Alle inzendingen over kreten OR kretologen

De laatste tijd, als ik een boodschap doe, Doe ik twee dikke watjes in mijn oren. Het woordje “super” kan ik niet meer horen, En van “een fijne dag” word ik doodmoe. Gevaarlijk stijgt de druk dan van mijn bloed, “Komt helemaal –wordt mij verzekerd– goed”.…

vlerk Een gesmoorde kreet, een breuk, haar vlies..!…

Dus hoor je ook die harde kreet: dat iemand het echt niet meer weet zeg maar niks en denk maar stil 't is het kind, wat 't anders wil En ga daar maar niet tegenin.…

Maar wat ze nou bedoelen met die kreten Is iets wat Joost als enige mag weten.…

Vanaf de kleuterschool wist ik het al Ik was niet normaal Ik maakte geen kabaal Ik was anders, zo anders Hoorde ik wel hier thuis Was dit mijn huis Toch sloeg ik geen kreet Terwijl ik van me afbeet Maar als ik thuis was Huilde ik me heel zachtjes in slaap…

Losse flodders en loze kreten; niets van betekenis vult hier en daar ’t papier. Mijn geest dwaalt steeds naar elders, ergens te ver van mij en deze wereld.…

Mijn naam is Vleugel ik ben uw piloot Wanneer u mij een rauwe kreet hoort slaken Moet u zich daar maar niet bezorgd om maken Dat komt, de purser zit bij mij op schoot En zij heeft voor de deur een fikse bos Dus handen aan de knuppel, remmen los!…

Vooral pygmeeën ambiëren zeer De grote aandacht trekkende gebaren. Luidruchtig gaan ze, denken ze, tekeer: Maar uit hun mond komt ijl geruis gevaren. Ze zien zichzelf graag midden op de markt En slijten daar verschrompelde problemen (Met moeite hier en daar bijeengeharkt) Voor nieuwe passies. Roest voor diademen. Al 't minder kleine is…

Het wordt mij droef te moede als ik lees Van violette heuvels in het zand En hopen puin van bergen steen op 't land Het tranendal van weduwen en wees 'k Zie liever Flora bloeien in 't decor Van Puy-de-Dôme, Dordogne en Lozère Ardèche, Haute-Loire, Vaucluse en Isère Van Franche-Comté, Savoie en de Côte-d'Or In koele meren onder…

============== Elvis kan ik heel goed nadoen vooral hoe hij in zijn bolle tijd - it's now or never - zingt op het toilet nog één middernachtelijke dubbele peanutbutter banana sandwich in het vet gebakken I'm so lonely I could die hij kon het niet meer aan om de koning van de rots te spelen geëxalteerd, gedrogeerd, geëxploiteerd uppers…

Publish or perish Had men mij wel gelezen? Steeds werd ik afgewezen. Van Meulenhoffs redactie kreeg ik zelfs geen reactie en ook de Tweede Ronde had mijn brief nooit gevonden. maar Het Liegend Konijn loog: bij ons moet u zijn! Uitgeverij Perdu vond mijn werk déjà vu. Querido schreef correct: u heeft niets dat ons trekt.…

Als uw poëziecriticus John Bayley schrijft over jonge personen die opkomen en schitteren als meteoren in de academische wereld, is hij zelf aan het imploderen en wordt een gapend zwart gat. Ingezonden brief van mrs. Val Hennessey, Lyme Regis. Wat bedoelt Bayley als hij dichters prijst die weigeren poëzie te laten klinken als zichzelf…

De koekoek is een dwangneurotische vogel als 'ie in een klok woont.…

Een traan verraadt de pijn Een kreet verraadt de wanhoop De wanhoop begint te winnen Van jou eens zo stralende gezicht Door de harde realiteit getekend Wordt jou geen andere keus gelaten Dan rust te vinden in het onvermijdelijke lot…

Ik zoek naar woorden, de kreten smoren. Ik zoek naar woorden, voel me verdoofd. Ik zoek naar woorden, van geluid beroofd. Ik zoek naar woorden, maar vind ze niet. Er zijn geen woorden voor intens verdriet.…

Zwoegend zoek ik naar wat woorden Ben vandaag niet goedgebekt Zinnen die finaal ontspoorden Of waarvan de clou was uitgelekt Ik stootte maar wat ijle kreten Taal valt toch altijd op zijn plaats Maar het is kwaad kersen eten Met een dichter, achttienkaraats…

De woorden Shalala en Shalalie Zijn niet maar zo een tweetal loze kreten: Het is Afghaans, zo kwam ik laatst te weten, Een spreekwoord voor een halfzacht compromis. Want Shalalie is: “Wij gaan er vandoor” En Shalala: “Welnee, wij blijven, hoor!”…

geen zin in gedoe dacht je en je hield de boot af net toen ik sprong ijskoud water mijn bed werd iedere kreet de oceaan nog dieper groef en verdronk geen zin in gedoe had je en je hield de boot af…

een woord gehoord in beelden die verdwalen een kreet om moeizaam te vertalen naar de stem die schreeuwt de uitgestoken hand die voelde wat stilte echt bedoelde ik ben verdwaald jij op nieuwe stoelen koud de open haard…

Die tak van sport is niet aan mij besteed Zelfs met leeuwinnen kan ’t me niet bekoren En voetbalkletsmajoors kan ik wel smoren Triomf of niet, van mij géén felle kreet Al wordt ons team door mij best winst gegund Ook zonder doelpunt denk ik kalm: geen punt…

Als flitsend zilver stort de meeuw de elementen tegemoet en krijsend is zijn schrille kreet, een groet of spot, hoor ik het goed is er verachting in zijn woeste kreet; ben jij de mens die alles weet? Niets ben jij, mens gekluisterd aan het aards bestaan mijn rijk reikt tot de horizon de wind bepaalt waar ik zal gaan.…

Er klinkt geen stem, er juicht geen zang, er klaagt geen kreet en toch voel ik de stilte wegen; ze drukt en dringt, ze maakt me bang, ik kan haar niet verdragen. Zijn stemmen dan alleen maar stom en zingt enkel de regen? Ik voel de stilte wegen.…

Geluk dat te groot was om te omarmen met slechts twee armen die julimorgen toen jij voluit voor het leven ging met een glasheldere kreet. Mijn zelfgemaakt cadeau, zo mooi, zo helemaal af dat ik (en waarschijnlijk ook je vader) niet eens meer om de gietende regen gaf.…

Kreten, pijn, een bloedend hart Gemis kan aan je vreten, janken en zeuren. Dit hoofdstuk is afgesloten, mijmerde ik droef Elke minuut was: miserie troef. Het weerzien was dan ook mooi en onbeschrijflijk Niemand scheidt ons nog, geestelijk of lijfelijk.…

Een schreeuw vanuit het binnenste der aarde Die twee minuten stilte torpedeerde Een kreet die aan een oerangst appelleerde En op de Dam acute onrust baarde Gaf zó’n kabaal dat bij de sterke macht Al aan een tweede schreeuwer wordt gedacht…

Wij zijn gewend aan het lawaai op straat, Het gieren van de remmen, het getoeter, De kreten, het gebral en het gefoeter, Maar met de stilte weten wij geen raad: Toen men daar twee minuten tijd voor nam Klonk één schreeuw en het hek was van de Dam.…

Waar bij de meesten plek is voor het brein, Daar zijn er ook met zaagsel in hun schedel. Zoals dat schorem uit den Bosch of Hedel, Je zult maar uit die buurt afkomstig zijn. Dat ze jou met dat tuig associëren, Je zou het liefst vandaag nog emigreren.…

geboortetranen diep bemind de eerst kreten waar leven begint even verloren dat veilig gevoel maanden geborgen liefde gevoeld zoekt naar dromen in zachte ogen zijn eerst traan verdwijnt in een lach…

Lichten laaien strooien kreten blindelings onder druk gevangen overrompeld Luchten laaien klaren niet zien zwart als glas vertroebeld gesmolten tot weerzin Waarheid in woeker geroofd ontdaan van haar waardigheid tot schaamte vervallen…

het grijs jaagt voort met een schorre kreet een witte flits die stralend blauw vergeet zwart gesnaveld bevleugelt hij het ruim een projectiel dat overleeft geleid door ogen van de ziel wil melker 10/01/2019 www.wilmelkerrafels.deds.nl…