Alle inzendingen over liefde OR menselijkheid

mediteren is jezelf laten vollopen met menselijkheid…

maar het was een smal gazon met gevreesde gaten o zo menselijk in die tijd resten van autoriteit en kortwieken van de groei geloven en eeuwige vlijt voorzagen de dragende hand van schrale bloei liefde voelen blijft voor mij een hels karwei de aarde bleek onvoldoende bewerkt en zeker niet alleen bij mij…

De strijd is gestreden Moe en voldaan Alles gegeven Nu laten gaan Het vele zwijgen Het mocht nooit ontstijgen In het menselijk bestaan Begaan In een wereld van emotie Die nooit losliet Innerlijk bleef het bestaan Hortend en stotend liet hij het gaan De rust werd gevonden Tijdens het doorgronden Waar liefde het pad vond En hij wist…

De huur betaald. De stoep geschuurd. Een goeie visboer in de buurt. Een meid die als ze naast je gaat, loopt te zingen over straat. --------------------------------------------------- Uit: Dagboek, 1986. Naschrift van de schrijver: 'Uit grote hoeveelheden ongepubliceerde gedichten en liedjes maakte ik met Fetze Pijlman, Joost Prinsen en…

Wat is des mensen geest beperkt! - Hoe lang, hoe zwaar hij zwoegt en werkt, Hoe vlijtig hij doorzoekt, hoe kloek hij is in 't gissen, Van niets is hij gewis, niets weet hij in de grond. 't Is al voor hem omringd van dichte duisternissen, Waarin nooit schemer daagt van 't licht der morgenstond. Dat vrij de toorts der wetenschap In de…

Benedictus XVI en het 2e Vaticaans concilie dat vloekt op het altaar dus terugdraaien maar dat al te menselijke gezicht van de kerk Waar het de prelaat na den preek om gaat is dat men het geloof van zijn achterzijde ten diepste vol overtuiging mag belijden waar hij zich met aanbidding nakijken laat Ze kunnen mijn rug op zei de bisschop…

het gevoel heb eerbied buig opzij voor mij wil me maar niet bekruipen bij glazen paleizen stenen kastelen zoek ik bang steeds achteringangen om onbemerkt binnen te sluipen uit schaduwen in nissen op priëlen zwijgend langs promenades en stoepen behalve als ik hoog nodig moet zuigen en stangen pissen en poepen…

Als onze aarbol meer land, minder water had, dan zou de wereld nóg ingewikkelder zijn, des te heviger twisten.…

Wij zijn allemaal bij elkaar de mensen ons gedrag is als het goed is menselijk het totaal is dus de mensheid, alle mensen wijkt ons gedrag door misdaden af dan zijn wij mensen, onmenselijk en gedragen ons onwenselijk worden misdaden collectief gepleegd volkerenmoord, genocide dan is de MENSHEID in het geding en niet de MENSELIJKHEID…

In het verleden van jouw menselijkheid bij een gecalculeerde rationaliteit op een eiland, tijdens een feestje hielp je mij bij de verwerkelijking van een waarheid, die ons samenbracht en stevig vasthield in de nacht die zich manifesteerde om ons heen met een geroezemoes van stemmen in herhaling van dromerigheid als een oneindige dialoog uit…

eigenlijk thuiskomen in rust vrede veiligheid en menselijke warmte ik aanvaard de pijn die je voor de hele wereld verborgen houdt…

U weet, de mens is verre van perfect Bij elke job maakt hij wel kleine fouten Veel missers nopen hem om op te zouten Dat heeft helaas reeds menigeen ontdekt Het stelt me zó gerust dat hier twee heren Mijn versjes snel en gretig corrigeren!…

‘Helaas! helaas! hoe vlieden onze dagen, Hoe spoedt zich ieder uur met onze luister heen! Hoe flauwe vreugd, hoe bittre plagen, Hoe min vermaak, hoe veel geween! O dierbaar perk van drie tot zeven jaren, Als ieder voorwerp 't oog bekoort, het harte streelt: Och, of ze zonder einde waren, Als alles lacht, als alles speelt! Beminlijk…

Net aan tafel, heel de dag gesjouwd Gaat de bel in de kou Het is de buurvrouw Die me een bus met gleuf voorhoudt Wat doe je dan met tegenzin? Je lacht en stopt er een euro in…

De natuur zoals die werkelijk is, geven we een onvoldoende. Het leven zoals het is geweest, was niet goed genoeg. De natuur zoals die worden moet, moet beter. Stomme dieren kunnen niet denken, zoals beschaafde mensen kunnen. Ze kunnen niet redeneren zoals wij. Dieren kennen de redenen niet, hoe ze anders kunnen worden, waarom ze beter…

de tedere handen boven de lakens geen pyjama slechts in onderbroek terwijl ik denk aan je gevulde slipje de muggen treiteren met gezoem niets menselijks mij meer vreemd is nu je een man van mijn verlangen maakt.…

In het verleden van jouw menselijkheid bij een gecalculeerde rationaliteit op een eiland, tijdens een feestje hielp je mij bij de verwerkelijking van een waarheid, die ons samenbracht en stevig vasthield in de nacht die zich manifesteerde om ons heen met een geroezemoes van stemmen in herhaling van dromerigheid als een oneindige menselijke…

een geweldig paar het kopje en schoteltje vijftig jaar samen de kamerplanten ze verlangen naar buiten voor altijd binnen olifant van steen uit een klomp klei geboren met grote oren vrouw uit Afrika denkt vaak aan haar droeve reis uit hout gesneden meisje met duiven droomt al jaren voor zich uit in de vensterbank gordijnen hangen…

de grootste vijand van de tijd is eeuwigheid ze waait zichzelf wind zij heeft de dag waarin de nacht verdwijnt omdat de zon daar altijd schijnt tijd is menselijk zij kijkt van uur tot uur telt alle seconden ze heeft het leven lief omdat door dood geboorte wordt ontbonden ze vult heel je bestaan drukt jouw stempels tussen komen…

het was geen vluchtige flits of weg dwalende kijk het was of jij mij nu eindelijk volledig begreep en in een oogopslag bleken alle vooroordelen weer even herijkt voelde als een nieuw begin in de opruim van puin en het inslaan van links liggende wegen in het voelen en weten dat er ook anderen bestonden die bouwden aan een menselijk…

ik pluis stilte uit als huis voor de vele menselijke aberraties dat drukkere tijden dan ooit meemaakt gelegen aan een onbegaanbaar pad met tal van zijwegen waar iedere richting zijn eigen realiteit in luguber een gestalte kan geven zelfs in de obscuurste spelonken van het dark net is stilte gefaseerd heter dan hel waar de hitte…

Snijdende woorden Menselijke waardigheid Gevild tot het bot…

Menselijk bestaan zal eens spoorloos verdwijnen; deuken in water…

Iedereen heeft een dubbelganger wordt er gezegd waar heeft God de jouwe in Jezus'naam neer gelegd Gezocht in het Verre- en Midden Oosten niets van jouw evenbeeld om mij te troosten Europa van Noord tot Zuid, zelfs Afrika lachte Hij mij uit en gaf zelfs een trap na Nu zag ik duizenden Claudia's in Israël this must be heaven or this must be…

neem nu dit lijf ontdaan van al dat menselijk zou zijn gevoelloos in elke vezel het ego bijna te barsten of je hier de liefde ook maar één seconde mee kan bedrijven een loze vraag hier zijn zaken te doen en contant wil iedereen tegen eender welke rente er staat ergens geschreven dat en dit en zus en zo bestaat ook dit lijf met slang…

Niets menselijks vreemd. Een Engel in een Beest. Een oude troubadour. Een hoge torenkraai. Een Van Mourik. Een wijze uil. Socrates. Raaf. Lex vond zichzelf terug, in zijn oude Ravenstein. Zichzelf in ons allemaal. In liefde die we zoeken. In haat die we verteren. In de liefde die we zijn.…

Ik geef me zonder redeneren over, aan wat mensen liefde noemen. Aan leven voorbij oorzaak en gevolg. Aan moed en liefde zonder logica. Aan zinvol leven zonder vrees. Aan leven zonder strijd.…

Miljarden splinters door menselijk ingrijpen bewerkt tot de vorm van een tafel. Ontelbare korrels met menselijk zweet vermengd vroeg of laat resulterend in een huis dat de tafel omsluit. Aarde en hemel het landschap waar het huis in staat waren reeds aanwezig krijgen nu slechts betekenis.…

dumpende afval dendert menselijke trein ontspoort door natuur…

Leeftijd is niet het avondrood van het bestaan, het is de dageraad der wijsheid in de menselijk geest Uw grijze haren sieren u, u biedt uw talenten, bekwaamheden en wijsheid aan, die u in de loop der jaren heeft vergaard De vruchten van de hoge leeftijd zijn liefde, blijdschap, vriendelijkheid, goedheid, geloof, bescheidenheid en matigheid…