Alle inzendingen over laatste traan OR regendruppel OR klok

haar ‘k moet even bellen ‘schat’ en als hij wegloopt hangend aan zijn mobiele reddingsboei beseft ze het verlies haar laatste traan ze veegt hem schielijk weg…

Terugkijkend op het leven en de tranen die hij liet in zijn zee van wanhoop Zij vielen in het niet Bij die ene traan Die viel Op het sterfbed Van de dromer Bespot en veracht Eenzaam en verguisd Een illusie armer en dan... de dood Een laatste traan En het besef Dat hij niet geleefd had Maar gedroomd…

Morgen valt hier mijn laatste traan, en ben ik verlost van jarenlange bliksemblikken. Ik ben er overmorgen van bevrijd, die dondervloedse woorden als ontbijt en zal ik zelfstandig verder gaan.…

Op een open plek spreid ik een groot kleed, en neem bemoedigend mijn laatste slok. Zo nu ben ik voor de picknick gereed, leeg het flesje kokosdrank, klok klok klok. Mijn rode mantel mag ik niet vergeten. Daarin zie ik eruit om op te vreten!…

Regenboog vol kleuren de zon die naar me lacht sterren die blijven stralen liefde heeft me in haar macht Rivieren die helder klinken regendruppels als kristal tranen van pijn bevriezen gelukstranen groot in getal Overal pracht en liefde als jij maar bij me bent bij jou voel ik me veilig omdat jij mijn innerlijk kent…

Elke regendruppel die mijn wang beroert lijkt op een traan die gevoed wordt vanuit mijn ziel en het hart raakt. Het lijkt zo zacht het lijkt zo lief maar de pijn is heftig en verliefd op mij. Regen is fris de zon is warm maar de pijn blijft langer dan gewenst omdat de zon tijd nodig heeft om de regen te laten drogen.…

Voor het eerst alleen van huis weg voelt zij zich raar niet te verklaren en vlucht verloren naar het verlaten strand Tranen vallen als regendruppels, door natte wimpers kijkt ze wazig naar de stoeiende zee Dansende golven dagen haar uit hun zwierig spel met hen te spelen De verre einder en het watergeruis verzachten de pijn van…

Regenwolk, van regen zwaar Spaar uw regendruppels niet. Regen, regen, regen maar. Regen tranen van verdriet.…

Het belcanto lokte. Decennia van eindrijmloze haiku's hadden hun tol geëist. Hij wilde wat anders. De wijde wereld in, van het schone, het goede en het ware! Was Don Quichot een woordenaar of andersom? Na jaren ploeteren, puzzelen en peinzen kon het gebeuren dat hij op een dag ineens het licht zag. Bij anderen. De schellen vielen hem van de…

De zomertijd gaat zondag weer beginnen En ik betaal hiervoor een hoge tol Mijn bioritme slaat weer flink op hol Over een week kom ik pas weer bij zinnen En bovendien voel ik een groot gemis Ik weet niet waar dat uur gebleven is…

Alleen de regendruppels op mijn gezicht doen mijn ogen tranen zonder dat ik het wil. Maar ik wil terug, weer naar het licht. Naar het nu en de toekomst, verdergaan zonder te vergeten en herinneringen te bewaren. Te genieten van een nieuwe zonsopkomst, om onbezorgdheid en geluk opnieuw te mogen ervaren.…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Heer, ontvang degenen, die, 't hart doorknaagd van ontucht en van zonde, verschijnen moeten vóor uw Aangezicht, en die naar u met angstige handen bidden, na laatste Sacrament en Heilige Olie. De klokken luien, luien door de avond! de klokken, hoog verloren in het duister, de klokken van ellende en dood,... de klokken!...…

De wijzers van de klok, ze tikken zacht Je hand omklemt die van mij Het is nog warm, ik ben niet blij Droevig klinkt de muziek van de nacht Weten dat ’t licht snel doven zal Sleept mij in dit diepe dal De tijd, het leven, het is niet in mijn macht De wijzers van de klok, ze tikken zacht Je koude hand zegt me “het is tijd” Pijnlijk is ‘t laatste…

Ik wacht totdat de avond valt de dag voorbij is ik wacht totdat de nacht komt en ik wacht totdat in mijn dromen zelfs de goudvis lacht ik wacht wacht en wacht totdat de klok slaat in de laatste nacht en mij de laatste adem wacht.…

Aan het einde van het spoor zag ik de laatste treinen gaan ik stond alleen op het vijfde perron keek naar de klok die stil was blijven staan Zou dat het laatste zijn vroeg ik me af een stipje dat in de verte verdween langzaam kwam de mist opzetten waar eerder nog de maan zo helder scheen Was met die trein ook mijn liefde verdwenen had het…

Als regendruppels de zonnestralen kussen, krommen de kleuren.…

er zitten duizend regendruppels op het raam waarschijnlijk nog meer…

als regendruppels de zonnestralen kussen krommen de kleuren…

De regendruppels tikken zacht met het vallen van de nacht. Met mijn laatste blik naar buiten hoor ik een windvlaag seinend fluiten. Een zacht en vaag gefluister maakt dat ik nog wat beter luister. Maar tot mijn allergrootste spijt raak ik zijn stem al snel weer kwijt. Want de schoten vuur van regen houden plots zijn woorden tegen.…

Als we staan op een verlaten station waar de laatste trein zo gaat vertrekken krijg ik het koud binnen in mijn ziel zal ik jou hierna dan nooit meer zien. Met betraande ogen kijk ik naar die grote klok waar de wijzers net hamers zijn, die in mijn hart de spijkers slaan.…

Geeft niet. Eigenlijk vind ik het fijn, hoe Moederdag dit jaar herleid is tot de essentie: De kinderen zelf als mooiste cadeau. Met hun bezoekje, bij sommige mama’s voor het eerst in weken. Met hun liefde en genegenheid, de schoonste dingen in het leven. Ik heb er meer van gekregen dan ik ooit had gedacht. Weliswaar, nu we toch bezig…

als regendruppels laat je tranen zweven ze blijven hangen aan wimpers en wangen geen woorden overbodige woorden ze mengen zich tot een geheel het doek blijft op een kier een wazige uitvoering voltrekt zich op een toneel twijfels geraken als zandkorrels rond een zee van vragen ze schuren diepere lagen - ik sprokkel vrolijkheid…

De klok in de toren mocht niet slaan op Prinsjesdag anders was de Koning niet te verstaan gedurende het lange verslag: dus de klepels werden ingepakt zodat de “ rede “ niet verstoord werd…, Want tja, de Troonrede moet je horen geluid van de klok mag niks verstoren……

elk beetje licht koesteren weerspiegelen naar andere regendruppels als toeval het maar toelaat de magie van het lot meewerkt…

Regendruppels groot en nat het kan me niets, het kan me wat! Springend dans ik op de straat omdat ik weet dat alles verder gaat. Hagel, sneeuw of harde regen voor mij is het enkel een zegen. Iedereen binnen, ik lekker buiten regendruppels, hoor mij eens fluiten! val maar neer en maak mij nat het kan me niets, het kan me wat!…

Eén dikke regendruppel met één fiere regenboog, plenst stoer expanderend, snel uit elkaar. Weg mooie regendruppel, weg mooie regenboog…

verwaaide merel fluit tegen een noorderwind vol regendruppels…