Alle inzendingen over knuffel OR post

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Maar de moderne post Is in de e-mail opgelost.…

Vandaag werd ik door Rutte opgebeld Over geruchten in de wandelgangen Dat ik bereid was Weekers te vervangen Ik heb geaarzeld maar hem toch verteld Dat ik voorlopig op mijn post moet blijven Wie moet er anders al die versjes schrijven.…

in je vernielende armen stierf ik ongemerkt wiegedood. je knuffelde mij zeer bewust een verstikkende ademnood in het slapende ochtendrood. in je begrijpende armen herleefde, herrees ik even. je duffelde mij onbewust weer warmpjes in medeleven, het slapende niet verdreven. in je omarmende armen zweefde ik weg als herboren…

Je weet niet hoe het is Om nooit meer haar eten te proeven, Nooit meer haar stem te horen, Alles leek en lijkt zo verloren, Nooit meer de sfeer te ruiken, Nooit meer haar knuffels te krijgen, Valt niks aan te veranderen, ik zal altijd moeten zwijgen, Over de pijn, het verdriet, Niemand die het ziet...…

Een knuffel van jou Zo bijzonder Wanneer zie ik je weer Ik kan niet zonder Je warme blikken Ik geniet ervan Is dat een klik? Ik droom verder Over jou Met een brede glimlach op mijn gezicht Geniet ik na.......…

Hou je van knuffelen? Liefde vaagt grenzen weg: Twee worden één gemaakt – dat is geen schijn. Toch is die optelsom ontegenzeggelijk méér dan de delen apart zouden zijn.…

In mijn verschoten kop met slappe oren en ranzig vel, tot op de draad versleten heeft tijd zich zienderogen vastgebeten sinds jij, nog broos en naakt, jezelf liet horen. Aan snuit of poten altijd meegesleurd door huis en tuin. Geknuffeld bij het leven, aan mij, toen apetrots, een naam gegeven. Er met me dweepte, tot het was gebeurd. Op…

verwarm me met je verlangens fluister me wat je denkt knuffel me en maak me zeker ik heb je nodig de liefde die je me brengt…

Een baby zou wel meer beweging willen En misschien een hoger knuffelgehalte ’t leidt blijkbaar tot een minder forse gestalte Dan kun je als ouder je kind weer tillen Logisch dat mijn baby vanmorgen mee ging Knuffelend, naar “Nederland in Beweging” …baby’s die weinig reageren op knuffels en te weinig bewegen lopen meer risico’s op overgewicht…

Veel post versturen heeft ook zijn bezwaren, Want als je dikwijls aan de zegels likt Wordt je gestalte lelijk aangedikt, Iets wat ik aan den lijve heb ervaren. Nu ben ik anorexiapatiënt. Ik braak na elke brief die ik verzend.…

U die met ons Door diepten Bent gegaan Verzekert ons dat Wij aan het eind In Uw licht mogen staan Bert, Nuis, 10 juni 2012 Een post-depressie gedicht…

Een week ben ik ertussenuit gegaan, Van mail, tv en post bleef ik verstoken. Maar verder heeft het mij aan niets ontbroken, Ik raad het iedereen van harte aan. Vandaag ook geen gedichten.nl, Ze redden zich daar zonder mij ook wel.…

Mooie dagen komen dagen van warmte en tederheid van hevige passie gehuld in een warme knuffel…

Ben niet van plan voor zoete koek te slikken Dat ik met reeds gebruikt (?) toiletpapier Mijn te verzenden brieven straks versier, En dat ik aan die postzegels moet likken. Ik denk dat dit voor fakenieuws door moet gaan, Want volgens mij zit er een luchtje aan.…

Soms is een knuffel alles wat je nodig hebt Om voor even alles te vergeten Twee armen om je heen van iemand die het meent Gewoon even niet alleen maar samen met iemand die om je geeft Soms voelen we ons eenzaam, verlaten en alleen en verlangen we naar iemand die ons een knuffel geeft Gewoon twee armen om je heen van iemand die je lief heeft…

Gedreven vanaf de start tot de meet Wat heb ik van die renners genoten Peter Post, een ware wielerprofeet…

Posts op de zijlijn: geen roem in 't verschiet.…

Mijn bloempje, dat nog altijd bloeit, is zij, van wie ik toch heel veel houd Onze liefde die nog dagelijks groeit, is mij meer waard dan ‘t aardse goud Een dikke knuffel, al voor ’t ontbijt; ook zo’n knuffel voor ’t slapengaan Zeggen, ik wil jou tot in eeuwigheid we blijven samen in vreugd en traan Mijn bloempje, dat vandaag jarig is, lijkt…

knuffel de oude knoken warm verwijder spinrag uit haar hoofd haast je zodat ze het einde als herboren ervaart…

we hebben je in de tuin gezet, toen de tijd ontbrak je maakte geen bezwaar vroeg enkel om een knuffel en aaide de kat .…

Lieve Sint Heeft U voor mij Een knuffel vriend Ik zit hier alleen Met niemand Om me heen Ben het alleen zijn Zo zat Heeft U Voor mij Een lieve schat…

Met een blik van hier ben ik Handgeschreven brieven zullen mij niet kisten Flinke baard en knopenrijk Vele straten Soms een dijk Met volgeladen tassen Bundels post, pakketjes Soms ook nog huis-aan-huis Lente.…

Vroeger had je hier een zeeklimaat Stond je in de regen en met tegenzin Te wachten op Dries Roelvink en vriendin En die zette je dan druipend op de plaat Nu sta je met een pils tegen de dorst Op je droge post bij villa Eikenhorst…

ze baggert haar verrot verleden op papier elke dag wel eentje post urmend naar zichzelf zucht per etmaal blij ik herken haar uitermate exact gewoon in mij…

Dit kan ook eleganter opgelost: betaal eens loon naar werken bij de post.…

De post bezorgde mij een kaart met kind Van kerstkaartenversturen.nl Een kerstkind op een foto, geestig wel De afzendnaam is echter niet geprint Van wie is kaart en kind is nu de vraag Daar word ik een beetje kribbig van vandaag…

Ze zijn maar wát bezorgd bij TNT In plaats van kaarten brengen ze petities Met reorganisatiedefinities Ook voor die concurrent van over zee Die zelf z’n pakjes brengt (het mag wat kosten) En in een eigen staf voorziet om ze te posten…

Post-scriptum (distichon 41) Hoe lekker het ook bekt, het rijm is niet perfect.…