Alle inzendingen over nachtmerrie OR spoken OR slaap

Er zijn vele soorten merries de meest voorkomende is die van de nacht, niet lopend op 4 benen, maar zo eentje die meestal wacht: tot je diep in dromenland bent. Zo sta ik in de lift, die "stil" valt op een ongelukkig moment, niks geen vier benen, 'k sta er op slechts twee. Een bel indrukken zo eentje die het dan niet doet,…

Stap ik wat vlugger opgejaagd door helse klanken, zet ik het op een lopen, kijk achterom en zie vage beelden van witte spoken, die dreigen och, laat mij maar het beste hopen.…

in het heetst van strijd kookte zijn water over en schoot hij... klaar wakker!…

Het kwade met een oog loenst over de akker waar de galgen staan; waar de wind stormend raast en het leven geen reden meer heeft voor een vruchtbaar bestaan. De dood zich kan gronden uit tandeloze monden. Kraaien de boodschappers zijn van de zwarte pest. Die Magere Heyn stuurt op zijn laatste ronde en de mens doet terugkeren tot aardse…

de droom vervloog toen ik de beelden zag in het vluchten van mijn handen mijn hart bevroor ik rilde angst, mijn woede knarste tanden je blote voeten dansten om de scherpte te vermijden voelden messen dieper snijden staal verkleurde rood je schaduw werd steeds lichter in traag bewegen stolde dood ik zag het wenken van je hand mijn…

voor bijna alles bang ligt zij in het zware gras er is geen tijd alleen maar duur de pijn van het bewegen bomen wringen zich uit de aarde een witte onweerskleur doorklieft de lucht haar schreeuw zo luid zo rauw zo bang in het zware gras waar de nachtduivel zich verborgen had…

elke nacht nog droom ik van jou de ultieme nachtmerrie…

, weer de warmte van de zon te voelen Ze wil een nieuw paradijs verdedigen, wakker zijn uit de nachtmerrie van onmenselijkheid en zich bevrijden uit de kooi van haar kapotte lichaam…

Dat in een fractie van Harry's levenstijd, Hiroshima en Nagasaki in een nachtmerrie deed ontwaken; in het besef dat bij zoveel leed, na een oorlog die wereld verwoestend heet, een nachtmerrie nimmer voor een herhaling zijn opwachting mag maken.…

Mohamed plukte de sterren van de hemel Bij het vallen van de nacht. Hij maakte hallal van ons heelal En verhief de boerka tot klederdracht.…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

morgen ga ik sporten ook de rest van de dagen is gevuld ik draai me om ga maar eens slapen voor ik het weet sta je voor mijn deur…

Brood en spek vangen aan te spoken, de boerenvrouw snijdt de hespen open. Tegen haar boezem slaap je in. En het is of de landen leger worden, geen deur knarst, geen hond blaft, de wagens zijn gelost, de vrachten geborgen, alles vergeten wat we vonden aan haar borst. Alleen de geur van melk is blijven hangen.…

Alles van waarde is weerloos Maar hoe weerloos is alles van waarde Wat een webmaster bijeen vergaarde En zich afvraagt wat is hier weer loos? O Mensch, ict'er, gib Acht Voor die donkerslag om middernacht!…

nachtmerrie dág merrie een blond veulen 'merry' in de wei 'marry-me'…

me slapen, laat me toch slapen voor altijd weg, dwalend door de diepe zwarte krochten van mijn oude ziel naakt in het slijk gelegen valt gestaag de regen tergend, en langzaam wordt alles koud en eindelijk stil…

mag Maar slapen is zo moeilijk dan gedachten spoken door me heen lig ik wakker en te woelen voor mijn gevoel.. zo heel alleen Wanneer gaat dit toch eens over kan ik 't eens een plekje geven wanneer kan ik weer eens lachen en verder gaan met mijn leven…

Wil niet denken, maar kan niet slapen en wakker betekent pijn, Heb constant geleefd in een roes, zag dingen niet zoals ze zijn Bij het ontwaken spoken je woorden door mijn hoofd “ik ben verliefd” “heb iemand anders”, ik ben nog steeds verdoofd Shit, wat zal ik je missen....…

Ik ben moe Maar niet aan slapen toe. Bang voor de dromen die gaan komen, Zal ik weg geblazen worden of op de stroming mee stromen? Dromen zijn verrassingen in de nacht, Mooie dromen waar jij naar me lacht. Enge dromen waar spoken in voorkomen, Maar dat zijn geen mooie dromen.…

Nooit meer slapen, mistig spoken helden straffen, geleerden koken Dorbeck voor eeuwig verhullen. Ik proef zijn verzuurde wraak, adem diep zijn zwavelsmaak tot mijn lippen venijnig krullen.…

Ik voel mijn ogen branden Als ik denk over wat hij doet Ik zie zijn handen Op een oppervlakte dat hij kent, maar al te goed. Ik voel de tranen stromen Om wat ik zojuist zag Niet meer lekker dromen Omdat ik een beeld heb van hoe hij met haar lag Ik voel de woede komen Door mijn hele lichaam ruist het rond Zo boos om wat ik net heb vernomen…

Prachtige kleuren, lila, paars, oranje en ietwat room. Een smeltkroes van geuren, het lijkt wel een droom. Oncidiums met lieve dansende bloemen. Dendrobiums in alle kleuren van de regenboog. Witte catlleyas, waar bijen omheen zoemen. Mijn orchideeën, een lust voor het oog. Maar dan, alsof niets meer telt, verdwijnt mijn lach voor een traan…

het jongetje loopt stil weg de geluiden rond hem vervagen en alleen het beeld van zijn betraande moeder blijft hem bij het jongetje loopt stil weg een schriftje onder de arm geklemd want hij moet leven van poëzie het jongetje droomde dat hij wegliep telkens opnieuw tot de dag dat ook poëzie verboden werd…

duisternis zoekend begraaft hij mijn zonden zonlicht vervloekend verbergt hij mijn wonden spiegels ontwijkend betast hij mijn hoofd beelden bekijkend met hersens verdoofd droefenis schenkend betreurt hij mijn leven maanlicht dat wenkend mij aan dreigt te geven geesten begrijpend is hij het die lacht kelen dichtknijpend … de droom in…

snakkend wakker geworden in een zuur en stinkend bed te midden van verdampende benauwdheid hoewel ze reeds uit het zicht verdwenen is om elders nachtrust te verstoren zijn hier nog steeds haar verse natte sporen omringd met een lijntje zout blijft bedbreed uitgesmeerd de herinnering geconserveerd mijn angstdroom onverflauwd…

Ploeterend door niet gevallen sneeuw, wacht, aan het begin van deze eeuw, de vredesactivist op wat gaat komen. Hij hoort het ratelen van de geweren, ziet presidenten die niet willen leren. Ze tellen de doden in zwart-wit dromen. Gillend ontwaken ze in de winternacht, maar er is niets wat de angst verzacht, of wat een einde maakt aan hun…

ademhaling staakt bewegen onmogelijk stem volledig weggeraakt op je lijf een voelbare druk teruggeslingerd in de tijd van pijn en verdriet van schuldgevoel en spijt en hij, hij spaarde je niet de angst zó intens beleving pijnlijk en echt 'n volwassen mens nog steeds met 't verleden in gevecht…

de herder laat zijn bloedhonden los en verpakt zon en maan in ruimtepapier de schapen lopen compact op het heideveld blatend het Drents volks- lied Sheep Ahoy ik zit gevangen tracht mijn boeien af te werpen krijg een hand vrij draag water naar zee neem een van de tienduizend tangen sla op een varken krijg een dreun ontwaak gillend…