2771 resultaten.
Lijflied
gedicht
2.0 met 18 stemmen 7.170 Het is van mijn leven nog niet geschreven,
nog nooit van m'n leven.
Het staat om de dood nog niet te boek,
om de dooie dood niet.
Het voelt nog zo iel aan,
of het mijn tong nog niet kan roeren;
ik voel me beroerd. Hoor hoe
het zou willen schreien.
Ik wil het ooit nog eens op
kunnen schrijven, al is het te weinig
om van te leven, het is…
Indianenboom
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 234 Achter pijn, zuid west
en droom gebogen
is er een eenling
in een boom gekropen
hij knijpt de wind
zijn ogen open
met droeve pijlen
in de ziel geschoten.…
Slechts een silhouet ?
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 245 Ik strijk mijn streken met
een droge kwast, lees de
verlichte tred in de ravenzwarte
ogen en word onder een steelse
blik van meewarigheid begraven,
ze steelt papavers uit de sterren
van haar figuur, tomeloze last van
weelde in een aansprekelijke natuur,
die ze eerst met me deelde en ik
vrijliet door haar persoonlijkheid .…
Intieme verschillen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 293 Je voelt je als een jong meisje
dat in haar eerste gedicht
tot de ontdekking komt
dat de wereld veel fraaier is
dan zij in werkelijkheid heeft bedacht
terwijl jij jouw zinnen probeert te verleggen
ademt de zomer een wildlied voor de horizon
alle dwergen zijn dappere tuinmannen
die nippen aan een lauwe advocaat
de stad is een oneerlijke…
Plotseling
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 264 Zwart!
De boventoon van het duister.
Grijs!
Manifesteert ruis door gefluister.
Gesloten!
Vangen mijn ogen verlichting.
Het licht!
De boventoon van verrijking.
Ik kende jou als een eiland in open zee.
Als een zacht, fris maar krachtige rosé
Maar na een vloed over het fijne zand.
Plotseling als schipbreukeling gestrand.…
Ik mis mijn ik
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 92 Ik mis mijn ik
nu jij er niet meer bent
ik zuig mijn longen vol
maar stik
immers
een ander in mij
heeft mijn persoon
verstoord
Ik mis mijn ik
omdat jij mij en die ander
zo goed kent
snap ik best
dat jij mijn ware ik ook mist
zoals het was in het begin
ik mis mijn ik
kom bij mij terug
en blaas me adem in
ik wacht
niemand anders…
Geesten
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 109 Ik kan mezelf niet zien
zonder spiegel
Alleen anderen kunnen
ons helemaal bekijken
Er zijn tijden geweest
dat niemand zichzelf kon zien
Tenzij in stille wateren
of geframed in andere ogen
Of in de prototypes
van onze spiegels
De vage voorouders
van onze geestenvensters
We zien alleen anderen als geheel
Zoals alleen iemand anders…
Nooit meer onbezonnen
netgedicht
5.0 met 7 stemmen 100 Er is geen noodzakelijk verband
tussen de eenzaamheid van nu
en de eenzaamheid van vroeger.
Je probeert de dagen te begrijpen
tussen wat doorgaans gewoon was
en tegenwoordig gebruikelijk geworden.
De ultieme bezinning is niet ver weg
ligt achter ieder boek te slapen
je voelt de affiniteit van de vereniging.
Aangetrokken door het groepsgevoel…
Nooit meer lui
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 89 Je haalt alles uit jouw mogelijkheden
riskeert veel met jouw onmiskenbare talent
nooit meer lui, hoor ik je zeggen
en je schrijft opnieuw een enerverend gedicht
de blauwe maandag is een maand geworden
de zon en de maan hebben een gezicht
nooit zullen woorden muren worden
je zoekt contact met een herkenbaar gedicht.…
[ Niet onze woorden ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 44 Niet onze woorden
zijn persoonlijk, maar alles --
wat ons overkomt.…
Tijdsbeeld
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 86 Een tijd van
onzekerheden
is het voor ieder mens
op de wereld,
ga er verstandig mee
om.
Leef en zorg dat je er
voor een ander bent,
ook al is het op gepaste
afstand.…
Vliegschaamte
snelsonnet
4.0 met 9 stemmen 239 De CO2 gaat even in de kast
Want stikstof zorgt nu voor nog meer problemen
Door Lelystad zal het flink toe gaan nemen
1,1 procent verwordt tot last
Schaamt u zich ook wanneer u wilt gaan vliegen?
Ik schaam me dood…maar ik kan heel goed liegen…
De bestemming
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 881 De weg die ik bewandel is lang en zo krom,
de horizon lijkt maar niet dichtbij te komen.
Ik loop door, ik zie oorlogen, de misstanden,
ik tel de kruizen op godverlaten kerkhoven.
Ik kijk vooruit, ik kijk maar niet achterom,
dan zie ik weer al die doden in mijn dromen.
Kindsoldaten die vielen in vreemde landen,
die we geen toekomst meer kunnen…
Tussen hoop en vrees
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 2.365 Mogelijk dat ik verander
Het kan zijn dat dat gebeurt
Dat mijn wereld groter groeit
En mijn beeldvorming verkleurt
Jij en ik
Wij blijven samen
Maar misschien verander jij
Jij ontstijgt en ik ontglij
Jij als mens veel sneller groeit
Meer voeding krijgt zo zonder mij
Waarschijnlijk dat je dan ook gaat
Mij verdrinkend in verdriet
Niets…
Veiligheid
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 1.254 Veiligheid
op zoek naar een gevoel van
Zekerheid
je klampt je vast
Verandering
je voelt je onaangenaam verrast
Angst
je raakt in paniek
Onzekerheid
het maakt je ziek
Vertrouwen
probeer ik je te geven
Zekerheid
ik help je door het leven
Veiligheid
sla je armen maar om me heen
Mama laat je nooit alleen.…
Wie ben ik?
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 519 Tranen drogen langzaam op
De wind is weer gaan liggen
Ik ben de weg kwijt
in dit leven
De zekerheid verdween
Ik ben mezelf kwijt
in dit leven
Mijn ik bleek toch een ander te zijn…
Zwarte sneeuw
hartenkreet
3.0 met 34 stemmen 1.149 Als zwarte
Sneeuw
Uit een witte
Hemel
Zo vallen
Ook jouw woorden
Onvergeeflijk
In een diepe plas
Van onzekerheid
Gekerfd in mijn ziel
Voor altijd…
Was ik maar............
hartenkreet
4.0 met 31 stemmen 1.727 Ik heb een hele slechte eigenschap,
Onzekerheid....ik baal er zo van.
Ik weet niet wat ik eraan moet doen
en niemand die het mij vertellen kan.
Iedere keer denk ik weer dat ik er ben,
dan zit ik vol goede moed
maar er hoeft maar iets negatiefs te gebeuren
en dan gaat het weer niet goed.
Ik val dan weer in een diepe stilte.…
Opstapje
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 1.506 Waar regen me achterliet; een leeg perron
in middagmist de klok onberispelijk wijzend
naar een lange dag en de zwarte waas – als altijd –
uitwaaierend, me dronken meesleurend in zijn spoor.
Thans onbereikbaar in mijn schaduw
in mijn schoenen, neus naar voren
en een gepijnigde blik richting einder
tot het bekende geluid me weer wakker ruist…
15 maart, 44 v. Chr.
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 395 Vastberaden zal ik de winter verzachten
Heerser van mijn rijk, waar zon schijnt
Als leider van de machtigste van de machten
krijg ik dat water, dat mij reint
Vijanden zijn in al hun wijsheid
verslagen voor de veldslag kon beginnen
Opgetogen vul ik mijn reistijd
denkend aan gevechten die ik zal winnen
Maar nee, nu voel ik mij als toen:
De…
Spiegelend
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 364 Spiegelend dacht ik
Laat ik nu eens mijzelve zijn
Maar wezenlijk zoals het moet
Niet altijd die gepassioneerde
Die man met de strooienhoed
En bij het verwerpen van mijn eigen ik
Bedacht ik opeens verrek maar en stik
Moet die baard en snor dan ook nog eraf
Verwenste mijn onzekerheid als onmin en laf
Het zijn van die opleeftijd zijnde…
Mijn schip Het Hart.
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 753 Mijn schip Het Hart
vaart over golven
De golven van
een grote zee
Waar kom ik uit en
wat kan ik geloven en
is wat ik zie
geen waanidee
Mijn schip Het Hart
vaart door woestijnen
brengt mij in oorden
waar niemand
ooit nog is geweest
Ik vraag me af
ben ik nu
nog te benijden
of is mijn droom
te mooi geweest?…
Wie ben je dan?
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 818 Of maakt dat je onzeker?
Is het niet wat het lijkt?
Misschien zijn we van binnen eigenlijk allemaal wel hetzelfde
Maar willen we dat wel zien?
Hebben we niet allemaal dezelfde basisbehoeften?
Moeten we daar niet allemaal aan voldoen?…
Twijfel
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 1.652 Te bang om het je te vragen,
maar toch die twijfel bleef
was het waar, wat ik daar zag?
durfde het risico niet dragen
een nieuwe afwijzing te horen,
nog meer willekeur voorzag,
ach het werd nooit als tevoren
maar was er wel die ene dag
stil, alleen, verloren,
ben zacht en sluipend weggegaan,
zonder ooit antwoorden te horen
op vragen niet…
Sproeten
netgedicht
3.0 met 26 stemmen 3.979 ik dank God voor je Mozartse lach
de rode penseelstreken langs je wangen
je juli-blikken die mij gevangen
houden in licht
ik dank God voor je loop die open houdt
elke betekenis die je maar kunt geven
aan zoiets gewoons
zonder in herhaling te vallen
ik dank God ook voor je haren
die zo ik denk
tot in verre jaren
in koor naar de westenwind…
Innerlijke strijd
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 312 het hebben van hoop en vertrouwen
ze dacht aan de woorden
die haar meermaals hadden doen overleven
geef mij de angst
en ik geef je de hoop ervoor terug
stil werd het in haar
de slaap krulde haar ogen
dromerig en bij het wakker worden
gaf ze zich vol vertrouwen
aan vandaag de nieuwe morgen
herfstkind op weg
naar de zomer
naar een onzekere…
Bleeknevel
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 314 hoe lang is de remweg
als de eindstreep zich
steeds wil onttrekken
aan het zicht
hoe gok je een afstand
zonder die roze bril
die verten vol vragen
zo mooi kan verzachten
hoe vaag is angst
als het verspreid wordt
door de voelsprieten
van onzekerheid
misschien zal het nog kleuren
maar nooit, nee nooit scherper
dan een donzen vermoeden…
Bleeknevel
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 325 hoe lang is de remweg
als de eindstreep zich
steeds wil onttrekken
aan het zicht
hoe gok je een afstand
zonder die roze bril
die verten vol vragen
zo mooi kan verzachten
hoe vaag is angst
als het verspreid wordt
door de voelsprieten
van onzekerheid
misschien zal het nog kleuren
maar nooit, nee nooit roder
dan reeds gevloeid bloed…
Madeliefjes tellen
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 197 Dansend op de stralen van het maanlicht
zoekt mijn hart naar jou
Niets wetend slechts voelend
stuur ik opnieuw mijn gedachten
waar ze jou ontmoeten kunnen.
Alle woorden zijn verdwaald
ze kwamen zonder antwoord terug
Hoe zou ik weten of je wacht
achter die toegesloten deuren
die nimmer eerlijk open gaan.
Ik voel verlangen in je blikken…
Mijn gedachten lijden
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 368 Vergane dagen bouwden toekomst
Zag, voelde en verlangde ik
Nu sta ik hier, jij daar
Verder weg dan voor je in mijn leven kwam
verstreken dagen vlochten idealen
dacht, hoopte en verlangde ik
Nu sta ik hier, jij daar
Verder weg dan voor je in mijn leven kwam
Voorbije dagen spiegelen toekomst
Denk, hoop en verlang ik
Kom jij hier, kom ik…