Alle inzendingen over meeuwen OR boek OR strand

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

Ik kan ons al zien lopen samen hand in hand langs de hoge golven op het verlaten strand de warmte van de zon glinstert op de zee de wind waait onze woorden weg met de golven mee een eindeloze vlakte van zand, zon en water ook de meeuwen in de lucht denken niet aan later…

het meisje moe van de eindeloze herfstwind sleept de zoom van haar rok over het lege strand de hongerige meeuw krijst met schorre keel over de open zee het meisje hoort het schrapen van lepels in lege etenspotten ze ziet sintels met de schijn van gloed op deze plek neem je maar eenmaal afscheid…

ze wogen wichtig verloren lichter golfden water naar de zee braken branding schuimden witter schreeuwden met de meeuwen mee verjoegen strand en stormden straf het jagend zand uit eerste hand ze wolkten hemel in een blauwe bries zongen luid het rauwe zeemanslied…

Hoe kan ik bij de gedachte aan het schreeuwen van meeuwen genieten door jouw raam 's morgens ze schreeuwen niet voor patat, of de korst, noch de worst nee `t zijn ook niet die meeuwen op strand of op 't plein, in een straat Nee, die vlak bij jouw raam die schreeuwen tesaam dat daar achter dat raam in dat houten bed op hen wordt…

Glijden over zee als grijs-wit gekleurd wonder proef je de vrijheid.…

links van mij de golven rechts van mij bedolven onder zand de krant van dagen terug boven mij de meeuwen onder mij het eeuwenoude land het strand schuurt zacht mijn rug achter mij de jaren voor mij jouw haren in de wind verblindt de zon mijn ogen van mij is de kust in mij heerst er rust en vindt het kind zijn schat en zijn vermogen…

Witte vogel boven zee uit Ameland een andere werkelijkheid in helder eiland licht proeven van de zilte lucht zoek naar vis boven golven waar leven is kom naar huis avond valt duister donkert hoog op vleugels van de wind in gedachten ben ik dat kind in jouw verhalen eenzaam om te verdwalen stoere vogel van de zee wanneer…

Een meeuw komt van ver hij spiedt over de golven, landt op het zand bedolven met afval dat oogt in de vroege ochtend verlaten. De golven trachten naar de hemel te stijgen de vuurtoren prijkt met haar licht mijn waarheid begint bij deze dag ik hoop dat ze veel moois brengen mag.…

Liggend in de vloedlijn baadt Ik mij met kosmisch licht Mijn koude huid wordt gezandstraald en mensen al om Ik zie dat vanuit de zwarte horizon een vrouw zich losmaakt En mijne kant opkomt Ze is mooi. Ze is fraai. Ze is mijn alles. Dichterbij.. dichterbij en nu is ze .. ‘Hallo, schone vrouw kunnen we wat? Ze loopt mij straal voorbij, ze…

Meeuwen vliegen vechtend tegen de wind in krijsend boven het water, of in duikvlucht scherend over het schuimende sop. Nijdig werpt de zee haar golven op 't strand met de vele verloren dromen die al duizende jaren meezwalpen op zoek naar hun thuisland.…

nazomer alles plast verwaaide terrassen groene tafelpoten stuifzand op hopen golfbrekers palen meeuwen hangen in winden mensen dralen wel of niet afdalen aan het strand buldert de zee bij strandpaal zeven-honderd-zeven kwam er het besef van zijn geloof de aarde was niet rond maar plat hij kon er van af kukelen…

Als bloesem in het voorjaar als dauw op een blad de maan in je ogen het leven als schat de glimlach op je lippen de glans van je haar een blik uit jouw ogen die ik zo bewaar de zee die wij horen een meeuw in het zicht ik schilder de plaatjes met mijn ogen dicht jouw hand in de mijne hier aan het strand een liefde voor leven doen wij…

het duinenkind blijft houden van de zee de opdringerige meeuwen vindt parelschelpen op een verlaten strand hoort de wind de vliegende storm vangt op haar hand het stuivende zand het duinenkind danst op de levenslucht de schenking van het tij zonder hersenspinnerij is enkel blij - och kon ik haar weer zijn een golvende…

Wanneer ik doodga, leg me dan naakt op het strand en laat de meeuwen. Adem God. Wees eb en vloed, wees de zee die het leven voedt.…

Lachend bekeken door zwevende meeuwen hun schaduwen vliegend over het strand Knipogende sterren aan een fluwelen hemel onze hartstocht getekend in het mulle zand Het maanlicht dat jouw ogen kuste het zeewater parelend op jouw blanke huid Het goud van de ochtend dat ons weer wekte de liefde voor leven als enig geluid.…

Kom, duik met me onder Duik met me mee Proef de blauwe schoonheid Luister naar de diepte Luister naar de liefde De liefde van de zee Lopen over het strand Loop met me mee De duinen stuiven, worden steiler Meeuwen aaien de morgenzon, Duikspelend met de wind Een schip met witte zeilen Scheefhangend in de ochtendstond Als een ongehoorzaam…

ik zag de nieuwe boeken in een kleurige vloed van spraakmakende titels aanspoelen uit de wit kuivende zee van literatuur met stevige deining in de heersende westenwind krulden zwarte letters de kletsnatte rug het leven in verhaal van de schrijver terug met boek en broodje in de hand lag men op strand te smullen van kommer…

Je hebt een boek begraven onder sneeuw bedankt een overleden vriend: Het hoofdstuk over liefde bestaat slechts in wind die waait en aait: Een droom voorbij de witte wereld verandert jouw ratio in dat van een kind je roept en schreeuwt: Een eeuw nabij je schrijft en blijft ook zonder vriend je voelt en streelt: Jouw meeuw en…

in nog koele ochtend toebereidselen op komst traag verbleekt de maan als ceremoniemeester als waren zij kantjes van het bruiloftskleed verkennen witte golfjes aarzelend het zand lichtruisend het bruiloftslied kakofonisch begeleid door talrijke meeuwen als de getuigen gereed ligt nog maagdelijk strand uitnodigend voor de bruiloftsdans…

ik zag zon twinkelen in je haar hoorde het blonde geluid van de lente keek je aan in je ogen klonk de omfloerste melodie van ik wil met je gaan jij pakte mijn hand op de muziek van golven liepen wij langs het strand waar meeuwen zeilden op ijle tonen verwijlden en wind in wit tegen blauw ik hou van jou dirigeerde…

zwijgend rijgt ze oude woorden aan elkaar onstilbaar verlangen van toen en daar verankerd in de ziel de zee bracht golven aarzelend naar het strand nam ze dan weer mee het water was laag ze hoort de meeuwen zoekt veren en schelpen zo stil, zo dichtbij vindt ze haar dieptste zelf zacht ademt ze het verleden uit de vloed zit haar…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Ik sta op een pier, hoor het ruisen van de golven en word onder het gekrijs van meeuwen bedolven. Daarna is er alleen nog de stilte die zich uitstrekt over zee en strand. En het lijkt alsof ik mij waan in een stuk niemandsland.…

Een late bader op het strand De zee herademt na de zomerdrukte en rolt haar natte loper uit steeds weer, steeds weer... Getijdenmoe, maar nooit aflatend geeft zij gehoor aan eb en vloed onstuimig op het ritme van een eerste najaarsstorm. Een verloren meeuw krijst zich moeizaam een weg naar het ruime sop.…

wandelen hand in hand langs het strand eindeloos de horizon als doel miljoenen lavakorrels rollebollen in de wind zachtjes klotst de branding het geluid kietelt mijn oren het wordt vloed een rode gloed de lucht bloedt hartverscheurend twee meeuwen vliegen schreeuwend de zonsondergang tegemoet vakantie een bewuste vlucht…

Toen het water stil werd en hij langzaam een verleden kreeg zoals de stervende meeuw op het strand probeerde hij nog de vloed tegen te houden. En daarna het aflopen van het water. Hij besefte dat zelfs met al het vocht in zijn ogen hij nooit sterk genoeg zou zijn om zee te worden. Ik waaide verder met een roos.…

woelige zee het strand, het land hervindt…