Alle inzendingen over onvrede OR konflik OR geruislose

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

zij een klein muiske, schoonmoeder en haar wekflessen, een oude vriend mee zijn verhaal, mijn lief en nog eens en nog eens, het zonneke en daarna de ringel, brieven van een viool, piano en gitaar, doodprentjes, plastic zak voor mijn oude goed wat naar nieuwe gaat, meneer pastoor, de bakker, het licht het geraffineerde smeedwerk opent geruisloos…

Vriendschap is vrede vinden in de onvrede van ontgoocheling, van niet-verstaan, niet krijgen.…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

eertijds schreef ik je nog brieven aan jouw lippen hangend van verlangen glipte onvrede onverhoopt ons leven binnen sporen nalatend kleurde al snel alle dagen grijs werden blikken al gauw bliksemschichten sijpelde wat eens liefde was dralend in een zee van kilte en vergetelheid…

Ontketen de oorlog niet vanuit onvrede in jezelf. Ontketen oorlog, woede en haat niet in de ander uit eigen onmacht. Bevrijd jezelf van last, laster en gebrek: bied aan elk ander mens, in jou, een volledig nieuwe stek! Bevrijd van pijn zal ik uiteindelijk lichter zijn!…

zoals ze geruisloos uit haar dag en kleren stapt zo verstrengeld met mij in haar dromen glijdt is zij me liever dan lief…

we schuilen in het duister een uil duikt geruisloos na jaren en jaren wachten en gaat op, in het zwart…

In natter blauw lig jij te liggen heb jij je neergevlijd onbegrijpelijk voor ons, tweevoeters, daar jouw taal niet de onze is harten laaien in de wind verwaaien pogingen tot bevrijding onvrede zingt rond met liefde als leidraad lijkt hoop vervlogen nu de hemel jou zachtjes welterusten kust…

Helder zie ik door het tuinkamerraam de onvrede die mijn roetzwarte geest voedt, het glas dat mij afsnijdt van de lente: buiten het voorjaar, binnen een strenge vorst, met zicht op ontluikend groen de vraag of de dooi ooit nog op mijn hart een aanval doet.…

kei neig rimpelt het aan de oppervlakte verdwijnt na overgave geruisloos diep (neig: heel hard – Herzeels dialect)…

Geruisloos loop je om mij heen Achter mijn rug sta je stil Je armen buigen zich langzaam Om mij zachtjes te omsluiten Intens strelen je handen Mijn roomwitte huid Vingers sluiten om mijn borsten De passie rilt in mijn lijf Je vingers voelen zacht Steeds dieper afdalend Tasten in puurheid Vol sensuele aanrakingen Geruisloos neem je mij…

zo kan het ook ik reorganiseer mijn gevoelens ik centraliseer mijn verdriet separaat oftewel bilateraal maak ik het discutabel delegeer ik mijn ongemakken ongenuanceerd non-verbaal uit ik mijn onvrede met mijn middelvinger ik steek mijn tong uit gedecideerd zoals het een dame betaamt pontificaal recht ik mijn rug kritische…

Hier, met al mijn plichtsgevoel, mijn achterste Vastgeroest in een versleten keukenstoel, Hier laat ik mijn gezichtsverlies geruisloos Als een zwarte keisteen door je handen rollen Ginder. Ik krijg ons niet uit mijn bek. Gooi mij niet weg. Bewaar me. Stuur me mijn adres. Gooi me terug.…

het leven ligt er verlaten bij slechts her en der verspreid wat mensen die mij tegemoet komen en dan geruisloos door mij heen lopen mij achterlatend als decor…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

Toch is er een sterk contrast Tussen de boodschap van Vrede op aarde en de onvrede Die er op zoveel plekken op deze Wereld heerst en die vrede Is hard en boterzacht tegelijk.…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

een man een gek die stille onvrede heeft aangeboord een man een gek een onwaar woord grootheidswaanzin weet velen hiermee bekoort een man een gek z’n leugens worden aangehoord waarmee de openbare orde blijvend is verstoord een man een ijdeltuit diep gestoord lokte een reactie bij het gepeupel uit het scheelde slechts een…

Geruisloos zak ik in mekaar als een droog geworden zandbaktaart en niemand die met welgevormde klamme handen mij terug in mijn vorm kan slaan. ------------------------------ uit: 'Pritt.stift.lippe', 2004…

Zo'n electro-wagen is briljant : je zoeft geruisloos door het land. Maar valt je accu plat, verander van pad en wip effe over naar Nederland !…

want, kon ik maar, kon ik maar; een foto met mijn ogen maken, levend hart en zenuw raken, zeker zijn van beelden, als alles niet meer zeker is, geven wat niet gegeven kan worden, woorden knopen aan de levensles die mistig is voor droge ogen, beter weten en nooit vergeten, klimmen in oorlogspuin, kringen zingen in troebel water, rusten in onvrede…

Moge God je vrede schenken in je Hart Moge God je behoeden voor ongeluk en onvrede Moge God je zegenen met een goede gezondheid en voorspoed Moge God je bijstaan in zware tijden en rampspoed Moge je nog lang leven en bevrijd zijn van verdriet om je naasten die aan het Hart liggen Moge onze vriendschap en liefde nog lang blijven voortbestaan…

Niemand echter zou ooit weten, welke woorden zijn vervangen en hoe ik in onvrede heb zitten zweten, om het papier met de juiste woorden te behangen.…

ons spiegelbeeld jouw ogen geruisloos zacht dons in onze harten, zo dicht dat moment, daar windstil en warm als vrede, zo mooi en nu, blijvend verlangen…

hoger worden de golven wanneer het tij oprukt springen durfallen zo hoog als ze kunnen tot de onderstroom ze tackelt en de oerkracht het geruisloos wint ©Lady Love…

Wat is het dat mij in de schoot geworpen wordt meer dan men redelijkerwijs van een man verwachten kan het is als het velijn dat me van het vlees getrokken wordt nog voor ik slachtrijp ben en dat in ogenschouw neemt en soms ben ik een schaap in wolvenvacht doend alsof ik een wolf in schapenvacht ben ondertussen aanstalten makend te…

neer zijn moordende precisie is geducht hij vervolgt verzwaard met buit zijn vlucht de prooi bood hem geen enkel verweer geruisloos daalt er wat zwanendons…

Hoe ze kalm naar de overkant staart als mediterend licht zo koel, zo zacht onaantastbaar maar toch rakend in een stilte in een streling van tijd het kloppen van haar hart dat geruisloos naar het mijne overgaat.…

Klemtoonwaardig struikel ik tussen neus en lippen door en spuit mijn binnenste uit tomeloze onvrede zijn gezichtveld in: gij weledele miezerige wurm - nu geplet tussen reuzentanden - geen uitstel meer beveelt door tong en riem uw gebeente wees gewaarschuwd ik spreeksel ijzeren woorden en mijn beurt is hier op staande voet gekomen wachtend…