Alle inzendingen over lot OR vrouw

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

hij zat hier stil dacht aan zijn vrouw wachtte op zijn lot kende geen berouw. het einde was wreed zijn ziel bleef hem trouw nu hangt hij wat rond gewurgd aan een touw. 1973.…

hij zat hier stil dacht aan zijn vrouw wachtte op zijn lot kende geen berouw. het einde was wreed zijn ziel bleef hem trouw nu hangt hij wat rond gewurgd aan een touw. 1973.…

de smaak van Ingmar Bergman grimassen verstoren de gang van de wind de eenzaamheid slechts rotsen en dromen scheppen de beelden van de schilder tastbaar het lot vrouwen ontvangen tussen kleffe dijen de webben het gruis van eeuwen de melkende zee de tempel als kasteel stemmen achter de branding verstoren het gaan…

weemoed om het dragen van dit lot…

Bij vrouwen merkt-ie, dat het altijd klikt. Hij heeft een ruime keus: er zijn miljarden. Met één van hen geraakt-ie in conflict. 'De ironie van 't lot is,' zegt Jan Wout, dat juist de dame die me niet kan harden, die ene is, met wie ik ben getrouwd.'…

, die heerlijke meid weet je, dit is toch niet verkeerd Dus Valentijn sta mij thans bij mijn lot, dat ligt immers bij jou Heb met mij maar geen medelij ik val..voor mijn liefste vrouw 14-2-15 Ton Rijkers…

voor de man dat is ook het lot van mij…

tijd is haar ontnomen om in waardigheid mens te zijn, Vrouw als alle andere die in vrijheid met elkaar Het gesprek aangaan.…

Door het lot versneld kwamen gevreesde woorden eindelijk over mijn lippen. Vol vertwijfeling keek jij me aan. Je sloeg je ogen neer, tranen biggelden langs je wimpers. Toen je weer opkeek was dat niet naar je vrouw, maar naar je aanstaande ex. Ik voelde jouw pijn in elke vezel van mijn lijf, zó herkenbaar ...…

Soms verlaten vergeefs roepend na een enge droom stil liggen huilen onwetend of ik hard genoeg roep mijn stem niet gesmoord in stil liggen huilen Het is een stempel van verlangen naar geborgenheid in een veilige schoot een stempel in mijn ziel, mijn fado zonder weemoed…

Zó disrespectvol met vrouwen omgaat, zo'n meisje aan haar lot overlaat. Crimineel gedrag vertoont, dronken is of stoned. Weet je dan niet wat je mensen aan doet, is je geest zó vertroebeld en keur je dat goed? Opsluiten...meer gun ik je niet, en hopen dat je nooit meer de buitenwereld ziet. Hard in mijn oordeel helaas, jongen..…

in de naamloze nacht Dat is het lot Nooit zal je de mijne zijn aan deze zijde van het leven En de pijn is eindeloos diep…

Angstig staan we in de rij, wachtend op ons droeve lot. Vreselijk! Eerst verliezen we onze oren. Daarna lijf en leden. Jullie mensen zijn chocoladezot. Lijdenswegen zijn als een hazenpad. Onze lijdenstijd is reeds begonnen. Vrolijk Pasen.…

In jouw ogen zijn, verdrinken zinken naar de bodem waar kalk en zout conserveren schelpdieren, anemonen hechten Draai om vrouwen van Lot bedek de ogen, volg of versteen zie geen meteoren brandend dalen onmensen smelten in de straten Massief blijf ik bewegen en jij kraakt steen, verkruimelt mij krakend tussen de vingertoppen van duim…

Als je me wekt zal ik me morgenochtend buigen, En buigen opnieuw, over mijn bord, een vrouw, het lot Dat mij aan tafel roept met zijn afwezige stem. Ik zal er eten van haar brood, haar vlees, en eten Tot ik niet meer kan, en weggegeten ben. --------------------------------- uit: 'Liefdesverklaringen', 1990.…

waar goudgeel de zon van het groene lover de koele schaduw grenst zilveren in duizendtal vlinders moeder natuur zijdezacht getooid prachtigen zij de dag glimmend gelijk edelmetaal met zorgeloos flaneren van blad tot blad zo geluk regenend dwarrelen als parels zij geluidloos het leven met groeiend verlangen naar vrijheid van zijn…

De tijd en het lot. Zij bepalen wat je doet. Welke weg je gaat.…

Ach, had je zoiets ook maar voor het leven Dat bij eenvijfde lot gegarandeerd Slechts eenvijfde narigheid werd uitgekeerd Dat zou een stormloop op die loten geven Het lot laat zich tot dusver nog niet delen Met hoop op goede speling blijf ik spelen…

Iemand moet het op zich nemen Het ongeluk Daar valt haar eer haar status gaat neer Met de zwaarden van recht Staat ze terecht In de publieke zaak Zij is degene Die het zicht had moeten houden Trots al eerste vrouw op deze taak Is haar aftreden een erezaak Zij draagt haar lot als een man Met spierballen Haar positie uit vrouwenhanden…

Beter is het, ’t lot in eigen hand te nemen, dan een ander over jouw lot te laten beschikken!…

Nog steeds timmert Unicef aan de weg om meisjes te redden van hun lot, geboren te zijn in een cultuur die het niet goed vindt dat je als vrouw een seksueel wezen bent.…

Mijn handen om haar ranke hals Haar heupen licht aanrakend Lach ik, flirt ik, dans mijn wals Volle lippen, zaligmakend Een spoor, waar ik haar juist kuste Haar lieve buik, oh, warme dijen Ik mag mijn hand daar even laten rusten Terwijl zachte lijven zich nader vlijen Ons ritme, de zwoelte, doet tijd vervagen Mijn genot is hoorbaar, zo is…

ik hou van jou met warmte en trouw zomerse hitte en winterse kou zalig beminnen tussen langs zingen over en door drijvende zinnen nu jij…

Maar wát was ik graag: de vrouw onder zijn vrouwen... van wie hij het meest zou houden...…

Begaan met hun lot altijd bereid altijd actief al te naïef wat is dat lot? nauwelijks afgevraagd impulsief al te bereid al te actief altijd naïef…

Iedereen heeft een dubbelganger wordt er gezegd waar heeft God de jouwe in Jezus'naam neer gelegd Gezocht in het Verre- en Midden Oosten niets van jouw evenbeeld om mij te troosten Europa van Noord tot Zuid, zelfs Afrika lachte Hij mij uit en gaf zelfs een trap na Nu zag ik duizenden Claudia's in Israël this must be heaven or this must be…

schittert en dan opgaat in de naamloze nacht Dat is het lot Nooit zal je de mijne zijn aan deze zijde van het leven En de pijn is eindeloos diep…

seconden lang schittert en dan opgaat in de naamloze nacht Dat is het lot Nooit zal je de mijne zijn aan deze zijde van het leven En de pijn is eindeloos diep…