7000 resultaten.
Een land van machines
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 72 Hoe konden we geen machines worden
in een land vol machinerie
Hier heerst de wet van wetmatigheid,
rationaliteit en zakelijkheid
Koud en kil staan zij daar,
ratelend en pruttelend
Wij namen hun als voorbeeld
en nu staan we hier
Warm en kil tegelijk zwijgen wij…
haiku 8-2
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 107 het is kil en klam
ik waan mij in de wolken
zo dicht is de mist…
stillezaterdag
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 284 stille zaterdag
kil en koud en grommerig
ook de zee…
Beterweter
hartenkreet
4.0 met 48 stemmen 1.572 Toen die donkere verstilde dag
U bent niet meer te genezen
Koud, kil als een mokerslag
Ik voel me als terechtgewezen…
VLAAMS BELANG
hartenkreet
4.0 met 24 stemmen 1.075 Het is december, donker, somber, kil.
De winter duldt geen kleur, hij houdt van grauw.
Géén warmte brengt Dewinter, enkel kou.
Maar er is hoop voor wie nog hopen wil.
De rechtsen rukken op, dus het is fijn
dat ook de lynxen weer in opmars zijn.
--------------------------------------------------------------
...…
Nog één keer
hartenkreet
4.0 met 13 stemmen 1.542 De wind fluistert lief in mijn oren
en wil mijn huilend hart geruststellen
maar ik wil het simpelweg niet horen
mijn gevoel blijft mijn verstand kwellen
Alles van binnen is dood en kil
donker en leeg zijn mijn gedachten
het leven staat voor mij even stil
niets kan nu mijn pijn verzachten
Sla nog één keer jouw armen om me heen
laat me nog…
VERLOREN
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 1.557 en kil is,
want voor jou
bestaat alleen je eigen spiegelbeeld.…
als een adelaar
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 750 en ik zie de scheiding
tussen licht en donker.
Ik vlieg door de lucht,
zie het land van morgen,
zie een rots zo zwart en leeg,
zo kil en kaal.
in een moment
verandert er zo veel,
wordt alles anders,
eerst vreugde dan pijn.
waar eindigt mijn pijn?
waar begint mijn vreugde?
waar vlieg ik heen?
de tijd zal het me zeggen.…
KIL(L)
snelsonnet
3.0 met 28 stemmen 2.197 Het kwik was tot een dieptepunt gedaald,
er werd over een nieuw record gesproken.
Inmiddels is dat ook alweer gebroken
want zelfs 0 graden kelvin werd behaald.
Vanochtend nog, toen ik hier op de Dam
de moeder van mijn ex-vrouw tegenkwam.…
Kil en secuur
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 99 je lacht altijd
als een stralende hemel
wolken en zorgen voorbij
toch ken je ook
periodes met stilte
niet geheel spanningsvrij
een heerlijk mensenkind
dat echter op de grafiek
het streepje gewoon niet vindt
kil en secuur
is de diagnose gesteld
niet normaal wat dan wel
want jij kleurt het leven
met een extra accent
ik stimuleer…
[kil is de lente]
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 249 kil is de lente
maar het kleine hoefblad kleurt
mijn bermen geel…
Koud en kil
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 1.263 Om mij heen is het intens stil,
het voelt ijzig koud en kil.
Om mij heen sluipt de duisternis,
alsof ik iets essentieels in mijn leven mis.
Plots verschijnt daar een kleine straal,
Die me warmte geeft, heerlijk en ideaal.
Plots verschijnt daar de gouden zon,
die langzaam aan ruimte won.…
Kil Inzicht
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 619 die kwetsbare man voor me
met twee dochters naast zich
een priester leest de mis
de gesloten kist staat vooraan
vier mensen steken kaarsen aan
een hand streelt het grijze haar
langzaamaan knapt hij
voelt het echte breekpunt
na vijftig jaar bij elkaar…
Rillerig en kil
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 57 Gisteren schetste Wim Meyles het doemscenario dat dienaren des Konings te wachten staat. Ongetwijfeld zal zijn oproep het ambtenarenapparaat in ernstige beroering brengen - en, naar wij, de goegemeente, vurig wensen - ook werkelijk in beweging! Zoals ik zei: weg met de laksheid van traag wiekende molens, niks mañana...
Nieuwe energie is het parool!…
Donker
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 636 Soms in het donker wordt ik wakker
terwijl licht mijn wezen omarm
Stoor me aan het daglicht
het donker is wat mij raakt
Ik kijk maar zie niets
En weg is de kracht
dan leef ik de dag
Tot ik morgenzon weer zien mag…
Demonen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 86 Ik wil niet wéér
strijden tegen die demonen
in mijn hoofd
ze zouden mij nooit weer verslaan
ik had het mezelf nog zo beloofd
Ze drukken me
naar beneden
met al hun kracht
terwijl ik naar boven wil
en iedere dag moet vechten
met man en macht
Ik haat ze
zo door en door
ik voel ze marcheren
en ik,
ik kan niet anders
dan ze proberen…
eenzaamheid
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 183 De mensen zijn kil.
Er is geen weg terug.
ze weten
wat ik niet weet.
het is genoeg zo.
ik wil niet meer.
het is zomer.
en ik heb het koud
sla een arm om me heen
want wachten
duurt lang.
het is genoeg geweest.
voor altijd.
te leven voor wat
ik toch niet aan kon.
De mensen zijn kil…
Het duisterde traag
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 110 steeds meer de grenzen
doodde stilte het al woordloos gesprek
met blikken naar binnen gekeerd
vervaagde het licht in hun zijn
restte leven als donkere schijn…
OM NOOIT TE VERGETEN
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 80 een fraai voorjaar
met enkele zomerse weken
ach zo eentje zoals zo
vaak de laatste jaren
om nooit te vergeten
en dan toch die schaduw
van donkere sombere winterdagen
er sluipt iets rond
stil doods koud ijzig kil
wat wereldwijd is ontdooid
een zich vals noemende koning
met een zieke kroon strooit
zonder dat we het konden weten
verderf…
Blokkade en aardbeving
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 206 Ik voel me volledig geblokkeerd
wegen zijn afgesloten, ook binnen-weggetjes
alle grote slagbomen zijn dicht
de grens van het toelaatbare is bereikt
ook de grens van het tolereren,
incasseren, moraliseren, beheren en archiveren
ik houd het echt langer niet meer vol
de donkere nachten zijn lang en leeg
en de gedachten zijn kil, koel, koud…
onweder
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 31 Het wordt donker, kil,
het weder heeft zijn gril.
Onweersbui,
stromende regen
komt moeder aarde tegen.
Bliksemschichten, vuurwerk,
donderslagen zo sterk.
De aarde trilt,
de mens rilt.
Flitsend licht,
spookachtig zicht.
Oorverdovend gekletter,
regenval, gespetter.
Daarna…een blauwe lucht.
Een weergave van rust,
warmte geblust.…
Kilheid van bestaan
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 543 ik wil je
armen om me heen
je warme handen
strelend
langs mijn rug
kus me zachtjes
overvloeiend
en fluister
alle lieve woorden
die er zijn
omdat ik er op teer
mijn lief
op dein
als ik vandaag
de krant weer lees…
Kille regen
poëzie
3.0 met 20 stemmen 4.514 Kille regen ruizelt stille
Over 't blekend zomer-lover,
Morgen drijft de zomer over,
Daar het najaar nader toog.
Ik zou wel, berustend, willen
Lichteloze dag verduren
Als uw hoofd maar enkele uren
Zich tot mijn schouder boog.
Maar ik zag de nachtgetijen
Veler jaren gaan en komen
Zonder dat gij van mijn dromen
Maakte uw leven deelgenoot…
PUBLIEKSPERCEPTIE
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 361 De ernstigheid
het kille
het koude
het serieuze
het staren naar iets
of niets
de naive onbevangenheid
de ogenschijnlijk
dodelijke vermoeidheid
straalt van de gezichten
van de mannen en vrouwen
van het publiek af
waarvan de ogenschijnlijk
fysieke schoonheid
ver te zoeken is
of het moet
de gerijpte rijp
zonder schittering
op hun gezichtsgelaten…
Weemoed.
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 623 In de bijna lege kamer voelt het kil.
Verloren liefde, verscheurde herinneringen.
Maar de tijd is onverbiddelijk.…
Kille vrouw
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 413 Er is mist
't Is zo vaag
het is weggegrist
regent gestaag
er is sneeuw
't is als een deken
je bent er als de kippen bij
dat is wel gebleken
't Is koud
geen hout op het vuur
Kille, koude vrouw
Wat kijk je zuur!…
Uniek
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 168 De nacht
zuurstofloos in ijle lucht
het bloed stroomt kil door aderen
haar boezem verwarmde de koers
blauw bloed door de kamer.
Het is kil
versteend luister ik andermaal
haar zwanenzang als refrein
in gedachte neuriën we samen
bij sluiten van het gordijn.…
Vossen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 147 zich over de besneeuwde velden
het vliedende landschap zuigt zich onder de buiken
de vossen zijn slijpende slijpen hun oren
spits wrijven de ogen wrijven de streek
in de ogen
straks zal er het bloed zijn, bloed dat kuilen maakt
tot de bodem ‘d aarde en sporen van
sluikse silhouetten benevens de
indrukken van prooien, contouren traag en kil…
Zilverglans
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 69 De oorlog is me overkomen
de vijandige mensen
mijn buren en familie
ik moet
hoe dan ook
mijn verlies nemen
Het donker leert me
te aanvaarden
dat ik onkwetsbaar ben
niet hoef te vluchten
mijn ziel is mijn asiel
als ik dood, dood ik liefdevol
met een zilverglans
om mijn plicht
die geen spiegel is
van hun motieven…
Vannacht met jou gedroomd
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 71 Vannacht dansten wij weer onder de sterren,
lachten samen naar de maan.
Ik hoor het jou nu nog zeggen,
kom lekker dichter tegen mij aan.
Wij sloten onze ogen,
vertrouwend op elkaar.
Onze hoofden iets gebogen,
voorzichtig streelde ik door je haar.
Mijn mond voelde je warme adem,
jouw handen gleden over mijn rug.
Woorden als zoete balsem…