Alle inzendingen over lippen OR gedichten OR begrijpen

Ik zal proberen te begrijpen als jij me vertelt wat begrijpen is ik zal van de mensen houden als zij me zeggen waarvoor haten is als ik verkeerd ben en nooit zal begrijpen noem me dan niet fout of ook niet als ik afstoot niet om jou te wijken de wereld, eén korrel zout..…

Al zoveel jaar die ziekte al jarenlange pijn wanneer gaan ze nou begrijpen dat er minder mogelijkheden zijn Steeds probeer ik te laten zien dat het wel goed met mij gaat doorzetten en volhouden zo hou ik iedereen aan de praat Maar het wordt minder het gaat niet meer zo snel het is allemaal vermoeiend wie begrijpt dat wel Aanpassen…

Is het mijn waarde die je steelt Ik lach ook, een echte charme Omarm me Met hun zicht op mij Het is niet goed ik word te blij Maar hoe ik ben, Zoals jij ziet Deels geworden dankzij jou En ik begrijp je, Niet…

Zoals de jagende buien vandaag, galloperende paarden, jouw donkere gedachten Wolken, water, kou en mist Roffel, stof en zwetend snuif Ja, ik weet het, dit raakt je missen niet Maar het helpt misschien om er omheen te praten…

Raken mij Ik denk en 't is voorbij Zijn vingers voelen mij Ik geniet Dan is 't voorbij Zijn ogen zoeken mij Ik kijk... Ben er niet bij Zijn glimlach maakt me blij Ik lach Dan keert t tij....…

Vermoedens van de brandende lippen, die elke keer op het grensje wippen, behoren wijselijk op elkaar te zitten.…

Ik heb zin in je lippen ... strelend over mijn welvingen plagerig spelend zoekend naar meer flirtend met genot smachtend naar gezelschap rusteloos van verlangen verwonderd van de lust vragend naar meer verloren in wanneer ...…

Je lippen zijn niet gewoon Ze zijn prachtig Ze zijn van een afstand al te zien Zo gevoelig, zo mooi Zo zacht, zo fijn Je wilt het de hele dag door kunnen voelen Bevroren en dan nog zo mooi Niemand kan dit mij ontnemen Het is voor eens en altijd in mijn geheugen geprent Elke keer als ik eraan denk Denk ik dat je voor me staat Zo prachtig,…

Mijn lippen geverfd in 't vurigste rood nog vochtig en vol van het eerste bedrijf als vluchtige vlinders likraak op je lijf je buik op het bed je rug breed ontbloot Ik zoen je heupen ik voel zonder handen hoe laaiend jij onder mijn vleugels ligt de haartjes omhoog en de ogen half dicht nooit weet waar de vlindertjes zullen landen en…

ik woon in jouw wereld met een koffer vol momenten hangend aan mijn lippen plakt verdriet oren vangen geen woorden komen je halen dichter bij kom ik niet…

jouw huid smelt weg bij mondhoeken en kust de stroop van mijn lippen laat het stromen in slow motion als siroop door mijn aderen het voelt verduiveld zacht aan ik voel me loom warm in de stroom van liefde…

Zij heeft een stem heel frêle die lichtjes beeft een hand die nauwkeurig begeleidt ogen die bewogen strelen of ze bij het schrijven ook die glimlach op haar lippen heeft zij is een franse schrijfster Claudine is haar naam reine claude dacht ik wat een genot dit te hebben mogen ondergaan…

Leen me toch je lippen om de woorden te horen die gehoord willen worden voor de zon de maan verlost Leen me nu je lippen om die glimlach te zien die niet vergeten wil worden voor de traan de lach verdrijft Ach, leen me je lippen om die ene kus te vangen die wacht op een antwoord ook al is het dan de laatste…

wanneer jouw lippen de mijne raken jouw tong zoekend in mijn mond dan lijkt het alsof ik vleugels krijg en langzaam opstijg van de grond…

klanken opgepikt en beproefd met naïeve tong en lippen vormen snel begrippen en houvast voor het voelen uitleg van bedoelen maar waar een woord verkeerd ontglipt de misvatting wordt aangestipt steeds verder uitvergroot is begrijpen ziek en bijna dood…

Er valt een idee over een liefdesaffaire op haar gestifte lippen wanneer de zon als een koperen ploert over het weekend schijnt; Het is bijna werkelijkheid haar stiltedromen kan ik horen in het verlangen ik probeer te begrijpen waarom ze zo vaak van idee verandert Ik citeer niet ik weiger haar hart te citeren.…

woorden vielen in waaiers uiteen door vuurwerk van de zin strofen schoten als pijlen naar ongekende hoogte cirkelden daar in steeds snellere vaart tot een veelkleurig begrijpen als apotheose werd het gedicht met een oorverdovende knal door witte guirlandes uitgelicht…

hopen dat iemand begrijpt, wat jij begrijpen wil. Gedichten zijn vuurvliegjes. Dichten is vuurvliegjes vangen, en die verwonderd weer loslaten, en nastaren.…

Het spreken van je lippen Raakt aan het zwijgen van je ogen. De lippen die vloeien Steunen de ogen die verdrogen. Neem je je blinddoek weg, Hoor dan je mond die zegt: `bleef ik zojuist wegens lippendienst aan de ogen in gebreke ... nu mag ik weer voor mijzelve spreken.’…

op deze hand ligt elke seconde een afgrond steekt de constante factor tijd lek de dood moet je juist leven kom vrouwe, breek zes hemelen, ontdek de maan draait met het hoofd onbevangen deze collectebus wil alles nat, in een romantische bui me niets afvragen waarom het goed voelt, niets zeggen niets weten, van bijbel en god…

gulzig zoekende mond bevochtigt lippen kruipt dichterbij met schokjes inhaleert ze het leven en voelt warmte naar binnen stromen…

Op haar lippen brandt een kus antwoord op gerezen vragen heel teder aangevoeld ieder woord, iedere zin is nu te veel want streling maakt wakker wat schuil gaat in haar leven volmaakte rust, intens beleven wat is het heerlijk te weten dat je bij jou jezelf vergeten kunt…

Nog op mijn lippen gloeit, door al mijn aadren schroeit de kus, van uw lippen ontvangen... Van zwoele moeheid hijgen nog mijn longen, en reeds blaak ik toch van nieuw en aldoor-nieuw verlangen. Uw ogen zien mij aan..., mijn ogen zien u aan..., uw handen zoeken naar mijn handen...…

Haar lippen zijn machtig ze tuiten zich tot kussen die zacht zijn gehoor strelen in opwindend verlangen haar lippen zijn vurig onverbiddelijk trefzeker planten zij haar angel in zijn smachtende hart…

Haar lippen, en dan rent ze weg van mijn lippen -- op het harde glas.…

Ik heb je laten weten wat ik voor je voelde toen maar ik wist het nog niet zeker tot onze eerste zoen Het was een hele mooie tijd met veel liefde en geluk tot er iets vreemds gebeurde en alles was opeens stuk Ik heb het nooit begrepen wat er gebeurde zo opeens en zelfs na een aantal weken weet ik de reden nog niet eens En ik zal het…

handen aan Laat alle stress aan Heerlijk schijnen Eerlijk zullen mijn eigen zorgen verdwijnen Ze noemen mij brutaal Hoezo spreek ik niet jouw taal Ik schrijf precies op Wat ik wil zeggen Nee, dat hoef ik niet uit te leggen Opschrijven van mijn eigen gedachten Is wat je kunt verwachten Ik ga niet met de stroming mee Volg mijn eigen idee Begrijpen…

Ik zal nooit begrijpen waarom mensen dingen doen, die druisen tegen alle normen en waarden in, wat heeft het nut ervan dan nog voor zin? Ik zal het nooit begrijpen!…

als ik vertel van mijn droom en het zoeken naar gevoel dan kan ik nog zoveel duiden jij zult nooit weten wat ik bedoel…

ik draag dit gedicht in stilte als woning ongeschikt door scheefgroei leunen woorden tegen de tafel waaraan ik bid geef mij stenen lippen of breek het spiegelglas de dood kan geen daken vlechten met gebroken zwaluwveren…