Alle inzendingen over onbeantwoord

Heel stil en onbeantwoord het vragen zonder weten de antwoorden vergeten roep om liefde nooit gehoord het gedonder in de glazen woorden van betekenis en toch dat hevige gemis laat gevoel door bloed razen geopende handen vol liefde om te geven en te ontvangen bevredigt heel stil puur verlangen verdwenen zijn woorden die griefden…

hoe heftig is vaak pijn ook ondraaglijk zelfs soms als een slapende vulkaan in het onderbewustzijn die bij tijd en wijle zich gaat roeren en haar verstikkende inhoud afvuurt naar het hart als vurige pijlen geladen met vragen en waaroms die onbeantwoord blijven maar wel aan het verstand gaan knagen pijn gaat soms gepaard met beelden…

in de greep van het web dat onopgemerkt om hem heen was gegroeid of toch lagen patronen al langer vast zelfs alledaagse sleur was een onderdeel van zijn bestaan toch knaagde er een vurige passie die al langer onbeantwoord bleef het verstoppen in dozen waarvan deksels niet altijd even goed pasten bleven gevoelens hem telkens weer…

van de uren voelt alleen zijn meer dan verlaten is er dat murmelen in het niets zoveel voelbaarder dan gisteren koud, kouder jouw huid te lang al onaangeraakt hunkerend naar al was het maar een vluchtige aanraking hier in de verte noem ik je mijn woorden als in pluche dekens getergd door een wanhopig weten jij hoort ze niet en onbeantwoord…

gevonden waar gedachten Vrijheid impliceren Hartenkreten zo onbegrepen resulterend in knagende pijnen Bevestiging en beweegredenen ver zoek Vrouw speeltje of wezen met ratio Wijde natuur muze of 'fabrieksinstelling' Ziel helend of net destructief Gevestigde waarden zo fnuikend desastreus Revolte en onbegrip troef of funest Duizenden vragen onbeantwoord…

De vragen blijven onbeantwoord...…

Soms denk ik wel eens Zal ik je even smsen? Gewoon voor een borrel thuis? In jouw of mijn huis? Op de bank en schoenen uit Onze stemmen van verhalen en een lach van bevestiging Een blik die doet beseffen wat kan het toch gezellig zijn zo Soms denk ik wel eens Zal ik even langs je fietsen Met de ochtendkrant en verse jus Om de dag samen te…

of liefde of een innige kus Voordat die kon beginnen is hun toekomst al versleten en zo leven ze samen door zonder nog maar iets van elkaar te weten Hun liefde doofde uit de basis was te zwak dat was de reden waardoor hun liefde brak Hun morgen zal zijn als gisteren en vandaag Hoe ze dat vol houden is voor hen zelf ook nog een onbeantwoorde…

Onbeantwoorde vragen terwijl het antwoord pardoes komt aanwaaien. Zo kan ik met droge ogen nadat de mist is opgetrokken de toekomst zien. Met mijn hersenspinsels die in de realiteit er niet omheen zullen draaien.…

Altijd onbeantwoord gebleven. Ik praat gewoon tegen een muur. De twijfels aan jezelf. Wat doe ik toch verkeerd. Die zullen niet verdwijnen. Tot zij wil verschijnen. Wat is er met me aan de hand. Dat fijne gevoel aan de binnenkant. Ik weet het al. Ik ben verliefd.…

als op een verlaten eiland aangespoeld, blijf ik zonder jou, alleen, kleuren vervagen, alles stil in een toekomst ongewis, is het bovenal deze allesoverheersende stilte die de leegte opvult met verlangen, passie, hoop en mij steeds laat hunkeren naar het gevoel dat jij in mij losmaakt ik streel, liefkoos en koester deze prille liefde onbeantwoord…

ziel van de engel geborgen vol van licht en sprakeloze achting wat zou ik haar toch willen troosten wanneer de dag haar allengs zal overvallen en ware schaduwen zullen oogsten ik zou trachten haar te beschermen tegen onvermijdbare nachtelijke wallen in haar zie ik het plezier van dansen in het natte gras of nog tevreden zijn met onbeantwoorde…

Verdriet bij een ziekte verdriet wie kent het niet verdriet bij een scheiding heftig verdriet zoals je vaak ziet Iemand die dierbaar is, te verliezen hoe dan ook een wisselend gevoel gevoelens die je niet kunt beheersen iets wat gebeurt met een doel Je gaat op zoek naar onbeantwoorde vragen je gaat iemand missen tot en met je bent er helemaal…

Gestolde liefde, talloze jaren Al jong gekoesterd in de oude tijd Ontdooit ontspringt zij weder Alleen en onbeantwoord zij En dreigt zij weer te stollen Maar nu voor d'eeuwigheid Mijn lief, mijn dagen en mijn nachten Voelt mijn hart dat naar je smacht Kom en rust in liefde bij me En blus mijn hartstocht nimmer uit Vlucht, oh twijfel, volg…

Eenzame lege schelpen als gebroken beloftes en onbeantwoorde vragen…. De vuurtoren flitst naar me….. het is tijd tijd om te gaan, …verder te gaan laat nu de zee zich onbelemmerd mengen met jouw liefde in de oneindig deinende oceaan nimmer versagend… altijd in mij…. verankerd…..…

Weer een nacht verdrongen in mezelf Een nacht met herinneringen in mijn hoofd Weer een nacht met tranen Een nacht met verdriet dat niet kan worden gedoofd Weer een nacht van onbegrip Een nacht waarop je liefde wilt ontvangen Weer een nacht onbeantwoord Een nacht van niet alleen zijn toch alleen is Weer een nacht verdronken van pijn Een…

Kon het diertje maar alles begrijpen, geen vragen meer die onbeantwoord zijn wanneer het sterft Het leeft niet lang genoeg en voorbij vliegt de tijd van honderd heerlijke keren spelen dood te gaan, de tijd van steeds weer vragen waarom zus en zo, dit of dat, en hoe dan nieuwsgierig kennis knippen en plakken, schreeuwen en boos wegsmijten…

die onbekende man met wie ik nog niet één keer heb gebeld hij stuurt me dagelijks een boeket vol berichten dat ik dankbaar lees zonder me aan iets te verplichten vandaag noemt hij me zonnebloem en morgen orchidee al ben ik graag een paarse tulp ik zit er niet echt mee hoe hij aan mijn nummer kwam blijft voor mij een vraag die ik onbeantwoord…

elf uur ik zou haar daar zou treffen daar waar de koffie lekker geurt 't Zonnetje scheen verwelkomde mij en een ieder die 't plan had gevat al vroeg uit de veren te zijn lieflijk te begroeten daar aangekomen waren de stoelen koud en onbezeten al wie er kwam negentig min bleef absent, de gepleegde telefoontjes naar haar bleven onbeantwoord…

allemaal onbeantwoorde vragen die ik probeer te overdenken met wat ikzelf heb meegemaakt iets dat bij me terugkomt in de trein het is dus niet altijd een voordeel een keertje 1e klas te reizen van Amsterdam naar Leiden en nog wel met een retourtje…

een zinloze vraag, want ze is niet meer vandaag, ik spreek mijn herinneringen aan naar iets onvoorstelbaar tastbaar, misschien luisteren niet naar zinloze vragen die in het bestaan een onverteerbaar antwoord dragen omdat die vraag onbeantwoord zal blijven, ze was een beeld die ik toevallig tegenkwam maar een toeval was het in geen geval…

een achterpoort met oorlog als antwoord Bush trekt de alarmbelkoord gebruikt daarbij God’s woord gaat zelf voor massamoord Terreur is ongehoord maar wie is er hier gestoord dus wordt Saddam vermoord z’n dictatuur gesmoord z’n olie aangeboord en z’n volk krijgt een troostwoord op Bush z’n erewoord dit korte nawoord blijft wat onbeantwoord…

Dit blijft een onbeantwoorde vraag Eén kind, ze wilden het zo graag God weet van hun stil verdriet.…

de aarde beefde een enkele keer, daalde dapper machtige marmeren trappen af en toonde onbeantwoorde vragen verrukking op zoek, beefde van angst zelfs een gelukzalige dauwdruppel groot voelde het onbehagen als aanvaarding, zonder dat het geklopt had duizend levens lang zo lijkt het wel voedt ellende het teruggegeven ego, het bloemenzaadje…

walsend ongetemd ons weeuwke laag de stem droef haar lied ‘flirtueel echt liefde is er niet’ baltsend onderwijl als spreeuwke schitt’rend in de zonnegloed laaiend helder lichter ‘neuk nooit een dichter zelfs eb is hem nog vloed’ de zeegodin van al ‘t zoute water siert niet meer met pomponnetjes onzijdig haar zin’lijke japonnetjes in…

klare bolletjes van glas eeuwig al op bodems van oceanen die zonnestralen weerkaatsen zijn uiteraard exclusief te plaatsen voor liefde die nooit beantwoord is nu kan vastgesteld hoe vaak hoop en verwachtingen bedrogen op jaarbasis zijn uitgekomen waar de zin van één kant kwam we zitten in de maag met de vraag wie is die kwelgeest met…

een ridder in haar leven onder het maanlicht van de middeleeuwen bestond er geen oranje, maar geel was de gloed en haar ogen, smaragdgroen, keken weidser dan haar aanbelandende velden een boezem, als een fruitschaal naast versleten ondergoed, een zinken teil om wol te verven en niemand beweerde iets over het tegendeel er bleven vragen onbeantwoord…

Het leven verloopt nou eenmaal niet zoals we zouden willen Soms zit het leven tegen, we hebben problemen, Liefdes die niet werken of onbeantwoord blijven Fouten die we maken die ellende veroorzaken Beslissingen die we nemen waar we spijt van krijgen Keuzen uit het leven waarvan we zelf met de gevolgen moeten leven Het leven is vallen en opstaan…

In de voetstappen van de Goddelijke leer De vervalser wordt gestraft; Het staat letterlijk gedrukt; en nog veel meer is te lezen in de Waarheid van kaft tot kaft Wij. rezen op uit de nacht van sintels en roet In de eenzaamheid van deze kosmos geslagen door voorjaarsstormen en plagen bewust van 't zoet bloed Dat teistert met Zijn gloed de onbeantwoorde…

gedachtenvleugels , achter gespiegelde horizonnen van twijfels zichzelf te moeten onderscheiden, pijn in de wiekslag van hoop te verdwijnen, groen in een malse ademteug laten ontluiken, mens te worden in alles wat wel of niet gebeurt die de tijd wil ruiken zonder loos gebaar gekend of naar een volmaaktheid te speuren of naar de onbeantwoorde…