Alle inzendingen over overleven OR antwoorden OR keuzes

houdt zijn het mijn tranen die de hemel doen treuren, ben ik het die de vloed van de regen niet vertrouw verwekt mijn woelige storm de golven in de herfst, ben ik het die de dag doet vallen in het doodse grauw ik zoek in de herinnering van de echoënde nacht, ik herken mijn gepijnigde ogen en vind in de lange uren … de antwoorden…

Alsmaar te lezen op mijn gezicht neergeschreven in dit eenvoudig gedicht een antwoord op mijn simpel verzoek onvindbaar, in gelijk welk boek naar iets wat ik zocht, en dat ik vond het antwoord, op mijn vraag, die niet bestond.…

De wind fluistert het antwoord slaat neer op uitgestrekte vlaktes onbegrepen teruggekaatst wolkenformaties drijven het antwoord van noord naar zuid van west naar oost het antwoord weerspiegelt in de zee ruist in het kloppen van het hart het oor legt zich te luister het antwoord is wijs en zwijgt aan flarden gescheurd wordt…

Ik weet de antwoorden op je vragen wel! Er resten ons nog vele dagen! Dit was nog lang niet de laatste die ik met je sleet! (geinspireerd op het gedicht 'vragenvuur van Jeroen Swaan)…

gruwelijkheden ik tekende het uit je ogen op de strijd verhevigde en steeg ten top een uitbraak van bevredigende vrede niets deed er toe, geen wet, geen goede zeden maar woorden zetten alles op z'n kop "te amo" was je machteloze bede terwijl mijn opgejaagde harteklop vertraagde, heb ik toen je blik gemeden bleef stom, want daar wist ik geen antwoord…

respect zeg je maar hoe kan dat als je mijn angst spijkert op oneetbare huid er klinkt gekraak op je tong bij daglicht maar ook later wanneer je leugens breekt op de rand van vergeten alsof je er al was geweest op die strepen van kelderdonkere waarheid…

In het archief van m'n ziel zoek ik naar antwoorden die ik niet meer wist maar nu zie ik de contouren in een helder profiel antwoorden gehuld in uitbundige pracht in m'n hart verankerd met verheffende kracht…

dat ik niet mocht vragen er geen ja was geen nee mijn antwoord van geen tel ik wist het wel verscholen achter vlaggen kleurrijk dansend in de wind van hun waarheid dient taal dan niet om elkaar te verstaan een zin te zien waar woorden samen staan…

Het gaat goed, dank U! Prima, ik mag niet klagen Nee hoor, dat lijkt maar zo Wie? Ik? Ja, dat zeggen er wel meer Nee hoor, ik liep gewoon aan iets anders te denken Ja hé? Nét of ik sacherijnig ben hé? Stom is dat! ‘k Zal d’r toch es op letten Maar ik ben het niet hoor, haha, stel je voor, nee hoor, ik kijk altijd zo! Somber? Nee hoor…

Ik dwaal langs 't strand mijn ogen sla ik neer vechtend tegen tranen denkend, waarom weer? kolkende golven woest als mijn gevoelens verslindend als wolven beukend tegen rotsen en rustend op 't zand wind die rukt aan mijn haar en plots in de verte sta jij daar. kom, geef me je hand zeg je zacht, je kust me en lacht: gedaan wat ik kon…

Soms luister ik naar de wind misschien komt hij mij het antwoord brengen hoe jij mij terugbracht naar het welzijn van het leven ik ken elke lijn en groef van het verleden voelde mij een eenzame ster in de nacht toen kwam jij en zorgde voor een beetje kleur tussen al dat zwart de pijn had zich diep genesteld maar alles…

Er is geen mens blij met het antwoord: NEE, maar degene die het woord moet uitspreken, zit er dan ook 't meeste mee!…

Dat je terugkomt uit de dood je herbezint, het opnieuw overwegen je afvraagt waar dit alles voor dient ik kan het begrijpen maar dat houdt niet in, wil niet automatisch zeggen dat je altijd gelijk hebt misschien blijf ik me wel verzetten Komop zeg, IK ben nog niet dood.…

De gifkikkers van een maand of twee geleden zijn zachtjes uit mijn bil gegleden Fris en fruitig ben ik weer terug van weggeweest en van geest totaal niet moe ik kwam al snel tot het besef dat zij, die zich zo belangrijk vonden en onomwonden van het momentum profiteerden, en zagen zij hun kansen schoon maar juist zij, die zich…

Overleven vanaf dag één meer of minder vaak of soms met of zonder hinder Overleven op hét moment er zit niets anders op je zal wel moeten er is geen terugweg, geen stop Overleven dag in en dag uit blijven knokken misschien tegen beter weten in er alles aan doen en niet bokken Overleven zolang het kan ieder uur, iedere minuut, iedere…

Wat mij dus rest is de toekomst en die heb ikzelf in de hand Ik zal mijn eigen keuzes moeten maken tussen mijn gevoel en het verstand De schuldvraag is voor mij in deze overbodig Want meer dan de antwoorden heb ik nu mijn moeder nodig Het is voor mij heel moeilijk om vaak bij jou te zijn Want om jou zo te zien lijden doet mij teveel pijn…

Zij zal het antwoord zijn op de vraag die zij mij toekent – hoe te overleven als zij er niet meer zijn zal.…

grenzen liggen als kadavers in de leegte van zijn verwrongen denken als verdwenen boven een vruchteloze vlakte waar noch huis, noch haard een kans krijgt om te overleven alleen hij profileert zijn dag; gulzig en onuitputtelijk als vraag en antwoord tegelijk als een handtekening waarin -wij- in de ik-vorm geschreven wordt enkel een…

Twijfels in het leven over keuzes die we maken Twijfelen over de gevolgen die onze keuzes kunnen veroorzaken Twijfels in het leven de verwarring die het kan geven Een tijd in verwarring moeten leven Omdat we twijfelen over de keuzes die ons worden gegeven Terwijl we het beste gewoon na ons hart kunnen leven Twijfel niet aan het gevoel wat…

Dwalend in mijn gedachten zoek ik naar een antwoord. Een antwoord dat zo simpel is dat het makkelijk te vinden is. Maar een geest zonder kracht is een dwalende geest. Een niemand, een mislukkeling! Je bent op zoek naar de kracht, om een richting op te gaan. Om niet meer te dwalen in het luchtledige.…

onmogelijke keuzes brengen een mens in spagaat op het punt van scheuren…

Omarm de twijfel die de bepeinzende geest tal van keuzes biedt…

Volwassen staat hij nu in mijn tuin te pronken, mijn kleine kerstboom.…

Overleven Ik zit hier nog hoewel je blik had kunnen doden maar dodelijk gekwetst heb je mij toch door kwaad te zijn mij niet te kussen toen je driftig brak uit mijn omarming…

Soms is het verlangen mooier dan het bezitten zijn dromen heftiger dan elke realiteit soms is haten, écht haten een emotie dieper dan liefde en échte liefde een schijnbare onwerkelijkheid soms, ja soms, is écht leven een vorm van overleven en dan ben je jezelf zomaar heel even kwijt ...…

helft dan ben je hem kwijt Hij moet door pijnen overmand De tas gegrist van gebogen schouders Dan drukt iemand het geld in zijn hand Weer staat hij buiten rillend en ziek zijn ogen loerend naar nieuwe buit hij moet scoren het is niet genoeg daar een fiets met kinderzitje snel haast geboden de volgende kroeg En als hij 's avonds het overleven…

Ik ben hier de bokser Alle hoeken van mijn ring Heb ik laten zien Op punten schijnbaar verloren Uppercut en nastoot, geplaatst Tegenstander stond als bevroren IJskoud sla ik Knock-out…

Dit moment overspoelde me meer dan ooit Terwijl ik liep steeg het water en mijn angst De plaats waar ik was weerstond het streven het zand vroeg mij te vluchten Ik bleef roerloos staan In de seconde die dagen duurde vocht ik voor mijn leven…

Hoe kunnen mensen ooit ontspannen en vrij het leven zo teleurstellen dat hemel een hel wordt Waar liefde wil vervalsen ons tot verraad verleidt en denken in emoties leven tot waan verheft Waar eenheid is vergeten strijd ons gaande houdt waar echtheid wordt gemeden leugen tot waarheid gemaakt In onschuld geboren rijpend fruit dat…

Straks zijn de winkels uit elk dorp verdwenen Door supermarktenstrijd gaan zij teloor De huizenprijzen dalen daar ook door En menig dorpeling neemt snel de benen Geen zaak die overlevingskansen heeft Wanneer een dorp zichzelf heeft overleefd…