Alle inzendingen over kikker OR reiger OR vliegen

Dwergeiken huiveren snijdend is de wind verfomfaaid baalt het land geen reiger laat zich zien…

OVER EEN REIGER Een reiger zag eens, op zijn vlucht, een vijvertje vanuit de lucht, en had een vaag vermoeden dat, zoals het hoort, er vis in zat. Dit liet hij weten aan een maat. Die sprak tot hem, na kort beraad: ik laat je niet in ’t ongewisse, zal het wel even uit gaan vissen.…

Een reiger vloog op hij haastte zich evenwel op zijn manier niet…

in volle omvang het hemellichaam zwevend op reigervleugels…

Heeft het leven je Nu gegrepen, of op Het laatste moment verlaten - Roerloos staat het levend Standbeeld zich te koesteren In de ochtendzon die deze Morgen hemelse kleuren Verschaft aan alles dat Zich onder haar bevindt - Ogen die niet bewegen Maar alles zo scherp in de Gaten houden - het leven Trekt eindeloos aan je voorbij…

de reiger roerloos aan het water met een plan spiedt met strakke blik…

roerloze reiger uit het niets flitst haar dolk en spietst een zilvervis…

wekenlang zag ik ze bouwen aan een nest van blad en tak onder boom en bladerdak jong geluk zag ik ontvouwen achter raam sta ik te koken ziet mijn oog bewegend klein nattig zwart in haar domein eierschalen zijn gebroken maar zie hoe snel natuur ontdekt een reiger nadert sluipt heel zacht op lange poten dichterbij en met zijn hals lang…

De reiger schrokte, hapte, beet. De vis, die moest en zou naar binnen! Maar voordat ie de keel ingleed, was reiger bijna buiten zinnen! Het eerst naar binnen moest die kop, dan vormden stekels geen gevaar.…

Al met al gaat ze heel onbevangen door het leven waarin ze al haar kracht en pracht verenigt in een verschijning die ook nog eens innemend uitstraalt Het is de wondere wereld van een bijzondere en kleurrijke reiger; een schuw nabij.…

Afkeer van aandacht geeft doorslag bij kiezen tussen princes en kikker; ik kies als partner de kikker woon op stand in de hofvijver…

M’n viagra pil heeft een bijwerking ik verlies de lust en sta voor paal traumatisch hoe het ‘t ding verging van geweer naar druipkaars ging In m’n jonge jaren spoot ik ‘n vlieg van ‘t behang, kom nu niet verder dan opwelling over ’n moede hand Met m’n water gaat ’t al niet beter spoot ik ooit kikkers van ‘n lelieblad nu benat ik de punten…

Na een maandenlange training kwam een kikker tot de mening dat hij in de verspringsport kwaliteiten kwam tekort. Daarentegen in het water kom ik, zei hij, nu of later met de schoolslag aan de top, en daar kikker ik van op.…

ik hoorde van vertrouwde zijde er kwam een kikker in de klas hij schreide met zijn bek wijd open dat geen pastoor hem wilde dopen al schreiend brouwde hij een plas verdronk en stierf als heiden…

Beneden tussen de planten, zat een bleekgroene kikker. De ochtendzon, scheen bovenop zijn blinkende stenen knikker.…

de groene kikker maakt zich één met de natuur en verroert zich niet…

Geboren in een waterplas alsof het een klein visje was. Pootjes komen naderhand om te kunnen springen op het vaste land. Kikkertje kwak kwak kwak. Het zwemt en springt met groots gemak. In deze sport een ware kampioen. Probeer hem maar eens na te doen. Als je het kikkertje ziet Ontneem hem zijn vrijheid niet. Laat hem rustig springen in…

vis onbeheerd achter gebleven heerlijk ter afwisseling de reiger vist de ovale aanwinst bij een hoekperceel leeg verschalkt en passant enkele forse oranjeklanten in een belendend rond pronkstuk met rotspartij en frivole waterplanten keert tegen het einde van de middag voldaan terug naar zijn domicilie krant kopt: overlast reigers groeit…

Het is de reiger, blauw-grijs, die krijst.…

schichtige vissen donkere silhouetten stille waterkant…

We noemen hem de blauwe reiger Maar aan het water oogt hij grijs In zijn stofjas: een erkend zwijger Zijn roep is niet meer dan gekrijs. Hij houdt zo van die stille waters Hun diepe gronden en wat er leeft Onder het oppervlak, de praters Daarboven negeert hij beleefd.…

stokstijf als de dood ijzig turend naar leven splijtend het water…

Met vleugels gespreid in de zon gelijk een heer in zijn loden jas, stond roerloos wachtend aan de plas de blauwe reiger toen mijn dag begon. Zijn wijds geopend vleugelpaar vergaart het zonlicht op zijn buik, als ook de bloesems in de vlierstruik zich lavend aan het warme voorjaar.…

Was eindelijk zo mooi versleten, als was hij nooit reiger geweest. Toen kon ik me weer vergeten. --------------------------------- uit: 'Geen beter leven', 1985.…

Roerloos wachtend langs de waterkant, zijn snavel als harpoen gereed...…

stokstijf als de dood ijzig turend naar leven splijtend het water 2010…

Hoger dan die boom bouwt hij met kleine takjes zijn openlucht nest.…

Ik ben een eenzame reiger en leef aan de waterkant ik vis naar wat ik kan krijgen desnoods eet ik uit uw hand ik ben een blauwe reiger en verschuil me in het riet ik kijk heel diep in het water maar veel blauw zie ik niet laatst had ik per ongeluk een piepkuiken in mijn bek dat werd me niet in dak afgenomen nu vis ik op een andere plek…

Reiger in de sloot strekt zijn twee vleugels breed uit klaar voor het vertrek…

Hij staat geduldig aan de rand van het water op vis te wachten...…