Alle inzendingen over onbewuste OR ziel OR zelfkennis

iets ons met smart onbewust verlangen naar dat wat was uit die verloren dagen…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

zacht speelde de muziek snaarde over gevoelige delen van de vroegere ziel maakte in mensen emoties wakker die lang hadden gerust er was al een lach uit het diep onbewust waar verbondenheid specie voegde uit een andere tijd waarin samen iedereen nog kon beamen toen wilden de woorden weer komen die vergeten waren ontstegen door…

Heb nog zoveel van je te leren op mijn bek gaan doe ik elke dag door je onbewust te kleineren vernietigend door mijn honend gelach je heb me zoveel te geven iets wat ik jaren geleden heb begraven jij die me weer laat leven mijn gevoel begint weer te dagen jij laat me voelen wat liefhebben is aan jou geef ik mijn ziel bloot zonder jou leven…

Alles wordt beter, maar nu even niet wegens bewust of onbewust verdriet.…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

bij machte, verblindend onbewust, de weg te vinden naar de eeuwige liefde en door verleiding van al het aardse soms door dromen in slaap gesust mijn echtheid vertoevend nabij de ziel kan slechts bloeien in de tuin van onvoorwaardelijke genegenheid als ik naar de ander wil groeien, op mijzelf delen voorbereid, pas dan, ja dan…

al wat dor is vergaat het slaat wel wonden maar nimmer laat de ziel zich temmen zij is door iets Groots gezonden ook ik weet niet waarom jij, hij, zij het juist overkomt dat een groeien niet mag bloeien het is vaak mensenwerk van onbewuste machteloosheid verkrampt tot uiting van geweld gevoel dat snijdt ogen die niet meer…

gevoelssignalen onbewust gedragspatroon creëer een keuze…

De baby meende moeder te plezieren Wanneer hij na de borst een boertje liet, Maar moeder wilde dit natuurlijk niet Sinds zij de spotjes had gezien van SIRE. “Het hoort niet zo dat je een boertje laat, Dus laat dat alsjeblieft!” zo zei ze kwaad.…

O, Zee was Ik als Gij in àl uw onbewustheid, Dàn zou ik eerst gehéél en gróót gelukkig zijn; Dán had ik eerst geen lust naar menselijke belustheid Op menselijke vreugd en menselijke pijn; Dan wàs mijn Ziel een Zee, en hare zelfgerustheid Zou, wijl Zij groter is dan Gij, nóg groter zijn.…

niet wetend wie je was eigenlijk bent of wezen wilt slaat wagenwijd verlammende twijfel weer kansrijk toe keuzes vermijdend vooruitschuivend wat gister besloten had moeten zijn waarheidsworsteling uiteindelijk resulterend in kwijtgeraakte draden van een gesloten boek zonder inhoudsopgave met alleen een titel: ik twijfel dus…

Niets? Toch wel iets... Jij kunt het Niets benoemen. Dus ben jij Alles waarop het Niets zich kan beroemen. Wat leeft, heeft je geest er ingestopt. Wat hebben mensen al niet bedacht! Even is jouw Niets een ouwe sok voor je fladderende biljetten. Tot je een fraaie bouwval koopt...…

's Nachts, in de mist, droom ik gans onbewust dat ik een kalfje ben, dat bij de moeder rust.…

Hij zoekt naar zijn ziel en vindt daar dan ook zichzelf vol met energie.…

Van 't lauwe kroes doorgeurd ligt om de vijver loom de lucht Op de vondel staat een late zwaan Zo eenzaam is niet één van ons en roerloos Niet één van ons laait zo hartstochtelik een vlam zich toewaarts als dees' rode beuk Van 't gipsen beeld dat tans in de schaduw staat - alleen een gipsen garve…

warm wit lakentje, wit lakentje onder warmblauw dekentje tussen knusse grijze wandjes van mijn kinderwagentje ik voel de wieltjes gaan onder het rijdend bedje dat mamma voorduwt over straat de weg naar mijn bestaan hoor ik haar zachte fluisterstem schommel lekker kleine schat van mij mag het nog jaren duren maar op elke rit volgt ook…

Roze wolkjes vermengd met azijn gekleurde teentjes blanke vingers weeën voelen nooit echt fijn deze bleken onverdraaglijk niet omdat het zware waren `t zat hem in de nasleeppijn twee buikjes en een hoge hoed eureka, je kunt nogmaals ruilen niet `t pipetje maar het levende goed…

nog van elk kwaad dromen, onbewuste werkelijkheid maar ik hoop dat het eenmaal beter gaat.…

Ik ben slechts een toeschouwer van de vertoning van zijn schatten. Zijn lokken nog voller, zijn parels nog blauwer, het valt nauwelijks te omvatten. Maar het mooiste van zijn collectie is niet meteen zichtbaar. Het is het toonbeeld van schoonheid en perfectie en hij is daarmee rijker dan menig keizer of tsaar. Het is zijn prachtig wit ivoor…

Het was de donkere nacht die mijn muren onderbrak het meeslepende dromenland door grenzeloze avonturen in het groene rivierengebied waar wilde dieren dansten het was in adembenemend duister waar mijn droom tot leven kwam ik zuurstof hapte uit jouw hart omdat jij zwierig door het leven ging op weg naar mijn onbewust verlangen.…

Willem Nijholt (88), kan ik mij ook zeer wel vinden in de keuze van het thema voor het snelsonnet van Bart Adjudant (zie aldaar) _______________________________ DENNIS' DRANG Één ding zint me totaal niet aan die Dennis Die overcompensatie van zijn genen Door wat hij erfde moest hij veel gaan lenen Uit boeken, maar vergat daarbij zelfkennis…

vlinders dansen een vederlichte sonate door jouw zachtverlichtte ziel niet traceerbaar zonder choreografie dwarrelend door jouw gedachten kleine elfjes de tinkelende voetjes slechts in een vluchtige aanraking met de bodem van het onbewuste maar waar zij raken bloeit op de warme gedachte besprenkeld met zoete nectar gesponnen cocons verlaten…

Het onbewust ontberen van manieren Werd, langzaamaan, een onderhuidse trend 't Is voor bestrijding een geschikt moment En zoiets is wel toevertrouwd aan SIRE Want honderd malen zit de stille kracht In wat ons, ongemerkt, is bijgebracht…

Wij kwamen verdomd dichtbij elkaar met onze stemming en klank dat zelfs de stilte schrok omdat het niet goed was er sprong een snaar pracht moment in een fractie welzijn direct weer vervlogen een flits door jaren verdrongen ineens zomaar bij mij opkomt moest het onbewust blijven om nu pas iets moois te beschrijven?…

Er zijn van die momenten, Dan duiken ineens woorden op Vanuit je stream of consciousness Of uit je onbewuste Ze dringen zich dan aan je op Als was je geest een wajangschim Tabula rasa ledepop Die niet eens uit kan rusten…

verwijzingenlyriek En stoort u zich aan sprongen in de tijd In avonturen van Sheherezade Bedenk, het zijn slechts mollebonenzaden Synapsen, kiemen in het onbewuste Die aan het opperwezen zijn gewijd…