11009 resultaten.
Een simpel kaartje
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 312 De post bracht hem een kaartje,
speciaal voor hem,
Tim was zo blij wat Opa hem gaf,
dat ie hem een kaartje stuurde met
TIG keer geschreven:
duizendmaal dank Opa,
voor
het gereedschap wat je me gaf, ach,
als je het gezicht van Opa
op dat moment zag:
dat was duizendmaal een foto waard…
Wonen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 121 je weet het niet
er is alleen
een roodstenen pand
in 'n stille straat
De huizen
hebben er
ogen van glas
vitrage als een voile
bij bruiden...…
Dood
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 1.523 Dood
Veel over gehoord
Nu dichtbij
Mijn dierbare opa
Je bent niet meer van mij
Dood
Eens was er kleur
Nu is het zwart
Mijn dierbare opa
Je bent niet meer van mij
Dood
Louis, een naam eens zo levendig
Nu letters in steen
Rode rozen op je graf
Denkend aan alle liefde die je gaf
Dood
Mijn hart vol verdriet
Lieve opa kon je me…
Ster
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 2.305 Want wanneer ik naar die ster kijk,
Dan denk ik terug aan hem,
Dan zie ik mijn opa weer voor me,
En hoor ik weer zijn stem.
Wanneer ik dus alleen ben,
En kijk naar de sterren in de nacht.
Dan weet ik dat die ene ster,
Mijn opa is die naar me lacht!…
opa
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 1.337 Stel er komt een tijd opa,
dat je een dagje terug
mag komen op aarde.
Even een dagje vrij,
doe je dat dan opa?
Doe je dat dan voor mij?…
Courtoisie vitrage
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 791 Het Winterland leek schilderij
zelfs het gras deed geen concessie
brak frêle af van de impressie
de sporen van het ijs in mij
Het lentekind kwam aangefloten
vrolijk smolt ze bij `t ontdooien
m`n gelaat in zachte plooien
tot mijn zaadje was ontsproten
Sprietje groeide uit tot halm
waar ik eind`lijk in kon klimmen
om mijn kleur te laten…
Gekleurde vitrage
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 882 geef het maar een naam
desnoods een gezicht
noem het alles
behalve gegrond
en droog je ‘was’
in jouw heden
zodat ‘is geweest’
van kleur verschiet
strijk valse vouwen
in het plooibare goed
drapeer je ramen
met schone schijn
noem het jouw waarheid
maar laat het vooral
mijn verleden zijn…
Canvas
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 148 Mijn acryl trekt al twee jaar
duinen van helmgras
kleine meiden en hun opa
wind waait van het zandpad
vingertjes volgen de zee
vlak voor het licht
steeds vragen of ik het zie
zie dat het niet af is
ga er opnieuw over heen
zodat alles opgaat
in leven tussen fantasie
en werkelijkheid…
Buitenspel
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 1.113 Je kent hem wel, die opa
langs de lijn op 't voetbalveld,
verhalend over vroeger,
ja, opa was een held.
Hij speelde toen linksbuiten,
gleed langs z'n back steeds weer,
gaf een gave voorzet
of scoorde zelf een keer.
Dat spel van toen, zegt opa,
dat zie je zelden meer
en een goede buitenspeler
nog maar een enkele keer.…
SLAAPSTER
gedicht
2.0 met 69 stemmen 17.655 Waar heeft ze dit geleerd, zo vredig
mee te deinen op een zuchtje wind?
Wie heeft haar wijsgemaakt dat leven
zo eenvoudig is? Ze ligt erbij als
hoorde ze muziek. Rust maakt geen
haast, geeft enkel wat zij neemt.
Waar heeft ze dit geleerd, zo stil
haar lijf alleen te laten op een bed?
Een wimper trilt, een hart tikt in haar
slaap.…
eenzaamheid
hartenkreet
4.0 met 14 stemmen 1.222 De eenzaamheid spreekt uit mijn ogen
Hoewel mijn mond erover zwijgt
de opgewektheid is gelogen
erachter schuilt de bitterheid.
Ik woon nog samen in hetzelfde huis
waar onbegrip heerst
er is geen plaats meer voor liefde
er resten nog kilte en spijt
de onmacht waar wij elkaar steeds weer grieven.
Hoelang kan een mens gedwongen eenzaamheid…
alleen
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 1.181 Héél véél kon ik alleen
geen mens die dat betwistte-maar toen ik dacht,
dat ik alles kon (dus niemand nodig had)
bleek dat ik mij vergiste,
want-weet je wat ik niet kon?
mezelf kon ik niet omarmen
Nu ik dit opschrijf, schrik ik ervan:
zijn mijn woorden- is mijn houding
camouflage voor mijn angst?
ben ik bang dat ik toch niet alles kan?
en…
De bewaarder
gedicht
3.0 met 19 stemmen 10.700 Hij gaf geen krimp. Hij had de tijd
steeds aan de lijn. Hij ging zijn gang
onaangedaan en zonder onderscheid
werd toegewijd zijn leven lang
al wat hem overkwam bewaard.
Niets ging verloren. Hij vergat
zorgvuldig alles wat in kaart
gebracht een codenummer had.
Zo vond zijn leven plaats. Totdat
hij, dwalend langs de schappen
zich met zijn…
Remedie
gedicht
3.0 met 35 stemmen 10.102 Tegen de angst. Al wat ik schrijf
weerstaat mijn wanhoop, elke zin
waaraan ik ademloos begin
jaagt mij de stuipen van het lijf.
Want op papier ben ik niet bang.
Hier gelden vastgestelde wetten
die mij uit razernij ontzetten
en redden van de ondergang.
Kunst zet het leven naar zijn hand,
brengt het terug tot dunne lijnen
die zich, tegen…
Verloren voorwerpen
gedicht
3.0 met 14 stemmen 6.654 Hazenschedel. Zonder oren. Tot het
bot teruggebrachte waakzaamheid.
Onvindbaar verstopt aan een slootkant.
Herinneringetje van zilver. Kristallen
druppel hemel. Logeerliefde. In het
zwembad van mijn pink gegleden.
Eeuwen ongezien onder het tuinpad:
munr.Zeelandia. 1872. Luctorleeuw.
Verloren bij een weddenschap.
Lorgnet. Messing. ovale…
Weerzien
gedicht
2.0 met 187 stemmen 39.732 Je bent er nog. In deze zachte vreemde
heb je op mij gewacht. De deur staat aan.
Mijn lippen raken je. Ik neem de
stille bewijzen waar van je bestaan.
En naar de dood getekend door de jaren
hervinden wij met onze ogen dicht
het leven in eenvoudige gebaren.
De eerste merel zingt het donker licht.
De wandeling, de brug. Knotwilgen duiken…
De drinker
gedicht
2.0 met 444 stemmen 70.476 Hij groet zijn hand: klein glas.
De trage kamer groet hij, het vertrek
van zitkuil, eethoek, suite,
tot hij ze niet meer ziet.
Hij sluit de ogen, wacht.
Hij groet de zachte nacht, die langzaam,
langzaam, hem de laatste tonen van
gedachten horen doet.
De leegte groet hij,
toevluchtsoord.
De oude kat, de zwarte, streelt
zich met de hand…
Vrouw
gedicht
3.0 met 41 stemmen 13.738 Ik zie haar nog zitten: een simpele bank
met een simpele vrouw met twee simpele handen
omhoog naar de lucht, voor het rood van de
tuin in de zon, als een meisje zo rank,
als een kind zo verwachtingsvol, ondanks haar jaren.
Ze neuriede zacht en ze lachte daarbij
in geboeide vervoering. Ze keek niet naar mij,
ze keek naar haar handen. Die maakten…
Plaatselijke tijd
gedicht
3.0 met 1 stemmen 3.078 Hier is het morgen. We schrijven een datum,
kijken het raam uit, smeren een snee
brood en vrezen het ergste zonder dat het
ons bedreigt. Een ochtend aan de rand van
een gelaten stadje op de oever van stromend
water. Een kerkklok, een scheepshoorn: het is
tijd. Altijd. Dit roepen beweegt ons, drijft ons
onstuitbaar voort, hoe stil het grijze licht…
Wereld
gedicht
4.0 met 2 stemmen 3.395 Nooit een orka gezien in de dorpsvaart,
nooit een zebra in een weiland ontmoet,
geen kokospalm in de boomgaard,
maar wereld was er in overvloed.
Boer Bethlehem had een Duitse herder,
in de stal stond een Belgisch paard.
Het Guinese biggetje zonder staart
woonde op Elba, een steenworp verder,
waar een meisje Engelse ziekte had.
Haar grootmoeder…
Opdracht
gedicht
4.0 met 1 stemmen 3.102 Schrijf je nog wel eens jongen?, vroeg mijn moeder mij.
Je maakte van die mooie verzen vroeger en verhalen.
Ik vraag mij af: in wat voor wereld leven wij.
Moet je nog thee? Ik bedoel: dat banale,
ze schrijven over dingen waar geen woorden
voor zijn. Ze keek omhoog. Begrijp jij hoe
men zich zo kan verlagen, zich zo door de
maalstroom van deze…
OPA
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen 1.596 Een opa spreekt non-verbaal
een hele mooie taal,
Je kunt het gemakkelijk begrijpen en weerleggen,
Een opa spreekt de allermooiste taal,
Zonder dat hij ook maar iets hoeft te zeggen..…
HERINNERING AAN VADER
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 1.935 hij was een straffe roker
Aan het opsteken van een sigaar
kon hij zich wijden
In rook op
gingen 'haar gordijnen'
Vitrage in 'haar sop'
en nieuw behang geplakt om de 2 jaar
Wij vulden-als kind-
de sigaretten en sigarenkoker
Voor de rokende visite
niet in 't minst bang
Het is nu...…
Wind- en tranen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 122 Ze kuste m'n hoofd, wangen en kin
't was de wind, die: de tranen opving.…
Levensgenieter
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 4.536 De luie stoel waarin opa zat
die kon je helemaal verstellen
en hij wist altijd te vertellen
dat hij hem niet echt nodig had
Mijn opa had in zijn levensjas
de kreukels van vergane jaren
maar zei zelf in verwonderd staren
dat de buur bejaard geworden was
Mijn opa leefde en genoot
tot hij drieëntachtig jaren telde
en toen op ‘t eind de zeis…
Goden verzoeken
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 431 Als opa bezoek ik een kinderboerderij.
Mijn kleinkinderen gaan aan de slag.
Eindelijk vind ik een kringloopstoel.
Opa heeft koffie aangeboden gekregen.
Zuchtend steekt grootvader een sigaar aan.
De oude stoel zakt gelijktijdig in elkaar.
Opa zakt mee en ligt gestrekt op de grond.
Roken is dodelijk zegt mijn sigarendoosje.…
Over overreden.
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 103 Was opa nu overreden
Of moest hij hem nog overreden?
Om het leven niet te verliezen
Moet je wel de goede betekenis kiezen
En letten op de omstandigheden.
Gelukkig heeft hij opa het juiste gezegd
En kwam alles op zijn pootjes terecht.…
Opa
hartenkreet
4.0 met 16 stemmen 1.515 In het portaal hing de duffelse jas
Van Opa zwart en zwaar en hard
Hij werd al stoffig maar hij was
Waar Opa hem gehangen had
Hij was warm maar ook zo somber saai
Heel anders dan mijn Opa meestal toonde
Samen met mijn Opa maakte ik lawaai
Ik herinner mij de laatste blik toen hij nog bij ons woonde
Voordat hij daar spierwit en lijkbleek lag…
Reusachtige grootvaders
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 301 Als oudste zoon moest mijn opa,
na de dood van zijn vader,
kostwinner worden.
Moeder verkocht heet water en vuur.
Opa werkte in een stinkende fabriek.
Twee oorlogen en de grote crisis,
heeft hij moedig overleefd.
Nu we even oud zijn besef ik pas goed,
dat ik onverdiend veel geluk heb,
en dat mijn opa reusachtig is geweest.…
As
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 281 Mijn opa is nu
nog verstrooider
dan voorheen.…