17244 resultaten.
Tijdsbeeld van regen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 158 Een tijdsbeeld van regen over Hollandse wegen
mensen die verkleumd klagen, om warme zonneschijn
vragen
natuur die steeds twijfelt, is het voorjaar of najaar
maar regen daalt voort, ‘t natte natuurgebaar
wordt het werkelijk warmer, of mogelijk nog natter
als de wetenschap faalt, de natuur steeds gevatter
blijft de zon achterwege, de traktatie…
Sodom mieters
snelsonnet
3.0 met 23 stemmen 2.390 "Natuurlijk wil ik jou nog graag plezieren",
Zo sprak ik tot mijn paard, "maar mag het niet,
Omdat de wet nu alle seks verbiedt
Tussen de mensen en hun knuffeldieren."
"En toch", sprak toen het paard, "is er niks leukers.
Dus die politici zijn mierenneukers."…
De wereld en oud worden
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 204 Verwonderd als ze keek naar de natuur,
zo keek ze ook naar de wereld.
Onherkenbaar was die,
het begin vergeleken met het eind van haar leven.
Alleen al op technologisch vlak
volgde ze met haar scherpe intelligentie alles.
Maar ze zocht altijd voornamelijk
de goedheid in de mensen.…
Onnodig druk
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 113 Ik maak me
Nog steeds
Te vaak
Onnodig druk
Om de mensen
Die me lief zijn
Hoe gaat het?
Ik moet er zijn
Ik moet iets oplossen
Ik moet helpen
Anders:
Laat ik ze in de steek
Dit is natuurlijk
Niet waar
Dit leren
Loslaten
Geeft ruimte
Voor mezelf…
Sardientjes
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 70 Kraaien vallen niet van de daken,
want zo idioot zijn ze dus niet,
zoals u en ik van nature zijn.
Slimmer zijn kraaien wel.
Zoals mensen willen vliegen,
vinden ze te gek voor woorden.
Mensen doen in onzinnige talen,
die mededieren niet verstaan.
Mensen vliegen zoals sardienen,
niet langer zwemmen kunnen.
Ingeblikt van A naar B.…
Bevestiging
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 80 Wat je van nature bent,
kan nooit worden gevonden.
Toch blijven we zoeken.
Naar erkenning.
Naar aanzien en naar macht.
Naar status en schone schijn.
Naar mensen die moeten bevestigen.
Dat wij recht hebben om te bestaan.
Dat wij gewenste en geliefde mensen zijn.…
Drukke praters
netgedicht
4.0 met 30 stemmen 41 zij is een
natuurlijke
geefster
als zij
binnenkomt
is daar
de lach
in de blik
van die ogen
wordt alle
aandacht
naar haar
gezogen
in een
volmaakt
liefdevol
natuurlijk
proces
langzaam
bouwen
spanning en
enthousiasme
een sfeer van
feest en plezier
want zij is
gekomen voor
de mensen hier
zij praten vaker
lachen luider…
draadloze zegen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 400 beschut in ons warme huisje
met buiten harde wind en regen
waait de internet verbinding steeds weer uit en aan,
als een vlammetje reikend naar de draadloze zegen
maar mijn humeur gaat langzaam
en grondig naar de maan
had ik niet voor negen euro negenennegentig
één gigabyte gekocht
voor de verbinding met heel het al en zijn sterren?
waarom…
Judith
poëzie
3.0 met 9 stemmen 1.957 Toen Judith Holofernes' donker hoofd
Zag in de tent op 't gouden praalbed stil,
Heeft zij, vóor dat de rode lippen kil
En 't oog van laatste leef-glans was beroofd,
Haar lippen op des Veldheers mond gedrukt,
Veilig bezittend wie zij 't leven nam,
Drinkend de siddring, die 't van vreugd verrukt
Begerig mannen-lijf ontstijgen kwam.…
herfst
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 141 bossen en velden
stellen ten toon
de overgang
van een seizoen
goudbruine kleuren
bedekken in vorm
van vallende bladeren
wat paadjes en wegen
deze stomme film
schept sferen en geuren
met als ondertiteling:
“de herfst ligt op de grond”!…
Als de avond is gevallen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 81 De dag is te ruste gegaan op het talud vandaag
het zijn de mooie herinneringen die ik meedraag.
Het naambordje siert nog steeds de muur
glinstert na in de zon in dit avonduur.
Wie hier allemaal zijn geweest en door de deur zijn gegaan
het zijn na vandaag herinneringen die ook weer vergaan.…
Sermoen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 92 De zon kwam uit het duister opdagen
Haar prille stralen voelden soeverijn
En luisterrijk klonk het ochtendrefrein
Van vogels die het licht weer zagen
Altijd zo dartel als hen wilde ik zijn
En net zo gul als bloesemende bloemen
Mij op niets dan mijn…
Het beeld schudt en schuift en straalt
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 60 Ja de meerkoeten kwamen juist daar al menig jaar
zelfs die twee mensen zijn trouw al jaren echtpaar.
Ik zie wel een uitklaptafel en de twee mensen staan
wellicht klaar om aan het fotograferen te gaan.
Alles oogt heel gewoon zoals ik dat nu toon.
Het landschap hijgt en juist dit frêle beeld beklijft.…
de zonnebloem
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 191 och, ranke stengel
omringt door
groene schilden
je groeit en bloeit
zo recht omhoog.
zoekend naar licht
wijst je bloem
met gele kroon,
bereidwillig
naar het oosten.
een hart van goud
met duizend draden,
gesponnen echt ragfijn,
kunstwerk van jewelste,
je mag er best wel zijn.
zelfs krom gebekte vogels
maken ruzie om je vruchten…
sterven op zwart gruis
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 129 veel lichter als veder
dwarrelend in blauwe lucht
een losgekomen pluisje
geniet van zweven
speurt naar goede aarde
op zijn eenzame vlucht
door speelse wind
wat verder afgedreven...
strandt op rotsgrond
in de luwte
het voelt meteen,
dit is niet mijn thuis
beseft zijn lot,
maakt een kruis
mijn leven is sterven
op het zwarte gruis...!…
de zandkorrel
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 215 een klein fijn korreltje van zand
verloor zijn hechte band
toen de wind hem even meenam
en hij zo in woelige zee terecht kwam…
verzwolgen door klotsend water,
aangezogen met veel kracht,
naar bodemloze diepte gebracht,
waar een schelp zich wel ontfermde
over het verloop van zijn verdere lot…
de oester besefte waarde, gaf al zijn liefde…
herboren mens
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 173 ergens langs de waterkant
tussen het hoge riet
kun je vredig wegdromen
helemaal in het niets
ik sluit gewoon mijn ogen
en voel aan mijn gezicht
de zachte helende warmte
van een vroege lentezon
ik luister naar het lied
van een naarstige leeuwerik
die volop druk bezig is
met het bouwen van een nest
ik laat me even meenemen
met de richting…
de bloemetjes en de bij
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 147 opgesloten… vind ik niets voor mij
dus laat me los, maak me vrij
ik wil stoeien op de groene wei
met mijn soortgenootjes: de honingbij
ik ruik de planten en de bloemen
maar zit gevangen in mijn korf
mijn vriendjes hoor ik heerlijk zoemen
och, wat vind ik dit ellendig grof
want alle bloemen wil ik kussen
ik wil vliegen, ik wil brommen
zie…
een moederhart
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 74 de regen en de wind
konden haar niet deren
ze rende naar haar kind
door 't gejank en luidop schreeuwen
het moederhart op hol geslagen
de leeuwin op volle toeren nu
een groep hyena's aan 't belagen
haar kleine welp, het was zo cru
ze was te laat, het was gebeurd
de dierenhemel berust haar kind
haar tranen wrang, natuur die treurt
de…
Weerspiegeling
hartenkreet
4.0 met 32 stemmen 394 ergens op een plaats
tussen bomen en wat struiken
spant een brug de oevers droog en
laat de zon iets moois ontluiken
spiegelingen op het water
tonen de dingen in realiteit
geen foutje te bespeuren
tot wind speelt met die werkelijkheid
de lijnen deinen verder open,
verdwijnen in onzichtbaarheid...
rimpelend, verlaat het beeld zijn vorm…
Mensen...
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 353 Mensen…
Ze liegen vaak
Zelfs tijdens de belangrijkste zaak
Mensen…
Ze doen je pijn
In je gehele menszijn
Mensen…
Ze bedriegen graag
Waarom?…
Mensen die er zijn...
hartenkreet
2.0 met 11 stemmen 765 Mensen die er zijn om te helpen,
mensen die jou de wereld willen tonen,
mensen die het goede pad wijzen,
veranderen
in mensen die je krenken,
die geen greintje respect voor je hebben,
die geen zicht op je kunnen hebben,
die je overslaan
zonder één beetje objectiviteit.…
DAN ZIJN ER MENSEN......
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 1.621 En dan zijn daar weer die mensen
die proberen om je op te beuren
die jij jouw vrienden noemen mag
omdat ze je dag weer kleuren.…
Mensen
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 742 Mensen door de straat
met grote ogen lees ik ze
veel mens, veel verhaal
Hun kleding en vorm
zijn de letters voor het woord
dat mijn oordeel is
Koffie bij mijn krant
kan ik naar letters kijken
zonder te lezen
Door de koffiedamp
zie ik de straat…
Ménsen
hartenkreet
3.0 met 17 stemmen 1.052 Zou ze zich moeten excuseren
voor het feit dat ze een fout maakt
voor het feit dat ze een mens is
dat ze dat ook niet helpen kan,
Zou het haar dan erg blameren te
erkennen dat ze blundert,
zou ze op de knieën moeten en
vergiffenis vragen?
Kom nou toch, ze is een mens
en die maken nou eenmaal fouten
want als dat nooit meer voor zou komen,…
Al die mensen
gedicht
3.0 met 54 stemmen 26.500 Al die mensen die zeggen:
Je moet ophouden met die onzin, eindelijk ouder worden.
Zie je die gezichten.
Dat zijn nou de gezichten van mensen die ouder zijn geworden.
Opgehouden met die onzin.
----------------------------------------
uit: 'De dagen van Leopold Mangelman.
Brief aan M. Schoonheid en bier', 1993.…
MENSEN
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 341 als een dwaas
een nar
word je bezien
door de mensen om je heen
begrip vol
medelijden
een versnelde pas
en weg zijn ze weer
de mensen om je heen
gefluister
besmuikt gelach
mensen om je heen
starre
bange
dwazen
om je heen…
mensen
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 730 vergeten mensen
in grauwe gewaden,
doorboorde verkrachte verwanten
verzegelde monden
in zielen verstomd.
observerend...
meelij vervult.
hoe maak je je los?
het beeld
doorboorde mensen.…
mensen zijn...
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 831 Mensen zijn slechts passanten in je leven,
de één blijft lang, de ander maar even!
De blijvers zijn en blijven belangrijk,
de gene die gingen werden herinneringen!
Leuke gezellige lieve en verdrietige momenten,
het heeft je gemaakt tot wie je nu bent!…
Al die mensen
hartenkreet
1.0 met 7 stemmen 802 Al die mensen zeggen:
je moet ophouden met die onzin
eindelijk word je ouder
zie je die gezichten
dat zijn gezichten
van mensen die ouder zijn geworden
en die mensen zijn opgehouden met die onzin…