10237 resultaten.
levenslijn
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 180 ik dacht een rechte levenslijn te weten
geboren, school, het huwelijk, de kinderen,
het werk, de ouderdom, de dood
zoals op school geschiedenis
van links naar rechts de data
van gebeurtenissen
waarin de hoogtepunten van de strijd
zijn aangegeven, de triomfen
van het leven, de heldhaftigheid
maar niet de begraven nachten
de weeën van het…
Varen ja
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 113 Een ziel moet zien te zeilen naar de wal
Over een grote, zilte oceaan
Dapper door Scylla en Charybdis gaan
Een haven of een baai vinden vooral
Soms vaart zij in een fuik, loopt in de val
Dan heeft ze averij, scheurt haar bazaan
Een ziel moet zien te zeilen naar de wal
Over een grote, zilte oceaan
Loopt averij op en gaat door een dal
Ze dobbert…
blaren vallen alle jaren
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 130 in het heden waarin ik leef
herhaalt zich aldoor mijn verleden
de smalle dreef van gedragen hoop
slingert tussen mens en dier
tussen het aardse en hemellicht,
het is de levensloop
het gaat zoals het gaat
in hoeverre kies jij of ik ervoor
wil je het zien aankomen;
we leven toch aldoor in dromen
of in het roepen dat ik alsmaar hoor
ik…
Een zegje
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 86 Weerklank aan mijn deuren
Er zingt terloops bewust
Een aanraking en geuren
Mij wakker gerust
Dit is het verhaal
Banaal sensationeel
Opengeklapt totaal
Gecomprimeerd intiem universeel
Belerend of gekscherend
Over wat er hoe dan zit
Waggelend of marcherend
Elke som blijft dit
Feitelijk en tragisch
Geheimzinnig uitgelegd
Beeldig beleefd…
Wandeling
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 88 In ’t ogenschijnlijk rechte laantje
Waar ik sinds ik ik ben loop
Zijn de bomen blijven bloeien
Leeft er angst en zingt de hoop
De takken van weerzijden
Raken elkaar in top
Nu is dat simpeler onderscheiden
Er zit geen hullend blad meer op
Bijna aan ’t end gekomen
Je zal het altijd zien
Rest een brugje te dromen
Van verder moeten of misschien…
is het zo
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 49 het leven wordt getekend
door natuurlijke seizoenen
daarbinnen, in mij, werkt ook
de wet van komen en gaan
van telkens vallen, terugtrekken
maar het kan ook rijpend zijn
of vernieuwd weer opstaan
ook al is dit bij ieder bekend
toch is het niet zo,
leert de ervaring,
dat men daar aan went
eb en vloed
schetsen een verklaring,
en dag…
zo het is (2)
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 62 de tijd is rijp
om te oogsten
dat houdt ook in het
erkennen van de
onbereikbaarheid
van het ideale hoogste
wat ik mij voorstelde
telkens door de jaren heen
het is aldoor wel grenzen verleggen
immers dat drijft een mens voort
terwijl om je heen muren worden
neergehaald of gevoelens in de
grond worden geboord
of aan het hart worden gepaard…
Veni, vidi, vici
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 55 nu ik bijna weer de jeugd
nader en de jaren achterlaat
ervaar ik beter de vreugd
in de veelvoud van eenvoud
en minder de veelvraat
die op de verslavende zuchten
van mijn wegen heeft ingewerkt
en vind ik tussen kaf en koren
het onaantastbare prille zaad
dat niet meer door onnozelheid zal vluchten
maar enkel verstild, blijvend in zonlicht…
[ Ritselend bamboe ]
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 26 Ritselend bamboe
omsluit me, ik kijk omhoog –
en volg de vogels.…
is het voorzien
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 51 wat ik je zeggen wilde
verstilde
in de taal die ik liefheb
grenzenloos vervlogen
dat wel
het is de beweging achterwaarts
in een diep gevoel
ja, ik weet dat mijn bestemming
verloopt langs die ene weg,
een enkeling begrijpt wat ik bedoel
ik was nog kind toen het
zich openbaarde,
maar hoe te gaan
ik zat daar in het gras
wist van heg…
treden
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 112 naarmate de tijd vordert
kleurt het afscheid
zich steeds verder in
mijn gevoel dooft
voor al wat ik bemin,
het lijkt alsof de huid zich sluit
wijl een zucht zich weliswaar
vast in een herinnering neder vlijt
wordt wat mij nog rest
vaker door gongslagen ingeluid
en volg ik het opstapelen
van komende momenten
onvoorspelbaar,
onvermijdelijk…
Pizzicato
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 20 nog even en de trein vertrekt
in metrische cadans op weg
naar een afgebladderde bestemming
gedurende de tijd dat we verbijzonderen
zonder dat ooit sprake is van ‘halverwege’
al doende gaandeweg te louteren
voorsorterend
geknipt, geplukt, gemazeld…
[ Het leven: een reis ]
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 36 Het leven: een reis.
Je leert wat wegen kennen –
en wat gewoonten.…
[ Op reis in al mijn ]
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 38 Op reis in al mijn
herinneringen zoek ik –
waar ik naartoe ga.…
[ Wij zijn verhalen ]
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 28 Wij zijn verhalen,
verhalen van verhalen –
verder zijn wij niets.…
ik zag en hoorde
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 70 ik zag
in jouw getekend gezicht
ook de warmte die sprak,,
aldoor de jaren heen
verspreid over ieder
die echt naar je keek
en op je ziel was gericht
ik zag ook de schreeuw
doorheen een lach
of het stil geween,
je was krachtig en tegelijk
weerloos week
maar sterk was 't licht
dat sprak als je getuigde,
niet altijd
in woorden te…
Ik lag wakker
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 67 Pas later speelde ik
zonder te acteren
de hoofdrol
in mijn leven, mijn lot
voorgesorteerd of toevallig
pech binnenin
mijn begeerde lichaam
bemind
zonder blijvende interesse
in mij, mijn aanwezigheid
mijn begerige geest
die wakker lag
van hen, hun dromen
die ik niet volgen kon
die mij versmaadden
bang
voor de moeite die het kost…
Passagiers
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 62 Mama's nachthemd aan
midden op straat schaatsen
en op zolder met treinen
verre reizen maken, maar
als iemand later zegt
...Het zat er al in
...weet je nog, toen?
...Twaalf jaar oud...
...twee vier zes acht tien
...wie niet weg is, is gezien
...kijk maar om je heen:
...mensen zijn op weg
...allemaal passagiers
...op een eigen stoel mee…
Het bestaan van een oceaan
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 89 Ik zie uit over een ware oceaan
in mijn gedachten wel te verstaan
en nader het einde van een oprit
of als ik even om me heen kijk
nog een kleine toegift of korte uitwijk
Zo doordrenkt de natuur mij
van een dikke mist, voor mij althans,
het is de gang waarnaar men gist
na een klim vooruit in de jaren,
om alles wat stoffelijk is te vergaren…
levenswater
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 64 als vanuit de bron ver in de hoogte
het pure water wordt geboren
is zij nog pril van aard en sprakeloos
alwaar de hemel de aarde ons
met een levensader wil bekoren
is de aanschijn van 's mensen beleving
nog o zo vluchtig en broos
door de stroming te breken in fasen
schenkt dat tevens inzicht op onze levensweg
regelmatig wordt er onderweg…
PENDEL
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 1.578 Zoals de stilte en de leegte
naar mij verlangen, niets
overhoop, geen verwarrende
gedachten, geen vragen, alleen
een trein tussen weilanden
die als je wilt ook opstijgt.
De reis is een niet eindigende,
het perron de dag waar men
aan de overzijde overstapt.…
Flogging dead horses
snelsonnet
3.0 met 4 stemmen 277 Wat zijn er weer veel mensen tien jaar dood
Hun levenslopen worden doorgenomen
Dat zat er vanzelfsprekend aan te komen
Daar elke sterfdag tot ‘n mijlpaal noodt
Zo dient voor prominenten het creperen
Als opmaat voor geregeld jubileren…
Interactie
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 113 letters larderen
de loop van het leven
versmolten tot klanken
geklonken tot woorden
koud, koel
warm, zwoel
verstandig, onhandig
klinkend of blinkend
de oren beroerend
en ogen beloerend
vertaald in de geest
mij makend
tot minnaar
tot beest
of doen mij berusten
in wat verontrustte
maar ook inspirerend
de levensloop kerend
hertaald…
OP REIS
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 518 Mijn gedachten gaan op reis
meanderen mee met de rivieren
vliegen in vogelvlucht
duiken naar de diepste riffen
ervaren kleuren, intenties en geluiden
alles beleven in een ogenblik
geen droom maar werkelijkheid
alles vloeit weg en keert weer
in korte tijd zijn de eeuwen gepasseerd
de werelden bekend terrein geworden
we zijn zo immens mooi…
Mijn vluchtkasteel,
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 384 Reis ik tot achter de wolken
naar een plek.
Mijn vluchtkasteel.
Mijn eigen stek
verscholen op het witte eiland.
In de blauwe lucht.
De stilte slechts verbroken
als de wind zucht.…
Requiem
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 1.667 Roerloos
Drijvend door
Het gladde oppervlak
Serene stilte
Ruw verstoord
Door een plonzende kikker
Niemand
Zingt een requiem
Voor zijn langste reis
Het einde
Van de vijver
Komt snel naderbij
Voor de pas gestorven eend…
Schoonheid is
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 183 waar de ziel in jou lacht
schitterende oogjes activeert
daar is het geluk van eerste orde
echt wel aangemeerd
Zolang het gelaat
nog helemaal geen rimpels trekt
Is de diepzee onbevaren
de zee van tijd ligt voor je, uitgestrekt
Ervaren, niet alleen voor anker
flaneren langs de kust
maar op reis voor jouw avonturen
maken je zelf bewust…
Wat zeg je dan...
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 90 ze zeggen dat het mooi is
daar
omringd door een immense zee van liefde
daar
weerzien met hen die op jou hebben gewacht
al daar
terugkijkend op jullie mooie leven
vanaf daar
het voor altijd waken over jouw geliefde Pia
vanaf daar
stuur af en toe een seintje, dat je voor altijd
dichtbij bent, voor haar…
Stilte, tijdens de storm
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 540 Het was oorverdovend stil
tijdens de storm, geen beweging
werd waargenomen, geen
geluid eveneens.
Het was oorverdovend stil
tijdens je heengaan, niets
bewoog nog, niemand sprak
het was oorverdovend stil.…
stil
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 133 zoveel stilte om
van te houden
als je vleugels
krijgt je gehoord
aangeraakt voelt
zoveel stilte om
te doorbreken
als de bedreiging
binnenin aanzwelt
monddood maakt
zoveel stilte om
te aanvaarden
als er niets is
om mee te denken
om van te houden…