24109 resultaten.
tranteldans
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 82 het tekenschrift
van vogel en vlinder
een eindeloze tranteldans
geen pen die het beschrijven kan
het lichte schrift zwevend opgelicht
aan nest en cocon ontstegen
als een rozenblad in vertraagde val
vederlicht opgepikt
stukgehamerde woorden
leggen mijn taal in de schaal
een starend stom verlangen
van een dolend dichtershart…
Late bloem.
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 131 Zijn steel heeft hem al die
tijd nog kunnen dragen.
Nu zal kou hem verzwakken
zijn kleuren doen vervagen.
Langzaam zal hij verwelken
zich overgevend aan de herfst.…
Mam
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 123 Mijn vel
dat langzaam verbrandt.
Mijn tijd
begint te tikken.
Mijn bloed
sijpelt langs mijn hand.
Korstige wonden
springen open.
Mijn lichaam
dat bijna verstart.
Mijn tranen
beginnen te lopen
ze druppelen langzaam
op mijn hart
Ik voel geen pijn,
geen berouw.
Het voelt juist fijn,
ik doe het voor jou.…
Nog altijd wij
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 170 Stil zit ik aan het water
Kijk de lege diepte in
Tijd staat stil
Wolken glijden langzaam voorbij
Eenden kwetteren
Vogels vliegen
En de tijd glijdt langzaam door
Ik denk aan vroeger en aan later
En aan jou en mij
En hoe we bij elkaar kwamen
Ik bij jou en jij bij mij
En hoe we samen liefde vonden
En verder gingen zij aan zij
En hoe de…
afscheid
hartenkreet
4.0 met 13 stemmen 1.642 Grote mooie ogen
in een hol gezicht
je blik is al een beetje
naar binnen gericht
zie je die vreemde verte
is daar al die andere tijd
waar je, en dat is zeker,
langzaam naar toe glijdt
ik zeg tot ziens
en kijk je aan
en geloof dat
je mij hebt verstaan
in die vreemde verte
in die een andere tijd…
tijd is tijd
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 851 de tijd tikt
langzaam
snel
gelijk
onrustig
één seconde
duurt een uur
één uur duurt
één seconde
tempus est tempus…
bloemen
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 606 als de tijd me inhaalt
mijn zinnen
langzaam vergrijzen
schilder ik bloemen
voor jou in paars en
rood en zomergeel
als zacht gerijpte
dromen
in geurende aarde
nog warme avondzon…
Tour de force
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 78 van de man
die zijn simple things
in een etude zingt
voor Jellie maanvlinder
de kunststofkoningin
Vallende engel
uit het noorden
die dichter bij
ons wist te komen
in de stilte ongehoord
was wat ontstond
een scheppingswonder
Dank, Titaantje
voor je kussen
en de vrijage
zonder woorden
Adieu Jellie
et bon voyage
au pays d'or…
Moment
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 288 Tijd staat soms schril
in oneindig loze momenten
uit het verleden stille prenten
vallen de uren en dagen stil
Totdat de tijd ons inhaalt
sloom en constant
bleek en broos vervaald
gebouwd op wankel drijfzand
Momenten, die traag vervagen
tijd aaneengesmeden
tot in lengte van dagen
langzaam weggegleden…
Langzaam sterven...
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.633 Elke stap
Is een aardverschuiving te veel
Iedere beweging
Metst kloven in het landschap
Jouw spoor vervaagt na de zandstorm
Je voetstappen verdwijnen
Maar de doffe dreunen trillen na
Je spoor verdampt
je blijft bij mij…
Langzaam maar zeker
hartenkreet
2.0 met 11 stemmen 1.628 Langzaam maar zeker
Deden jouw polariserende ogen
De ijskap om mijn hart
Smelten
Langzaam maar zeker
En eigenlijk oh zo snel
Verbrandden je gevoelens
Van pijn, verdriet en onzekerheid
Langzaam maar zeker
Smolt niet alleen het ijs
Maar ging mijn hart
Verder open…
Langzaam naar het einde
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 1.609 Toen ik je tegen kwam
Kon mijn dag niet meer stuk
En ook maanden en jaren later
Straalde ik helemaal van geluk
Het leven lachtte ons toe
En niets kon ons scheiden
Together Forever
Dat is wat we zeiden
Maar de tijd zou ons leren
Dat niets voor altijd zal zijn
Ons "Together Forever"
Deed ineens vreselijk pijn
er is niets tegen te doen…
alles gaat zo langzaam
netgedicht
2.0 met 25 stemmen 4.889 over een koud spoor kruipt de metro
van Kraaiennest naar Ganzenhoef
binnen luide stemmen, telefoons
en gouden tanden
buiten drijft een meeuw
een grote vlok in de sneeuw
mijn beste vriend zo lang niet gezien
donderdag stond ik op het vliegveld
terwijl hij vrijdags aankwam
nog drie haltes naar de tram
die nooit op tijd komt…
Langzaam verbinden
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 115 mijn gedachten
drijven niet in de
chaos van mijn hoofd
lijken meer op
vogels die vliegen
alsof ze opgesloten zijn
voor ik het weet
zwermen ze met velen
vleugelen samen beelden
die kleur en
vorm ontdekken in
een langzaam verbinden
de juiste contouren
vinden om in zinnen
het sprekend bewijs te zijn
van een mooie vlucht
dat het…
Langzaam sterven.
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 375 Aan de oever van mijn leven
ebt de zee langzaam weg.
Alle kracht aan mij gegeven
vervaagd in woorden die ik zeg.
Ik breng mijn laatste dagen naar jou
en als de tijd ze heeft vermalen.
Zijn woorden die ik nog zeggen wou
de tol die ik moet betalen.…
Langzame opwarmer
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 460 Ieder jaar is anders.
Nu ben ik zelfs het
voorjaar vóór. Ha!
Had je maar eerder
moeten beginnen!
Brandnetels beheers
ik, zelfs bomen kan ik
voorkomen, paarse
hemabollen rollebollen
tussen lieve vrouwe -
Zal ik voortaan wat
meer in de pas, wacht
even, straks smeed ik
nog sonnetten, nee
het moet niet gekker…
Zijn langzaam sterven
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 87 doop
bood perspectieven voor extra
tijd misschien wel eeuwigheid
toch bleek het gedaan
zijn vrienden kwamen
er al in grote getalen aan voor
het feestmaal van verscheiden
terug naar de natuur zonder lijden…
Langzaam gaat het over
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 1.906 Je mist me vast niet
maar ooit is dat zo geweest
Voor je me verliet
was dat gevoel het meest.
Je hebt me niet verlaten
maar je zal ook niet bij me zijn
Je wilde niet meer met me praten
daar begon de pijn.
We zijn wel samen, feitelijk gezien
maar letterlijk eigenlijk nooit.
Ik kan alleen maar stilletjes toezien
hoe jij onze relatie vergooit…
Langzaam vloeibaar
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 88 tijd wordt
langzaam vloeibaar
zonder bezigheid
minuten rekken
uren kleven bij
gebrek aan onderscheid
het staccato van
de afspraak timing
in ontmoeten is voorbij
rust verteert het
dagelijks gebeuren
zonder zichtbare activiteit
eindelijk het koninkrijk
stil oplossend in een
naderende eeuwigheid…
langzaam doordrongen
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 322 er komt een moment zei ze
dan gaan er meer vissen dood
dan vogels
en valt de hemel
in het water
dit is niet het begin
zei ze
alleen de achterliggende gedachte…
Langzaam verliezen
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 653 Doffe woorden verlies ik
aan de stenen ogen die
niet kijken maar vermalen
wat ik wil antwoorden
in het moment dat naar stof en minachting
smaakt
en me achterlaat
met gedachten
die langzaam versplinteren
maar geen geluid
durven te maken.…
Langzame Wals
gedicht
3.0 met 23 stemmen 8.729 Wij dansten, moeder, door de keuken
je had mij lachend opgetild
vier jaar was ik 'daar bij die molen
die mooie molen' van de radio
geboren, losgeschild
je kleine vrucht, een zoet bestaan
een appel die zo rood moest glimmen
dat je ogen ervan glansden
opgenomen in een wals
tussen tafel stoelen pannen
dat het kleine wandkleed moeder…
Langzaam maar definitief
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 157 Langzaam maar definitief
Wordt de stam doorkliefd
Haast meegevend,
Ontsteld omwerpbaar te zijn.
Het standpunt niet feilloos
Een illusie met wortels
Waar leven uit gegroeid is
En waarop het loof steunt.
Definitie vervaagt
De vorm verandert
En inhoud verdwijnt
Zonder stam om het vast te houden.…
Langzaam voorbij..
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 512 Mijn liefde voor jou was ooit zo groot,
maar langzaam bloedt die liefde dood.
Er was een tijd dat ik alles voor je deed,
ook als het mij achteraf speet.
Geen daad voor jou was mij teveel,
maar nu is dat anders......weet ik veel.
Beetje bij beetje neemt de liefde af,
ik heb het een beetje met jou gehad.…
LANGZAAM GAAN
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 202 Het schone morgenstrand
ligt blank en leeg
onder een vlucht zwanen
laat hun zingende vleugels
schuchter weergalmen
steunt die weemoedige stem
van teer wellend verlangen
naar geheime verte
de witte vogels
vliegen tussen doffe zee
en vroeg wolkengrijs
vol onvoorspelbaarheid
die rustig wacht
waar hemel en water
elkaar ontmoeten
verdwijnen…
Langzaam maar zeker
gedicht
4.0 met 7 stemmen 8.319 Langzaam maar zeker strekt de dag zijn zebrahals
naar de roodkoperen zon.
Wind woelt door het natte
groene haar van stadsplantsoenen,
ontrolt een hardblauwe vlag
boven de daken. Wie dit ziet
heeft de nacht overleefd
of hij wil of niet.
------------------------------------
uit: 'Verzamelde gedichten', 1996.…
In langzaam verval
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 170 heb je
geen bloemen gegeven
geknakt in hun bloei
jij wilt het leven
samen voor groei
niet in langzaam verval
heb je
mijn handen geboden
warm hart en een lach
zag het ja
in je ogen de kus
kwam niet onverwacht…
Die langzaam uitdijt
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 54 Geest die vervlakt,
Zichzelf versmalt
Tot een dunne,
Stille streep
Emoties gevangen
In niet meer
Dan een levenslijn
Die slechts een tralie
Smal is -
Medicatie die voorkomen
Moet dat ik door de
Ondergrens ga,
En bewerkt dat
Waar mijn geest
Zichzelf steeds meer
Uitdunt, het lichaam
Langzaam uitdijt tot
Niet-normale…
Zijn langzaam verdwijnen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 963 zacht gleed
zijn hand uit de mijne
ik voelde de kou
zijn langzaam verdwijnen
verbonden als kind
voel ik nog zijn knuisten
pas later gebruikte hij
soms ook zijn vuisten
maar in de strijd
om bestaan heeft hij zich
nooit laten gaan relativeerde
en blies dan wat pluizen
het laatste gevecht
heeft hij niet kunnen winnen
het onzichtbaar…
Langzame gesprekken
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 79 Langzame gesprekken
Hebben we, jij en ik,
Aan de bedding
Van de beek
Die meanderend door
Het oude land de tijd
Ongemerkt door zich
Heen laat stromen,
In een vastberaden poging
Het moment vast te houden
Verglijdt ze tussen onze vingers
In eindeloos ritme van komen
En gaan - het landschap
En het stromende water
Laten ons…