Alle inzendingen over nacht OR oorlog

Het laatste stukje menslijkheid, wordt in oorlogen verloren. Wat zou het toch fantastisch zijn, dit nooit te hoeven horen.…

De mens is daarin niet geïnteresseerd Zijn ogen zijn al gericht op een andere tragedie De lichamen worden opgestapeld De oorlog is op de tv voorbij. Het beeld gaat op zwart.…

Terwijl het verhaal wil dat het verteld en voorbij is - maar het breekt af zeker, het is mij verteld en verteld maar nog ik zie die grijze beduimelde foto maar nog is het gras weer groener dan gras en de bloesems weer witter dan bloesem in die grijze tuin moet het oorlog zijn geweest in die man, in die vrouw, dat kind in dat grijze gras…

De oorlog is plots hier en nu, niet ver meer van ons bed of denken en niemand weet nog hoe het verder moet al willen velen ons wel woorden schenken. De woorden willen troosten, uitleg geven of nuanceren en verklaren hoe dit kon. De duisternis is groot en weg de zon en 't lijkt wel op het eind der dagen.…

Ik zie die jonge mensen Strijden voor de goede zaak, voor God of Allah, naar gelang. De goede zaak begrijp ik wel voor God of Allah echter niet maar dat is van geen belang. Ik zie de moordpartij en denk het is ons niet gelukt ze een ander ideaal te geven of minstens dan een andere manier om ‘t na te streven. Ze voelen zich miskend…

Ik wil helemaal geen oorlog voeren tegen zwaargestoorde godsdienst- waanzinnigen met gestolen wapentuig en het zwaar misbruiken van vrouwen.…

Oorlog Er is oorlog in mijn hoofd Mijn gedachten duelleren Overeenkomst die is zoek Boosheid wil graag dirigeren Maar Geduld die is er ook En die wil zich ook doen gelden Hij stuurt Inzicht een bericht Om zich heel gauw aan te melden Die blijft toch een tijdje weg Dat had niet moeten gebeuren Want wat Boosheid daarna doet Zal hij heel lang…

De herfst gewapend met donder en bliksem verjaagt het zonlicht en de warmte winter zijn handlanger bereidt zich voor het land binnen te vallen met zijn vorst en sneeuw de mens wandelt door kijkt niet meer op van de oorlog tussen de seizoenen hij kijkt lijdzaam toe hoe de wereld zich keer op keer een ander kleed toe-eigent hij troost…

Oorlog in mijn hoofd ruzie tussen beide ze blijven allen schreeuwen ze blijven allen strijden Oorlog in mijn kop er zijn zoveel gewonden en als dit nog even doorgaat zo word ik straks dood gevonden Oorlog in mijn hoofd ik geef het bijna op en er is niemand die ziet dat ik een slagveld verstop…

"Er is hier geen oorlog" Ook geen vrede, toch? Hier valt dood uit de lucht. Vrede? is hier een klucht. Vogels zijn hier niet meer. Komen er ook nooit weer. Hier heerst slechts de dood. Daarom zijn de straten rood. Hier kraait een baby niet. Onder 't puin kan ze niet. Hier is er geen zon meer.…

Ik wil geen mens meer zijn in een wereld waarin het menszijn zich uit in wreedheden en moordlust. Ik schaam me om mens te zijn omdat velen zich verrijken aan oorlogsleed of de andere kant uitkijken. Ik verafschuw mijn menszijn waarin ik behoor tot het ras dat levens vernietigt en dood en verderf zaait. Toch zou ik graag mens willen…

Een oorlog is een huilend kind onder het puin van stukgeschoten steden Na het kabaal de stilte De wereld valt in spiegels uiteen Wat eens was is zwarte rook Waarom het ging blijft onbegrepen…

- de mens - de rust en vrede - de aarde waarom is er altijd geld voor oorlog? maar niet voor een piepend raam, van een verpleeghuis? een kinderfietsje dat op zolder staat?…

Ook na de oorlog zijn de mannen hard: hun stem, hun handen, hun lust.…

Vernietiging van de eigen soort Miljoenen zijn en worden vermoord Onbeschaamd vechten om de macht Wie heeft er de meeste kracht? Aan het front of in de flank Zwoegen en zweten Schieten en bloeden Soldaten tegen wil en dank Slachtoffers zonder schuld In lompen gehuld Met miljoenen op de vlucht Hun adem één lange, vloekende zucht…

Vervreemd is zij van haar oorsprong en begrijpt niet wat zij hier doet doolt maar wat door de straten geen idee hoe het verder moet er was geen agenda of een of ander levensplan die haar kon voorbereiden op wat haar te wachten stond hun daden waren gruwelijk moordend, plunderend en onterend hun geweten weg wraak is wat hen bond…

Nu als aspiratie in de nacht in diep zwijgend verlangen naar jouw stoere schoonheid zoek ik de vitale betekenis van onze prille vriendschap onbeschreven zodat we samen verder kunnen schrijven over liefde het leven en de oorlog een ruwe diamant nog ongeslepen is jouw spiegelbeeld in de rivier Irtysj.…

En kijk, even orchidee opzij, er komt weer een autootje bij jawel het is stelletje nummer twee ze komen tegelijk aangereden, das uniek Wachten hoeft ie nu dus niet, zoals ik het vanaf hier nu zie Begroeting is kort maar effectief, en zo verdwijnen ze als een dief In de nacht, de auto's als stille wachters achterlatend.…

hoe ligt het kindje hier in het puin te kwetsbaar voor haat te klein voor geweld door bommen geveld de heer zij geloofd het staat in de boeken het land was beloofd in dat geval is grondroof geen diefstal de wereld kijkt toe op het toneel van verdriet misschien is het beter dat het kind het vervolg niet meer ziet…

Veelal wordt gesproken bij een oorlog van een vuile of smerige oorlog En dat is terecht en geldt voor beide kanten Want een schone oorlog bestaat niet Net zoals bij poepen 1 kant van je billen schoon blijft!…

niet alleen haar stemming die de nacht wisselvallig maakt het is de stemming van alle dementen.…

na elke oorlog moet iemand opruimen de demonen de laatste kogel het heilige gelijk het opperste kwaad de muren het prikkeldraad na elke oorlog moet iemand blijven op verstikkende zwarte grond om plaats te maken voor het rouwen om verdwenen geliefden de dood van het kind na elke oorlog moet iemand zich vasthouden…

de lucht ademt onrust en maakt lange uren zwenkt tussen dag en nacht ademt haat en liefde braakt oorlog - fluistert vrede eindeloos zoekt zij balans tussen een en ander tegenstellingen binnen en buiten zingt zij de dag en fluistert nacht wervelend tussen licht en duister wordt zij vanuit haar midden harmonie herrijst zij even maar als…

Laat dan het licht de nacht doorstralen, laat de kinderen en de grijsaards samen dansen op deze aarde; laat begin en einde, aarde en hemel elkaar beminnen in tederheid en hartstocht.…

Ik keek in het duister En vergat het licht Ik keek naar de nacht En vergat de dag Ik zag verdriet En vergat de glimlach Ik droeg haat En vergat vriendschap Ik voelde de koude En vergat de warmte Ik zag de dorre vlakte Maar vergat de oase Ik beleefde oorlog Maar vergat de vrede Ik zag de dood En vergat te leven.…

Ik keek naar de nacht en vergat de dag. Ik zag verdriet en vergat de glimlach. Ik droeg haat en vergat vriendschap. Ik voelde de koude en vergat de warmte. Ik zag de dorre vlakte maar vergat de oase. Ik beleefde oorlog maar vergat de vrede. Ik zag de dood en vergat te leven.…

de vrijheid Niet meer onderdrukt Niemand bemerkt de gewonden Niemand bedenkt de dood En toch vallen er doden Door mortier of kanon Er lijkt geen haast bij deze kwestie Maar oorlog is moord Alles slaapt door heel de dag Een regen doorzeeft een kind Geen dag zonder oorlog op deze planeet Alleen macht…

Het is nu twaalf uur de elfde gaat over in de twaalfde februari van het jaar des Heren en Dames 2017 Ik ben nu officieel 65 jaar maar ik ga gewoon door of er niks aan de hand is uit het gedicht van Gerard Reve: Drinklied aangaande het leven op aarde want god vorm me me m'n dochter is pas tien!!!…

Trillende flanken, te paard in een leeg heelal -- vallende sterren.…

Volkren wensen de' oorlog niet Laat uw Wil beslechten! Wraak- en roemzucht dreige of vlei' - Voert de duivel Heerschappij Als 't hem faalt aan Knechten? Herfstmaand 1914.…