Alle inzendingen over levensloop

Er sijpelen druppels hartstocht door het telhuis, de tijd om te leven, maar hoe? Zal ik op reis gaan naar een mooi verhaal en die plek veroveren? Zal ik uitvaren over de zeeën van gevoelens of er overheen vliegen en me bezinnen waar ik wil landen waar een taak ligt voor mijn wensen en daar een ruimte scheppen die ik nu nog niet…

Mijn hele leven groeien de bomen van thuis -- verder in mijn hart.…

De gracht is groen vandaag grauw in de avondschemering de voorkleur van de winter Draaiende motoren, winterjassen en warmtelampen, kleine rode vlekken op de huid van de stad We willen blijven bruisen niet bij de voorraden rusten We halen licht en groen in huis in de binnenkanten van ons bestaan een gretig gevoel geen verveling, geen…

Een valse start is niet erg, maar verschrikkelijk -- is een vals einde.…

Ik wil andere gedachten ik wil niet alleen zijn met die meningen over wat ik doe Dus zet ik de muziek hard en werk ik hard, met een taart op feestdagen, een hele taart helemaal voor mij En dan word ik misselijk en moet ik overgeven Weer zo'n herinnering die ik niet kwijtraak die rustig wacht op twijfels en dan in de rij gaat staan…

We zijn onderweg, en we weten: niet één weg -- leidt naar een eindpunt.…

Als ik aan een vlinder denk, denk ik aan zijn levensloop; de harde tijde uit ieders leven zichtbaar in een simpele vlinder.…

vond je het in het begin niet leuk maar leeftijd ach wat zegt dat nu dat is verschillend per individu het is je gezondheid die telt ik vind wel dat de tijd steeds sneller gaat voor je het weet is het jaar al weer om daarom geniet ik van elk moment de toekomst wat zal het je brengen gelukkig kan niemand zich daar in mengen het hoort bij je levensloop…

ik wist het vlakke land zee en openheid polders en het eindeloze strand ontdekte heuvels en rustieke dalen op mijn levensloop in jaren botste tegen rotsen bergen die met scherpe kammen wolken snijden aan de horizon zag ravijnen die het kleine van de mens vergrootten door de angst van het begraven zijn ken het magnifieke vergezicht…

Ik zie de beelden van het hier en nu en waar in het heel recent verleden, iemands levensloop de jouwe heeft gekruist, daar waar twee aparte maten vlak naast elkaar hebben gestaan. Twee individuen die gezamenlijk de anonimiteit hebben gedeeld, zijn zonder het te merken aan elkaar voorbij gegaan.…

Wee mij, nu de poorten sluiten, genadeloos als een mokerslag, nu de tijd in lange slierten langs mijn levensloop zal kruipen, nu de tralies mij omsingelen als een stalen spinnenrag, nu dat wanhoop en illusie als demonen binnensluipen.…

Achter het stervend licht - hinkend tussen losse sporen - dwaalt een levensloop van aangespoelde eenzaamheid. Onuitgesproken woorden waaien langs de einder mee met golven, meeuwen en een eeuwigheid in gedachten.…

In Onterecht woon ik, en Nergens ga ik ’s zondags heen: die ene dag van licht telt de weken duisternis en week na week vergroot in mij ’t gruwelijk inzicht dat ik ontbonden word en zonder zicht op toekomst, bij ontstentenis van hoop vernauwt aldus mijn nare levensloop.…

In Onterecht woon ik, en Nergens ga ik ’s zondags heen: die ene dag van licht telt de weken duisternis en week na week vergroot in mij ’t gruwelijk inzicht dat ik ontbonden word en zonder zicht op toekomst, bij ontstentenis van hoop vernauwt aldus mijn nare levensloop.…

Ook al zie en voel je het soms niet, Door alle ellende en verdriet Steeds komt er toch weer een straaltje hoop Zodat je weer verder gaat met je levensloop! Dus laten we nooit de hoop verliezen, En nooit ons gevoel laten bevriezen, Je kunt het ook aan anderen geven, Want een beetje Hoop doet toch weer leven.…

Er danst van bloem tot bloem geen stamper laat het onberoerd een volijverig bijenkind het doet zijn werk in weer en wind natuurgetrouw zijn levensloop bepaald ten dienste van de koningin wipt bloemen in en uit de honing is een onderdeel bevruchten dat is toch de plicht en in het late zonnelicht bloeit volgend jaar een jonge plant…

van haar natuur, haar verloren blik verzonken in spiegeldelen tussen geest en haar frêle gestalte in een wit geklede wattendeken verpakt in de kwaal van het geleefde leven de mond gesloten geen zinnen zonder eenzaamheid, toen ik de ontmoeting verbrak, begreep ik de diepgang van alle woorden die zij niet sprak in haar levensloop…

't Is nieuwjaar overal, 't zijn al weer nieuwe dagen, die rijzen in de oost, met 't jonge zonnelicht; al 't oude zij voorbij, en, vrij van alle plagen, zo weze uw levensloop voortaan weer ingericht.…

om te volgen volg ik de levensloop van het hart zoals ik ben, wat wil het opnieuw en opnieuw is niets perfect, is er geen garantie maar navigeer je het hart weet leef je, leef je in de wereld pak je de trein van het leven stappen mensen op en stappen mensen af volgen hun hart de dag zal altijd duren in het ritme van dag en nacht…

Als de mist optrekt kun je alles weer helder zien de zon en hemel worden gewekt het lijkt ineens zuiver en clean Als de mist optrekt krijg je wellicht weer hoop het uitzicht niet langer bevlekt een meer doorzichtige levensloop Als de mist optrekt verschijnt optimisme op het toneel vleugjes plezier die je ontdekt een onontbeerlijk…

Hebben we elkander toevallig ontmoet Hebben we al dan niet emoties gedeeld Aftastend, terughoudend en alert Onbewust in voor en tegenspoed Soms angstig soms trots en soms verveeld Gods wegen evengoed onze weg Onbekend het eeuwige vloeien Over zijn akkers ze zijn gelijk Onze levensloop naar achteraf blijkt Het is niet afhankelijk van wat ik…

Vloeibaar in trage tred stromend, uitmondend in stroomdal, is de levensloop zoals vertakkingen van struik en boom getopt met bloesems die in lentetijd ontluiken en in druppels van tederheid traag over je wang glijden verstoppend de blos van verlegenheid.…

Niet zal de tijd door droefheid kwijnen vanaf begin is ’t leven hoop misschien zal schoonheid verdwijnen als jaargetijde in een levensloop maar toekomst is bevestigd in de doop.…

Is ieders levensloop bepaald. Rolt de bal in de pocket....... dan is het biljart weer vrij.…

Nu ben je weer alleen, je levensloop bijna voltooid, de kinderen verstrooid, in hun wereld weggedreven, vervreemd van jou, onwennig zien zij de rimpels en de grijze haren, en even maar, je oneindig lieve blik, de tederheid van vele jaren, die ze van zich afschudden als vlokken sneeuw.…

Ik zag hun levensloop vanaf de grond, precies hoe zij zich vormden en elkaar omarmden, maar daardoor hetzelfde bleven. ---------------------- uit: 'Ramen', 1999.…

Om die irritaties, die levensloop spaties, waarin wat men niet mag zien ook niet lijkt te deren onder de zon. Het prima een wereld van stil verdriet lijkt te verhullen. Omdat wat schijnt meer met een vermeende vriendschap kan vervullen dan de werkelijkheid aan het leven geven kon.…

Onze spelen zijn ons leven en iedere wedloop is een levensloop; een koers, een match die moet volbracht een wedren van de ochtend tot de nacht een strijd tussen twee gaten en wat lijnen met een eind dat aansluit op de start waarbinnen men in scherpe zin de tijd, de punten telt en met een laatste bel- of fluitsignaal het oordeel velt.…

Het anker, ons symbool van hoop Een vast vertrouwen in God de Heer Die ons nabij wil zijn, steeds weer Hij is er en bepaalt onze levensloop. Het anker geeft op zee vastigheid Wanneer er zware stormen woeden Kan het anker het schip behoeden Voor alle tijden is het een veiligheid.…

verhalen De meeste te kort om te onthouden Met een lichte streek mag ik bepalen Welk nerfje wordt opengehouden Ik heb de drang om alles vol te kladden iedere slechte kras vol te laten lopen Ook over de mooie dingen die we hadden maar dan is er geen nerf meer open Dan maar lichtjes de verf opbrengen Bedek de verweerde plekken van mijn levensloop…