Alle inzendingen over kind OR Nieuwe tijd OR gedachten

tijden binnen leiden…

zingende, spelende, engelen op hun lier kondigen de komst aan van een nieuwe tijd herders gaan zoeken de eniggeborene Zoon van God, Verlosser, voor de mensheid…

Waar ik vandaan kom staat haast niets meer wat er stond Wat ik verliet heeft mij onzichtbaar ook verlaten Als ik er kom en mijn verleden naspeel Kijkt alles me bevreemdend aan met steeds een nieuw gezicht Alleen de kerk en de rivier Alleen de oude maan en bomen zijn nog hier Als ik er kom smaakt alles naar een onvermijdbaar later…

ik heb bemind in armoede van hebben en groeipijnen van zijn liep vaak verloren in de doolhof die het leven als verleden tijd in gedachten achterliet in ouder worden kwam eindelijk de rust wat ik heb en wie ik ben vloeien naar een nieuwe morgen als een bron die naar de monding vliedt…

Zo oud en zo nieuw als onze gedachten die we we liefhebben, denken en bereiken in de oude ochtend die zijn nieuwe gelaat weer toont en ons weer leidt naar de tijd die we beginnen met de gedachte dat we steeds weer moedig willen zijn voor elk nieuw begin…

Mannen met gezinnen Waren jullie, kinderen Die speelden met de Honden die jullie net Als zij zo lief waren - In werktijd vergaarden Jullie tijd en plannen Om een hele bevolkingsgroep Uit te roeien op de meest Beestachtige wijze - Oncorrigeerbaar gedrag, Waan achter de gedachte Die jullie zelfs in het Gezelschap van vrouw,…

een kind een man en vrouw, als één verweven de eerste stapjes in het leven nieuw is ook de lente die alweer begint nieuw is: hij kwam, hij zag, hij overwon uit het niets; een melodie, een klank onverwachte vruchten, bloeiend aan de rank er is zoveel nieuws onder de zon!…

Natuurlijk heb ook ik wel eens gedacht, ik plak ze achter het behang, ga maar emigreren, maar meestal na het slapen van één nacht, was die gedachte allang verdwenen. Daarom zou ik graag willen weten, wat er achter steekt, wat mensen bezielt een kind te vermoorden.…

De zon vervangt de maan een nieuwe dag komt eraan tijd sluipt voorbij maar ik ben nog steeds niet blij Een nieuw seizoen begint 't is alsof ik mij hervind ik begin eindelijk te beseffen dat waar mij moeder's eindstation was ik mijn spoorboom op moet heffen De tijd staat echt niet stil ik moet gewoon weer door het is niet wat ik wil…

Maar of ik nu kom ga of blijf altijd bewijst de klok aan de muur het ongelijk van de tijd zeker als zij bij de tijd is en zegt is dat nu minuutjes die tiktak papa? Nu moet ik nog sprookjes vertellen zoals van de tiktak die zomaar een grappig geluid is.…

rijk hier door alles wat we krijgen en kregen hoelang gaat dit nog duren hoelang duurt nog de strijd worden deze kinderen ooit nog volwassen of hebben ze het niet meer,,,,,,tijd.…

de barsten in ‘t hout betasten van boom en vader die beiden weten dat tijd niet likt aan belegen wonden maar hecht en ademt in oude basten van hen die dorsten als jonge honden…

Het onbevangen kind Voor wie alles pas begint Die leeft in het moment En de gevaren nog niet kent Het kind dat nog niets weet Niets van het wereldleed Daar wil ik soms naar terug Even heen en weer heel vlug Het kind dat overal slaapt Zich overal aan vergaapt Het kind nog zonder mening En zonder dure lening Het kind dat nog niets weet…

De klok teruggezet, de film gespoeld naar herbegin: Vredig wordt het nieuwe jaar betreden. Er is geen vuiltje aan de lucht… De wens blijkt de stiefvader van de gedachte.…

Waar is de tijd, dat je blij kon zijn zorgeloos zoals een kind, die elke nieuwe dag met een lach begint? Denk daaraan terug als de stilte je weer bevangt en alles donker lijkt dan komt er ook voor jou een betere tijd.…

Soms moeten de gedachten dicht: het zijn echte tirannen en poëzie ooit vederlicht, wil dus het denken bannen en laat nu de gevoelend los - stop eens met al dat vragen; dan merk je lente in het bos zelfs al op winterdagen; dan kan je leven als een kind en zien met nieuwe ogen waar je de diepste vreugde vindt en teder mededogen.…

de dagen zijn nog niet voltooid, ze dralen van nieuws naar onvoorstelbaar nieuwe tijd een kind speelt weer op straat, een step, een bal, het lijkt een plaatje van weleer, zijn er nog knikkers?…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

wordt in jonge tijd opnieuw geboren begrip, ontsproten aan nieuwe bron, en laat voor toekomst plannen horen waar men in lange tijd van dromen kon dan zullen golven over kiezelstranden in rustig ritme puur, gezuiverd landen.…

Mijn illusies zijn verdwenen natuur verloor z’n interesse liet me vallen, en kijkt toe hoe ver ik freewheelend kom Er gebeurt iets met de tijd of met m’n tijdwaarneming als kind zo traag als stroop nu ontgaan mij de dagen Ze gaan te snel om te lezen de week is de nieuwe ‘dag’ code van zeven witte strepen labelen m’n nieuwe baken…

Wanhopig stilstaan in onmeetbare ruimte en begrensde tijd. De aanloop van een nieuw begin, in een lichaam dat lijdt. Denken aan wat kon. Maar er is niets, niets begon. Dan ook geen gemis. Zon, zee, wind, voor niks niet bang. Denken en spelen als kind, bloedend, kermend met slepende gang. De toeschouwers houden zich in.…

Mijn woorden zijn mijn gedachten. Boom, vuur, vis ogen, lief, gemis. Heb lange tijd op de uitkijk gestaan, stond er niet alleen. Allerlei dwazen die staren in zichzelf en in de verte naar woorden zoeken, taal, om maar te begrijpen waar gedachten vandaan komen en waar ze heen gaan. Huis, kind, weemoed.…

de eerste ik til je op zo jij kan zien over alle bergtoppen heen het einde van de tijd en jij bent het prille begin van een nieuw geboren ochtendzon die mij bijschijnt in ijzige koude winternachten en dan jouw lichaamsgolven ook dan met mijn gedachten kunnen dansen tot de zon ondergaat…

Er is niets oud en ook het nieuw is er altijd al geweest, voor de piramide is ook de sfinx slechts een waakbeest, een schil in de terminologie van beelden waarover men denken wil, deinen ideeën voort in menselijke overleveringen,de jaren schouder aan schouder in een besef dat tijd niet bestaat, worden alleen rijpende gedachten ouder…

De tijd is veranderd. De tijd kreunt als een kind in zijn slaap, hoest droog en kortademig. God verhoort geen gebeden meer, ik bid, maar God luistert niet meer. De tijd is een gebed zonder eind, met rondhuppelende ivoren olifantjes door mijn kamer, trompetterend van vreugde. De tijd liet ze los.…

De borsten van “La Brard” zijn weer op peil En Jochem Myjer heeft nu rechte tanden Ronaldo ingesmeerd door moeders handen Ma Flodder en haar nieuwe levensstijl Ik moest dit nieuws met tegenzin vergaren Om vrijdag toch een snelsonnet te baren…

Ook oud en nieuw maakt van verloop gewag Al wat begint beweegt zich naar een eind Een jaar, een eeuw, ons leven is omlijnd Duurt van de eerste tot de laatste dag Maar één feit troost me, maakt zelfs blij van zin: De meeste tijd zit tussen beide in!…