Alle inzendingen over magie OR truc OR dubbele bodem

bodems van engelengezang zwanen zouden weer landen op het meer, vlakke spiegel van de zon in dons dansen, zomer zingen.…

miljarden voorbeelden van vrouwen zoals ik reproductiekamers in een stevig bekken darmen vol bouwstenen eromheen Dat is de ronde kern van mijn lichaam, mijn bestaan Twee machtige benen eronder om het voedsel te halen en een smalle bovenbouw voor ondersteunende diensten Ik ben eraan gewend, heb geleerd om het mooi te vinden, dat is de truc…

De Belgen hebben nimmernooit problemen. Daar had ook één te hoge trucks besteld, Dus heb ik eventjes met hem gebeld. Ik zou een voorbeeld aan hem kunnen nemen. Met zijn advies was ik snel uit de brand: “Gewoon een beetje lucht uit elke band.”…

Nu blijkt de Gay Krantredacteur de dief, Dit 50Plus-boegbeeld vindt zich naïef - De truc is dan om alles af te zwakken. Henk Krol heeft zich de Kamer uitgeknikkerd, Ook is hij van zijn voetstuk afgeflikkerd..…

achter de muur ben je thuis omringd door verhalen die nooit kloppen in een open huis wereld van illusie die instort zonder tovenaar er zijn geen nieuwe trucs was het maar waar de muur blijft staan nu ik dichtbij kom kan ik maar beter gaan…

Wanneer is magie ontstaan waar komt magie vandaan hoe kwamen die vlinders tot stand Hoe kwam mijn hart in brand Gevoel van warmte overspoelde mij Jij maakte mij ongelofelijk blij Niet alleen woorden maar ook daden Daardoor kruisten onze paden Toen liepen we hand in hand Zo kwam de magie tot stand…

De magie van illusie. Het geloof in sprookjes, Verdwijnt. Je neemt afscheid van mijn hart. Het houden van jou, Uitgewist. Ik ben je vergeten. De magie verdween, En de liefde gewist.…

De tijd dat goochelaars op konden treden Met hoed en doekjes, kaarten en konijnen En trucs omtrent verdwijnen en verschijnen Die tijd lijkt weggezakt in het verleden Als B.A. een bag of tricks verdwijnen laat Is ontgoocheling het pover resultaat…

(haiku’s) EEN GROTE STER die bekende ster nog steeds mijn idool eenzaam boven de Noordpool DE GOOCHELAAR wie kent hem nog die goochelaar die plots verdween in zijn laatste truc VIOOL ze bespeelt voor elk met prachtige kleurklanken het eerste viooltje…

Geen zorg meer om een schuldje of een stropke: ‘gat in de hand’ heet voortaan ‘truc van Wopke’.…

het enige ritueel dat de kamer kent is er niet meer, hoe hard ik ook met mijn mouw schud een betraande zakdoek maakt elk woord overbodig: de duif is dood kaarten voorspellen nuchterheid, het teken is het lege glas zonder dubbele bodem kan ik niet verdwijnen de asbak geeft geen gehoor aan het rookgordijn; die illusie brandt zichzelf…

Nee, de illu- sionist staat er verslagen bij en hij kijkt omhoog, naar mij, of ik zijn truc nog kan redden maar daar heb ik geen zin in, en ik besluit het gor- dijn dicht te doen en te eindigen met niks meer dan een slot van dit gefantaseerde gedicht.-…

Het was niet waar wat breeduit werd beweerd Geen scheiding, maar gewoon verschil van mening Een truc uit de publicitaire training Marga heeft van Z. niet geroyeerd Nóg niet, that is, want na z'n laatste strijd Is Pieter Storms z'n breekijzer nu kwijt…

Als ik nog zoute tranen overheb, tegen alle ziltheid van de tijd, die uitmondt in een belegen zee, schep ik ongenoegen in een emmer, waaruit de bodem is geslagen en de dromen ongestraft blijven komen, in het zog van zelfgenoegzaamheid, tegen ingedekte stromen in, dein ik blind in de wals der sterren mee, verkoos mijzelf te overschatten…

Acryl blauw water, zijn huid is transparant, zie de bodem niet.…

Als ik nog zoute tranen overheb, tegen alle ziltheid van deze tijd, leegloop uit de oerzee, stroomt het ongenoegen uit de emmer, waaruit de bodem is geslagen en de stop nog niet gevonden is, in het zog van zelfgenoegzaamheid, tegen ingedekte stromen in, dein ik blind in de wals der tegenstellingen mee, verkoos mijzelf te overschatten…

Nu het water stijgt, de bodem daalt, komen de feiten van de vermolmde koppen bloot, waarmee deels het imago van erosie van de geschiedenis in het land vertakt, de vroegere euforie haarscheurtjes vertoont door de status groei en financieel belang, door uitstoot aangetaste arena, waar de zitplaatsen naar rang en anciënniteit afhankelijk…

bodem is in tact met foto's en herinnering zij zullen weer de steden zien die wortels gaan ze zoeken je zult ze nooit op kunnen doeken ze zijn van jou ook ongezien…

Een die ’s lands schatkist vult tot aan de nok Ook lacht bij trucs: de goochelaar Hans Klok…

oneindig ver weg Als ik mijn armen strek, voel ik wat de nacht kan geven Een grauwe hemel die ik in het licht neerleg Als sterren aan de hemel, fonkelen de ogen Pure zaligheid maken een glimlach zoet Iedere ster heeft zijn eigen hemelse vermogen Je hoeft ze niet te vangen, voel gewoon wat het doet Zoals de wind, regen, zon, maan en ster De magie…

mijn ogen, neus en mond zijn uitgewist wie naar mij kijkt, staart in een leeg ovaal een atlas op een onbekende schaal de aarde hult zich in een dichte mist het rookgordijn van een illusionist die speelt met vuur en zaagt met roestvrij staal en kan verdwijnen voor een volle zaal op een manier waar het publiek naar gist ik tover telkens als…

Twaalf kaarsen branden rondom de woorden die ik schrijf de draak bewaakt mijn elfen in de kamer waar ik verblijf vele vlammen dansen als magische wezens mijn wereld in hun eigen taal ieder een eigen verhaal tekens een nieuw begin…

Magie wat is dat? Een vies beest Dat alleen maar kindjes opeet Of een heks Met een bezem Misschien is het wel gewoon een vallende ster het is in ieder geval iets raars maar toch bijzonder…

niemand de vlammen meer meester kan worden wij zijn elkaars slaven vrijheid tot passie verteerd zinnen gericht op behagen de haast is verleerd alleen handen spelen het spel van beminnen lippen verwennen het zachte van binnen ogen gedogen een spanning die stijgt adem gaat sneller je kreunt en je hijgt tot, in een diepe ontlading de magie…

Maggie moest opeens streng diëten mocht juist een appelschijfje eten ze kon het niet aan werd net een sprinkhaan die alles begon op te vreten…

ook mijn broer wil me niet kan mij niet behoeden zijn Maori-bende heeft voorrang boven mij, zijn verknipte bloedbroeder schaakkampioen was ik mijn bijnaam was Dark Horse als onverwachte truc zorg ik dat een zwerfkind kampioen wordt ik slaap op een heilige heuvel hoog boven de stad ontvang in mijn dromen inspiratie van Mãui…

vloeiend zacht spreiden haar ogen hun warme blik iedereen voelt de licht intieme klik als zijn ziel ontwaakt het contact met gelijken is weer even in de hemel verblijven het goddelijk moment waarvan de magie overal wordt herkend veraf en toch intens dichtbij zo delen wij haar mystieke zijn…

hij zag haar handen zonder magie van verborgen talenten wist hoe tijd groeven had getrokken in vereelte huid er was geen mystiek in het aards vermoeien dat werken heette met een lijf dat bij iedere beweging pijn en ellende niet kon vergeten toch was er altijd de lach die in elkaar ontmoeten zoveel blijdschap en warmte gaf…

je keek en voelde aan de materialen zag mooie en onafgewerkte kanten liet je gedachten gaan in die magie haakte ook je hart vaak aan veel vormen waren al bekend in het circuit van creatievelingen maar jouw idee was vaak toch even meer in kleur en ontwerp om blikken te trekken met een verbaasd aha schitterend was jouw uitleg over…

spiegelend danste zij op maanverlicht water dat opkomend golfde zonder rust blad fluisterde tussen de sterren hun open gesprek zonder twinkelende starheid en aan buren geen gebrek in geel was de puzzel nooit te maken er waren stukjes die deze magie niet smaakten…