1815 resultaten.
lood in de waterleidingen
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen
79 ons lichaam kan niet tegen zoveel lood
dat voel je op je klompen aan
er is hier en daar acute nood
waardoor bewoners naar de pomp toegaan
en de mensen maar denken: wat worden we toch zwaar
maar overgewicht is met zoveel lood dus niet zo raar…
Zonder titel
hartenkreet
1.0 met 3 stemmen
337 Ergens op vakantie wakker worden, vroege morgen,
tent uit, natte sandalen, die aan
en door een heelal van druppels gaan.
In een mantel van vocht verwonderd stilstaan.
Hoe het is een diertje te zijn geworden
dat zich uitrekt naar horen,
en ruikt de schimmeldraden herfst.…
Zij appelde en slangde
netgedicht
3.0 met 9 stemmen
404 ben de wereld afgegaan
sandaal en pij
zijn aangeschoten
ik wilde me ontbloten
in adams paradijs
ben er niets
mee opgeschoten
zij appelde en slangde
ving mij met oog en handen
ik viel voor haar wellustig lijf
riep de vader voor wat troost
hij was niet thuis deelde
met zijn zoon het heilig kruis
heb maria aangeroepen zij deed
in blauw…
Hoe zoet is 't tussen broederen twee te wandelen
poëzie
2.0 met 5 stemmen
1.240 Hoe zoet is 't tussen broederen twee
te wandelen, te wandelen,
bemint men van de twee de een,
de een gelijk de andere;
bemint men ze alle twee, en zij,
beminnen ze ook malkanderen
gebroederlijk; 't is zoet erbij
te wandelen, te wandelen.…
Sunnyboy Blues
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
95 Schoon en koud in wind en regen
Vroeg de gouden regen bloemen zegen
Zie hoe de dagen verder opengaan
Wit en roze bloesem bomen in de laan
Trommel gitaar en tamboerijn
Met je klompen op het bluesfestijn
Room in tinnen kannen, groene weiden
Met Sunny Boy om ons te verblijden
Klompen stampen op ruw houten planken
De pijpen opgerolt, hoog…
herenboerderij
netgedicht
3.0 met 8 stemmen
589 nog galmen de klompen op het binnenhof
waar kippen rondscharrelen
in stoïcijns geduld
het ei van de eeuw te leggen
en de schrijver verbeten
aan de rand van de stinkende sloot
bij gebrek aan originaliteit
het leven beschrijft
zoals het is…
Re-formatie
snelsonnet
3.0 met 12 stemmen
1.019 Er wordt geen slag meer om de arm gehouden
De wet wordt niet met voeten meer getreden
En ook de gouden handdruk wordt vermeden
Door hen die ellebogenwerk vertrouwden
Het voetvolk zegt verbaasd: ´Nou breekt mijn klomp,
Het kabinet is nog alleen een romp´…
jong en pril
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
206 doolhof van dwarrels
losse bladeren bruin
herfst wordt winter
in herinneringtuin
daar kijk ik terug
grasland vol bloemen
groen, rood en wit
teveel om te noemen
't is simpel prachtig
sandalen en blouse
voel weer de warmte
als in een roes
het mooiste is nu
m'n denken aan toen
vol van verwondering
over ons en de zoen…
vreemd
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen
108 gronden te diep
onmogelijk te peilen
en als ik dan sliep
droomde ik bijwijlen
de donkere diepten naar boven
in angst en in zweet kwam ik dan bij
verwonderd, 't is niet te geloven
hoe wijds is mijn ziel
hoe stroomt haar getij
de verre verten
maar ook dichterbij
de sluimerende kusten
te diep zijn de gronden
van het onderbewuste…
Revalidatie (slot)
snelsonnet
3.0 met 5 stemmen
188 De fysio rept over heilig moeten.
Door daagse, stipt maatvaste exercitie
verbeter ik constant mijn loopconditie.
Daarmee kan ik nu aardig uit de voeten!
Ik worstel wel nog met één akkefietje:
het spontane, nare antimetrietje.…
Bergwandeling in Kirgizië
netgedicht
4.0 met 8 stemmen
1.021 Van beneden uit de vallei
nemen we mee uit een beek
drie witte steentjes
voor op de top van de berg
een oeroud ritueel
dat zo persoonlijk wordt
wij hechten ons aan
spreken toe het vertrouwd
warm wordend gewicht
dat we achterlaten op de top
met veel wijze woorden
en spijt in het hart
We dalen lichter bezwaard af
er wordt op ons gewacht…
Wandeling
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen
475 ze wandelt
in zijn schaduw
op het ritme
van zijn stap
vergezichten genieten
zwijgend mee…
een rondje om
netgedicht
3.0 met 21 stemmen
3.187 loop even mee
een rondje om
door zwijgende
straten
ik ben dan stil
als ik met jou
bij mezelf kom
jij kan praten…
wandelen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen
654 voor mij rolt het pad
trekt strepen door het land
de horizon verandert
met elke stap maar
komt nooit dichterbij
panorama's rijgen zich aaneen
glijden als kralen van 'n rozenkrans
door mijn hand tot
ik alleen nog luister naar wat
geen stem nodig heeft…
Collage
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
95 We liepen langs een sloot
met veel omgevallen takken
van wilg, kornoelje.
Katjes, bloesems botten uit
Ik probeerde op de naam
te komen van een kruid
at van het blad,
kwam er niet uit
De zon scheen
door een open plek
in het wolkendek
In de horizon lagen roze strepen
Een kaarsrechte smalle sloot
kruiste ‘t weiland
‘k Had geen mobiel…
Nachtwandeling
netgedicht
3.0 met 16 stemmen
673 We lopen luistertuinen door
de nacht kijkt stiekem toe
achter donkere wolken
fluisteren sterren geheimen in ons oor.
Plasjes water, regengeklater
onze voeten als kleine boten in zee
een streperig gordijn van druppelwoorden
hand in hand de stroming mee.
Van klinkers naar gras naar grazige weiden
droombomen dansen en draaien voorbij
zweefwezens…
De wandeling
netgedicht
3.0 met 6 stemmen
280 Een slechte bui drijft mijn bewuste binnen, schildert de
wereld grauw, negatief gevoel omwolkt herinneringen,
destabiliseert mijn leven, ik zoek afleiding en wandel de
binnenstad in, de oude stad waar niets verandert trek ik
aan als ‘n warme jas, ze is helende pleister op kwellende
littekens; ik herdenk Kees P op de binnenplaats van het
Burgerweeshuis…
La morte-saison 3 In het vondelpark
netgedicht
4.0 met 14 stemmen
350 het regent in het Vondelpark
letters vallen met bakken uit de hemel
zou hij, de dode dichter
alsnog zijn oude schrift
over mij uitstrooien
en strofen weer doen zijn
als de aarde is
stof en nu even verwaterd
plassen vangen
zwaardere woorden op
het helpt zijn taal te verdunnen
naar hedendaagse herkenning
vlak, dun, licht of schreeuwerig…
Met elke stap
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen
303 Met elke stap van mijn wandeling
bloeien er bloemen, mensen en vergezichten.
Met elke stap van mijn wandeling
komt schoonheid mij tegemoet en
verdwijnt in één grote zee.
Met elke stap van mijn wandeling
wordt mijn pad, een pad van de glimlach en
wordt mijn hart één groen veld.…
Hand in hand
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen
315 We wandelen hand in hand
over deze eindeloze ijzige stilte
totdat we het koud krijgen en
onze schaduw achter nalopen
naar ons warme huis…
wandeling
netgedicht
2.0 met 28 stemmen
313 wind zwerft
door de stilte, door de dorst
naar een eerlijk inzicht
bomen wuiven, zeggen
even gedag tegen de lijster
in de lucht
het water bouwt een eilandje
aan de oeverkant, luistert tussen het riet
naar de avond die zo graag zingen wil
ik word schaduw, een maan
onder alle manen
een hond blaft de verte toe
in grote dromen
daartussen…
Ezelsporen
netgedicht
4.0 met 6 stemmen
260 Ik laat me gedwee voortbewegen
over akkers, velden, paden.
Mijn zintuigen verkillen in de wind
het is lente, maar de zon
laat zich niet verraden.
Stuur ik mijn gedachten
of word ik bestuurd?
Ik zoek mijn weg door ezelsporen
en als we stoppen, luistert de stilte stiekem mee.
Wie kan mij zien, kan mij horen?
Ik ben er niet,
heb onderweg…
een russisch drama
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
229 pjotr trekt als alle dagen
de laatste tijd zijn beste
kleren aan en gaat de heuvel
af de toendra door het westen
roept de zon heeft het gehoord
pjotr haast zich voort hij moet
voor het donker terug hij kan
niet zonder licht maar eerst
moet pjotr doen wat pjotr doet
onder of achter de kist
de aarde of een oven in
lichter dan lucht of…
Over wandelen.
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen
166 Moet je eens proberen
Wandelend te recreëren!
Goed voor lijf en leden
Je bloeddruk naar beneden
Het zal je enthousiasmeren.
Wat, …. lopen?
Wadlopen.…
Wandeling in het park
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen
252 bladeren
dwalen in het rond
vinden uiteindelijk
een plekje
op de reeds bedekte grond
onder warm gekleurde
bladeren
schuilt een egel, die geduldig wacht
tot de winter komt
het bankje,
waar zich dagelijks de oude man
bevond
is beklad en verlaten
het bankje
wat wezenlijk voor hem bestond
natte haren, zwarte poten
een koude ondergrond
zo wandelen…
plaats vergaan
netgedicht
2.0 met 5 stemmen
64 ik liep in de fuik van laat avondlicht en
hield je hand vast
ontleedde een bloem, zag om naar
waar we net nog liepen
met zo weinig geluid, alsof niemand
wist wie wij waren
zonder wetenschap van uitdrukkelijk
achterblijven
zowel bomen, bladeren als vuilnisbak
bestonden rond dezelfde tijd
een vogel floot nog even als teder besluit…
Wandelen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
155 Een paar dagen wandelen op een godvergeten plek,
altijd weer dezelfde.
Geen wifi, geen internet.
De wereld dendert verder
en alles staat stil.
Of toch niet. Wat een mens niet ziet
in de gehaaste blindheid van elke dag,
is het bescheiden leven van dieren en planten.
Bescheiden, maar daarom niet minder wreed.…
Wandeling
netgedicht
4.0 met 3 stemmen
183 Wandelen met jou is het einde
weer naar het begin brengen
praten over kwaliteit van leven
wat zo heerlijk is
op een Noordzee strand
tijdens een regenachtige zomerdag
ratio in een oase van rust
gedachten in een zomers verlangen
terwijl wij maar
geen afscheid kunnen nemen
nog eens terug gaan naar toen
we in bomen konden klimmen
en zandkastelen…
wandeling
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
55 aangepaste stappen
als de kringloop van wat was
gaan- voet voor voet
hun weg
langs zelfkanten van steen
en flauw verlichte ramen
komen gedachten samen
deurloos vormen zij
wat over is
er bloeit al geel in het struweel
en op de grond
opent zich langzaamaan
de zucht van de natuur…
wandelen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen
96 wandelend langs woorden
is ontdekken van plekken
of doorleefde oorden
die ik probeer te wekken
in kruiken van mijn gedachten
door straten waarin men statig woont
vaak met een rijk verleden
waar herinneringen op huizen plakken
naargelang gecultiveerde
historie wordt beleden
in die sfeer kijk ik rond
teken ik dromen, opgeroepen
door…