Alle inzendingen over mama OR leven OR liefde

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

een klassieke driehoek mama, papa, Tim ligt op zondagmorgen eventjes te soezelen dat beeld neem ik mee van een warm gezin liefde bindt dit drietal als gist in deeg…

op een dode vrouw, wij moesten maar gewoon verder leven zij gunde ons geen enkele rouw En mijn papa vond haar kritiek terecht liet zich meeslepen zijn liefde voor ons werd door haar ontzegd Zij heeft mijn vader vermoord de band die hij had met zijn dochters werd door haar egoistische ‘liefde’ gesmoord…

mama, mama, kijk! Mijn boterham doet kaka - gesmolten paashaas…

Mama, waarom heb je nooit van mij gehouden? Waarom mocht ik nooit bij je schuilen? Mama, waarom kon ik jou nooit vertrouwen? Waarom moest ik door jou zo veel huilen? Mama ik wil je zo graag loslaten maar dat kan ik ook weer niet. Ik zou nog zo veel willen praten. Over mama? Waarom zag je dat kleine meisje niet?…

Ik wil naar mama toe bij haar en Knabbel zijn.. Ik wil niet meer leven op deze wereld. Mijn ogen staan echt wel open ook al zeggen ze van niet. Al zeggen ze dat ik fantaseer ik weet dat het niet zo is. Ik vlucht alleen maar weg van de wereld buiten mijn kleine veilige wereld. Waar pijn en verdriet te erg overheerst.…

ook van K3 zoals zoveel kinderen zijn eigenlijk zelf K3 nog wel geen 3 Koninginnetjes maar wel al 3 Kanjers dat zijn ze en vanmiddag 74 anjers voor oma Beatrix ook hun Koningin en samen zingen ze uit volle borst lang zal ze leven, in de gloria en dan zijn mama en papa gewoon mama en papa en zij gewoon hun dochters de kanjers van mama…

mama zo hulpeloos is er nog hoop jouw redding hier te koop of laat ik je maar gaan je eigen mama achterna mama hoe moet het met mijn eigen zoon hoe voelt hij dit aan en weet hij ook dat jij nu gaat je koude lichaam achterlaat mama hoewel ik weet dat dit moet zijn dit leed, verdriet en echte pijn valt het me zwaar je zo te zien…

Mama ik mis je zo... Elke dag, elk uur, elke minuut, elke seconde kan ik niet zonder jou Mama...? ik kan niet zonder je je was mijn steun mijn toeverlaat we deden alles samen, iedere dag mama ik mis je zo...…

Het hoort bij mijn leven maar went niet. Niemand kent wie ik verlies. Verloren toekomst en levenslang gemis. Het verstand aanvaardt het gevoel blijft. Kwetsbaar om te delen eenzaam om te dragen. Een hart vol liefde voor vele kinderen. Maar niemand die me mama/oma noemen zal. Het moedervuur blijft branden tegen beter weten in.…

Lekker liggend in het gras, keek naar voorbijdrijvende wolken, de zon op mijn gezicht dromend hoe het leven was. Als kind zorgeloos door het leven, spelend, rennend, het was zo fijn als je verdriet had, een kusje van mama maar dat bleek de regen te zijn.…

nu ik zelf een kleine heb zeg ik hem elke dag..dat ik van hem hou Ik kan het niet vaak genoeg zeggen hem knuffelen..er voor hem zijn want ik weet hoe snel het over kan gaan het leven doet soms zo een pijn Maar ik geniet van de mooie momenten het verdriet neem ik voor lief lieve mama ik hou toch van dit leven ookal is dit niet iets wat…

O ja, mama, ik gaf mijn leven voor jou: al wat belangrijk was voor je, daartoe heb ik me ingeleverd. Al, wat leeft voor jou cijferde ik mijn wil tot leven weg. Waarom vroeg je dit van mij? Waarom droeg jij dit leven, zo? O ja, mama, ik zal op jou wachten tot de tijd komt van jou terugkeren... jouw heengaan doet mij leven.…

ik keek om en om zwaaide zwaaide mama stond buiten ze zwaaide zwaaide die lantaarnpaal die bleef gewoon staan mijn tollend hoofd zag mama niet meer zwaaien ik huilde zachtjes voor me uit maar dat deed ik al toen mama zwaaide ze zwaaide…

Ik laat je los nu, liefste mama. Dit doet vreselijk veel pijn. Maar jij en ik moeten nu voort. Ik met mijn leven en jij verdwijnt achter de hemelpoort. Jij begint nu aan een volgend hoofdstuk En ik wil komaf maken met dit verstikkende verdriet. Een loodzware opdracht, we zien wel of het lukt.…

Oh lieve mama, zul je op me wachten wachten totdat ik weer bij je ben oh lieve mama, omarm je met al m'n lieve gedachten van jouw lieve kleine vent oh lieve mama, is dan nu de tijd gekomen dat ik afscheid nemen moet oh lieve mama, wacht nou nog even totdat ik je voor de allerlaatste keer groet…

Een Mama is voor altijd Die ene speciale ster tussen al die miljoenen andere Dat lichtpuntje in je hart waar je haar altijd terugvindt Een Mama is voor altijd…

Nooit eens kunnen zeggen: kind je krijgt van mij een pop, altijd uit moeten leggen; mama's centjes zijn weer op. Niet op gym of and're sport. Toch deed ik ze nooit te kort. Veel liefde heb ik ze kunnen geven, liefde voor hun hele leven. Ze hebben mij de armoe nooit verweten, altijd was er iets te eten.…

Roep ie: mama ik hou van jou straalt zijn liefde door me heen.…

ik ben elke ochtend bang om mijn ogen open te doen, want met mijn ogen dicht is het nog net als toen. dan zijn wij nog samen en ben ik niet bang, maar ik moet mijn ogen open doen al duurt het soms lang. heb ik ze open dan zie ik je als nog voor me staan, alsof je nooit bent heen gegaan.…

ik kijk naar de deur, al uren lang zonder enige kleur. ik luister al een tijd, maar niks te horen, ik ben je kwijt. ik kijk naar de poort en hoop dat hij open gaat, dat je dan ineens voor me staat. en dan voel ik die pijn maar al te goed, dat je weg bent is iets wat me erg veel doet. en dat doet zeer, want je bent er niet meer.…

deze wereld is een chaos, medelijwekkend en mislukt, en hoewel het zonder jou slecht gaat, en alles me in de weg staat, ga ik eronder gebukt. alles eindigt zoals het begint, ik ga door met lege handen, het is de dood die wint.…

Als ik een vogel zou zijn Kwam ik naar de hemel toegevlogen En riep dan zacht jou naam En jij zou daar staan met grote ogen Ik zou je vertellen dat ik je mis En dat ik nog heel veel met je wilde doen Dat ik heel veel van je hou En dan gaf ik je een vogel - zoen Ik zou je zeggen dat `t goed gaat met me bovendien En vloog dan weer naar beneden…

Niemand kan dit antwoord geven en jij, jij bent slechts een foto in mijn leven.…

we spelen nog verstoppertje maar niet meer op het plein en de meeste zijn geworden wat ze toen niet wilden zijn wij zijn allemaal volwassen wie net weg is is gezien en ik zou die hele chaos nu toch helder moeten zien maar ik zie geen hand voor ogen en het donker maakt mij bang mama, mama mag het licht aan op de gang?…

Momenten van verdriet, vechtend tegen een traan kon jij nog steeds het leven aan. Toen al dat vechten niet meer mocht baten, hebben wij jou los moeten laten.…

Een lach, een klein stemmetje Een sprong, blonde haartjes en een mooi klemmetje Dartelen over het gras Springend in het leven Ik wou dat mama hier nog was Maar dat duurde maar zo even Een lach, een klein stemmetje Een sprong, blonde haartjes en een mooi klemmetje Zorgeloos door het leven Tot het moment van ontwaken Dan besef je je dat…

Nu je er niet meer bent woon je in mijn hoofd en slaap je in mijn hart herinneringen aan jou zijn levend teder als een ontluikende bloem ragfijn als een pas geweven web ooit op een dag kruisen onze wegen komen wij elkaar weer tegen ik weet niet waar maar -wie weet- misschien…

het is bijna zover, die ene dag, dat je jarig bent, dat je normaal feesten mag. dat je slingers ophangt, en de muren met balonnen behangt. maar voor ons geen slingers en geen balonnen. geen drankjes, en hapjes, of taart, geen cadeautjes en een verjaardagskaart. wij gaan bloemen kopen, bloemen voor op je graf, geen fonteintjes, lampen of kaarsen…

vandaag ga ik naar mama ze woont niet meer in haar oude huis er is geen kamer meer en ook geen kast alleen een stenen bed toch weet ik zeker dat zij me verwacht en naar me uitkijkt ik zoek zorgvuldig de mooiste bloemen uit mijn lentetuin en zie reeds hoe haar ogen van blijdschap glanzen…