Alle inzendingen over opvoeding OR consequentie OR ondankbaar

Liep je opvoeding uit de pas, Of ben je nog zo groen als gras, Of lag het aan de omstandigheden. Ben je eens weer jezelf, Dan gaat het daarna vanzelf.…

"Slechte nachtrust zorgt dus voor corpulentie", blijkt uit een onderzoek onder jongeren die 's nachts, laat na het werk, niet willen verhongeren met dit resultaat dus als consequentie. Mijn stevige zoon gaat nu 's middags naar bed.…

Samen opvoeden... Samen oud geworden... Samen vergeetachtig... Samen...…

Mensen willen opvoeden, tot wie ze niet zijn. Omstandigheden zien, zoals ze zijn. Onszelf aanvaarden. Onszelf overtuigen, van ons ongelijk.…

De twijfel bij het opvoeden en doe ik het wel goed ? Nu zie ik mijn kinderen en denk Het boek is al geschreven Het is een bestseller geworden !…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Onorthodoxe manier van opvoeden hield men er vroeger toch op na..." Eén van de manieren, kinderen te laten "luisteren" was...wacht maar, ik vertel het wel aan je Pa! Nou dán kon je op je vingers natellen, dat de tikken niet waren te tellen! Ook de moeders konden er wat van...…

We worden met zijn allen opgejut De film van Geert zal menig moslim grieven Dus reken op het zwaard en explosieven Ons land staat internationaal voor schut Maar wat nou: “U tast mij aan in mijn eer” Mijn ma zei altijd: “Schelden doet geen zeer”…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Mijn moeder bracht het vroeger als een feit: ‘Je willetje, dat staat achter de deur’ Bij opvoeding was strengheid de teneur Toch geldt wat zíj zei nog in deze tijd: Een warrig oudje (is dat niet infaam?) Noemt men nu ook al gauw wilsonbekwaam!…

Een 13-jarige opvoeden De confrontatie die ik met je zocht Net over de top gaan Terwijl ik praktisch alles van je mocht. Normen en waarden Wat moest ik nog veel leren Ondanks jouw respect Brak ik je vertrouwen heel wat keren.…

De consequentie van de blauwdruk van een leven, waarmee niet te spotten viel. Blauw van de kou verlangt naar de Insulinde. De gordel van Smaragd waar de zon altijd schijnt. Een blauw gevoel van gelukkig te beleven dat voorbij is voor het kwijnt. Het blauw te lopen kent zijn voelen dat aan ademnood lijdt.…

Zo’n puberzoon van zestien is een zegen Hij houdt mij jong en constant bij de les Natuurlijk geeft de opvoeding soms stress Van tijd tot tijd valt zijn gedrag me tegen Na al mijn goede raad moet ik maar hopen Dat hij een Moederdagcadeau gaat kopen…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

Mijn liefde, werk en zweet, het leven dat ik om hen sleet ten schuldbrieve op hun hert geleid, weegt meer als hunne ondankbaarheid!…

. - Verwilderd is 't, deels plat, deels uitgeschoten, Zodat ik - 'k zie ze nog - die mooie groten In de verschrompelden nauw'lijks herken; Maar even lang als toen sta ik te kijken: Ze deden goed hun best; 't mag nu niet lijken, Alsof 'k voor 't vroeger moois ondankbaar ben.…

Pijn in hart hete tranen wellen verdriet borrelt met gutsen ’t Leven Ondank 's werelds loon niet eens nieuw wordt trouwens nooit oud Alledaags.…

de postduif soleert naar zijn thuishonk en wordt tot vleeskroket verwerkt…

Voor jou Zou ik er altijd zijn Jouw eenzaamheid Liet mij niet koud Ik Nam de moeite Jij Nam mij - Hoe dubbel Het gevoel Misbruikt Door jouw ego - Typisch jij - Jammer - Ervaring rijker…

Ik heb zo te doen met acteurs. Ze moeten zoveel acteren en altijd in andermans kleren, ik heb echt te doen met acteurs. Waarom wordt men ooit acteur? Het komt hier op neer, strikt genomen, dat men door een deur op moet komen en af moet gaan, ook door een deur. En al wat men doet daartussen zal altijd weer afgekraakt worden door wezens…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

Ze renden, holden, trapten en rusten ze bogen, strekten schopten soms ze gingen op zichzelf staan daarna was het opvoeden gedaan!…

Pesten gebeurt niet alleen door elk jeugdig individu het blijkt ook voor velen een gewoonte op de werkvloer ook daar gaan volwassenen voluit op de pesttoer je kunt je afvragen hoe infantiel zijn de volwassenen van nu hoe is opvoeding nog mogelijk met zulk kinderachtig gedrag jongeren pesten niet omdat het moet, maar gewoon omdat het mag…

Of kan gedompeld zijn in klein leed, waarin de consequentie van die liefde in verdriet is geborgen. Laat zo'n verslaving als het om de liefde gaat en iets liefs behoudt tot op die zekere morgen; zich geen uitweg zoeken in de spijt als er geen ware liefde uitkomt op die nieuwe morgen.…

De andere zijde is de consequentie van een weelde die nimmer oprecht kon bestaan.…

Niets voelde ooit zo compleet, Als die dag waar levens gescheiden worden, Daar waar mijn helft reed, Ondanks de vergane glorie, Ondanks kapotte zetels, Ondanks mijn te late euforie, Ondanks dat reed het ons, Waarnaar toe maakte niet meer uit, Het ging om de connectie, Dat als ik mijn ogen sluit, Alleen nog maar jou zie.…

ontmoette jij mij de schatten van het leven liet zien verborgen onder spinrag van jaren grijs in voorbijgaan wachtend op het eerste ultieme ervaren van zijn jij hebt me wakker gemaakt ontdaan van ontgoocheling en diepgaand cynisme liefde in ontdekking van ons nieuwe bestaan nee over rozen is dat niet gegaan nog is er de afstand ondanks…