Alle inzendingen over landschap OR reizen OR platteland

Dan wist ik dat je snel weer ging Naar weer een nieuwe bestemming Rome Parijs Madrid Milaan Pakte je al je mooie kleding uit En gooide je ze naast de wasmand Lag je je tandenborstel op de badrand Dan wist ik je blijft een tijdje thuis Totdat je uitgerust was en niet meer moe Dan waren er nieuwe verre oorden Waar je dan weer heen moest reizen…

we aanvaarden de reis leggen een lange weg in stilte af we vervlechten de beelden tot een onsamenhangend weefsel we zijn reizigers zonder woorden passanten zonder grond we reizen met gesloten ogen gekleed in weerbarstige huid en dan is er het woordenloos weten: we komen nooit meer thuis…

schaarse woorden als hoge en dun gewortelde bomen reikend naar de zon het fragiele meebewegen in de wind stromend naar ongekende stormen…

Reizen met gesloten ogen, reizen zonder beperking, zijn verzekerd tegen financieel onvermogen ontdekkers van alle windstreken boeken nu een vliegvakantie.…

reizen is jezelf bewijzen dat je verder bent gegaan met wetenschap in je bagage al is 't voor een deel image is reizen toch een vleugje waan zelfs in je dromen kom je aan…

Ik zou willen reizen, heel ver weg Het liefst ver van mezelf vandaan Maar ik weet dat dat in geen een land zal gaan. Ik zou willen reizen, heel ver weg Maar besef dat dat niet kan Dus van dat reizen daar komt het niet van.…

reizen over de randen van de wereld om niet thuis te komen…

op de landkaart volgen onze vingers de kronkelende blauwe lijn van een stilgevallen rivier we lezen de namen van steden in miniatuur we beklimmen de bergtoppen met wijs- en middenvinger zonder poespas dribbelen we over stippellijnen van de grens waar een ander papieren land in zakformaat onze verbeelding tart we schuiven de kaart opzij…

Reizen is heimwee. Thuis is verlangen.…

Zeehonden stromen als koelkasten over de bergen Voorbij zijn de groene dagen Eeuwig duurt de voortkabbelende stilte Eindig zijn de bemoeizuchtige vragen Ooit stond ik alleen, te paard onder de kraan Nooit was ik samen, maar enkel zonder hart De reis die ik heb afgelegd, heeft me gebracht naar natte gronden Daar waar het veen mij nog steeds…

het tomeloze water tilt de jongen op maakt hem los van de grond in de verte ziet hij zijn slaapkamerraam in miniatuur de man kijkt uit over het rusteloze water dat hem eens bevrijdde hij ziet door zijn enige raam naar de wereld een zeilboot zo klein zo ver weg…

Reizen over bergen en diepe dalen door ruïnes met kille massieve wanden dat haar ijzige gil opvangt als een echo. Haar weerkaatsing reist door mijn brein als een reflectie voor mijn gedrag dat is haar souvenir wat gaat als een jojo.…

Als je haren grijzen Is het tijd om te reizen. Om je blik te verruimen Zo vooroordelen op te ruimen Andere landen, andere zienswijzen. Want reizen Doet rijzen.…

Wanneer we overal elders zijn geweest, op zoek naar wat we hier niet vonden. Daar, ver achter onze horizon. Op zoek naar dat grote levensdoel, het verlangen waarnaar we streven. Onvervuld zoeken naar een grote liefde, die achter de horizon nog op ons wacht. Ja dan, wordt het tijd om stil te staan, en onze ogen uit te wrijven. Om te ervaren…

hij reist met een steen in zijn schoen een pijnlijke metgezel op een zware reis in zijn rugzak vechten demonen om de beste plek hij hoort ze proeft hun angst kan ze zelfs ruiken hij zoekt een uitzicht om zijn lange val te breken…

Ligt aan de tint des gronds verscheiden verve, Hangt aan het licht der zon verscheiden aard Der mensen? Dán, o laat mij, laat mij zwerven, O laat mij dolen, dolen Oost-, West-waart. Hoe zoude ik in dit eenzaam kluisken derven. Kennis dier allen, die in weelde-gaard' Of woestenij van stad of zand-zee erven Des levens vonk, uw gave, o Moeder…

Omdat ik aldoor zou denken dat het de laatste kan zijn, maak ik geen grote reizen meer. Ik doezel dicht bij huis wat rond, te voet of op de fiets. Naar de boswachter en terug. Meer niet. Misschien betrap ik de waarheid nog, die immers niet ver verborgen ligt, alhoewel oneindig diep.…

Landen bereizen met je lichaam de halve wereldbol rond zonder ooit te vinden waar je geestelijk naar zocht. Dan maar de andere helft rond? Herinneringen aan wat nooit heeft bestaan: opgravingen in archeologische leegten. Jij steunt er mijn heelal.…

de eerste reizen met een driewieler gemaakt zijn van lange duur…

Velen hebben de voorbije maanden de charme van het platteland herontdekt. Zeker, de stad blijft, ook na de corona crisis de plaats van de kicks en de beleving. Jongeren hebben meer nodig dan bos concerten van onze gevederde vrienden. Hoewel het platteland net zo spannend is. Benieuwd hoe steden reageren.…

De Turken moesten gisteren weer stemmen Want Erdogan wil toch een meerderheid Hij rommelde nog met de zomertijd Om plattelandse stemmers niet te remmen De man is zo’n gedreven democraat Dat hij daarvoor zelfs over lijken gaat…

Taalkundig maak je altijd wel eens brokken. Ik irriteer me als men 'zich beseft' - Een taalfout die mij wederkerend treft, Bewust ben ik van al die struikelblokken. Wat vaak gebeurd is indentificeren, Dat moet natuurlijk zijn legimiteren.…

Op jouw rug teken ik een hart dat ik vul met xxx'en Jouw naaktheid als Eva die van mij als dat van Adam Ons bloot zijn en dat van een prinses Haar mis ik en jou wil ik dus geenszins kwijt Jij en ik, wij samen Wij bouwen ons leven om anderen heen het plezier van van elkaars liefde en gebaren wij beleven el- kaar voor eeuwig hartgrondig…

Wie ’t Nederlandse landschap nog wil zien die kijkt maar in een glossy magazine.…

En nú verhuis ik naar het platteland…. Geen postbus meer met blauwe enveloppen, Kan dát gesodemieter ook eens stoppen.…

Het winderige Walchers platteland, De Bevelandse Zak in lentekleuren, De Oosterscheldekering met haar deuren, De goelijke Zeeuws-Vlaamse ‘overkant’; Kom gauw eens langs, beleef het Zeeuwse leven, Voordat het aan de zee wordt prijsgegeven.…

Het zijn de kleuren van het wonen het oker en het blozend rood Het is de geur van versgebakken brood en pizza uit een hete oven Het zijn de kruiden aan berm kant van holle wegen Het zijn de bomen in bloei in glooiing,op hoogte bij malse regen Het maakt me verwonderd en verlegen in deze onvergeten streek.…

Glooiende heuvels ontnemen het zicht aan de eindeloze einder Beneden in de laagte lopen koeien onder bomen ontsnapt aan de genadeloze zon Een smal riviertje langs de weg biedt een welkome variant in het monotone groene landschap De slingerweggetjes verrassen bieden steeds een nieuw perspectief in waarneming van de omgeving Op reis…

Ook al wonen we op het platteland kunnen niet met open ramen pitten als wij 's avonds slapen gaan gaan buren, 'n krat bier bij de hand met kaarslicht en muziekje aan 'gezellig' lallend buiten zitten.…

Stil en afgelegen het dorp Oud en scheef de huizen De wind is beiaardier Bespeelt sneeuwklokjes Vroege vogels trekken alle Registers open In het midden van de plas- Een rubberbootje, een man Hopend op een wonderbare Visvangst De mist is dun, het is ijskoud Paarsblauw de krokus Ik voel me verzadigd, houd Eindelijk eens korven…