Alle inzendingen over leven OR ilussie OR stille trom

En uit 't verstuivend wereldpuin Vorm ons als nieuwe mensen weder, En laat ons leven in uw tuin. ----------------------------- voetschabel: voetbankje…

wij leven! 't is voorbij! En hier en daar glimlacht men stil: ‘Doe met Uw knechten naar Uw wil!’…

Ook nu het avond wordt, Heer blijven we op U hopen, Het winterdaglicht kort, Hoe traag de dagen kropen. Het water is zo diep En donker, de lantaren Beschampt de oeroude baren, Waarin de wereld sliep. En als de smalle boot, Waarin ik word gedrongen, Van levens wal afstoot, Hoe hoog de golven sprongen, Van u komt heil en heul…

Pluvius, oh Pluvius voed toch ons gewas daal zachtkens neder in druppels van glas wij dansen en zingen slaan de trom en mediteren tooien ons met turkooizen veren Pluvius, oh Pluvius bescherm ons gewas daal zachtkens neder in druppels van glas wij dansten en zongen sloegen de trom en mediteerden tooiden ons met turkooizen veren…

iemand trok het zwijgen uit de muur kerfde fragmenten in stenen hing papieren poëzie aan de waslijn beukte op de trom iemand huilde als een wolf in de nacht niemand kwam…

ik hoorde de muziek van stukjes leven zij waren op wonderlijke wijze met elkaar verweven in een melodisch format dat hoofd en bijrol geen onderscheid gaf waar kushandjes het klavier streelden als de bariton warm zong daar klonk de triangel indringend luider dan de grootste trom maar bovenal waren het de lach en twinkelende…

Ik heb vierkante schouders wacht maar, ik sla de trom, ik sta in de hangplek op het punt Zij hangen al zo lang dat hun brein alles omdraait, zonder benul wat echt, wat nep…

wakker de vuren aan staar het ongemak in het gezicht gooi het over een onbekende boeg sla je strijd op de trom wees meester van je onsterfelijke ziel schrijf gewapend met je pen…

Het hartje slaat een hoorbare trom, mengt zich vanuit de diepste bron, om de kracht van de eenvoud te beleven, noopt ons tot een blijde overpeinzing voldragen in z'n prille dracht, zo licht zo fijn, in barensgolven losgetrokken, zich aandient in een ander leven, door ouders liefdevol is gegeven.…

In wildernissen en plantsoenen Begint het lentelijk geluid Van nestelen, en de blazoenen Van alle bomen hangen uit. ’t Is groen met geluwe schakering In kruinen en vlak langs de grond. En in de tuin en langs de wering Pronkt perk en gras met bloemen bont. De mensen zijn weer jong geworden. Hun stap, gebaren en gelaat, Ook van de droeven…

vandaag stroomt het water van niets naar niets het slaapt in de schoot van zwaartekracht er flitst een zilverwinde als een hinde in het struikgewas 'het komt door de zon', fluistert het water zijdezacht ik wist dat de rivier praten kon, een koe in het gras een vogel in de lucht en hier een dikke vlieg het water herhaalt zijn loop vanuit…

trom in het spoor van de uitgedanste bandoneon jachthoorns hoort men echoënd nazinderen en vermoeide violen vluchtig vervlinderen eenzaam herstrijkt de contrabas het pad waarlangs het opus zijn ontbarsting had…

trom toen weer een weerwoord was gevallen dat zich schaamteloos - in opstanding haar mooie dood verdreef en niemand die het had gezien ik bleef in weemoed achter onder zingen van haar naam die als een echo achterbleef Hoog zal ik haar vaandel dragen hoger dan de laatste schreeuw…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest?…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Loof God met de trom en fluit Met bazuin, cimbel, tamboerijn Dat het ter ere van God mag zijn Loof Hem om Zijn wijs besluit. Dat heel de wereld Hem mag prijzen Hem toe mag zingen al wat leeft Vrolijk juichen al wat adem heeft Om Hem alle lof en eer te bewijzen. ( Woorden uit Psalm 150)…

Loof God met de trom en fluit Met bazuin, cimbel, tamboerijn Dat het ter ere van God mag zijn Loof Hem om Zijn wijs besluit. Dat heel de wereld Hem mag prijzen Hem toe mag zingen al wat leeft Vrolijk juichen al wat adem heeft Om Hem alle lof en eer te bewijzen. ( Woorden uit Psalm 150)…

Spiegel omfloerste trom.…

en daar kwamen zij de mensheid met de borst vooruit de grote trom slaand het universum in op zoek naar hun aard om ooit weer ongehoord te verdwijnen in het oneindige als een zuchtje in de eeuwigheid een hoop rommel achterlatend…

en daar kwamen zij de mensheid met de borst vooruit de grote trom slaand het universum in op zoek naar hun aard om ooit weer ongehoord te verdwijnen in het oneindige als een zuchtje in de eeuwigheid een hoop rommel achterlatend…

het leven tot mijn rol het door slijtage zal begeven…

het spectrum wat daar zat te wachten jouw lach zong de mooiste woorden die ik kuste tot hemelse akkoorden jij gaf mij de kans om op jou te reageren in een positieve balans wij hoopten de uitersten te middelen en in elkaar raken vorderingen te maken weer gaan wij een blokje om dit gevrij hangen wij niet meteen aan de grote trom…

ik ben de koude zat roer de trom op een bevroren regenton ontwaak maar kikkers uit de winterslaap en kwaak het voorjaar aan kom knollen scheur je ronding open laat de eerste lentekleuren lopen ruik de onmiskenbaar nieuwe geuren van het pasgeboren pril seizoen…

Het zijn hier niet de kleuren die 't 'm doen Het gaat hier niet om 't jaargetij om 't seizoen Het gaat om 't lied ritme en maat de harmonie van stemmen Niet te vergeten de grote trom hij is volleerd in zijn ijver.... niet te remmen.…

Lieveling, blijf niet dromen van de Madonna die ik niet wil zijn Waarom zet je mij hoog in de hemel, alleen voor jou en de kinderen, te goed voor anderen, misschien ook voor jou, je aarzelt elke dag om bij mij te zijn Liever dicht je van alles dat je ooit zag, aan mij toe en je verhaspelt mijn naam op het ritme van jouw hart de trom…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Ze zwerven in stilte om Geen trom om op te slaan Geen poot om op te staan Alleen de klok staat stil De eeuwigheid gelijk Ze hebben geen adem meer Die is opgegaan in lucht Ze hebben enkel hun angst Die hen als een wade omgeeft: Doodsangst voor alles wat leeft…

Trompetten schalden en men sloeg de trom, Gejuich weerklonk en luide jubelzangen, Er werden bonte slingers opgehangen En een metalen stem riep vrolijk om: "De trein die het station nu binnenrijdt Is door een vreemde samenloop op tijd!"…