Alle inzendingen over nee OR afwerend

Moet een man zich soms bewijzen door zich heel groot voor te doen zich afwerend gaan gedragen als iemand hem eens vraagt om een zoen ? Er is niks mis mee als mannen huilen en als ze hun emoties laten zien staat het ergens dan geschreven dat een man niet huilen mag misschien ?…

zoals de wegtrekkende zee in snokjes stuiptrekgewijs afstand neemt van strand en vasteland zo neem ik afstand van jou: de vloed is uitgewoed de tsunami van passie passé tijden van ebbe strekken strand tot arena voor verbaal gevecht beslecht in afweer en afkeer in ijzige kilte ontvouwt zich beklijvend besef van schrijnend gebrek aan…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

Uw keus wordt woensdag uitermate hachelijk: Verwerpt u op die dag de nieuwe wet Dan maakt u zich volgens ons kabinet In heel Europa grenzeloos belachelijk, Maar als u daarom voor de grondwet stemt Staat u mijns inziens nog meer in uw hemd.…

Ik ga door je heen, mijn handen geheven in afweer. Je ziet me, maar ik ben het niet. Ik behoor dan geheel aan dat andere leven. Ik kan aan geen smeken meer aandacht geven. In mijn eigen veilige schaduwgebied Ben ik onmerkbaar achtergebleven Afwezig in nevelen van verdriet…

de strak geknoopte das twee woorden per uitdrukking noch de dure polsen geur verbergen ook maar iets van de man elke ingekorte nagel afgebeten zin noch ooggeknipper er staat een verhaal dat niemand kan ontwijken net zo min een pas gedoopte het water kan vergeten nog blinkend op het hoofd hij zet een ontzette pas achteruit, geen afwerend…

Jouw berg, gevormd door zelfgevouwen trots, een levenlang zorgvuldig aan gewerkt, gaf eenzaam zicht op eigen stenen rots, die, verdedigend, afweer had versterkt. De spiegel ertussen wierookte signalen, die stuiterend naar ons retour kwamen dalen.…

van de man die zijn simple things in een etude zingt voor Jellie maanvlinder de kunststofkoningin Vallende engel uit het noorden die dichter bij ons wist te komen in de stilte ongehoord was wat ontstond een scheppingswonder Dank, Titaantje voor je kussen en de vrijage zonder woorden Adieu Jellie et bon voyage au pays d'or…

Zweer de verbeelding af Op “vipspotting.nl” Op “graaggenomen gastjes” Op “tv-babes punt orgieland” Op “is-she-hot-or-is-she-not” Op “liever naakt dan niet gezien” Een belspel-del Mummie met de Mummelmond Een studienicht Beau de Boulevard Een Prima Film Sex en haat en kop eraf Een goed gesprek J.P. de bal-bla-balkenbrij Bestel een…

Ik zie een lege kruk Nee, je bent er niet Op de bar een leeg glas Nee, je bent er niet Een dichtslaande deur Nee, je bent het niet Een auto die stopt Nee, je bent het niet Ogen in de nacht Nee, je bent er niet Ik zie je met hem Nee, je bent het niet Een stem roept mijn naam Nee, je bent er niet De telefoon gaat Nee, je bent het niet…

Ik heb je lief zoals je soms gelijk een gouden zomerdag bent nee nee nee ik heb je lief zoals je bent nee nee ik heb je lief zoals nee ik heb je lief --------------------------------------------- uit: 'Een leeuwerik boven het weiland', 1980.…

nee, ik geef bloed of ik nog koffie wil? nee, doe maar iets sterkers. Of ik een bonuskaart heb? nee, ik zit zelf in de bonen Airmiles misschien? nee, ik heb vliegangst of ik rook of drink? nee, ik zuip en snuif is er nog een optie? nee, ik heb mijn portie gehad.…

Het wordt mij droef te moede als ik lees Van violette heuvels in het zand En hopen puin van bergen steen op 't land Het tranendal van weduwen en wees 'k Zie liever Flora bloeien in 't decor Van Puy-de-Dôme, Dordogne en Lozère Ardèche, Haute-Loire, Vaucluse en Isère Van Franche-Comté, Savoie en de Côte-d'Or In koele meren onder…

============== Elvis kan ik heel goed nadoen vooral hoe hij in zijn bolle tijd - it's now or never - zingt op het toilet nog één middernachtelijke dubbele peanutbutter banana sandwich in het vet gebakken I'm so lonely I could die hij kon het niet meer aan om de koning van de rots te spelen geëxalteerd, gedrogeerd, geëxploiteerd uppers…

Nee, dat moet niet, want gelukkig is daar Gedichten.nl! De lezer zal begrepen hebben dat bovenstaande tekst een en al autofictie is. Alleen de schrijver ‘heeft de sleutel van deze wilde parade’ (Rimbaud). Hopelijk grijpen nu velen de gelegenheid aan om zich bij Gedichten.nl te laten publiceren.…

Als uw poëziecriticus John Bayley schrijft over jonge personen die opkomen en schitteren als meteoren in de academische wereld, is hij zelf aan het imploderen en wordt een gapend zwart gat. Ingezonden brief van mrs. Val Hennessey, Lyme Regis. Wat bedoelt Bayley als hij dichters prijst die weigeren poëzie te laten klinken als zichzelf…

De koekoek is een dwangneurotische vogel als 'ie in een klok woont.…

Het afscheid mag niet voorbij zijn De pijnscheuten in onze harten Nooit kan dit de bedoeling zijn We kunnen die weg nog niet gaan Het afscheid mag niet voorbij zijn Vol verlangen in elkaar versmolten Nee...mijn god nee...dit mag niet We zijn nog niet klaar die weg te gaan Het afscheid mag niet voorbij zijn We zijn nog niet eens begonnen…

De Rabobank durft schroomloos te beweren Dat de grond wijkt onder Almelose klinkers Door dat kwaaie distichon van Herman Finkers De imagoschade is niet meer te keren Naast die stoplichten die gaan van rood naar groen Heeft in Almelo écht niemand iets te doen…

een vrouw een man ontzettend zin in u weet wel lazen in de courant gemeenschapshuis de scheepskameel vanaf nu open twee zielen huisden in één gedachte daar is het kruit voor gewassen het paar kwam los van mekaar bedrogen uit misschien lacht u nu maar 't beurde echt naar men zegt in dor- of papendrecht…

nee, ik hou er niet van de stilte splijt de zwam van wantrouwen daar waar jij en ik moesten zijn hij loopt een hoekje om met zichzelf, de enige waarom hij niet geeft dan omdat zij het vraagt geen nieuws te rapen zijn land bestaat beslaat nog steeds zijn wereld die eigenlijk de hare is aan de deur geen gezeur komt hij weer thuis een…

Nee mijn hart, huil niet Ze is weg, ze komt niet Nee mijn hart, schreeuw niet Ze heeft je hand losgelaten ze heeft het niet gered Nee mijn hart, bloed niet ze zit op een mooiere plek Nee mijn hart, breek niet draag haar in je hart Kijk omhoog en adem diep Bedenk een reden waarom alles zo verliep..…

Een begrafenisstoet trok voorbij. Z'n vriendin zei toen verre van blij: 'Gecremeerd wil ik worden.' Ze gooide met borden, daar hij 'Spreek een datum af' zei.…

Heb je echt verloren fluistert de wind zachtjes in haar oren nu je geen winnaar bent nee, zegt ze vol overtuiging winnen hoeft niet er is liefde haar glimlach is als de lentezon de maan kust kersenrode lippen haar voeten lopen daar waar haar hart naar verlangt…

Nee, het is niet meer erg! want die wereld is nu toch van mij alleen. De vragen verstomden en mijn mond zal niet spreken waar op de stenen betreden alleen mijn voeten maar staan de weg is gegaan de strijd is gestreden ongesteund kan een mens ook wel bestaan.…

was het een tweegesprek of waren het wat woorden in reflex op eenzaam zijn een gebed waarin ik uitlegde wat jou misschien ontgaan was jij die alles ziet behoort te weten kan mij toch niet vergeten zijn ik vraag niets wil alleen maar delen of kan het jou niets schelen nee geen kritiek ik geloof rotsvast in je en weet ik heb je onvoorwaardelijk…

Ik schreeuw nooit. Mijn keel is schor. Ik lieg nooit. Alleen om bestwil. Ik huil nooit. Soms iets nats, ergens op een wang.…

Dat hij zo nu en dan als president gemeenschapsgeld zou hebben uitgegeven ten bate van zijn eigen luxeleven is stellig door Saakasjvili ontkend. En ik geloof hem. Hij wordt vals beticht! Hij zei het immers met een strak gezicht.…

het is al best verwonderlijk dat ik al zoveel gedichten heb geschreven over verschillende onderwerpen dat niet alles me is bij gebleven maar goed, misschien is 't wel beter want ook ik scheid kaf van koor en misschien heb je 't nu wel door dat ik zonder te rijmen een steek verder kom en voor wie wil zijn ze welkom de mensen die een nieuw…

lichtspel van de zon in de laag hangende wolken als een heuse trouwjapon waar wind de banen tule bewoog en af en toe ondeugend uiterst subtiel de petticoat oplichtte zij liep op het bedauwde pad met sterke stap en zeker van haar zaak pas toen miste ik haar wederhelft die nog in tweestrijd was of hij ja dan of ook nee…