Alle inzendingen over moord OR vet OR machtig

de perfecte moord het ondermijnde gezag ik zwijg als het graf…

Het volk heeft gestemd op een geweldige vent een moord president…

Veldslagen, helden van vroeger, een eerbetoon – aan moord, schaamteloos.…

een moord gepleegd op wat had gekund en wat had gemoeten rest mij niets dan rouw…

Bij terugkomst wachtte ik hem op suste hem in slaap met kussen hartstocht die op ontwaken stond maar het bad stond klaar te wachten op het stof en vuil van de reis Agamemnon zonk in het bad, zuchtte Mijn minnaar ving hem in een net doorstak hem met zijn eigen zwaard even daarna volgde zijn slavin hem in de dood en ik gedacht mijn dochter…

in het schemerlicht tussen mist en dauw loopt daar geruisloos iets met een touw zo stil dat het hier lijkt, plots zie ik iemand met een grote vuilniszak, angstig weet ik niet wat ik moet doen, moet ik het ontwijken of pak ik die klootzak. is dit de echte dader van de afgelopen tijd die mensen vermoordde en ze dumpte in alle koelheid…

na de lafheid van hun daad in het niet verdwenen terwijl de ambulance met gillende sirene weg rijdt waarin een laatste zucht staan zwijgend drie getuigen met elk hun eigen verhaal in ogen handen en voeten ze keken toe zwijgen ook nu angst voor represailles ketent hun stembanden zonder ruggengraat sjokken ze huiswaarts waar…

’s Werelds meest mooie nieuws is, dat de moordenaar is vermoord, de tiran is niet meer alleen: hoelang zal de hoera stemming duren?…

Met de laatste pont varen ze naar het kleine eiland: de jongen en de man. Onbekenden van elkaar. De jongen kijkt naar hem - zo nu en dan - De man staart niets ontziend in de verte. Op het eiland in dezelfde ruimte onwetend van elkaar: de jongen en de man. Met dichtgeknepen ogen klemt hij zijn handen op de oren. De jongen in het hokje…

Ik had je kunnen neerschieten maar deed het niet, had niet eens een wapen maar gedaan had ik het wel en daarna had ik spijt gehad en naar de sterrenhemel gekeken en m'n gezicht verborgen in diezelfde handen, vergeef mij. Ik heb het niet gedaan, maar had het willen doen, schatje…

Het hart bloedt van onbegrip Een vader die zijn zoontjes vermoord Zij krijgen hun toekomst nooit meer te zien Hun stenen voor een gezin zijn verpulverd. Lafheid, zijn eigen vlees en bloed Dat zo iemand dat doet Haat heeft zijn hart opgevreten Had die man wel een geweten. Hun mama is voor de rest van haar leven getekend haar kinderen die…

Zes eitjes had ze in het nest gelegd op zich een score: niet zo slecht zes kleintjes kwamen uit 't ei ik weet 't, want ik was erbij. Maar de natuur gaat zijn grillige gang vier kleintjes zijn er nog, 'k ben bang voor die onzichtbare moordenaar onder water want na veel moeder-gesnater verdween een kleintje onder 't oppervlak kwam niet…

Mijn neef Roland kon zo goed koken dat het zijn werk werd. Hij bakte zwezerik zweette ui en zijn bavarois werd alom geprezen. Eergister is hij door zijn vrouw vermoord (en dat is echt waar). Bij haar arrest schreeuwde ze: hij kan dan sterren hebben mij sloeg hij dag en nacht. Hij werd maar twee- en dertig.…

Je kon er weer op wachten: groot gedonder De klapschaats zit in Peking nog in ´t vet Maar in het team is het al vette pret De een wil graag met die de ander zonder De tegenstander maakt van hen gehakt Want ze zijn nu al door het ijs gezakt…

In Holland zijn veel huisdieren te vet En daarom moeten voor de goede orde De baasjes daarop aangesproken worden En uit de macht als eigenaar gezet. Dus voer uw kroost maar elke dag patat, Maar geef geen vet meer aan uw hond of kat.…

Over de heuvels over de heide Zie ik mijn machtige strijdster rijden Ze vecht met reden Ze vecht voor vrede Tegen kwaad, ongeluk en haat Loof Mathilde, wie het kwaad vergeldt Lof, lof, Ik hou van mijn Mechteld…

moeders koesteren troosten en leiden maken de wereld mooier veiliger en eerlijker vooral met de kracht van liefde die kostbaarder dan goud bij elke stap, keuze en daad gevuld met warmte en zorg alle tijd en aandacht hebben moeders als schilders voor het doek hebben oog voor de passie de gaven en de talenten die gevoed moeten worden…

In jouw ogen schijnt de zon vormeloos en machtig Ik verstevig mijn greep op jouw hand en neem je mee naar de zachtere kant van je gezichtsvermogen...…

Leeg zijn de blinde ogen die de dood voorbij staren en nog slechts genot uit alcohol vergaren. Met verdwaasde blik doorlopen ogen likt zijn vinger die laatste aromadruppel uit een ledig glas als een verzopen vlinder die zich vasthoudt aan die ene druppel nectar. Afstoten, aantrekken, afstoten, aantrekken - holle woorden verwaaiend…

Verstrikt in de klauwen Van het meervoudige monster Tentakels strak om 't Lichaam gesnoerd De adem vrijwel benomen Leven niet meer uit Zijn hand In een toestand Van levend doodzijn beland Door macht'ge onmacht overmand…

willekeurig derhalve Overrijp moet zij worden gegeten, daar een verrotte mispel beslist niet lekker is Mispelbloemen wonen in een landgoed van blad de gevelvlag van mijn gemeente kent er één In populariteit kan zij niet mee met zowel de appel als (ook) de peer In tegenstelling tot de gemeente- vlag, kent het stadswapen er juist twee Twee machtige…

Zes dagen is hij nu al tachtig jaar Hij zit nu in de winter van zijn leven De honderd halen is zijn nobel streven Want hij is met het leven nog niet klaar Ruim 7000 dagen nog te gaan Van harte Wim, ga er flink tegenaan!…

Moord onder water weldra 'kweekmens' op menu alle leven dood!…

De machtigen strijden om het bezit der aarde en offeren de massa, de arbeiders, de miljoenen, op in de strijd voor het niet hunne. Vreselijk is het lot der mensen.…

werkelijk doet Strijdend tegen hem verkeerde machten Ik zal het u verklappen: Hij bidt tot God, Allah of welke hogere Macht Dat hij naar gerechtigheid smacht Hij zet elk middel in om recht te halen Volgens zijn definitie in meerdere talen Is hij een terrorist Nee beslist Naar eigen zeggen niet Hij heeft zijn betiteling gekregen Van machtigen…

Wat hebben we toch een geweldige Heer Hij wil de minste zijn, maar is machtig groot God die heerser is over leven en dood Hij zij geprezen, halleluja, Hem zij alle eer.…

Gevoel is vaak een warboel van dagdromen met een eigen taal en een eigen verhaal gevoel overspoelt vaak de reden als een tijdmachine rukt het je naar het verleden gevoel is vaak oppermachtig voor woorden dan te groot en onuitspreekbaar krachtig.…

de waterval elk huis of hok met beemd en gaard verkoopt men op een ansichtkaart de mensen lopen traag en stug en komen op geen stap terug men zegt God heeft ons klein gebouwd maar sneed ons uit behoorlijk hout dit alles sta ik aan te zien zo is het paradijs misschien en verder is hier alles prachtig het wordt me soms wel eens te machtig…

Een machtig gezicht, hoe ze samen de strijd aangaan. De octopus wordt verscheurd in vele stukken, de verovering, is nabij. Imposant hoe de zeehond met haar prooi worstelt. De vangst kost wel even tijd, maar dan heeft ze ook wel wat. De natuur, soms wreed maar verbazingwekkend. Foto Hanneke van Hattem van Velsen…

in broedseizoen tovert hij machtige kleuren…