14024 resultaten.
Winterprikje
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen
356 December
komt er aan
het is al koud
in de stad
aan den lijve
voel je dat
minder woorden
meer gehaast
weer de laarsjes aan
weer de mantel aan
sjaal en hoed
wat een beetje winter
al niet doet…
wat koude is
netgedicht
4.0 met 18 stemmen
468 je vervaagt
zoals voorheen
in het onvermogen
om het praten te bevestigen
maanlicht wordt onherkenbaar en ik zoek
niet verder meer naar
overlevenden
omdat hun bleekheid mij op knieën
laat vallen
hoor je mij
in losse schaduwen
de kerkklok galmt nog
sterflijk na…
Koud
netgedicht
4.0 met 8 stemmen
407 De lucht hangt als lood
en de zuurtegraad stijgt
de thermostaat strookt niet
met de temperatuur in
dit huis van geruisloos geweld
waar grimmig wordt gezwegen.
De telefoon gaat
zij blijft zitten hij staat op
en zegt zoetgevooisd Hallo
haar zoon voert de vissen en
vindt dat mam haar vent zelden
zo aardig heeft gekregen.…
ontdaan
netgedicht
3.0 met 10 stemmen
218 vreemd hoe het voelt
nu hij een jas heeft uitgedaan
ik zie het hem zo aan
dit leven kost hem moeite
een kil seizoen moet ons nog leren
hoe samen te doorstaan
hij aan het eind en ik
nog zoveel kou te gaan…
gesloten
netgedicht
3.0 met 7 stemmen
194 bevroren leek mijn hart
verklonken aan een koude grond
alsof er nooit zoiets bestond
als innerlijke warmte
mijn woorden leken als verstopt
mijzelf kon ik niet spreken
zelfs jij, die niet meer komen zou
en o zo ver bent, jou kon ik
niet meer bewegen
de sleutel tot mijn warmte
af te geven…
Koud
netgedicht
4.0 met 6 stemmen
133 Het zijn doorgaans niet de mensen
die het zich kunnen veroorloven
om in een restaurant te gaan eten
die het koud hebben
het is koud voor de mensen
die door de maatschappij
in de steek zijn gelaten
zij hebben het koud
en het laat de meeste mensen koud
dat zij het koud hebben
men voert liever de eendjes
dan een zwerver zonder brood
mijn…
Tenten
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen
116 wind ruist
was wappert
sneeuw dwarrelt
wolken varen
tenten staan
wolken vliegen
tenten waaien
wind snijdt
sneeuw ligt
was bevriest
sneeuw blijft
was valt
tenten slapen
wind blaast
wolken weg…
Het betrekkelijke
netgedicht
4.0 met 15 stemmen
301 Het Betrekkelijke van het bestaan
En wandelend over die weg
In een afgebakende visuele cirkel
Ziet men dat alle begin het einde is
En haalt het voorbije uitzicht u in
Met moeizame schreden koud en schraal
Komt de mens steeds dichter bij begin
Vertwijfeld is men heen en weer geslingerd
Ervaart zo de betrekkelijkheid van bestaan
Dan ziet…
Angst = een...
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen
319 Angst is een slechte raadgever
zei men vroeger tegen mij
maar angst en raad geven
da's er voor mij niet bij.
Want angst en raadgeven
combineren kun je 't niet
of je nou loopt te zweven
of te barsten van verdriet.
Echter "tijdens" een angstexplosie
om dan te adviseren
bij die enorme emotie
moet men nog heel veel leren.…
Alleen zijn
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen
111 Mijn angst groeit.
Ik raak vermoeid!
Ik ben je liefde niet waard!
Ook al heb je ze verklaard.
Ik duw je ver weg van mij.
Iedereen blij!
Mijn zorgen verdwijnen.
Maar voel me wegkwijnen.
Ik wil niet alleen zijn.
Alleen zijn doet zo pijn!…
Eindejaarsmoeheid
netgedicht
3.0 met 14 stemmen
1.480 Het zijn niet sneeuw en ijs
waardoor het einde van het jaar
mij dichterbij schijnt
Het zijn niet die lichtjes
of ballen in de bomen, ook
niet de mooiverpakte cadeautjes
Het zijn niet de beelden op tv,
over rampen, armoede, oorlog
of hongerige kinderen
Het is niets van dat alles,
alleen wintermoeheid, en
koude voeten in mijn bed…
Verdriet...
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen
1.188 Met verdriet sluit ik mijn ogen
Wetend wat me te wachten staat
Wat zo boven water gaat komen
Is iets wat me niet koud laat
Omdat ik eigenlijk hoop
dat het niet wordt gezegd
Ik ben bang als de dood
Maak het niet bekend...
Want als je dat doet
verlies ik je voorgoed
En dat wil ik niet
Het einde is verdriet....…
Opeens valt keihard de hamer
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
208 de mokerslag
We kunnen het leven niet overwinnen
niemand
nóóit
Kom ga je mee.
Samen wandelen naar het verre
kijken naar de sterren
schreeuwen naar de golven
"we komen eraan
...
Ja maan
we komen"
Omstrengeld liggen op het strand.
steeds dichter komt de rand
laat ze maar komen
de golven
Laat ze ons overspoelen
laat het toe…
bureau
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen
377 zo koud
voel jij
aan
zo zeker
dat het papier valt
om en om
potlood na punt
na komma en gum
over en over en opnieuw
waarom schreeuw ik het uit
waarom kan ik niet stoppen
en moet je vooruit
de regels kloppen niet
het einde niet in zicht
het is die droom
waar ik hoop uit put
zoals dit diepe dal
uit klimmen
beginnen
schrijf aan
aan…
anders niet
netgedicht
3.0 met 10 stemmen
515 mijn woorden passen niet
ik zie het aan je verre blik
ze werken als een lappendeken
op kleine treurnis of een groot gemis
maar nemen niet de koude weg
van slecht bericht
want troost is anders niet
dan niet verlaten
niet meer dan voelen van de hand
die in de nacht
als een vertrouwde stem
de grootste angsten kan verdrijven…
kindertranen
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen
1.093 een kind in tranen
verbergt stille wensen
huilt zacht zijn dromen
onvervuld
het reikt naar sterren
droomt van de zee
ontdekt zijn angsten
aan het eind van de dag
waar duisternis valt
in gesloten ogen
tranen verdwijnen
zijn wens
verschijnt…
kind in tranen
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen
1.426 een kind in tranen
verbergt stille wensen
huilt zacht zijn dromen
onvervuld
het reikt naar sterren
droomt van de zee
ontdekt zijn angsten
aan het eind van de dag
waar duisternis valt
ogen gesloten
een traantje verschijnt
zijn wens verdwijnt…
rood
netgedicht
3.0 met 29 stemmen
500 onder het gehemelte
van rochelende
woorden
sijpelt angst
in herhaling om
het smeekgebed
gelaten
in de helse dood
te graven
het ontvleesde sterven
in de nacht gebrand
trekt benen
in een stuipend
baren
wanneer het einde
in een nooit meer
begin
rumoerig
in enkelvoud
nadert…
De dood omarmen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
236 Wanneer de dood ons omarmt,
maakt hij aan ons leed een einde.
Eenzaam en alleen blijft hij achter.
Zo krijgt de dood ons leven lief.
Zonder liefde kan hij niet bestaan.
Wanneer we de dood omarmen,
kan vrede worden geboren.
Kunnen onze angsten sterven gaan.…
Patron
netgedicht
3.0 met 5 stemmen
206 so I guess
that thy art incomplete alike
or art thou good a friend and thus
believing firm applaud thy must
Though poetry is not my thing
my roerbak sells, thou art buying…
Mijn onzichtbare verdriet.
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen
75 Het leven moe, getroffen door een schaduw
Wat zet mij hiertoe
Mijn gedachten van angst, pijn, verdriet
Achter een masker die ik, steeds weer opzet
Op het masker staat een lach, een lach die niet aansluit bij wat ik voel
Het verbergt mijn ware ik, dat is dan ook mijn missie, mijn enige doel
Van binnen is het koud, ijs en ijs koud
Perspectief…
Prima vera
netgedicht
1.0 met 4 stemmen
67 Come rain or shine, het was des kiezers wens
Maar of het lukken zal, dat weet geen mens
Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en
de reactie daarop van Bet Weter…
Kamperen?
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen
424 hij wil haar uit haar tent lokken
maar het is nog véel te koud
ze bibbert in haar slaapzak
met kruik als lijfsbehoud
ze krijgt toch medelijden
dus noodt ze hem naar binnen
waar zij nu met zijn tweetjes
een sneeubalwals beminnen
.…
Kristallen kroonluchter
netgedicht
3.0 met 13 stemmen
1.201 Stilte breekt in
voetstappen door de lange gang
ijzingwekkend de koude wind
die om het vermoorde hart waait
Kristallen kroonluchter
in mijn ijspaleis
geen glans door teveel
aan schittering
Licht aan het einde
van de tunnel dooft uit
nog steeds niet klaar
voor een volgend leven…
stramme verzen
netgedicht
4.0 met 19 stemmen
497 het is eind oktober
en ik heb weer
koude vingers
die mijn verzen
stroef laten lopen
als veteranen
in blessuretijd
maar niets belet mij
mijn handen te warmen
aan jouw warme lichaam
ook al lijkt 't op het oog
niets om het lijf te hebben
tóch mag dit wel eens
worden vermeld...…
doe het toch maar
netgedicht
2.0 met 43 stemmen
86 doe het toch maar
schrijf maar over het leven
dan schrijf je vanzelf over angst
duisternis verlies en verdriet
zoek een heldere toon
waarin jij jezelf verstaat
graaf het hele leven lang
naar de kern
het duurt te lang
het is te koud om te huilen
doe het toch maar
schrijf maar over het leven…
Of het... ?
netgedicht
3.0 met 5 stemmen
470 Of bloeien niet het einde is ?
vraag ik de bloem
En of de pijn van in zichzelf te zijn, gesloten
sterker is dan de angst om zich te tonen ?…
Drenkeling
netgedicht
3.0 met 11 stemmen
1.642 Het erbarmen smeekt
de wereld nu ten einde.
Als alles anders zal zijn
blijft weer dezelfde hoop.
Jezus wil nog wel roepen
maar God is al verdronken
in een kil wiel bij Leerdam
vlakbij mijn vaders dood.
Ik heb altijd het gevoel
dat ik toeschouwer ben
niet redden kan uit angst
hier zelf te zullen sterven.…
Angst psychose
netgedicht
5.0 met 23 stemmen
39 is er nog
iets echts
dat je kunt
vasthouden
voelen of het
warm of koud
is er iets dat
communiceert
contact maakt
ons het gevoel
geeft dat we
leven en nog
steeds bestaan
vooral het
weten dat wij
niet alleen zijn
die angst is
een psychose
aan het worden
te horen en
zien in alles
om ons heen
dat steeds meer
aandacht vraagt…
Konijn met het glazen oog
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
182 Storm die door het brein raast,
Bij vlagen alles wegvaagt
Dat het geweten als licht
Protest nog op wil werpen -
De nacht is lang en koud,
Licht en warmte zo ver weg,
En aan het eind van deze nacht,
Van elke nacht, waar de donkere
Tunnel ophoudt, staat zoals altijd
Het konijn met het glazen oog,
Dat mij opwacht aan het eind
Van deze…