15002 resultaten.
En hoort uw hart
poëzie
4.0 met 4 stemmen 1.423 En hoort uw hart: hoort gij uw hart niet slaan ?
Daar is de maat waarop uw dagen dansten.
Niet wen gij waart met weelden overlaên
of dronken van een overmoed'ge waan,
stond ge in de rei die blijde tijd omkranste.
Brandde in uw brein al 't lijden dat het droeg
leg op uw hart uw hand, en gij zult horen
al de geheimen die, nog ongeboren,
zich…
Zon, strand, zand, wind en.....
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 181 Donkere wolken kwamen aan
een wind stak op best hard
beter nu naar de boulevard te gaan
echter voor 'k zover kwam:
Werd ik gezandstraald niet gering
kijk een uitje op strand met uitzicht op zee
Is 1 ding,
maar al dat zand waar 'k niet om vroeg
was wat ik mee naar huis droeg.…
EEN VRUCHT DIE VALT...
poëzie
4.5 met 2 stemmen 409 Een vrucht die valt...
- Waar ‘k wijle in ‘t onontwijde zwijgen,
buigt statiglijk de nacht zijn boog om mijn gestalt.
De tijd is dood, omhoog, omlaag. Geen sterren rijgen
haar paarlen aan ‘t stramien der roereloze twijgen.
En geen gerucht, dan deze vrucht, die valt.
Een vrucht.
- En waar ik sta, ten zatte levens-zome,
vol als de nacht, maar…
Wandeling aan zee.
hartenkreet
4.3 met 13 stemmen 412 Daar ligt de wijde zee
voor mij open....
Met de blauwe lucht
daar boven.
De golven rollen
op het strand.
En lopen zachtjes
uit in 't zand.
Het maakt een diepe indruk.
Dit wondere natuurschoon.
En voel een intens geluk!
Ik draai me om
en ga weer heen...
En laat de zee
en 't strand alleen.…
Het open luik
poëzie
3.8 met 30 stemmen 2.473 Het harde, houten luik is dicht
en daar achter is de dag
met zijn parel-gouden licht;
daarachter de bomen, de bergen, de wereld, de wind,
de mensheid: man, vrouw en het fijne kind;
daarachter de zon,
daarachter de maan,
daarachter de zilveren sterren;
ook Vlaanderen, nevel-blauw,
en God.
Het leven is nabij en verre;
het hart des levens…
Diana-beeld in het bos
poëzie
3.8 met 13 stemmen 1.889 Het strevend beeld mijner jacht
naar gouden, hemelse zin:
God is einde,
Diana mijn begin.
O, de spannende smart
van de menselijke boog,
de pijl-parabool, grote vlucht van mijn hart.
Maar God is hoog.
Vaarwel, vaarwel, het bruine bos;
het was wel liefde, geen zonde
dat ik God schoot de zuivere wonde:
boog, boog, gij zijt nu krachteloos en…
Met vulpen
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 72 Vanuit haar stoel kijkt ze door het raam heen naar de toekomst
Proberen deed ze jaren dus nu
kijkt ze toe en terug in stilte
Dit is verdriet, van niemand anders
Wat ik voel als een nieuwe dag begint
Ze kan niemand meer haten
Of haar liefde geven
Het is net zo eenzaam als de ochtend
in de schommelstoel zelf, als de vogels langs het raam gaan…
checklist
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 726 een lichtgewicht valies
algemene rugzak
openbaar paspoort
geplukte creditcard
zon zee
palmenstrand
lagunes
formule all inclusive
mijn god,
wat is `t hier mooi…
Meditatie aan zee
netgedicht
3.6 met 5 stemmen 315 Aan zee in luwte van de duinen
raak ik in vervoering door 't
ruisen der branding, tijdloze
dans der golven in ritme van
de zee en het oneindige zicht.
Ik stel mij open, ga op in 't
geheel van blauw en wit en
als de zon in zee verzinkt in
vele tinten oranje-licht.…
ZEEMIST OF ZEEVLAM
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 96 Het was een zonnige dag
Torremolinos, Zuid-Spanje
30 december 2021
een heel zonnige dag
met 24 graden
dan opeens
vanuit het niets
vanaf de zee
Mist
Zee-mist
Als een vlammende tsunamie
van bergen mist in banende
gruwelijk grijze grieselijke wolkenzee
over het strand
aan ‘t land
in de stad
zeezicht verloren
zee-mist om m’n oren…
vlindertje
netgedicht
3.5 met 19 stemmen 367 hij ziet haar vlindertje
achter duinen
ze wriemelt een snoepje
open
werpt het papiertje
in de branding
hij volg het
wegdeinen
met rave-ogen
toegeknepen
de zee
weerkaatst haar leven
en zijn lusten…
van glas
netgedicht
4.1 met 20 stemmen 310 zij draagt de zee
flinterdun
onder 't wit van huid
in gesloten schelp
weegt zij niets
lief mij
adem gesloten deuren
zacht open
draag mij
als vuur
gewichtloos in ogen…
Vandaag zijn
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 558 Vandaag zijn
de hemelpoorten open
om de ziel te ontvangen
die mij zo lief is
twintig lentes maar
en ik overmand door
een zee van tranen
die ik gaf aan de wind
nu schenk ik je
aan Moeder Aarde
en huis je voor altijd
in mijn hart
mijn kind…
De zee
hartenkreet
3.5 met 10 stemmen 841 Het strand lokt me met open armen
Ik laat mijn ziel varen....
op de kabbelende golven.
Turend naar de eindeloze horizon,
genietend van de warme stralen zon.
Luisterend naar mijn innerlijke stem
laat ik mijn remmingen los.
Dromend over de dingen die ik voel
en ja de zee weet wat ik bedoel.…
Het breistertje
poëzie
3.2 met 10 stemmen 4.753 Mooi Kniertje staat van dag tot dag
En breit voor haar deur een kwartiertje:
Voor wie dat paar kousen wel wezen mag,
Mijn allerliefste Kniertje?
Voor wie dat paar kousen wel mag zijn,
Voor moêrtje of voor vaârtje?
Zucht dag op dag die bleke Krijn,
Of zijn ze voor Grietje of Saartje?
Wel Krijnbuur! wist je dat zo graag?
U wil ik het niet…
Genoeg vissen in de zee
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 340 Tijden van onzekerheid,
Verslagenheid, genegenheid
Verloren en vergeten
Alsof niets en niemand je wat boeit
Niemand anders, geen enkele vis
Voor wie je hetzelfde voelt…
Adem van de zee
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 150 adem van de zee
streelde het lichaam en de ziel
je gaf je over met ontroering
de euforie van geluksvervoering
heelde door haar macht de kracht
want zij haalt alles uit de bron
daar verdween de grens die ik verzon
in eindeloosheid
wenkte stralend licht het vergezicht
naar kwaliteit van leven
daar aan de zee
vloeide liefde tomeloos in een…
trappetjes
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 65 tussen jou en mij slechts de zee
open zoals het vlakke land
weinig te verbergen behalve het
heimwee dat als een schots en
scheve lappendeken ons omzoomt met
ruige heggetjes en rommelige muurtjes in
het glooiende landschap
tussen jou en mij slechts de zee
weinig te verbergen behalve het
verlangen naar trappetjes om
over de ergste hindernissen…
Een beetje ouder
hartenkreet
3.8 met 21 stemmen 2.658 Je lijf een beetje ouder,
je geest soms wat verward.
Maar het zien blijft hetzelfde,
want dat doe je met je hart.…
Snorkelen
gedicht
2.4 met 44 stemmen 10.255 Kont in de lucht, rug naar de wolken
voeten met vinnen, hun gelijke lijken
maar hemellichaam blijken in den hoge
voor stille vissen, bezig er te zijn
glad rond de graten, ogen altijd open
en geen benul van het immense droge.
-------------------------------
uit: 'Half in de zee', 2012.…
Snorkelen
gedicht
4.3 met 208 stemmen 12.095 Half in zee, half in de lucht, gedragen
een schoorsteen op en naar beneden kijken
vragende vingers van de waterplanten
Kont in de lucht, rug naar de wolken
voeten met vinnen, hun gelijke lijken
maar hemellichaam blijken in den hoge
voor stille vissen, bezig er een te zijn
glad rond de graten, ogen altijd open
en geen benut van het immense…
Opengescheurd
netgedicht
3.3 met 3 stemmen 253 zwemmend in 'n zee van pijn
die onophoudelijk lijkt
scheurt de dag open
zo lijkt deze nog langer
dan dat hij geschreven wordt
kleurt het de ochtend grijs
in de zoektocht naar verlichting
is er niets zo helend
als 'n liefdevolle omhelzing
van jou…
op een zondagmorgen
netgedicht
4.5 met 19 stemmen 497 ik heb de zee gezien
zo vlak en verlaten van handen
dat ik op haar buik kon
wandelen
de wind viel stil, ook
de schaduwen om over te
springen
niemand groette mij of
deed deuren open en ik vergat
de vele monden, gered uit
het bestaan
van millimeter ribben
mager uit het bloed
van het kind dat op de horizon leek
kortademig door de…
Afscheid van Japan
poëzie
3.8 met 4 stemmen 2.683 De dag overweldigt de wijd-open ramen
met het morgenlichten der zee;
berglanden, vloten, eilanden zonder namen,
de kersentuinen van Jokohama
stromen en sneeuwen voorbij ...
ik voel mij gesterkt en tot reizen gereed;
vermoeidheid en slaap zijn verwaaid als mist in de wind ...
— waar gaat gij heen ?…
eb & vloed
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 201 Dat vloed
ertoe doet
juist: springvloed
die zee springen doet
Het land
dat
zich niet kan verweren
verzwolgen, open gescheurd
door wind
als handlanger
kennen niet
het mijn en dijn
Het is menigmaal
zo pijnlijk gebeurd:
'Watersnoodramp'
in ons collectief geheugen
Vloed springt
beukt op vensters, deuren en muren
tergt familie…
Jutter
netgedicht
3.8 met 10 stemmen 814 trok uit zee
Op het strand brak hij het open
en een zilvermeeuw die zag
hoe zijn oude handen gingen
en zijn zoute tranen vingen
en hoe lang hij nog die dag
de zee omhelsde met een lach…
Wie schrijft, schrijv' in de geest van deze zee
poëzie
4.6 met 12 stemmen 3.706 zolang de europese wereld leeft
en, bloedend, droomt de roekeloze droom
waarin het kruishout als een wijnstok rankt,
ruist hiér de bron, zweeft boven déze zee
het lichten van de creatieve geest.'
1939…
EEN VRUCHT DIE VALT
poëzie
4.2 met 9 stemmen 3.096 Een vrucht die valt...
- Waar ‘k wijle in ‘t onontwijde zwijgen,
buigt statiglijk de nacht zijn boog om mijn gestalt.
De tijd is dood, omhoog, omlaag. Geen sterren rijgen
haar paarlen aan ‘t stramien der roereloze twijgen.
En geen gerucht, dan deze vrucht, die valt.
Een vrucht.
- En waar ik sta, ten zatte levens-zome,
vol als de…
Gelijk een hond
poëzie
3.4 met 11 stemmen 1.650 Gelijk een hond die drentlend draalt en druilt
om eigen vuil, beruikt met schroom'ge teugen...
- Waarom uw avondlijke vreê bevuild
met slijk van derf verleden, o Geheugen?
Gelijk de vogel die zijn woonst beslecht
met peerlen bloeds, door de eigen pluim te plukken...
- Waarom, waarom uw beeltenis…
gesprek met de zee
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 80 alleen jij en ik
een dierbaar moment
met jou die mij kent
gedachten razen
aflandige windkracht elf
wandelend met mezelf
ik heb je lief
je biedt perspectief
stelt gerust
alles mag ik achterlaten
je spoelt het weg
als ik je dankbaar gedag zeg
is de wind gaan liggen…