4875 resultaten.
De oude jas
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 117 de gerafelde gaten
in de oude jas
vertellen een verhaal
over kapotte dromen
en een beschadigd leven
te vaak opgelapt
met loze beloften
ooit was hij nieuw
mooi en geliefd
nu giert
zijn eenzaamheid
door de gaten
neergesmeten
op de voddenhoop
zoekt de afgeleefde jas
kleumend
naar wat warmte
bij de afgedankte trui
en…
Angst = een...
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 318 Angst is een slechte raadgever
zei men vroeger tegen mij
maar angst en raad geven
da's er voor mij niet bij.
Want angst en raadgeven
combineren kun je 't niet
of je nou loopt te zweven
of te barsten van verdriet.
Echter "tijdens" een angstexplosie
om dan te adviseren
bij die enorme emotie
moet men nog heel veel leren.…
Alleen zijn
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 111 Mijn angst groeit.
Ik raak vermoeid!
Ik ben je liefde niet waard!
Ook al heb je ze verklaard.
Ik duw je ver weg van mij.
Iedereen blij!
Mijn zorgen verdwijnen.
Maar voel me wegkwijnen.
Ik wil niet alleen zijn.
Alleen zijn doet zo pijn!…
Oude Zuchten
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 174 sjamanen verbinden zich
reizen terug in de tijd
gerafelde broeders wachten
op heling van hun leed
verdronken zusters wenen
men noemde hen ooit heksen
handlangers van het kwaad
verdroegen hun wijsheid niet
elk van de vier winden
hoort hun zuchtende roep
kom werkers van het licht
breng hun zielen tot rust…
Haar aura
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 94 ik zag het
bewegen
zelfs de wind
was niet tegen
in een zacht
warm wiegen
de vlaagjes
accentueerden
het rond
vrouwelijk schoon
dat als droom
zomaar passeerde
haar aura
trok veel bekijks
kleurde in lach
en vrolijke ogen
een zonnetje open
in weerbarstig grijs
dit gebeuren
gaf de magie
van lentegeuren
al prijs in een
flow…
Mogen wij mee
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 80 ik zag bloemen
reiken langs de
ranke lijnen van
jouw aandachtsveld
zij hadden snel hun
hartjes open gesteld
in het weerkaatsten
van de mooiste kleuren
wiegend op de wind
musiceerden zij
schoonheid en pracht
die je nergens vindt
jij danste vogelvrij
blij lachend in een
eldorado van de
heerlijkste lentegeuren
jij gaat deuren…
Lentewachter
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 999 Als witte windsels uit de nacht
-nat van donkere tong gegleden-
bevende bomen broos bekleden
met vlok geplozen wintervacht
en vorst gerijpt grenzen verlegt
moe van zijn kil regerend hand
waarmee hij heerste in het land
dat hem ijswekkend had gehecht
wacht het maanlicht schijn gesust
tot lentegeuren zwaar beschonken
haar mysterieuze glimlach…
Namen, namen, namen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 177 Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf
Danst liever met de kinders voor de ramen
En spelt - op afstand - buitenlandse namen
Alichoa, Far Ör en Sönke Drav
Waar zijn Endymia en Rosamunde
Roskilde, Haviland en Erdoman?
Ik wou dat ik hun namen nou eens kan
Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…
De zee kust mijn voeten
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 1.089 Ik loop voetstappen
in het natte zand
de ruisende zee
raakt mijn oren,
ziende blind
wolken mijn gedachten
de lucht in
grillige grijze vormen
zwerven naar de verte
flarden mijmeringen
maken van de kim
’n gerafeld koord,
ik voel de wind
mijn spinsels verjagen
ik kijk omlaag en zie
de zee mijn voeten kussen…
Het leven.
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 451 In het noordelijkste dorp op aarde
In het graf van een stad
De gerafelde brand van de woestijnen
Waar niemand kan leven besta ik
En besta ik alleen
Mijn voedsel maak ik uit niets
Water uit marmer, vuur uit een rots
Gebrand, verhard, gelooid
In het lege blazoen van de wereld
Besta ik, het leven.…
Rafels
gedicht
2.0 met 64 stemmen 21.468 Later fladderden er raven
tussen de al even gerafelde takken
van de lariks.
Een schicht: de schaduw
van een zwaluw schoot
door de zomer.
En in het sprookjesbos
is plotseling de stinkzwam
dwingend aanwezig.
Doodgaan behoort tot het zeer weinige
dat niet zou mogen.…
Het mozaïek van maanden
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 1.019 ik rol de losse draden
maar op kluwens
het gebeuren in de
eigen kleuren bij elkaar
ook zijn er
lapjes stof ten dele
onbewerkt gerafeld
en nog lang niet klaar
ik zoek naar een patroon
in het mozaïek van maanden
probeer toch alles af te
ronden van het voorbije jaar
op het palet van kleuren
opent zich de nieuwe tijd
geen patroon nog…
Lieve gazelle
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 12 Schrijf me, maak me blij
wees een engel, jij
zet je liefdespijn
liever niet opzij
Onze liefde blijft
wij zijn één en vrij
onderga het, dan
gaat ze nooit voorbij
Altijd weer zul jij
Zywa zijn voor mij…
Ze wordt er wel eens moedeloos van
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 171 Het is besmettelijk, zeker en vast
een plekje hier, een vlekje daar
laat er naar kijken, 't lijkt een last
wanneer je niet uitkijkt er niet op past
is het straks foute boel.
Hij laat ernaar kijken, de arts kijkt bedenkelijk
fronst zijn wenkbrauwen en hij slikt
ik denk niet dat het kanker is, maar
je krijgt een zalfje en dan is het zo klaar…
Heelal
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 120 Tal van zeer lieftallige personen in omgeving
En dat is mooi
Complimentjes en gemeende benaderingen
Schatten van kinderen, onheus tactvol kleinkindje
Zegeningen niet te tellen
Dankbaar
Gezond naar ziel en lichaam
Muze steeds aanwezig
Ochtendgloren wenkt
Sterrenhemel lonkt
De volle maan beste vriend
Heelal zo heftig temperamentvol en wijs…
heilloos nee
snelsonnet
4.0 met 22 stemmen 186 de ontevreden welvaartskneus heeft angst
- humeur van likmevestje zijn métier -
z’n tweet-vervuiling braakt een heilloos ‘nee’
hij líjdt en leidt; zijn kwelzucht duurt het langst
gedachten kloppen in zijn brein: parbleu,
kom op, breek áf die ongein, nomdedieu!…
bedaagd
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 1.430 ze schuifelde weer langs
achter haar rollator
kromme rughanden
ongewassen haar
kleefde aan haar voorhoofd
afgezakte sokken onthulden
steunkousen onder
een gerafelde rok
haar aan elkaar geplakte bril
voor op de neus gegleden
een zilte weeïge reukkolom
markeerde haar territorium
ze liet een spoor
van versleten jaren na
zonder…
Afnemende kinderlijkheid
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 196 De touwen gerafeld, de witte roos geplet..…
Licht Genot
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 480 Ramen klapperend in lentegeuren
zonder enig verzet.
De ziel ontvangt met open armen
het nieuwe licht;
laat het diepste gevoel verwarmen
en zwicht…
frisse lucht
ogen dicht
diepe zucht
heerlijk licht…
to be or not to be redelijkerwijs
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 222 Wat is het dat mij
in de schoot geworpen wordt
meer dan men redelijkerwijs
van een man verwachten kan
het is als het velijn dat me
van het vlees getrokken wordt
nog voor ik slachtrijp ben
en dat in ogenschouw neemt
en soms ben ik een schaap
in wolvenvacht doend alsof ik
een wolf in schapenvacht ben
ondertussen aanstalten makend
te…
strjitten/straten
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 368 de strjitten binne leech
yn e stêd fan besjutting
de dei wurch yn
ûneinich begjin
de maatslach ûnwis
raffele,skuort
gefoelfol
yn griishollig ferline
oersetting/vertaling
de straten zijn leeg
in de stad van zinnen
de dag moe in
oneindig beginnen
de maatslag onzeker
gerafeld,gescheurd
fijnbesnaard
in grijshoofdig verleden…
VERS 6
poëzie
3.0 met 34 stemmen 3.711 Ik kan geen postzegels verzamelen
ik kan geen vrouwenfoto's verzamelen
ik kan geen amourettes kollektioneren
en geen wijsheid
ik kan niets meer
ik kan niets meer
Waarom doof ik de lamp niet
en ga ik niet te bed
Ik wil beproeven
naakt te zijn
bloot wie weet wel gevroren purper…
poëzie en zingen
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 538 de melodie van mijn gedicht
groeit in de adem die ik voelbaar leg
tussen het spreken en de aarzeling
het voelen en weer doven
wanneer ik vrij ben voor
het zingen van de tekst
mogen de golven van de woorden
terugslaan op een stroeve kust
ook mijn verlangen naar de wind
die beukend op komt steken
en even later strelend zacht
de lentegeuren…
achterblijvers
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 66 een klein dorp ging dood
het was een geleidelijk
sterven samen met de
achterblijvers
olijfbomen treuren in de
verweesde boomgaard
vóór het geblakerde huis
hangt een schommel scheef
aan gerafeld touw op
oeroude verlaten grond
het dorp zwijgt
dieper dan het graf
uit het bos klinkt het
gezang van een merel
zijn buurman valt…
Hip wil wat!
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 55 de haren moedwillig
verward het hemd
nonchalant ongestreken
de broekspijpen kundig
versleten gemaakt
gerafeld als echt
de sneakers gelompt
-tegen zweverigheid-
een veter nauwlettend
vergeten
de trui met de naden
naar buiten gekeerd
al heeft mam het
anders geleerd
en dat ze zich hoedt
om mijn vintage te wassen
-een jekker uit…
Angst
gedicht
3.0 met 52 stemmen 20.835 Heel argeloos begin je een gedicht.
Een aantal letters, aangenaam van vorm.
Het gaat vanzelf. Er slibben regels dicht.
Ze zwijgen nog. Ze wachten op de storm.
Uit dode krullen, schreven, lijnen, halen
Ontstaan - geen mens die weet waaraan het ligt -
Schermutselingen tussen de vocalen.
De consonanten brommen mee, ontsticht.
Pas dan ontpopt…
De angst
netgedicht
4.0 met 44 stemmen 1.448 Toen was daar de angst
en de opkomende razernij.
Door de kogels die daarbuiten
mensen raakten rij voor rij.
En straks zou het allemaal voorbij zijn
als zij naar buiten werd geleid.
Dan zag ze nog de levenloze lichamen
en die man die voor hun zielen pleit.
Nog even en zij zou daar liggen
in het gat waar zij hoort.…
De angst
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 1.238 Angst zit in een kleine hoek
verbergend achter gesloten deuren,
eruitspringend als je het opendoet
anders stiekem erin geslopen.
Zwevend, vallend in een zwarte gat
Er niet meer eruit kunnen komen,
Dit is waar ik voor vrees
De angst van mijn dromen.…
angst
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 537 donker
smaakt een beetje koud
- fris –
maar aangenaam
donker
smaakt een beetje wanhoop
- pijn –
maar vol gevoel
donker
is alleen een gedachte…
Angst
hartenkreet
3.0 met 20 stemmen 1.244 Laat me los
Houd me niet langer tegen
Laat me vrij
Geef me de ruimte
Ruimte om te leven
Om te vertrouwen
op mijzelf
Om te ontdekken wie ik ben
en wat ik wil zijn…