Alle inzendingen over opa OR overlijden

Jij rijdt voor me Op je degelijke Oude herenfiets - Aan beide kanten Beladen met kleine Flesjes en potjes Van allerlei soorten En maten - ik fiets Achter je, kleine Jongen die je zijn Opa noemen mag Pet scheef op Het hoofd, rustige Twinkeling in je Ogen die mij de Moed geven die Ik zelf niet heb, Samen gaan we Naar…

Dementen lezen het schrijven zoals peuters de dood vissen uit keldergesteente. Als knipperlichtkernfusie explodeert de trommelende wandeling een ondergronds zwammennetwerk tot een tranenparade, verwikkeld als goed verborgen gehouden oorlogsmisdaden. Het idee van het ademen is een schaamte als een theatraal pierenbadje voor onbespraakzaamheid…

Met hoed en wandelstok trok hij door de stad En als hij thuis kwam rookte hij sigaren Ook dronk hij wel een slok maar werd nooit zat…

Rust zacht lieve opa. Ik hoop dat je mij nog een keertje ziet. kusjes jasmijn. dit gedicht is voor m'n opa, de liefste opa op de wereld.…

Als oma naar hem lonkt met blote billen, Hem kond doet van alweer een kinderwens, Wordt opa woedend: “Er is ook een grens, Je moet dat op jouw leeftijd niet meer willen”. Moet opa opgenaaid dan aan de bak, Krijgt opoe van hem onderuit de zak.…

Het verliezen van je verstand nadenken lukt niet meer je hebt het niet in de hand herhaling keer op keer Elke dag dezelfde toestand maar dat weet je niet meer de zuster leest voor uit de krant herhaling keer op keer Van zeer sportief naar een halve kasplant goed lopen gaat niet meer in de rolstoel gebracht, van kant tot kant herhaling…

Als er Nog wat komt Hierna, Waarna Jij gegaan bent Kom je dan terug Gedragen Door de dagen En de niet bestaande tijd Wanneer het zonlicht Door de takken breekt En de zere plek Op je huid verbleekt Mag ik dan Weer van je houden Om je geven En we lopen samen opnieuw en telkens Over jouw levenspad En wanneer…

De liefde straalt ervan af ’t kind glundert straalt breeduit en opa, die voelt zich weer even klein, Ik weet niet wat er mooier is kleinkind of Opa zijn?!…

zijn foto recht tegenover haar ze vertelt wie ze vandaag heeft gezien en wie er gebeld heeft 'de kleine Jozef vroeg; Oma zie jij Opa ook soms ik zag hem hoor en toen zei die, Jozef ga Oma maar gauw een kusje brengen van Opa' toen gaf-tie me een dikke natte klapzoen op mijn oor Oma wrijft over haar oor ziet Opa opeens wat wazig…

Opa op zondag. Wie heeft er nog tijd? Voor al wat grijs is En uit de tijd. Oma een plakboek vol herinneringen. Oma, van de oude mensen, En de dingen die voorbijgingen. Opa op zondag, Wie heeft er nog tijd? Voor hem die vertellen kan Vol nostalgie zonder spijt. Opa, een levensverhaal vol zegeningen.…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

ze had eenvoudige verlangens de vraag was nu hoe die ongeremd door goede zeden en manieren onbevreesd voor maatschappelijke verdoeming bevredigend tot uitvoering te brengen voordat ze toch nog onverwacht zou overlijden…

ik hang je zwarte pak wel klaar opa, zeg eens iets waar kijk je naar nee, je kunt niet mee we kunnen wel een rondje buiten oh, de zuster niet mee eens ik mis je lieve opa ik mis mijn lieve opa…

ik moet een leven reizen tot die ster zo klein maar ooit opa, zullen wij weer samen zijn…

(Opa, 66) De merels, dat zijn kerels, die dansen heel de dag hier rond en trekken pieren uit de grond met hun bijzonder lange mond. (Tom, 6) Oei, opa, ben je gek? Wat hebben vogels aan de voorkant van hun kopje staan? Een bek!…

Opa is kwetsbaar, kijk maar naar het craquelé -- over zijn ogen.…

De hele dag, stond in het teken van jou overlijden en mijn verjaardag schriller kon het contrast niet zijn wij blijven hier, maar JIJ bent zonder pijn de zon scheen, dag lieverd. Rust zacht.…

Ga ook maar poesje aaien Zegt opa, 't poesje is heel lief Ik kijk ernaar en denk ontroerd Wie is nu de hartendief? Haar handje raakt voorzichtig de vacht van 't poesje aan Ze kijkt met trotse blik naar opa Alsof ze zeggen wil: "Ik heb het ook gedaan !"…

opa van de derde etage keek uit het raam over de gracht zag opoe zwaaien dacht je kennet me doen ik mot dat mens niet binne hebbe opende het raam stapte er wuivend uit dag opoe dag opa het ga je goed…

De kleine kinderknuist omvat de zojuist door opa geschilde en gevierendeelde bint Ploep! Zegt het kind Plons! doet de pieper in de half met water gevulde pan Voorzichtig, kleine man, niet smijten Door dat gespat wordt opa nat…

Lieve Opa, Mijn moeder, die is zwanger nu ongeveer 10 weken en opa, ik denk dat ik je al aardig ken Daarom vertel ik je dat is gebleken, dat ik er 1 van een tweeling ben En lieve opa, omdat ik jou zo aardig vind, krijg jij van mij een kusje en ook 1 van je tweede "kleine" kind dus, van mijn broertje of mij zusje.…

Liefs, Opa…

verder is een groot woord als je aan de grond genageld staat de schok zindert nog na je lijf protesteert en haalt daar alles voor uit de kast tranen hartkloppingen gemis gedachten die stilstaan en met moeite naar de volgende minuut kunnen gesleept worden verder is zo ver nu en toch verzet je ongemerkt de ene voet na de andere in een…

Een oorverdovende leegte Overmeestert mij Het gemis Schreeuwt het uit, Zonder geluid Ik ben in de greep van Een verlamd gevoel, Verweesd verdriet Ik voel me als een verlaten huis Overwoekerd door Onkruid In de verte staat een oude fontein Daarrond cirkels van opgedroogd water…

Lood In mijn hoofd En In mijn hart Het slijt niet De tranen Van het gemis Stromen Elke dag Weer een stukje Verder weg Van jou Ongewild Ik wil niet dat je Vervaagt Jouw geur, Jouw stem Wil ik niet kwijt Ik koester Ze slechts In herinneringen Ik laat je niet los, Nu nog niet... Ik houd je nog even vast Want ik ben er…

De wereld draait onverstoord door, Maar mijn wereld staat stil... Verstoord en bevrozen Sinds die dag dat je ons verliet Het leven gaat zijn gang, Maar het klopt niet Het kan toch niet? Het doet pijn Te doen alsof het leven Gewoon verder gaat En er niets veranderd is Want alles is zo anders nu, Papa... zonder u...…

Ik kijk naar de zomerlucht Zo rond een uur of elf De zwaarte slaat toe Terwijl ik sterren moet voelen Je bent er niet meer Toch niet in dit aardse leven Wat stelt het voor? Waar ben je? Toch voel ik jouw aanwezigheid Ik zou alles doen, alles Om jouw stem nog een keer te horen Ik wil jouw troostende woorden, Papa Maar je bent alweer…

Gebroken In de nacht Is elk beeld scherper Elke herinnering dieper Aan Hoe je plots verdween Zonder afscheid De pijn voelt ruw En kerft genadeloos Rond in mijn hele zijn Ik blijf verstomd achter Gebroken in de nacht…

Wazige slierten Herinneringen Van toen ebben weg Zoute tranen Van nu Wellen op Ik ril Van de pijn Vanbinnen Alles vervaagt Alles vergaat Enkel de liefde blijft over…