Alle inzendingen over najaar OR herfst OR berken

sjofar bij de tempel Hier wordt Gods woord vervuld Kom, neem van hier de weg nu oostwaarts Richting de Dode Zee Langs Jericho daar in de verte Dalen we af daarheen Jeruzalem, oh stad van goud De stad die God herstelt en bouwt Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten Jij bent van mij Yerushalayim shel zahav Veshel nechoshet veshel or…

Ik zie de zon het blad verzilveren, van de ranke, slanke berk, achterin mijn tuin. Die ranke, slanke berk waarin een zwarte merel, melodieus, zijn eeuwenoude lied vervolgt, als een rhapsode.…

Nu is weer een ander duren in de plooien van een tijd met vroege schemeruren en dakloze bomen in hun houterige pose ben ik weer gevangen in een vreemd verdriet om dat achterlaten van wie of wat ooit kwam of ging in vreemde traagheid sluit ik ramen en deuren de avond kijkt me aan met koolzwarte ogen ik moet met het donker de herfst weer…

Langzaamaan zie je meer tak, donker afstekend tegen de lucht De geur die de herfst ons brengt is er eentje van: geluk! Immers, de winter komt eraan, maar voor ‘t zover is moeten alle blaadjes vallen gaan, en da’s om de drommel niet mis!…

Wat ga je tekeer, ‘t is herfst de wind heeft een oerkracht zo lijkt ‘t is herfst, een openbaring op naar de winter en de verwarming!…

Deur wagenwijd open Herfstzonnetje schijnt Mijn kat is naar buiten gelopen Alles buiten heeft een andere teint Ik aai haar met mijn voet, En zie de bladeren zweven De zonnestralen doen ons goed Al is het maar voor even Nu nog mijn tas koffie erbij Schommelen in mijn stoel Ik voel me eventjes vrij, vrij van al het gewoel…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

Een nieuwe herfst rolt mijn erf op komt binnen zonder kloppen terwijl ik nog blader in een najaar van voorheen straks zullen ze mengen de verleden tinten met de nieuwe dood het kleurrijk dwarrelen zal sterven in een winterdans ik kniel op het tapijt van herinnering vormen van weleer boetseren beelden in mijn geheugen zetten zielloze…

de fase van groei planten komen tot leven en sieren de omgeving Zomertijd oogt monotoon bont alles gaat zo zijn gangetje tot het najaar zich weer aandient…

"Uit de dromen van de lente worden in de herfst de zaden geplukt." pama…

Die als eersten De grenzen aan Mijn groei verbeeldden, Jullie kleuren wilde Ik vasthouden tot in De eeuwigheid - Geen najaar nog dat ze Mee kon nemen tot achter De horizon - Toen ik mijn Eigen ik los moest Laten en het diepste Donker van mijn leven begon Niebert, najaar 2007…

hoe breekbaar de glans van spiegelende berken in de waterplas…

Dit is de herfst, dit zijn de mooiste maanden, maar ze ontgaan ons zoals ieder jaar, want wij zijn blinden in een wereld waar het blijvende niet geldt, alleen het gaande.…

Bij het vallen van de bladeren ontwaar ik het najaar's kleurenspel. De aarde geurt heel anders tussen de paddenstoelen die ik tel. Bij mijn zuchten van verlangen ontsnapt mij een gevoel dat ik besta. Toch is de herfst een beetje sterven en doet mij denken aan het leven hierna.…

Dat het altijd verder gaat met je hart en het krentenboompje, altijd het opschuiven naar de vraag waarom zoveel mist hangt waar ik klaar wil zien, en de kring zo klein, en ik tast maar in mijn hoofd, hoe kan ik jullie tonen: het komt, september, oktober, het najaar. En daarna. En daarna.…

najaar is heimwee onder leigrijze luchten sterven de bomen…

Al breekt de herfst nog zo hardhandig los, ik voor jou: klein schild van licht, Al slaan depressies nog zo stormalarm ik voor jou: wind in de rug, hulpmotortje van je fiets, duwtje.…

Zelfs hier is de herfst voelbaar ondanks de warmte van het middaguur word ik in de schemering steeds meer gewaar dat er kilte heerst buiten het avondlijke vuur. Van de bergen in het noorden rollen wolken naar het dal waar jij en ik het traag verval beseffen zonder grote woorden.…

Wegen worden drassig weilanden moerassig de verte is nevelig het leven oogt mistig in de nadagen van het jaar. Melancholie speelt de melodie die wij graag horen en onze ziel bekoren. Een dunne zonnestraal komt heel theatraal een bloem verwarmen. Een blad dwaalt door de lucht het lijkt op een geregisseerde vlucht. Ik geef dit seizoen…

Kleurig, geurend mooi licht. Elke boom leeft zoals hij is geschapen. De bloemen kleuren en geuren heerlijk. Ver weg voorbij de horizon is het Licht. Dank U voor deze aarde God. Ik zal er zuinig op zijn, elke dag.…

Zij voelen koud op stille banden. Wie met een wagen bomen kruit voert niet te tillen stilte aan. ------------------------- uit: 'Tirade', nr. 200.…

De bladeren vallen,de herfst is ingetreden op de ramen tikken dikke droppen, in de brieven met vergeelde enveloppen herlees je in het kort,weer je verleden. Bij de verwarming, verlies ik mij in dromen over de vele jaren die al zijn vervlogen en toch in enkele minuten allen samenkomen.…

Ik wou haar vluchtruim zijn, mijn tuin voor al haar vogels openplooien, in een schommelstoel van slaap het samenslapen voorbereiden, maar de winter gomt mij uit en wist uit ieder najaar het gekneusde meisje.…

Er liggen lange strepen in de lucht Van donker-grijs, de zon verbergt haar schijn; De heuveltop, gehuld in ’t mistgordijn Staat als een reuzenschim, ver weggevlucht. De wind kreunt met een lang-gerekte zucht, Als deed het machtige ademen hem pijn, Gedoken zit het stomme vogelijn, En ’t laatste broze bloempje trilt geducht. Dof daalt de grauwte…

Ons lokt tersluiks een zomerdroom Terug naar 's hemels regiment, Wij zoeken weer Gods blauwe stroom Wiens bedding grens noch bodem kent. Wij waren 't ook zo lang gewoon Met elke luide leeuwerik Te ontstijgen naar dit eeuwig schoon Ons aard-gebonden ogenblik. Wij zagen hoe de donkre grond, Uit zwaarte, lichte wondren…

Ze hadden het recht van overpad, honden, geweren. Ze keken binnen, lachten zowaar en schikten hun lege tassen. Hun rode koppen telden we voor ze verdwenen in de nog dampende velden. We aten ons brood, lazen bladen. Tegen het donker kwamen ze terug beladen met hangende poten. We gingen naar bed, lagen wakker, hatend omdat ze bestonden. -…

kiem voor nieuw leven, voor herboren bestaan heftig, gedreven hoor ik het najaar hakken in de toekomst, in verder, laat rustig begaan…

kiem voor nieuw leven, voor herboren bestaan heftig, gedreven hoor ik het najaar hakken in de toekomst, in verder, laat rustig begaan…