Alle inzendingen over liefde OR vergeven OR voorbij

Hoe ver moet je gaan een twee drie maal Hoe vaak niet zo bedoeld het een gezegd, het ander gedaan Hoe vaak beloofd om het weer niet na te komen Hoe lang laat ik met me sollen Ben ik nou echt zo dom…

Ooit heb ik op de zondagsschool geleerd -‘k was nog heel jong, hooguit een jaar of negen- dat wat ik deed vaak slecht was en verkeerd maar Lieve God die zou het me vergeven Op dat soort zaken werd ik getrakteerd des Heerdaags in mijn prille jonge leven Het werd me op de zondagsschool geleerd als knaapje, van pak weg een jaar of negen De…

Gefrustreerde zucht maar liefdevol aangeraakt aan een hart vol smart.…

Maar plots heb ik de lente weer gezien en langzaam groeit vergeving zelfs misschien. Snelsonnet…

Vergeef me mijn egoïsme mijn onbegrip en afgunst vergeef me als ik in slechte tijden anderen de schuld geef van mijn ongenoegen mijn bitterheid ik vraag vergiffenis voor het feit dat ik als ik kwaad ben verdrietig of gefrustreerd mijn geloof verlies vloek waar ik zo tegen ben leer mij dankbaar te zijn voor de kleine attenties…

't Zit soms diep verborgen bedekt met haat en pijn 't worstelt elke morgen met waarheid of met schijn 't Zit vol hoop te wachten op erkenning en op recht die het leed verzachten met de Liefde onderlegd 't Hart kan niet echt stralen door een wond die open ligt als 't recht niet valt te halen blijft vergeving onbelicht Trots zal…

de rand van de stad nadert, het water rammelt al aan ingewanden dit stuit op bezwaren, onoverkomelijk, genadeloos men stelt geen vragen over de houdbaarheid van eeuwig het antwoord houdt zich schuil binnen de muren van de stad volgens de overlevering ligt daar een vergiffenis begraven…

Mea culpa Het is waar We maken fouten Geen levenslang we Blijven praten Geen eenrichtingsverkeer O heer We laten wat mensen zalven De aarde zal draaien Vissen blijven paaien En alles zal ooit verdwijnen Gelukkig nieuwjaar…

Een Roomse homo uit Schagen wilde de bisschop behagen Hij greep naar zijn staf en zoog hem af om daarna een biecht aan te vragen…

aan jou raak ik de afstand tussen jou en mij even kwijt Ondanks wat ik jou heb beloofd met mijn beide benen op de grond te blijven laat ik mijn liefde hier op afstand van jou een zoetsappig liefdesgedicht schrijven Kun je me vergeven?…

De eeuw waarin de mensheid de weg kwijtraakte Oorlog Vervuiling Intolerantie Moeder Teresa is de vleesgeworden Compassie Die ver voorbij de tolerantie gaat Vergeving was voor haar als ademen En wij maar worstelen hoe dat moet Als we allemaal wat meer als Moeder Teresa zouden zijn Was er Vrede op Aarde…

Liefde is er om te ontdekken en is er dan op onbekende plekken Is er ook om situaties te helen en deze met anderen te delen Liefde kan je niet grijpen maar kan je wel laten rijpen Ook is het er om je in te verbergen zelfs als je je aan iets loopt te ergen Liefde is vergeven en om het weer opnieuw te beleven Ook is het liefde waar…

Wees morgen afgekoeld, Door de liefde en steun die je van anderen voelt. Wees afgekoeld, Geen bliksemende ogen meer, Geen zee van vloeken meer. Wees afgekoeld, En zeg Sorry, Dan zal iedereens jouw storm vergeten.…

Het is, zover ik, ontwaak een droom ik geloof herinner, de ogen het vuur, mededogen de strijd, over leven de macht, het vergeven van zijn kracht, ontdaan ik zie, oneindig zo, dichtbij kan ik niet, blijven waar, ik ben voorbij, gelegen voor, het wezen achter, zijn waar, ik was om, het even bij te blijven wat, te weten wat, te zijn…

Liefde voorbij het leven Verdriet is pijnlijk Stilaan voortbewegen Met de herinneringen Liefde voorbij het leven Is er iets na de dood Wie kan mij garantie geven Steeds vragend waarom Liefde voorbij het leven Is dit reëel Wat kan het mij geven Een mysterie voor mij Liefde voorbij het leven Kan je me horen Ik wil jou zoveel geven Omdat…

Geen dienaren van de liefde maar haar demonen zijn het die zijn hart bezitten en zijn wereld bewonen.…

Als de liefde voorbij is… Waarom worden alle mooie herinneringen dan Zomaar gewist door de slechte? Als de liefde voorbij is… Waarom veranderen kleine engelen dan Onverwachts in grote duivels? Als de liefde voorbij is… Waarom wordt dan wat ooit het paradijs was Plotseling hel op aarde genoemd?…

soms lig ik wakker naast je in de nacht en luister naar de zachte fluister van je ademhaling huid aan huid, maar lichtjaren van elkaar in dit huis waarin jij en ik alleen bestonden heeft de tijd toch haarscheurtjes gevonden en allengs bleek, dat wat eerst waarheid leek, gewoon gelogen was hartstocht afgezwakt tot sleets gebeuren…

Vergeef mij die ene traan die een weg zocht vannacht langs mijn oog en mijn wang op het moment dat ik aan je dacht Het is niet zo dat ik je nog wil in ieder geval niet helemaal maar er zijn kleine momenten dat ik er toch even van baal Want een vraag zweeft in mijn hoofd - al is het nu allemaal gedaan en wat gebeurd is, is gebeurd - blijft…

liefde was een feest seks de drank – de kater zegt hoe het is geweest…

wij zijn verder dan houden van wij zijn de liefde voorbij ik ben jij en jij bent mij…

Liefde komt recht uit het hart. Zij heelt alle wonden, geeft troost in diepe smart. Liefde is verdraagzaamheid, een stukje van jezelf geven. Zij kent geen begin en einde, geeft vreugde in elk leven. Liefde is vergeven, hier komt alles uit voort. Zij zal blijven groeien, wordt overal gehoord.…

ik vraag om regen en sleep de goden uit een groter leven weg de wereld huilt een rivier wacht op ogen 't zwellen voorbij de stroom van het kwade wie vergiet het vergeven op lippen 't gorgelen van gebeden aangetast door verzet ik sleep de goden uit de eeuwigheid weg uit vuur en wapens…

Ik heb mijn vader vergeven dat hij mij geboren liet worden, sinds ik mijzelf niet vergeven kan dat ik mijn dochters liet ontstaan. Ik ben schuldig aan hun leven. Alleen zij kunnen, later als zij hun schuld ontdekken, mij vergeven. --------------------------------- uit: Verzen van een vader, 1960…

Heel helder wordt wat telt: de liefde zonder woorden, het ongevraagd vergeven waar de ander gaat voorbij de grens van wat de minne vroeger kleurde en wat haar luister was en glans in lentetijd. Het is weer herfst, maar nooit voorgoed voor wie eens kende wat hem of haar tot schreiens toe ooit heeft verblijd.…

jij had alles mee een leuke kop het strakke lijf ogen die je lieten zweven in een warm contact open handen om te geven wat je nodig had charme zonder flirt in kameraadschap voor het leven je liefde was op voorhand al aan je vriend vergeven…

moeten zijn Bedenk, hoe of het voor me was mijn liefde te moeten bewijzen terwijl je uiteindelijk wist al vast dat wij niet samen zouden vergrijzen…

Nu vraag je me,om je te vergeven, de liefde opnieuw te beleven. Maar ik zie in jou alleen nog maar; een vuile leugenaar. En ik wil dat je gaat, me voor altijd verlaat. Nu schrijf ik jou nog een laatste brief, waarin geschreven staat: Ik heb niet meer, maar had je lief.…

De woorden die gesproken zijn En die zijn blijven steken In onze kelen Het onzichtbare wapen Waarover we onze vingers Lieten spelen Star, als pijlers van een brug Niet meer in staat Te strelen Een kille kus, een koele blik Er slaat een motor aan Zoals zovele De woorden kunnen ingeslikt Het wapen kan geborgen Het is voorbij…

In een samengaan alsof augustus later was dan ooit is vriendschap de trede in jouw hart toch vergaten wij te dromen en vulden lege ogenblikken met het staren naar de maan en vluchten wij in elkanders akoestiek waar het gegalm de nissen vulden met valse muziek…