Alle inzendingen over nieuwe tijd OR grotere plan

Zo kent ieder leven groter leed en alle pijn kan zich verzachten mits op tijd gedeeld Wrakhout deinend op het water dat éénmaal gestrand voorgoed een eiland wordt uit wind en zand…

Een lange geelwitte gevel glanst zacht, spreekt tot mensen, die denkend langs komen: "Hierbinnen wacht hout uit de beste bomen op kundige handen vol nieuwe daadkracht." In de winkel sluimert arbeidende macht. Stil gereedschap beeldhouwt vele dromen, wil de zoekende klanten doorstromen met een plan, dat iets toverachtigs betracht.…

Bij ieder plan van onze formateurs Heeft het Centrale Plan Bureau berekend Wat het voor onze schatkist wel betekent En wat het nadeel is voor onze beurs. Dat rekenwerk kost vast een lieve duit, Maar dat rekent het CPB niet uit.…

Ik kan zo niet leven Het maakt me niks uit Ben van plan zelfmoord te plegen... ------------------------------------- Dit gedicht gaat over mijn beste vriendin.…

Ik kom je als een betovering wel eens tegen, maar in mijn hoofd kruisen wij dagelijks onze wegen. Jouw magie heeft me volledig in haar macht, helaas hoor ik echter niet die woorden waar ik zo smachtend op wacht. Je slaat telkens weer jouw vleugels open, en vliegt dan van me weg, Waar ik ook op blijf hopen, ik heb het me zelf al zo vaak…

Hoe moet dat dan: geduldig liefhebben, aanhoren, verdragen, opschieten en tijd hebben; dromen en efficiënt werken, de tijd niet vooruilopen maar ook niet achterblijven, tevreden zijn en niet voldaan, rust vinden in het onvoltooide.…

de tijd loopt snel en lacht kijkt blij en recht vooruit praat in zichzelf knikt blijft dan weer staan denkt na kijkt achterom en wacht hij peinst en trekt zijn plan gaat verder aarzelend en met zichzelf in overleg en in een flits versnelt zijn pas beslist besluit genomen ik kijk vanuit mijn bovenraam de tijd gaat over mij en mij voorbij…

Als God nu echt een plan heeft wat moet hij dan met mij? pas ik in dat plan van hem of hang ik er wat bij? Loop ik voor spek een bonen er zo maar tussen door? of gaat er iets gebeuren en gebruikt hij mij daarvoor? Zal ik het dan vol brengen of ga ik fout en faal? heb ik alleen die vragen of wij allemaal?…

ik ben nooit verhuisd en toch wordt de afstand steeds groter en groter…

al die tijd aan mij ontbrak…

en het doorleefde stads - geluid en door de groene grachten getinte wind, verbindt zich met nieuwe ideologieën, carillons van een nieuwe tijd, te samen in een ultiem dispuut gedreven, mijn makkers in dat uur van een nooit gewonnen of verloren strijd, bereikbaar via vermolmde kozijnen en een hemel van waslijnen, en een bejaarde overbuur…

Dat was althans het plan. Toch bleek al gauw dat men het hele plan moest laten varen. Want nu Els Borst haar fiat niet wil geven is deze boot voortijdig afgedreven.…

In schemerserre wacht ik het nieuwe lichten van rijzende zon. De werkers dekken het dak, ruimen de rommel, wij wanen ons rijk. Ondanks de waanzin van vele personages dromen we hemel. Mijn god is groter dan ik hem kan voorstellen, want god is alles. De ledematen zijn deel van grenzenloze puurheid.…

Afgewezen las zij het bericht, niet van plan het op te geven, Tot hij zou zijn gezwicht!…

Er waren tijden waarin ik zei "ik hou van jou" Er waren plaatsen....daar bestond geen kou. Er is een tijd geweest van veel verdriet, Ik heb pijn gehad,omdat jij me verliet.…

Mijn liefde is veel groter, groter dan welke inbreuk op mijn integriteit. Het is een intens diep verlangen, een verbond gesmeden met de eeuwigheid.…

En hier lig ik dan als een meermin op het droge niet wetend waarheen nu mijn schubben benen zijn en het kind in mij steeds groter wordt En hier verdwaal ik dan met de tijd als kruimeldief en geen steentjes meer op zak word ik steeds ouder en toch kleiner opnieuw bang voor de wolf in het struikgewas…

De vluchtkoffer staat in de gang, de auto afgetankt klaar, regie in handen van de spelers, die tegen de tijd opbotsen, zeg maar. 't Plan zorgvuldig doorgenomen, er mag niks mis gaan, spreekt vanzelf, o ja het gaat er echt van komen, niks geen overval maar onze allernieuwste telg, in het gezin.…

Van plan is te gaan komen…

De wereld die ik met name ken, gedompeld in oeverloze wildernissen, de ziel niet groter dan een notendop, geboren uit het geel van lissen. De grond, de intimiteit in wat leven geeft, kabbelt voort in de verbeelding, voelt zich verleid aan de mateloosheid van alledag, uitgezaaid in nieuwe voren.…

Groot, belangrijk imposante man, Blank, trots, met zoveel macht Werd bekend door een bijzonder plan Een plan door hem zelf bedacht. Zwarte man, zo pienter, zo wijs. Leefde ooit in ver verleden. Kwam door een plan aan een bewijs. En wordt er nog steeds voor aanbeden.…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Minister Remkes' plan voor de politie Stelt paal en perk aan willekeur per buurt Er komt één korps, vanuit Den Haag bestuurd Al klinkt het stoer, er is iets dat ik níét zie: Hoe moet die leiding komen van een man Die zo'n onpraktisch plan bedenken kan?…

de reiger roerloos aan het water met een plan spiedt met strakke blik…

Plan voor nest zoeken?…

Alles moet beter, mooier, groter in deze tijd maar dat gaat niet altijd. Alles moet liever, gezonder, rijker, dat proberen we toch. De mensen worden brutaler, vervelender er is geen respect, want onbeschofter,geweldadiger, smeriger en nietsontziend, tja dát lukt heel veel mensen wel.…

De woorden en wolken ze komen en gaan en zijn ontoereikend want leven is groter; mysterie van licht. De woorden en wolken ze staan hier nooit stil maar straks komt weer morgen en heel nieuw begin maar wil ik het zien?…

iemand staat naast me en zegt het wordt tijd voor een plan niemand doet er iets aan en dat heb je er van hier reed men je dood er zijn bloemen gelegd en er hangt een gedicht dat het zinloos was ik weet alleen nog je been zo vreemd gevouwen onder je lijf maar dat was gisteren vandaag ben je stijf je stak over bij rood ik zei nu maar…

De wolkenlucht blijft het plan verstoren, straks gaat maanlicht daar ook in verloren, heeft duisternis opnieuw de overhand. Genadig toch, volgt er dan een gloren, een nieuwe dag en houd ik nog wat stand. [dizain als interpretatie van een werk van de Belgische kunstenaar Harald Calle]…