Alle inzendingen over kinderlied OR droom OR vogel(kind)

Het paardenbloemt in mei terwijl de vogels fluiten; de kinderen buitelen blij en lachen weer vaak buiten en ook de grote mensen hervinden weer het kind dat met heel vele wensen het leven diep bemint. Laat vogels en laat bloemen je diepste naam maar noemen.…

groter leeft dan een droom groter dan de reis van verkreukelde vogels…

's Nachts droom ik van vogels en laaiend vuur En hoor verward gekras, Maar een lied rijst in het morgenuur Als een feniks uit as. En van de liefde verbleekt het rood Tot de smetteloosheid van het kind — Er is een zuiverheid van de dood Die reeds in het leven begint.…

Dode vogels vliegen door de zwarte lucht dode witte vogels zonder vleugels met ingehouden teugels paarden zonder ruiter Dode vissen zwemmen door het blauwe water dode zilveren vissen zonder vinnen met afgesneden kieuwen kinderen zonder lippen Dode kinderen lopen tussen holle kraters dode grijze kinderen zonder ogen met afgehakte…

Wie draagt de glimlach terug en zingt het kinderlied zoals het elders klinkt ? Dit monument vol treurnis verscholen en ook zo dodelijk stil vertolkt zo koud en pijnlijk schril de eeuwige grendel die op zijn deur is zijn gulle lach uit het volle leven is peilloos diep in het graf gedreven…

de oplossing gevonden Een ontsnappen aan je uitgestippeld lot Je droom toont aan dat het dus kan Te gek voor woorden toch te zot Maar wat daarna wat nu dan?…

Mannen die worden onthoofd in de krant In een ander land Een land ver weg van ons hollandse paradijs Waar de vogels op de takken blijven zingen De rivieren stromen En er kinderen zijn die nog dromen Ver weg Een strijd Om de waarheid Onze planeet Verdeelt Op de televisie het beeld Zwarte kruizen hel duisternis mist Een octaaf lager…

de schaduw van gespreide vleugels komt dreigend op haar af haar blik en lijf verstarren dan vlucht ze weg van 't raam tevreden strijkt hij in de dakgoot neer niet elke vogel schrikt van groene ogen…

het kind verdween in het ochtendlicht als sneeuw voor de zon het kind is weg gebroken schreeuw op een witte dag wie verdraagt de stilte, de ijzige kou? de vogels als leestekens in de lucht…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

ik heb de prullen geraapt van verdwaalde woorden een kleine schets gemaakt vervlogen ideeën een bewogen lach in een nacht die geen einde had wat snuisterijen en bling bling om alles even op te pimpen de diepgang van een kind in een volwassen wereld met oppervlakkige dingen het vlaagje wind dat de dode vogel beweegt alsof hij nog…

Door dromen diep verbintenis De vogel vliegt vrij zwemt de vis In volle vlucht door held're stroom Zwevend zwemmend geheel gewoon De vis versnelt plots vogel pikt Hij hapte graat gelijk gestikt Door dromen diep voor altijd saam Zo stierf mijn God in vredesnaam.…

zij zit daar maar stilletjes op de straat temidden van vogels die zij laat eten uit de holte van haar hand onverstoorbaar zijn zij samen het middelpunt dit kind en de vogels om hen heen de wereld gehaaste voetstappen Ieder voor zich god voor ons allen fietsen wachtende kinderen rondjes auto 's in wedloop op weg naar thuis…

Als ik weer een kind was Dan zou ik de wereld nog niet kennen Niets weten van verlies en strijd Dromerige kindertijd Als ik weer een kind was Dan speelde ik mijn dagen vol Nog niet geperst in een andere rol Vertrouwend op mijn eigenheid Dromerige kindertijd Vaak droom ik over die voorbije dagen Naieve onschuld, er bestaan geen vragen…

Zuiver in de meest kristalheldere beek Doorzichtig als pas geblazen breekbaar glas Beweegt ze met sierlijke tred door het water Alsof ze een echte zeemeermin was Lange haren nat glimmend in het ochtendlicht Haar huid prachtig mooi lichtbruin getint Ze droomt over later als ze een vrouw zal zijn Maar nu is ze nog…. een zeemeerminnen kind…

Dromend over m’n toekomst Zag ik de sterren Vervagen voor m’n ogen Zonder dat ik het doorhad Wegzinkend in een droomloze slaap Om morgen weer wakker te worden en Vervolgens die avond weer weg te zinken In dromen waar ik als kind Over nadenk om het Als volwassene weer te vergeten.…

En toen was jij er in de vroege morgen terwijl de vogels floten in de schemering verborgen Wijl ik de slaap aanbad de nacht nog niet verliet de vogels nog steeds floten in slaapschemerend gebied Ik wakkerde uit mijn dromen de lente is ontsproten en toen was jij er terwijl de vogels floten En altijd zul jij er zijn in elke gedachtengang…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

O, kindren, kindren, die nooit wezen zult, Omdat uw moeder alle warmte weerde, En liever ’t hart door eigen gloed verteerde, Dan u te dragen in een schoongeduld… Hoe heeft uw liefheid toch mijn droom vervuld, Als in de nacht de schimmen wederkeerden, Die daags ik uitdreef, naar ’t mijn wil begeerde, Maar die dan kwamen, klagend hoogmoed’s schuld…

Verslagen ontwaak ik, zwetend tussen droom en daad. En een illusie armer.…

Ik lig te woelen, ik wil het warme laken -- tot jouw lijf maken.…

Ook als ze slechts in dromen uitkomen je gebroken wakker wordt met pijnlijke scherven koester je dromen wanneer je die laat sterven ben je vleugellam als een vogel die niet vliegen kan koester je dromen ik pak je op zal je vleugel verzorgen droom maar een droom die je nooit zal bedriegen koester je dromen dat…

We leven in de éne wereld waar veel verdriet en onrecht zijn maar ook de geuren van de zomer en bloemen vol van zonneschijn; de wereld van de zonnebloemen: een hart van goud en geel van licht, de bladeren vol groen verlangen, de kroon vol fierheid opgericht verlangend naar de mooie uren naar zon en hoop en kinderlied, maar ach, zovele…

ik schrijf de schoonheid van de ontwakende morgen het dekentje van frisse dauw op bloemenbriefpapier teken op elk van hun blaadjes de initialen van mij en jou onze wereld onze gedachten van liefde en hoop ik leg ze in letters naast je mooiheid op het kussensloop droom maar droom nog maar even ik lok de vogels naar het raamkozijn…

handen Waar zouden we op aarde zonder dromen voor kinderen In belanden?…

lover de lente eeuwigdurend was het kind nog uitverkoren…

Het wordt stil in mijn kloppende kamers alle kaarsen zijn gedoofd konden we samen opnieuw beginnen paardenbloemen zijn heuvels beklimmen als het kind dat armen gespreid, vogel van binnen blindelings zeilt op de wind ooit, onder bloesembomen bliezen we zaden als bellen omhoog ik dacht, en denk dat nu nog soms misschien besta je niet…