zee spelen gedwee met aarde en zand scheppen een band de zon en de maan een storm of orkaan bloemen die bloeien dieren die stoeien ze laat alles begaan een hemel op aard is er ontstaan!…

Als paddenstoelen verbonden door een lichaam van onzichtbare draden blaffen honden in de nacht het obsceen kwijlende, schurftige monster van het eigen huis veranderend in een onaantastbaar plechtig lid van een grotere gemeenschap ------------------------ uit: Tirade 200…

ik wilde niet! alleen maar zonnen op zondag maar ik moest! ging ik niet was het een zonde zonde van de zon op zondag…

De dominee zegt het is Gods huis, maar in de kerk voel ik mij niet meer thuis, alleen als het orgel wordt bespeelt, dan worden mijn zinnen gestreeld. Maar wanneer ik wandel in de natuur, bij zonnig weer, regen of bij guur, ben ik gelukkig en mezelf en kijk naar boven, naar Gods eigen kerkgewelf.…

De Helige Communie mag in de Katholieke Kerk niet meer aan 'praktizerende' homo's worden uitgedeeld.…

Vóór de hostie de kerk uit! Hoe zou het komen dat er steeds minder mensen in de kerk zitten? houdt Uw kinderen bij de hand houdt ze in het oog en in het zicht want de nietsontziende kapelaan zegt, ik zie het kind wel staan, maar niet die roze nicht. PS In de St. Jan krijgen anders gezindten niet de hostie uitgereikt.…

Wanneer de kerk alleen voor brave mensen was, zou ik er nooit meer durven komen. Het is geen stolp, voor opgepoetste vromen, of voor de besten uit de klas. Het is Gods Huis, de wijkplaats voor het hart, waar altijd weer bevrijding wordt verkondigd. Ook voor wie zoveel keren heeft gezondigd. En hopeloos in 't leven is verward.…

Mijn kerken zijn geen schijngebouwen ze zijn daar waar ik ze vind Een hunebed op Drentsche heide in het lachen van een kind Mijn kerken zijn waar ik ze zie een ster die schittert in de nacht Een oude boom in het weidse land de maan die knipogend naar mij lacht Mijn kerken zijn niet duur betaald maar wel van grote waarde…

We ontmoeten elkaar weer het zal zijn als die ene keer dat ik op je wachtte jij altijd in mijn gedachten.…

De Commissie Deetman presenteert vandaag een schokkend rapport over misbruik en mishandeling van meisjes en vrouwen binnen de Katholieke Kerk.…

We mogen samenkomen in Gods huis Iedere zondag zijn we daar welkom Laten we dit ervaren als een rijkdom Als het goed is voelen we ons daar thuis. Het is een voorrecht dit te mogen beleven God in alle vrijheid te kunnen prijzen En om Hem alle eer en lof te bewijzen Dankbaar te zijn dat het ons is gegeven. Dat we mogen zingen tot Zijn eer…

We mogen samenkomen in Gods huis Iedere zondag zijn we daar welkom Laten we dit ervaren als een rijkdom Als het goed is voelen we ons daar thuis. Wat een voorrecht dit te mogen beleven God in alle vrijheid te kunnen prijzen En om Hem alle eer en lof te bewijzen Dankbaar te zijn dat het ons is gegeven. Dat we daar mogen zingen tot Zijn eer…

Met de Kerst in aantocht bedacht ik mij: Steden hebben een kerk midden in het hart. Vestingsteden in het midden van, hun stervormige en stevige muur Over tweehonderdvijftig jaar ziet men onze periode als een revolutie. En snapt men niet meer, dat ieder een kerk in het hart had.…

bewandel het mozaïek van je ogen voel je wimpers troosten ze stroken tegen het blote van je bange ruggengraat en spoel je voeten dan in je tranen en was je handen en je hoofd gedoopt ben je verdoofd beloofd een herborene…

een of ander, maar haar dominee kon prachtige preken afsteken, en ja zij deed altijd klinkende munt in`t zakje dat lied mocht ook de hele wereld horen…

bewuste zijn ontwaakte Ze vertelden mij te zoeken, vrede Vrijheid zou te vinden zijn alsmede Vruchten om te eten, rijke bomen Schaduwrijke plekjes om te dromen Maar ik vond ‘t verdriet van tegendelen Het gebod, de overheden spelen Goddelijk fatsoen, gewoon hun machtsstrijd Over cijfers en gedwongen arbeid Nu na jaren denk ik aan de preken…

Als hoorder was hij er door gegrepen en met hem velen zo verwoordde hij. Toen iemand vroeg of er nog mee gebouwd was trok hij zijn schouders op die hij er onder zette toen niemand er meer op lette.…

Het kerkpreken komt m’n oren uit ik hoef er geen een meer te horen want wat ik heel graag horen wil dat hoor ik niet en wat ik hoor is een praktijk van 2000 jaar geleden! Feitelijk een volledig overleden tijd zeker als op geen enkele wijze een pragmatisch vertaalslag wordt gedaan naar deze, onze hedendaagse tijd!…

Tijd in de woorden die de tijd bewaren. Tijd in gedachten die gedachten blijven maken. Tijd in wensen die over en voorbijgaan. Tijd als de vloek die alleen maar de tijd is omdat hij alleen de dood laat antwoorden als het leven de tijd niet meer verandert.…

Elke bom is een bewijs van angst en macht die valt en elke leugen laat winnen omdat de dood alleen met onverdragelijke stiltes terugvecht…

zo sterk vriendschap zo kort twee mensen een band en ook ... zo sterk vriendschap praten huilen elkaar zien onbegrijpelijk ... zo sterk vriendschap intens waardevol hopelijk in de toekomst ... zo sterk…

Ik dacht dat het niet kon: dat iets wat je niet ziet je alle dagen draagt en sterker maakt. Alsof je spieren krijgt van liefde. En kijk, het klopt: het hart van oma slaat nog altijd over als ze opa ziet. Maar nu hij oud is en te bed, mischien nog net de hemel haalt, loopt oma sinds een poosje krommer en vraagt ze vaker om mijn arm.…