Alle inzendingen over oudjaar OR herinneringen OR begin

in wat je zegt het onuitgesprokene nog verborgen het nieuwe jaar voorspel je met een gemak waarmee mijn moeder vroeger boontjes brak lekker makkelijk fluister ik zeg me liever of de dagen die ik achterlaat vrucht zullen dragen…

aan het einde van dit jaar de deur nog dicht, maar aan de drempel likt reeds licht een tochtgat waar de sleutel knarst want er is hoop en nieuwe wind het Kerstkind ligt alweer begraven in de oude doos morgen naakt de tijd, op weg naar verder en de weidsheid van een toekomst op papier mijn huldedronk is droog bevroren op mijn lippentaal…

Wat ik ook zou doen dit jaar, het is niet af, wat ik ook besloot dit jaar, het is een straf, te weten dat alles wat ik naliet dit jaar, in slechts 1 dag gestopt moet worden, want, het jaar is dan wel klaar, maar ik ben dat nog lang niet!…

De laatste dag van het oude jaar, is een gewone dag als alle dagen. Vandaag is alweer een laatste dag. Vandaag gaan we tijd en liefde geven. Eenvoud, uit welgemeende dankbaarheid. Laat ons van elkaar genieten gaan. Alsof we nog maar 1 dag mogen leven.…

laat de schuwe schalen staan verklik de tijd aan Father Christmas hij draagt de weidsheid van een sterrenhemel uit weleer tel de bomen en de dromen, die daar ongeplukt naar buiten komen als het lukt en luid een bel wuif de laatste dag vaarwel…

Het wordt zo gezellig, wel druk maar ach Ik denk Dan kind twee, mam wat doe je met oudjaar? En ik zeg, ik weet het niet maar: Het liefste blijf ik thuis! Kijk maar wat je doet, je bent welkom hoor zegt kind 1 en kind 2 doet driftig mee, kom gezellig hierheen!…

De vorst bedacht een wit tapijt van gras en schilderde met rijp de hoge dennen. Van verre klinkt over de heidevennen een roep die helder kaatst over het glas. Ik kies het pad voorbij het stille bos. Nog even puur…, dán gaat het vuurwerk los.…

't Jaarboek zal straks sluiten met een Goddelijk signatuur 't zal met Zijn wil besluiten 't geschreven laatste uur 't Was voor ons verborgen hoe 't boek beschreven werd 't schreef wel elke morgen voor ons een nieuw complet We zagen water stromen op 't kleine nieuwe leven 't mag altijd bij U komen U hebt het zelf geweven Ook hebt U…

De laatste dag van dit al oude jaar Hoe snel gaan al die dagen toch voorbij Er is ook zelden tijd voor mijmerij Die tijd die nemen we dan nu dus maar We nemen in ons hoofd het jaar weer door En stellen ons weer nieuwe doelen voor…

Aan alles komt een begin. Klokslag scheurt het jaar zich los, het jongste uur ontfermt zich over ons, zoent zich wijd in. We drommen vrieskou in voor namaaklicht en gierende bewijzen van bestaan. Veel later staan we zeldzaam traag en zeldzaam langzaam op. We gaan het jaar weer overdoen –…

Kerstballen glinsteren Bibberend, waterkoud, Sluipt hij, schoorvoetend, Als iedereen naar 't Orenverdovende Hemelbestormende Vuurwerk kijkt, weg Als een schim: 't Oude Jaar..…

er was geen begin in het licht dat je geboorte krijste je verzoop in zeeën van herinnering nooit heb je de kust kunnen bereiken waarop jouw leven zich kon ijken het palmenstrand rotsen aan je rechterhand je standbeeldde een vorig leven…

OUDJAAR 2012 Het helse kabaal Achter ons gelaten Pijlen die zinloos de Hemel hebben bestormd - Als uiteind'lijk al het Nutteloze rumoer verdwenen is, En het ogenblik van de Stilte aangebroken is, Die zo weldadig over ons Gevallen is - stilte, Vallende stilte die zwanger Is van tijd die open staat Voor een ieder die wacht…

jij hebt ooit mijn gezicht beschreven door met je vingers leven te voelen van het visuele het plaatje herinnering in de teruggang naar het pril begin van de eerste keer later dan ooit de transitie van voelen en herinnering naar woorden die in taal met elkaar communiceerden om alle emoties te synchroniseren naar een gezamenlijk…

wanneer is het begonnen dat we woorden vonden die zouden blijven die we ons zouden herinneren die niet konden verdampen wanneer was het dat we de leegte in de woorden hoorden of huisde hij al vanaf het begin in wat we niet zeiden…

Gooi dat allemaal overboord Kijk dan wat je overhoudt tenslotte en dat is dan wat voor een herinnering kan doorgaan Misschien dus ga nu zitten en wacht niet en schrijf op en streep door begin dan pas met verfraaien of het tegenovergestelde daarvan…

Zoals de zon tussen vele woorden opgaat Kan ik nog dromen van je handen en je ogen elke buiging in je gestalte Zoals wij samen voorbij de wereld gingen zwervend langs water reddeloos verloren liepen In de grote zee dreven we en mijn hart bloedde open zie ook: www.josevanrosmalen.nl…

Toch was het eens anders, herinneringen blijven bewaard. Om sleetje te glijden een tocht op de schaats. Daarvoor is alleen in de winter plaats. Bij een ijskoude volle maan. Kan er heel vaak iets moois ontstaan. Ja, dat is ook de winter, met heel veel vertier. Met koek en met zopie en heel veel plezier……

Zonder het koude begin te veranderen in deze nacht van veredelde schaduwen en radeloze sprekers schrijf ik wat met slapeloze inspiratie niet meer is dan een droom die een dader zoekt en wacht op de overgave van elke herinnering die me kwelt en mij alleen nog mijn naam laat begrijpen…

met herinneringen zorgvuldig wegberedeneerd zet vandaag de nieuwe bril mij op een vreemd terras en vouwt rustig een krant die ik nooit eerder las drink koffie cafeïnevrij maar nu verkeerd in dit volmaakt moment kan een begin niet nieuwer zijn…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Iedere keer als ik mijn ogen sluit en begin te dromen, kom ik vast te zitten in dezelfde herinnering. Keer op keer diezelfde herinnering, die mijn leven zo deed veranderen. Wanneer ik even denk aan toen lijken alle kansen van nu simpelweg te vervagen en lijkt er geen uitweg meer.…

Je ben nu echt weg, Zo ver dat ik blind Geworden ben voor al Het moois in de mens. G-d had mij de ogen Mogen ontnemen bij Het onwaken uit Het niet-Zijn Zodat ik nooit meer Reden had gemis te kennen En ik uit kon kijken Naar het wederkeren Van het niet-Zijn,…

het kuddelopen is voorbij de kerstbomen vergeten oudjaar komt naderbij weer centraal vermaak in massaviering van de laatste uren hoelang kan een seconde duren is er nog tijd voor stille overdenking de balans van goed en slecht die onze rust altijd verpest laat alles de revue maar eens passeren en ga volgend jaar de mankementen repareren…

Dit lichaam je geboortehuis ergens onder dit zwijgen de eerste zin geschreven uit jouw leven, de opgang uit niet-bestaan, hier scheurde je afwezigheid open in alle flanken als een mysterie uit het vlees waarna haar warmte armen om jou heensloeg dat begin, kleiner nog dan je smalste herinnering, blijft jouw thuis want je ontstaan…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Met mijn voeten op het pad begin ik klanken te horen, blijk ik te spreken vanuit een andere herinnering, word ik wakker met woorden die zich vormen naar wat ik zie nu aan mijn voeten zucht Cù, zijn herderskop rust op mijn onderbeen, terwijl ik op mijn rug staar naar de nieuwe komeet, gelukkig was het maar een nachtmerrie.…