Alle inzendingen over ongeloof OR sirenes OR vergeven

Daar stond hij met zijn glas omhoog niet voller dan zijn gedachten hij stond al lang te wachten maar niemand geloofde wat hij loog zijn hoofd werd moe, zijn gemoed te zwaar dus liet hij zijn bedrog maar daar achter op de bodem van het glas, voor de afwas…

noem mij een reden waarom het belangrijkste in het leven zomaar pardoes genomen kan ik kan en wil ze niet verzinnen er zijn geen passende woorden om het verdriet uit te drukken als de passie wordt vermoord die de roeping van het leven is verloren en verward voel ik mij nu het gevreesde ongelooflijke juist wie jeugd steunen willen in het…

bomen krijgen nu de lengte van de plukkers van het fruit de takken zijn vol vruchten en de herfst al ver vooruit waar is de boerderij gebleven het rieten dak, de lange stal er staan geen bomen langs de dreven de voedersilo’s zie je overal nog zie ik de koeien grazen in de weide naast de stad maar ik hoor al de fabrieken blazen de sirenes…

Maar na een minuut van stilte, als de kruitdamp is verdwenen in Parijs en in Beiroet, de sirenes zijn verstomd blijf ik het staccato horen zoveel ging voorgoed verloren...…

altijd weer wakkerschrikken sirenes horen het vallen van de bommen in de stille straat en het loeien van de vlammen later lang er na nog! en zelfs nu nog: wakker schrikken als toch alles rustig in de straat is, vrede... ---------------------------------------- uit: 'Mijn duizendbladig boek',2005.…

Alles klaar, alles gereed, ongeloof verdriet ongelofelijk verdriet, want jij mijn kleintje komt niet in de klaarstaande wieg. Waarom, waarom WAAROM?…

Het zal zijn in mijn liefdevol vergeven, waarin de intentie van elk mens in mijn diepe gedachten het leven op aarde doet opleven. Ieder vergeven brengt nieuw en mooi, schoon leven.…

Wil ik gedenken, vergeten, vergeven, of -- vergeven worden?…

Ongelofelijk wat een rotzooi Wat een troep heb ik gemaakt Wat een bende, zoveel mensen Zijn door mij zo bruut geraakt Ik kan zeggen wat me spijt Voor de pijn die is ontstaan Wat geheeld is in de tijd En wat nooit meer weg zal gaan Ik kan smeken om vergeving Voor datgene wat mij speet Voor de fouten die ik maakte En voor alles wat ik…

Ik maak me schuldig aan het ongeloof, als iemand me iets verteld, wat ik niet vertrouw, ik maak me schuldig aan wantrouwen als ik voel, dat iemand niet de waarheid verteld, ik maak me schuldig om dingen te deleten die mijn aandacht niet waard zijn, zo ik er al over nadenk, ik maak me tevens schuldig aan het feit niet alleen dingen en berichten…

Wil je me vergeven Voor de oppervlakkigheid van m’n woorden Want het is alles wat ik je kan geven Terwijl je zoveel meer verdient Het spijt me dat ik niet kan zeggen Dat wat jij al zolang zou willen horen Het spijt me, ik ben te bang om die grens te verleggen Terwijl ik dat juist zou moeten doen Wil je me vergeven Voor het verdriet dat…

mij verwart ik verdrink in een put zonder echo mijn lichaam siddert naar eenzaamheid tussen de sterren en de maan mijn ogen trillen naar stilte tussen de zon en de zee mijn mens-zijn huilt om een herfstgekleurd waanidee ik nestel mij in de warme adem van een stil-leven en zoek een toevlucht in een stervend wenen kan je mij vergeven…

ik heb jou vergeven ik heb mezelf vergeven kan jij dat ook, vergeven ?…

Als ik 's avonds op mijn knieën lig en ik vraag aan onze Heer wilt U mij ook nu vergeven kijkt Hij dan vol liefde op mij neer? Want ik Heer deed weer zoveel zonden en betuigde weinig spijt kunt U het mij alweer vergeven in Uw grote barmhartigheid?…

Laten gaan van pijn. Vaarwel aan het verleden, met buiging voor al dat komen gaat. Bevrijden van het bange hart, van haat en verdriet maakt dat het weer openstaat. Moed en kracht die ook jezelf doen genezen, van alles waar gekwetst voor staat. De stilte verbreken de weg naar elkaar hervinden het verschil tussen leven en…

Is het bijzonder, veelgevraagd, mensen te vergeven, pardonneren jij zonder zonden mijn zoon ver- geven streelt het jouw ego, hem te vangen in de echo egoïstisch mens, balancerend op grens in vader- ogen hij gaat kapot voelt het goed te straffen in vader- ogen jij een teefje, dat dommig staat te blaffen.…

Jij schreeuwde ik werd kwaad voelde me bedrogen toen ik mezelf vroeg wat ik hiervan moest leren kwam de zin: alles wat niet uit liefde wordt gedaan is een schreeuw om liefde.…

uitgemergeld ligt hij daar, mijn vader hij is zojuist in vrede heengegaan zijn lieve vrouw is kalm, maar aangedaan schor klonk zijn zwakke stem: "kom nader" verzonken in hun scherp gerande kassen zoeken zijn ogen, panisch haast, mijn blik het spreken valt hem moeilijk en ik schrik ik laat me wéér door het verval verrassen dan, teder, raakt…

Haal alles uit het leven en hou van wie je bent Leer weer in wonderen te geloven geniet van elk moment Geloof in jouw aangeboren kracht ook al kost dit wat tijd Leer deze te gebruiken en ontvang in dankbaarheid Laat het verleden los al het negatieve wat in je leeft Je kunt je leven pas helen als je anderen vergeeft…

Wie zich éénmaal vergist heeft recht op vergeving... Wie twee keer mist kan verzachtende omstandigheden inroepen... Wie echter volhardt in boosaardig verspreiden van verkeerde informatie heeft geen recht meer op begrip... Dan is "MISSEN" niet meer menselijk maar..."MISSELIJK"…

Laat het nu maar los ook al wil je het grijpen voor je gaat stranden Je wilt niet kiezen maar alles binnen houden is toch een keuze Vergeef eerst jezelf daarna ook de ander het leven is kort Laat je nu maar gaan zelfs al weet je niet precies waar je zult landen…

(voor M.B.) Ik zag de ramen geopend en ervaarde rust voor jou, prima zo, zodat zelfliefde je heelt en mijn liefdesverdriet daardoor zo goed als opgedroogd is, heb inmiddels alweer naar honderden sexy vrouwen gelonkt, zij naar mij, wens je evengoed succes met de liefde, die, dat kan ik je wel zeggen, nooit een climax bereikt, ondanks de sex…

Vergeven is ook energie weggeven, die je angstvallig, zelfs gewoontegetrouw als vanzelfsprekend, bijna, maar vooral boosaardig vasthield, tot een breekpunt van inzicht en mededogen; zie je, dat je jezelf bijna al die tijd, had voorgelogen.…

Vergeef me, mijn leven, mijn liefde en toewijding, mijn interesse voor jou, zo ik jou lief heb en niet vergeten zal zo kan ik verder met jou in mijn hart, in geest en ziel Herinner de Tijd dat ik voor jou viel.…

Vergeving is een lang en moeilijk woord In waarheid leven In liefde voor het zelf In liefde voor de mens In liefde voor het leven Vergeving is een lang en moeilijk woord…

Hij draagt je moeizaam pogen en wil je graag vergeven waar je telkens faalt en niet vergeven kan, nog niet. Vergeet je grote zorgen en je klein verdriet.…

terwijl we leven is er vergeven en dat zou ik dan ook maar doen want wanneer de dood is ingetreden is het een droom die laatste zoen…

De wolken branden in de lucht er is geen wind, slechts een zucht de rivier borrelt alsof hij kookt de natuur lijkt in opstand ik ga naar de rand van een ravijn om te zien hoe vergevingsgezind zij zal zijn.…

Vergeven is daar maar wat is er waar. Wie zal het weten. Vergeven en vergeten. Het leven gaat door. Tijd voor 't avondeten...…

Hoe ver moet je gaan een twee drie maal Hoe vaak niet zo bedoeld het een gezegd, het ander gedaan Hoe vaak beloofd om het weer niet na te komen Hoe lang laat ik met me sollen Ben ik nou echt zo dom…