Alle inzendingen over omgeving OR verloedering OR afval

de eikenprocessierups heeft ons nog niet verlaten of ze is al teruggekeerd maar dan geïncarneerd als big bags en plastic vaten maar volgens mij ging er iets fout... moesten het geen vaten zijn van eikenhout?…

de niet gegeven schop voor straf verhitte de roodwitte gemoederen je zag de trainersstaf verloederen en ook de spelersgroep stond paf daardoor liep de thuisclub uit naar 4-1 en Rotterdams gefluit ----------------------------------------------------------------- Opm.: Op zondag 31/10/2004 won AZ met 4-1 van Feyenoord nadat bij de stand 1-1…

de schedelinhoud naar de maan het gabberdom penoze de tekstballonnen uit de mond zijn leger, maar wel lekker rond want méér telt nu de pose verloedering van de moraal wordt door de kekke turbotaal zo goed als niet verborgen helaas,mentale RSI beperkt - de macht van Pi - de horizon van morgen ----------------------------- Epitaaf.…

met de tijd als aandacht teken ik rijen beslagen met mensenoren al duidend naar de zon die in mij ontbreekt hoe merken ze dan toch dat mijn eclips het verzwijgen tentoonstelt van niets dat in mij is verrezen of heeft de serre hun eigen bron verwarmt met een hitte van gestolen gedachten en wedijvert de lente met het spiraal van verloedering…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

als je het zo laat is de Doene Esweg alleen een lus die aftakt van en weer uitkomt op de Weenderstraat een karrespoor loopt tussen de golvende akkers door het is mooi, stil alleen vogels in koor de boerderijhond blaft omdat hij het vreemd vond dat ik daar loop binnenkort, ik hoop kun je rechtdoor er komt ruimte voor een brug over…

Aanslag en afval aangegroeid, takken en blaadjes aangewaaid, van hier en daar en overal. Van overal uit het heelal...…

Mijn woonplaats ligt niet bijster ver van zee Dus hebben we hier nogal last van meeuwen Ze laven zich aan afval en ze schreeuwen En droppen witte flatsen naar benee Geen pretje als dat op je valt. Ofschoon; Het is nog altijd beter dan een drone…

Oranjewimpels omgeven ons hart, vandaag is uw verjaardag, een nieuwe levensstart Oranjewimpels omgeven ons hart, we denken aan u in Aduard belevend uw geboortedag Oranjewimpels omgeven ons hart, vandaag is uw verjaardag!…

Ik lees steeds weer over de Rotzooi en de Verziekte geesten Ik lees over Geweld en Verloedering der maatschappij Over Mensen Over de misère Ze worden beesten al maken sommigen carrière Ik zwijg en lees de krant over de Grote Praal En al die protserige lieden Weelderig uitgedost maar geestelijk zo kaal En wars van eenvoud en gewone…

De marathons van New York, Rotterdam En Tokyo Had hij moeiteloos Uitgelopen - Op de laatste Parkeerplaats Voor thuiskomst Laat hij zijn Afval midden Op de carpool staan, Die extra 25 meter Tot aan de afvalbak Waren voor hem Echt niet meer Te belopen, Hij zou eens Een blessure Kunnen oplopen…

We maken overal een zootje van Al hechten wij aan alle waterdieren We lozen chemisch afval in rivieren Maar troosten ze wél met een hoger plan Die dieren voelen zich nu optimaal Door coke zijn zij zo stoned als een garnaal…

Wat zijn wij mensen toch omgeven en gedragen; we stellen soms veel vragen en vinden niet de zin totdat het tot ons dóórdringt dat wij geborgen zijn, dat soms de tranen drogen als wij verbonden zijn.…

Gedenkend aan haar Plaatsten de ouders haar foto Tussen twee kaarsen Herinnerend aan de warmte en het licht in haar ogen De tragiek neemt bezit van hun leven Sinds de dood van hun kind door verdriet omgeven…

Je verwijdert je op straat van waar je niet naar kijkt. Het liefst wil je iets zien dat je zelf hebt uitgezocht of toch iets bewaren van wat je nauw- keurig omgeeft, zonder je om te draaien. Een dakrand, een wolk, wat je vanuit een ooghoek hebt gezien. Je draait je om. Het blauw zoekt de grijze hemel. Het wacht op de jurk van het meisje…

Toen ik hier nog niet zo lang woonde en de eerste baby amper wat geluidjes maakte in zijn witte wieg vond ik het keukenraam te smal om ver te kunnen kijken. Vandaag scheen me de witte tuin een wijds geval, met zoveel leegte na het opruimen van blokken. Een kwestie van gezichtsveld: het lijkt soms of een vrouw na jaren bovenaan steeds nauwer…

Wij hebben een mooi witstenen huis, maar we zijn nooit thuis. We rijden in mijn houten wagen door de dageraad, langs wat getoverd werd uit zaad in het land dat ik ontgang. Stop bij een bron: de wielen branden in de zon. Wil je nog beter zien wat ik met jou begon, dan stappen we in mijn luchtballon. --------------------------------…

Heden voelen mijn voeten zich goed in hun sokken en die weer in hun ruime maar nog niet sloffende schoenen. Waarom dan niet de paden op, de bergen in, de velden over bij deze stad vandaan waar stegen uitlopen op steigers niet meer door boten gebruikt. Wel kan men daar gaan staan uitkijken over het eeuwig veranderlijk zichzelf blijvende…

stoelen, theepot, pen, schaar, presse-papier en boeken, tot aan mijn denkbeeldige evenaar heb ik het beschreven alles in de kamer tot in de uiterste hoeken zodat ik op deze bladzijde mijn leven verder zal leven met mijn woning als noordelijk halfrond en mijn ziel als 60-watt-lamp trouw aan het plafond -----------------------------------…

er staat geen boom voor het raam er heeft er nooit een gestaan er zal er nooit een staan dit is een stad stad zonder boom er zingt geen merel op het dak er heeft er nooit een gezongen er zal nooit een merel zingen dit is een stad stad zonder merel er is geen plein in het centrum er is er nooit een geweest er zal er nooit een zijn dit…

De omgeving van de mens is de medemens Staat op een muur van een gebouw in Rotterdam Met lichtgevende blauwe letters geschreven De omgeving van de mens is de medemens Dat zijn de woorden van dichter en nachtburgemeester Jules Deelder Daar heeft ie goed over nagedacht Zoiets heeft niet zomaar uit de duim gezogen Iedere keer als ik met de…

ze is niet echt op zoek naar zichzelf het lijkt alleen maar zo wanneer ze straatlantaarns vervangt door bomen cement ruilt voor kiezel zich een merel op het dak droomt die voor haar fluiten zal enkel hij mag haar doorbreken het zal haar stilte zijn ze doet ermee wat ze wil de merel ook ze zoekt zichzelf niet ze zoekt haar stilte…

tussen de sneeuwklokjes ligt een drol alles lijkt zwart- wit zo zelfs een verloren Galloway die zijn best doet om bruin te zijn karnaval dreunt tegen de klokkentoren ik dwaal door een confettiregen de prins zit dronken op zijn troon enkele narren maken belgeluiden met hun hoofd er drijft een fietswiel op de vijver de eend kijkt er…

Waar de strandboulevard naar de stad toebuigt de zee de rug toekeert gaat een pad langs de kust oud asfalt gras in spleten geen plastic banken daar geen sierstenen na het gras van een tennisveld en de hagen van hogerliggende huizen na het achtererf van een werkplaats alleen de rotsen de duinen een stuk grond tussen doornstruiken met…

er sloeg een paard op hol in het bos terwijl ik net aan het walsen was met een parasolzwam kwamen eikels en kastanjes aangevlogen als een gelegenheidsorkest met hoefgetrappel het bronzen tapijt werd opgeschud als een dekbed een hoed waaide verveeld langs de beek er hing een ruiter aan vast de zon scheen maar dat is een detail…

Ik vul de dagen Sinds jij weg bent Met vals toneel Overal en vaak Gebruik de stiltes Als ze vallen Voor een grap En wat vermaak Doe de dingen Die ik doe Met ogenschijnlijk Speels gemak Acteer in drijfzand Speel het spel Camoufleer Dat ik diep zak Breng hommages Aan het geluk Terwijl ik zelf Vereenzaam thuis Doe geloven Dat ik…