Alle inzendingen over liefde OR emoties OR afscheid

zij is gevraagd en gegaan met ogen en lach een surprise die iedereen mag altijd in een allercharmantste verpakking die nooit helemaal de inhoud laat zien in afscheid voelen mensen haar warme hart in woorden vol emoties kus en bedankjes apart nog in de wolken rijdt zij naar huis waar leegte koud aanvoelt ook zij mist de…

Liefde is zoet, maar soms ook erg bitter Liefde geeft moed maar,is soms een bezitter Liefde maakt emoties los en geeft glans aan je bestaan Liefde is een meerwaarde aan je leven Liefde is, niet mis-verstaan! Liefde wil niet alles hebben maar wil geven, altijd weer Maar van zogenaamde liefde krijg je echt een maagzweer...…

Zul je goed op jezelf passen en voor altijd mijn engeltje zijn laat al het kwade je niet verrassen de wereld is groot maar ook zo klein Zul je ook nog eens aan mij denken en mij kiezen uit honderd namen als je mij ziet zul je dan wenken we hadden het toch leuk samen Onthoud dat het leven jou zal testen dat je pijn zult voelen waar je niet…

in de warmte van jouw lach ontdekte ik mijn begeerte naar meer werkelijkheid met jou emoties die mijn hart bevlinderden wijl liefde zijn oorsprong vond…

Het is bijna de droomstilte die je woordgebarend hebt gebracht met dat tasten van dageraad de vroege dauw, een lenteochtend het is al bijna die avond en dat afscheid in de kou hoor de diepe adem in jouw woord fluisteren de maanschemer scheel flinterdun door de emoties een schat in jouw sterke handen die woorden stileren als niet te…

afscheid Soms zit er even Teveel verdriet In ‘t leven De dood strooit dan Zo om zich heen Dat de scherven Van de liefde Zich niet verzameld weten En onheel blijk je dan Veel te weinig tijd te nemen Het afscheid behoort niet Zo snel tot het verleden…

ik neem afscheid afscheid van een koestering afscheid van herinnering ik begraaf hem niet ik wil hem nog even een beetje in mijn hoofd ik kijk nog even achterom en voel jou ik voel nog even je liefde ik begraaf ze niet ik wil ze nog even een beetje in mijn hoofd ik dwaal dolend in gedachten naar je toe Doelloos want ik kan niet blijven…

Wil jij mij gewoon met rust laten alleen met mijn stille verdriet straks ga ik jou nog haten en dat willen wij allebei niet Ik wil verder met mijn leven pik jij het jouwe gewoon op niet eens lang bij elkaar gebleven maar keihard stootte ik mijn kop Je zit voor altijd op dat ene plekje diep, heel diep in mijn hart heel langzaam wordt…

* wie denkt dat liefde enkel lente kent drijft op het gevoel dat een droom verwent het bestaan verhaalt van geboorte en afscheid maar uiteindelijk wordt leven door liefde verleid *…

en partner van hun moeder over mijn plaats in het gezin Het is een manier om de regie in eigen handen te blijven houden Voorbereiding voor afscheid 4 Waarschijnlijk zal ik de liedteksten zelf zingen en opnemen, maar misschien is dat te indringend Van hak op tak en andersom springen van emoties, onder deze omstandigheden mogelijk…

Geef me meer nog van jouw liefde van jouw liefde elke keer laat ons dromen van dit alles van jou wil ik van alles meer…

Dichterbij komt mijn afscheid, mijn afscheid van jou. Elke dag een beetje afscheid, dan doet het definitieve minder pijn Straks komen de tranen Dan is het voorgoed voorbij Mijn liefde voor jou loopt dan ten einde Hield jij ook maar van mij..…

zacht verdoofd door het vliegen van de tijd diep verzonken in emoties vecht ik een ongelijke strijd ik zal hem ooit verliezen maar het is naar die dag dat ik verlang het is niet de dood die ik moet vrezen want dit leven maakt mij bang afscheid nemen wil ik niet de tijd zal ons vergeten en al ben ik waar ik echt wil zijn niemand zal het weten…

wanneer ik jouw tranen raak kleurt al het grijs waar niets wat het lijkt in duister verdwijnt donkere tinten zichzelf hernieuwen gesloten ogen mij roepen in de nacht ga ik op zoek naar licht in vergane dromen laat de nacht haar tranen kleurt zij mijn dood…

Omdat ik wilde weten waar je was Zocht ik naar jou in onbekende straten Waar oude huizen donker en verlaten De echo galmden van mijn trage pas Daar hoorde ik jou achter muren praten Je stem klonk zacht maar scherp als snijdend gras Ik trad behoedzaam in het gebroken glas Van mijn herinneringen, zelfs hiaten Werden stilaan gevuld met rook en…

waar witte anjers zich langzaam sluiten de merel zijn lied als ode schenkt aan het veld der doden waar eens de helden moegestreden nu in rust verzuchten in schaduw van de ondergaande zon als laatste groet van weer één dag waar het gekerm van menige strijd vergaat in het ruisen der fluisterende wind…

ik rek de avond nog wat uit tot voorbij het droomniveau en schrijf je een brief bij het licht van een maan het wordt vroeger nu ik draai de aarde een slag zorg dat er een andere ochtend komt er is geen droom meer in nood…

alsof ik een sikkel in de hand draag één voor één de obstakels neermaai om mijn veld te overzien het wordt kaal maar klaarder nu nieuwe zaden komen aangewaaid en ze zoeken een stekje vaste grond onder mijn afgrondvoeten…

Ik leen aan jou mijn uitgestorven hemd, dat huilend op mijn naamdag kwam. Mijn veel te ruim gedachtengoed zit in mijn mappen weg- geschreven. Ik geef aan jou mijn aardse muntgeld, dat ik spaarde vol van gram. Mijn veel te ruime hartsgeheim is bij een enkel vriend ge- bleven. Ik vraag aan jou alleen mijn lijf te wegen op…

de deur speelt een akelig spel vormt een hindernis naar buiten ik geraak er niet doorheen er moet een raam in een raam blind voor jouw silhouet ik zoek een achterdeur een weg naar weg…

Verdwijn in de leegte Waar niemand jou zal vinden Verberg je niet in De krochten van mijn geest Maar vertrek, Vertrek uit mijn gedachten Overmand door kristallen tranen Die mijn vrijbrief kunnen betalen…

voeten zijn verkeerd gelopen volgen plots een andere weg dan die uitgestippeld leek er heerst een kille stilte mist omsluit haar hart zoute tranen kussen de onwezenlijke waarheid die ze in haar schoot geworpen kreeg een zee van bloemen geurt zon baant zich een weg door het wolkendek hij omarmt haar…

Wanneer westenwind duisternis brengt en hoop krimpen doet broze klaprozen van rozenschijn ontdoet verwachting fnuikt en verzengt, schalmt de ode aan de dode verborgen slagveld zonder morgen, aan hen die worden geborgen aan zhen niet weergevonden. Geen baken, geen vuurtoren alles gedoofd met ergens een moeder bij wie eeuwig gemis wordt…

Ik rook; drink; lijd met je mee op jouw golven; te pletter waarschuwen ze voor de vloed. Als jij er niet meer bent in de nacht; dan eet ik nooit meer een hamburger met uienringen want dat doet zeer.…

Vroeger op zondag, Met je ouders naar het strand. Vlakbij Heemskerk met je voeten in het zand. Blinkend het zonlicht ontvangen in je ogen. De toekomst nog lang niet vervlogen. Je hoofd nog vol van het heden. Dat is nu lang geleden.... Het is nu raar...en denk telkens... Ik hier jij daar. Dag lief mens.…

In een wereld zoals deze Zal ik bij het sterven Geen tijd meer hebben Om te denken Aan de dingen Waar ik zoveel van hou Amen!…

Vandaag ben ik weer teleurgesteld, voel me onbehagelijk. En als men vraagt, hoe dat komt, dan zeg ik ; Kijk maar om je heen. Er is nogal wat aan de hand op deze aarde ; hongersnood, oorlog, rampen en armoede. Die zich tot ieders woede verspreiden. Zo krijg je een wereld waarin vrede en vrijheid nog ver weg is. En er nog velen zijn die…

Ik ben aan het huilen, De tranen rollen over mijn wangen, Maar ik blijf stil. Ik ben bang dat mensen mij ontdekken. Bang dat ze de ware ik zien, Bang dat ze me een watje zouden vinden, Bang dat ze een mening vormen, Dus ik blijf stil…

Een muur rust op een fundament van liefde en vertrouwen liefde is het cement waar wij op verder bouwen door het afscheid op dit stervensuur vertoont de muur nu scheuren toch weet ik zeker: jouw liefde zal ons leven blijven kleuren…

De liefde, maar zeker het verdriet zul je voor altijd in je hart mee moeten dragen, zwaarder kan het bijna niet zijn. Alle nabestaanden wens ik heel veel sterkte in deze moeilijke periode. Hopelijk brengt het licht wat kracht en liefde in het leven.…