Alle inzendingen over leven OR spelen OR dansen

jonge twijgen dansen nog met speels gemak, daar waar de oudjes kreunen, beaufort zijn doorgewinterde kracht is selectief, de zwaksten zullen breken, de sterksten, zij het zwaar getest, mogen straks hun kleuren laten leven.…

Hij is je bondgenoot wil je niet dansen…

het leven is een spel Voor het hele gezin Al vanaf je eerste tel Sta je er middenin Het leven is een spel Iedereen begint gelijk Maar de een komt in de cel En de ander wordt heel rijk Hoe valt de dobbelsteen Dubbel zes of dubbel een Speel je eerlijk of gemeen Speel je samen of alleen Het leven is een spel Waar iedereen aan begint…

versteende lijf zolang er in dit laatste uur door ons te dansen is…

weer terug Laat mij maar gaan Laat mij weer dansen Laat mij weer spelen als een kind Ik wil weer voelen hoe het is Om zand te eten En te weten dat ik alles kan De wereld kan mij aan Ik kan de wereld aan Ik leef…

neem mij mee naar ver van hier neem mij mee terug naar daar waar ik de tred herken vogels weer hoor fluisteren bloemen zachtjes dansen in het schijnsel van de maan wolken tikkertje spelen huizen weer kleur krijgen zand mijn voeten liefdevol omhelst daar waar ik gekust word door de wind toe neem mij mee en hou me vast een leven…

Als je ouder wordt, wil je soms doen wat je toen je jong was deed reizen, dansen, spelen nog met leuke partners, yoga, wandelen.. vooral geen uitvallend gebit haar dat grijswit niet doof, kaal, rollators, scooters mobiel alsjeblieft, hoef ik die allemaal niet geen krakkemikkig bewegen! Leven!…

Lang leve contrasten. Gisteren was het licht. Vannacht is het donker. Wie kent de morgens? Wordt morgen grijs? Dichters vermoeden veel of iets. Ze willen er graag over schrijven. Meestal zijn ze erg overgevoelig. Helaas, NU weten we bijna niets.…

Voor jou zou ik m'n harp willen bespelen Op de snaren tokkelen en de snaren strelen Als een bries uit het zuiden op een zomerzondag Als het mag wil ik uren voor alleen jouw oren spelen Met mijn vingers dansen op de snaren een flamenco in de openlucht.…

waar het spel op een dag naar leidt Vaarwel van de goede, lieve leertijd…

het Chinese meisje verleerde het dansen in zijdestoffen kilte haar rijst op de planken de uitputting verweeft haar pedalen van katoen om het leven te stikken in lappen van jaren nu rest haar dansen naar de pijpen der bazen door het oog van de naald en genaaid voor het leven…

Hij ziet het kleine in het grote dansen. Hij is een meester in het spel der kansen. Hij flirt met quarks en kwantums op het bal. Dan kromt de Haagse zwaartekracht zijn pad en duikt hij dapper in een nieuw zwart gat.…

Je laat me dansen Zoals dansen in dit leven bedoeld is alles is helder heeft meer kleur Zelfs op een koude dag als deze laten we gaan swingen op het ritme van het heelal…

ik was bijna vergeten hoe het klinkt als je bruisend de kiezelstenen wast de melodie de je zingt ik was vergeten het speelse klotsen als je verstoppertje speelt onder de overhangende rotsen ik hou van je zeegroene kleur de eeuwige deining, je zilte geur laten we geen tijd verdoen want het nu.... is zo later ik wil dansen, dansen op het…

ik laat het voorjaar binnen door de open serredeuren wind vlaagt speels in duizend geuren…

ik houd van jou alleen geen andere hartendieven of woorden die bedriegen je voelt mijn nagels in je been ze schrijven over passie op je huid, pijn kerft rood zijn liefdesvoren in sporen wordt je lust geboren warme vingers spelen, dansen op muziek van strelen zullen je nooit gaan vervelen in verkennen van het onbedekt gebied ik heb…

al die gezichten ze weten het en kennen mij een vreemde in hun land ze kijken maar begrijpen niet, hun ogen zien ook nooit mijn stil verdriet de kapot geschoten zon het branden van mijn handen toen de oorlog pas begon ik droom nu de familie het spelen van muziek het dansen van zovelen we vluchtten voor de dood de honger en het…

spetterwatergolven spelen links en rechts komen en verdwijnen bootjes deinen honden dansen viervoetig op de kade een bal rolt en rolt onder een bomentriade de wind speelt gretig streelt het fluwelen groen duizendschonenparadijsje in een zomerzoen * een dagboeknotitie…

ik nodig druppels uit om met mij te dansen in deze zorgeloze morgen waar de geur van verse koffie een poging doet om mij te verleiden nemen zij mijn uitnodiging maar al te graag aan zwier ik lichtzinnig in speels water om de dageraad rein te beginnen geef me volledig over aan wat de dag brengen zal…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest?…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Weilanden geuren Naar gier en ontwaakt leven Zwaluwen dansen…

Het leven neemt ruimte om te dansen en moet daar vaak voor snoeien. Het leven neemt ruimte om te dansen: een nieuwe ronde met nieuwe kansen, een vruchtbare bodem om te groeien, ’s levens lief en leed te laten bloeien. Het leven neemt ruimte om te dansen.…

misschien is er nog tijd misschien nog enkele dagen we spreken verleden tijd zonder een woord van spijt maar zolang het nu nog gaat dromen we extra dagen blind voor de werkelijkheid die ons naar het einde leidt kom nu dansen deze nacht zoals de eerste keer, willen we meer speel voor mij nu deze nacht het is de laatste keer, daarna nooit…

onze ogen verslinden zich aan de weelderige pracht die liefdevol in armen ligt van trots en blij de ouders die de snaren van passie zo vreugdevol bespeelden uit puur genot vormden zij diep en magisch jouw leven dat zij met glimlach wiegen terwijl hun vingers dansen over jouw roze wangetjes als spelen zij zacht gitaar in akkoorden verdrinkend…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

de wind waait anders in zijn aanval op het vallend blad de herfst kleurt bleker rode gloed verdween al in de zomer van dit miniatuur ik tol in dit kleine landschap als een stuurloze kastanje waarmee kale takken diabolo spelen misschien mis ik het dansen nog het meest…

Leven is aandachtig balanceren, tussen winnen en verliezen. Tussen leeg of veel te vol, zoals in ons eigen hoofd. Ons eigen stadion. Leven is naar spelen kijken. Leven is balanceren, zoals baldadig voetbal is. Spelen met een bal. Leven is samen balanceren. Is anceren zoals voetbal is. Leven in ons eigen hoofd. Spelen zonder bal.…