Alle inzendingen over ogen geopend OR andere ander OR vrouwen

frisheid streelt haar wangen en ogen beloftevol speelt een zachte fluister van de wind door lokkend haar, nog ongekamd ze had wat dromen in de nacht ze heeft wat dromen in de morgen maar voeten aarden en ze laat het leven stromen een glimlach, wat verlegen fluistert gedachten in haar hoofd en krult langs half geopende lippen ze…

Zwart in een kleine ruimte Wazige vlakken door het raam Druppels rollen langs mijn wangen Het wordt te warm Mijn ogen sluiten en openen Adem in mij nek Weg uit deze beklemming Wapperende haren Tranen rollen over mijn wangen Van de harde wind Uit het geopende raam…

Nu heb ik mijn ogen geopend. Ik kijk en zie dat het leven mooi is! Vroeger had ik geen gevoel. Nu kan ik mijn gevoel niet volgen. Ik voel liefde en vriendschap diep vanbinnen! Vroeger kon ik niets zeggen. Nu schieten woorden me tekort. Ik weet dat mijn hart waarheid spreekt!…

mijn ziel weegt goede morgen met welterusten door elkaar gevoel en onrust baren zorgen wij en de anderen hoe naar verenigen zich woelend daar op weg naar een moede morgen…

Ik heb vrouwen gekend vele vrouwen Vrouwen die lief waren of gedreven rad van tong en mooi Maar ergens was er iets dat ik niet vond in hen Hun blik was gericht naar buiten en als ik dieper keek zag ik slechts leegte Toen ik jou ontmoette was het alsof ik ontwaakte uit een eindeloze slaap Jij was zo anders… zo speciaal...…

De run op afkickcentra is plots groot Sinds Amy met haar leven moest betalen Zo trekt ze indirect nog volle zalen En wie kent niet die spreuk van dood en brood? Een dode rockster propageert ontwenning Hoe schrijnend is die bittere erkenning…

en als de oude dichter staart naar het apostolisch blauw strelen woorden heel bedaard de rimpels van een oude vrouw en uit haar bloeien rouwviolen droevig, feeëriek en zacht terwijl het maanlicht wordt gestolen uit de geopende crypte nacht en nog steeds zal zijn pen zingen van alle triviale dingen in crescendo en herhaling in symfonische…

Het verleden van onze verre toekomst, speelt zich hier en nu vandaag, voor onze geopende ogen af.…

de subtiele trekken van een indruk geschapen uit de houding van wie je kan zijn vrouw, man, mens de wens gezien te worden door de ogen van verwondering, tijdloos kijkend langs plooien van nu en van wat verleden was morgen kijkt de wereld anders morgen valt een oude jas van nieuwe schouders…

ik ben geen man, ik ben geen vrouw ik ben hier maar, ik moet nog komen mijn ogen bruin, mijn ogen blauw van vrouw zijn kan ik enkel dromen ik ben hier, maar ik moet nog komen waar ik ongeremd kan waken van vrouw zijn kan ik enkel dromen maar in mijn droom kan ik haar raken waar ik ongeremd kan waken na een ware transformatie…

morgen kom jij zo vroeg al in mijn huidige dagen je armpjes zijn dan wijd geopend alsof jij mij zegt zal ik jou dragen dat doen je ogen ook van nature, zo onbevangen wie is nu bij wie te gast of delen wij elkaar voel je misschien ook mijn verlangen wie kan dan later echt zeggen heb ik op jou of jij op mij gepast…

Ik zie de stilte in je ogen Ik voel de vragen in je hart Ik zie een leven Van een zomer Naar de herfst Ik zie een kind Van lang geleden Krullen dansend in de wind Ik zie een leven En een mooie vrouw Krijgt zij meer vertrouwen In haar stilte's en de vragen Van de ander en zichzelf…

heb jouw boek gelezen maar in de film van je leven kwam ik fragmenten tegen waarin jij totaal anders was vreemde ogen zagen een vrouw die verrassende kanten combineerde met charmante hoopte dat film en boek gelijk zouden lopen ik herlees maar de inkt wil niet drogen…

Gezegend zij de jeugd der ouderdom Als hij, gestreeld door jongevrouwen ogen Gekoesterd wordt door jonge vrouwenogen Hun speelse blikken die de zijne roven Hun woorden proeft van lippen al half geopend Gezegend zij hun tere tweede jeugd De surprise in haar vraag gedogend Haar ogen daarbij schaamtevol geloken Zijn antwoorden spontaan…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Bij een zeeslag is de zee een geopend graf Altijd groot genoeg!…

Door eigen ondank langer niet geplaagd Zien wij door anderen haar geluk bëorven. Hoe ligt zij nu zo rein in 't laatste licht. Alleen gelaten, nieuwe bloei verhopend. Is dit de droom waarnaar ik mijn gezicht Van kindsbeen hief en de ogen heb gëopend Aldoor, alsof ik hem op aarde vond? o Droom van nieuwe aardse morgenstond.…

te denken kom alsjeblieft mee in mijn handen en gedichten geniet van het zandschilderij het is volmaakt,zo lang ik niet blaas daarna zal het weer helemaal anders zijn niemand kan deze inspiratie stoppen ik had een heel leven nodig om geboren te worden de glans van het leven straalt weer uit mijn ogen voldoe nu volkomen aan de eisen van…

jij lag naast het pad had net ietsje meer dan de andere stenen heb je geraapt met zorg schoon gemaakt vorm en kleuren bewonderd maar wilde door schuren en polijsten je diepere structuren bekijken nog kon ik de kern niet bereiken en heb je in wanhoop gebroken jouw scherven hebben mijn ogen geopend alleen je ziel was vervlogen…

de zomer heeft jouw lente eindelijk geopend wat zo lang verborgen was krijgt vorm en kleur je haar bloeit rood als nooit tevoren herboren zijn je ogen in hun vlammend vuur handen dragen woorden aan die nooit gesproken zijn je lijf zingt weer in warme lichaamstaal het lied van jouw bestaan…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

het einde van haar leven nadert met rasse schreden arts zit naast het bed van de amechtig ademende vrouw ze hoest; haar leven eindigt nu waarschijnlijk gauw de pastoor heeft reeds voor haar gebeden teleurstelling is groot; haar vier kinderen zijn weggebleven eigenbelang prefereert boven moeders overlijdensverdriet de vermoeide ogen vallen dicht…

Verloren in verlangen kijken jouw ogen mij aan handen houden gevangen willen me niet laten gaan Zachtjes teken jij mijn mond als een lijntje in de lucht licht geopende lippen verliezen een diepe zucht Rillend wil ik behouden wat verloren is gegaan teder wil ik omvatten onbereikbaar laat ik gaan…

handen zijn geopend palmen naar boven hulpbehoevend de ogen een vragend gezicht richt zich naar het licht van de camera’s het shot is hot gaat de wereld door voor tal van goede doelen giften worden afgeroomd de strijkstok is al vijftien keer gekloond winsten opgestreken het promoteam zal verder gaan zelfhulp blijft altijd bestaan…

hoe ik mijzelf ontnam daarvan droomde ik vannacht niet dat bij geopende ogen het bewustzijn daar aan dacht het was meer een schok dat ik de eigen weg afsneed mijn handen bleken vrij voor een laatse ademslok de dwingende slaap schiep dat beeld in het vizier en toonde zich genadeloos wreed het ontbrak mij aan gevoel waarom de overgave…

Ik zie Amy Met iets geopende mond En neergeslagen Ravenzwarte Koolomrande ogen Afgelegd verlangen Tastend naar de waarheid Van zijn glans ontdaan The image as burden Olieverf op doek Amy Amy-blue Op het netvlies gebrand Expositie van Marlene Dumas: The image as burden…

het licht is gebroken de poorten van hel geopend goed en kwaad gewist nu sist en schuifelt gebroed met opgekropt gemoed voorbij de apocalyps gemist gist angst en pijn als venijn in het bestaan radeloze ogen breken in onvermogen om verder te gaan de klok is blijven staan toen de mensheid aarde de das heeft omgedaan…