370 resultaten.
De bever
gedicht
3.0 met 64 stemmen 17.901 Waar land
geleidelijk in water overgaat
en je in zompige poelen
het ontstaan van leven waant
waar tussen de groen- en grijstinten
van het wilgenhout
de modder glinstert
als de avond valt
kun je onverwacht
een rimpeling in het water zien en
mits onbeweeglijk,
een dier aanschouwen
die in alles rust uitstraalt.…
Regenboogcirkels van hoop
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 294 Uit je hand
valt de
macht
die je
had op
stenen die
je niet
kon tillen
sappig gras
ertussenin
we kijken
ernaar vol
verbazing
onder modder
liggen varkens
begraven
regenboogcirkels
van hoop
het zwart
wordt geschild
een zacht briesje
geurige lentewind
waait over de
rimpelige oceaan
richting woestijn…
Met iets van God
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 83 Flarden mist
hoeven
schotse runderen
neergepoot
in brakke grond
verzinkend
in de modder
haar in de krul
roodbruin
doornat
trendy kapsel
geduldig
met ellenmaat
zwijgzaam
als ging het om een complot
vlakte
platteland
dat Brel
zo langoureus bezong
ossen schots van akte
maar mooi
met iets van God…
Samen vechten
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 190 Samen vechten
Bergen beklimmen
Op de top zijn en genieten van het zicht
Tot je knieën in de modder
Geen beweging in te krijgen
Maar toch eruit komen
Verdwaald in een woestijn
Uit zicht geraakt
Maar in gedachten verbonden
Tot de ander gevonden is
Samen vechten wanneer dat nodig is
Omdat je niet wil
Omdat je niet kan
Omdat je niet leeft…
Permafrost
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 64 Hoeven modderen traag
over een ontdooide bovenlaag.
Broeikasgas verandert
toendra in plas-dras.
Het gewei is ijdeltuiterij,
machismo zonder doel,
een zwemblaas een uitkomst
nu het land wordt overspoeld.
Kariboe, waar kan je nog naar toe?
Een leger muggen zuigt je leeg.…
Wie zwijgt
gedicht
2.0 met 37 stemmen 22.650 Ik sta erbij, ik kijk ernaar,
wikkel het in toegeeflijkheid en wollig stilzwijgen,
was mijn handen
en leg het weg,
en onrecht slaapt, onrecht groeit,
onrecht huilt tranen met modder in de maneschijn -
nóg is onrecht tamelijk klein.
-------------------------------
uit: 'Wie A zegt´, 2003.…
rede
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 257 als de vale dood
grijnzend en kletterend
bloedrode modder besmeurt
met doodskreten en stank
schokkend en ratelend
kinderen verscheurt
wolken zwarte vogels
hakkend en plunderend
het levenslicht verduisteren
geschiedt ooit een wonder
verandert dodelijke haat in liefde
zullen we naar rede luisteren…
suites voor annemieke X
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 108 een gerucht op straat
je bent beneden bezig
zo kom je boven
de modder kniediep
het eiland is opgeknapt
klaar voor je komst
in een starcraft
van onmetelijke afmetingen
heb je gezeten
een grauwe winter
zie de knop van de oven
slechts een microzon
een meerkoetkwartet
staat half in het water en
danst de winter weg…
Lichtend prisma
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 230 Eikenbomen, de lichteters
verkruimelen de winterdag
dofheid distilleert de glans,
schuwen blikken om te wassen
gewogen modder en waterstof,
tijd dompelt lange schaduwen
in een trage schittering van de
aarde, losgelaten uit de matrix
van de zon, in helder prisma van
gekozen kleuren, zaaigoed van
feestende kristallen in het mos.…
afstand
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 147 in haar hoofd
woedt het
strijdtoneel
in de
gevechtsopstelling
langs de frontlijn
zoekt ze
dekking in het
zelfgegraven
loopgraaf dat
met de tijd dieper
en langer wordt
boven het
oorlogsvuur in
de zuigende
modder hoort ze
alleen zichzelf
huilen ze
slaat niet door
ze observeert
signaleert
de heroïsche
meesteres…
de dood in sepia
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 122 onze ogen
registreren
verkleurde
barakken
wachttorens
het prikkeldraad
diepe barsten
in droge
grond kerven
sporen in
beladen
aarde
vanuit de
dakgoot
fladdert een
mus naar de
plas water
in de modder
een kraai
ontwijkt het
aangekoekte
leed onze
zintuigen ruiken
de sepia dood…
slapen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 66 traag keert hij
de wereld de
rug toe
hemel noch
aarde kan hij
bewegen
hij wrijft
modderige aarde
over zijn gezicht
slechts een
korrelig spoor
blijft achter
in het veld van riet
vindt hij wat
hij verloren had
tussen weten en
voelen roerloos
op zijn plek
van wie is broze
eenzaamheid
ze is van niemand
zij is van…
Logisch positivisme
gedicht
4.0 met 1 stemmen 1.589 denken aan niets dan waarneembare geiten
en jerrycans: ritmisch klotsend
vullen ze zich met het ondergrondse
en moeders: ritmisch zingend over het geloof
in de vooruitgang van de mensheid
tot de drinkbak van modder water bevat
en ze met hun ruige ruggen staan te drinken
en weten dat moeders van oudsher
de hoeders van de feiten zijn…
het Deerntje
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 127 Maar opeens, een auto, een plas modder en hoe
zij zich ook wendde,
het middelpunt bleef zij, maar nu van ellende.…
XXXI - na de oorlog - het jaar nu
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 172 pax intransibus
aan het eind van de straat huist
een oude dichter
het nieuwe trouwen
waar geest en lichaam samen
worden gebracht
ook in buurman's tuin
na eindeloos grasmaaien
modder en muggen
een strijd voor de god
van jezus christus bloem
- jaren voor google
voortijdige hiv
mijn operazanger sterft
uit en ingeteerd…
Tranen
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 52 tranen schuren
voordat water
en modder
de beddingen
plamuren van
de emotierivier
waardoor later
gras toch groener
dan dat van de
buurvrouw lijkt
ook omdat haar
hulphond bijt
weer ben ik
verdwaald in
de wereld van
weleer maar
zij geeft mij geen
voldoening meer
onrust hangt aan
muren te verstoffen
omdat tijd te lang
heeft stilgestaan…
…Dood spoor…
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 574 Staande bij het zelfde kruispunt
op de dode helft van het spoor
is het alsof je niets meer hoort
niets meer ziet dan leegte
Traag slepend vervolgt zich de weg
in zuigende modder zonder bodem
neemt de zwaartekracht weer toe
genadeloos als de botte realiteit
Dit is niet het goede moment
om nu hier te zijn zonder koers
niet klaar voor een…
Weg
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 155 Lange gangen vol immense leegte
worstelt ze door voordat ze
daar is waar ze wil zijn
voetstappen lijken te vertragen
daar de grond van modder schijnt
waarin haar voeten
steeds verder weg zakken
wordt het zicht vager, het happen
naar lucht ijler
tot ze vast zit tot aan haar middel
al vechtend hopend op
geeft ze zich over aan wat komen…
In puur blauw licht
gedicht
4.0 met 1 stemmen 6.315 .
-------------------------------
uit: 'Roos uit modder', 1958.…
Despondent
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 110 dorst naar droogte is dodelijk geduldig
in het gehemelte van bergen en dalen
de stroom passeert schaamheden bij herhaling
vervalt tot laagte en vlakte
schuurt oevers, verzandt binnenste bochten
eindeloos en voorspelbaar in fasen
gebogen langs ontblote patronen
met sleepsporen in lichtvoetige modder
achtergelaten tijdens keren en dwalen…
De Kikvors
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 129 Maar na oktober is zijn showtje uit:
dan gaat hij diep de modder in, de puit.…
het leven
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.328 De tsunamie van het leven
Overspoelde mijn persoon
De modder klitte zich vast,
aan mijn anders zo
gelukkig bestaan.
Het water baande zich een
weg in de eens zo mooie ogen.
Stukken hout werden als
pijlen door mijn hart gepriemd.
Lucht was er niet meer,
ondergedompeld
in de smerige ellende.…
dromen
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 537 Zwemmend in modder.
Ademnood
Voor ogen de dood.
Je wroet door het
onherbergzame.
Moe en uitgeput,
verwarrend kom je overeind
Gelukkig
mijn droom is ten eind.…
Blindelings
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 146 de afstand is nabij
doch in beton gegoten
een anti climax
heb ik de dodendrank
zelf ingegoten
of kijk ik mank
door ijzige emotie
wat was de liefde slank
of was het verbeelde negatie
de nacht was hel verlicht
het etmaal zonk weg
in de herhaling
de put gegraven
met modder gedicht
of was ik naief
mijn eigen dief,
mijn ziel opgelicht
met…
Als dan de liefde verzwaart
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 138 Nog altijd ploetert geluk
zich door de modder,
zuigt zich als vanouds
vast aan zolen van
zielen, doelloos
zoekende naar het
onbekende,
pas wetende wàt,
als het zich openbaart.…
Globaal
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 98 De regen bestempelt ze
met "geklasseerd"
en slingert ze in de modder,
globaal.…
Haiku 4#1
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 127 Erosie
Het regent woorden
in een onbegrepen woud
de modder spoelt weg.
---
Vondelpark
Verduisterde maan
schijnt in het Kattenlaantje
stil valt er een traan.
---
31 april
De tuin schiet in bloei
moederlente spreidt haar vleugels
de sneeuwuil blijft thuis.
---
Vogel
Kwinkelerende
haiku gebouwd uit woorden
wiegend op de…
Viezigheid
hartenkreet
4.0 met 12 stemmen 816 Blubber modder, smerigheid en slik
kunnen je overgoten worden,
je kunt erin wegzakken tot je stikt.
Al die viezigheid haalt je ego naar
beneden, mits je dat toelaat.…
Schuld
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 842 Het rukt en snijdt vol woede
Je longen eruit
Je gewurgde keel
weigert lucht
Woorden persen vol kracht
Je ogen uit hun kas
de rotzooi in je hoofd
de smerige zoute modder
Vermenigvuldigt,
Stapelt, stapelt
Geef me een mes, een zaag, een bijl
Alsjeblieft, bevrijdt me
te laat
ik barst, ik scheur
Geluidloos
verdronken in mezelf…
op eigen kracht
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 346 laten we gaan struinen in het veen
tussen veengras en modder
tot de enkels wegzakken
in een zompig land
onder de schrale zon
in de stilte van de namiddag
komen zintuigen op scherp
alle poriën open
vogels houden zich stil
wij ademen ruimte en elementen
vinden steun aan de wallekant
op eigen kracht
* herziene versie…