2245 resultaten.
Ik vertrek
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 481 Waar moet ik naartoe
Om diegene te zijn
En daar en hier te staan
Zonder mezelf te verliezen
Ik besluit te gaan
Rein te worden
Geen schuld meer te dragen
En op dat ene moment
Mezelf mee te voeren
Tot ik daar kan zijn
En hier te weten
Ik vertrek…
Bij je vertrek
gedicht
2.0 met 35 stemmen 25.225 ik wilde een ark in mijn armen scheppen
waarin je voortdurend gaaf kon zijn
waarin breuklijnen konden verzachten tot de
fluwelen ongereptheid van een olijftak
waarin we je ogen weer inktglad konden strijken
je bedremmelde beentje
in glans konden laten overtreffen
waarin we je huilbuien en woedeaanvallen
voor altijd konden afwenden. uit het…
Vertrek.
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 270 Zoals ze daar te bedde ligt
kan ik haar slecht verlaten
maar wil ik haar niet verder storen
Haar ogen half nog dicht,
slaapdronken en niet verstaat
zij half mijn woord en laatste vleierij
Voordat ik sluit heel zacht de deur
draai ik mij nog één keer om en zie
op haar gezicht het prille ochtendgloren…
Vertrek
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 538 Scheren over land
over water
naar de grenzeloze horizon,
met een overstemmend geluid
Zij gaan en staan
naar waar
het gras
groen en sappig is
daar ergens op Zuid,
Vertrekken
in het ledige luchtruim
zij zijn vrij,
dat zit hen onder de huid.…
Haar vertrek
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 1.722 makkelijk lezen
weerkaatst een eenzaam bestaan
en wordt pril geluk afgewezen
In de schaduw van haar geweten
schuilt zwakte en onzekerheid
is haar wilskracht bijna versleten
en raakt zij de zin des levens kwijt
In de kilte van onderbewustzijn
is aan angst en verdriet geen gebrek
lef en wanhoop zitten op één lijn
zij maakt zich op voor haar vertrek…
Voor vertrek
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 660 Een uur voor het weggaan
staan de koffers klaar
gevuld met wat nodig is
Wij kijken naar buiten
wachten op de bestelde taxi
Ons verlangen naar nooit meer
vertrekken groeit en toch
gaan we wanhopig weer…
Vertrek
gedicht
2.0 met 10 stemmen 4.421 Mathilde trok achter de kat aan.
Geduldig wachtte hij op iedere hoek.
Gloednieuw klonken de klinkers
onder de driewieler van Mathilde.
Ze reed de Proefsteen uit
vertrouwde straat met de verbanden
die we huizen noemen, dreef
van haar kamertje vandaan.
Onafgebroken verschilde ze
van de Mathilde in het kamertje:
ze rekt haar genen, volgt…
VERTREKKEN
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 108 Een reis gaan maken,
's ochtends vroeg vertrekken;
op gras en daken
glanzen zonnestrepen,
wekken vrolijke vragen.…
Vertrek
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 1.210 De overgebleven
losse eindjes
slurpen de laatste
restanten energie
conditioneel en
emotioneel wrakhout
blikken verwonderd
naar elkaar
blijven drijven
alles eruit
op tijd klaar
overbodige woorden
zouden nu dubbel
hol klinken
in het nu
lege huis
hoor ik de stemmen
van negentwintig jaar leven
galmend in mijn hoofd
opkijkend vanaf de…
vertrek
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 404 geheugencellen verhuizen
traag nestelen ze zich in
en rondom het hart
we herhalen onze levens
met woorden foto's en
zoveel afgedwaalde herinneringen
achterwaarts trekken we
ons terug uit het leven
we wonen meer en meer alleen
voor het venster waaiert de
beuk in lichte vreugde
tegen alle zwaarte in
de kraanvogels vliegen over
ons vertrek…
Vertrekken
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 264 De huiskamer
een jasje met revers gescheurd
over een kapotte stoel gehangen
schoenen volledig afgetrapt
De keuken
bordjes opgestapeld
al weken niet afgewassen
de koelkast al lang niet geleegd
De slaapkamer
het bed keurig opgemaakt
de nachtkastjes keurig afgestoft
het enige vertrek waar niet is geleefd.…
Vertrek
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 316 je was hier
binnen totaalmuren
ter herschikking van
aankomsttijden
we hebben bestaan,
schroeiplekken achter
ons gelaten, laten gaan,
van bed gewisseld
in een ontboste kamer
geurend naar roest en olie
gedoofd brood en
schemerplanten, vaag
wegens verlaten van
stemmen, avondschimmel
onder de radar
achter de horizon
we hebben…
Vertrekken!
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 101 Al eens gedacht om stiekem met de Noorderzon
te vertrekken, alles en iedereen achter te laten
en als een complete nobody
ergens van nul te herbeginnen.
Ergens waar je geen oud-bekenden
in de supermarkt tegen komt.
Alleen maar onbekenden.
Mensen met wie je geen geschiedenis,
alleen toekomst deelt.…
vertrek
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 265 houd me verre
verre van troost
in het grasland
juicht de zangzwaan
hij weet waarheen
zijn ziel vertrekt
groots en vrij
van angst…
Vertrek
gedicht
4.0 met 1 stemmen 5.456 De dood is oranje net als de zon.
Dood spoor van binnen
verbrandde zijn huis
zoals vroeger de zon in Zuid-Frankrijk.
Daar, hoog in de Alpen,
waar Hannibal ooit met zijn troepen trok,
voerde hij vlinders dronken met suikerwijn.
Wat hebben wij toen alle drie gelachen.
Nu, hoog in de kussens,
kleeft het leven alleen nog aan zijn brein…
Ik Vertrek
snelsonnet
4.0 met 5 stemmen 272 Ik wil me niet meer om de zes week melden
We praten enkel over kunst en ’t weer
Ze denken dat ik daardoor reclasseer
Ik heb het al genoeg moeten ontgelden
Daarom zoek ik in ’t buitenland een stek
Zeg AVROTROS...niet iets voor "Ik Vertrek"?…
Vertrekken
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 198 Betrekken van vroegere kamers
Vertrekken van een jong verleden
Zeer lang rekken om te merken:
Steeds meer op dreef met haltes
Trekken op de snelweg naar oud…
Vertrek
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 104 Als ik vertrek,
dan niet
met grote woorden
of veel kabaal,
maar stilletjes,
liefst helemaal
geen taal.
Een glimlach
volstaat,
ik knijp even
de ogen toe,
't is goed zo,
ik ben moe,
ik ga.…
Hirsi Ali Baba
snelsonnet
3.0 met 5 stemmen 866 Ook Hirsi Ali kon niet achterblijven:
Al veel BN’ers zijn haar voorgegaan
En dus werd het hoog tijd dat ook Ayaan
De pen ter hand nam om een boek te schrijven.
Het gaat allang niet meer om schrijftalent,
Maar om de vraag of Nederland je kent.…
Verslagen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 137 Buikpijn, misselijk
makende beelden
vullen tranende
ogen
van hen die
achterblijven.
Toeval dat zij en
niet jij,
niet meer dan dat.
Slechts een moment
op de verkeerde
tijd en plek,
de zoveelste
slachtoffers
van een of andere
religieuze gek.…
Schuttersput
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 1.132 Een klootschietersvrouw nabij Sloten
Vertelde onlangs onverdroten:
Ik zeg hem altijd
Als ik overlijd
Dan gaat al ons geld naar de kloten…
Vrijbrief
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 94 In Egypte ageren de vrouwen tegen een nieuwe wet die het toestaat om na het overlijden van een partner als afscheid seks met hem of haar te hebben.
Dat moet dan wel binnen zes uur na het overlijden gebeuren.…
Doods geluk (1686)
poëzie
3.0 met 44 stemmen 4.446 En vrezen wij nog te overlijden?…
VADERS KRIJTSTREPEN
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 1.206 na zijn overlijden
Herken ik
de tekens
De tekens
aan zijn hemel
Dat ik
me nu pas
aan 'het lezen'
kan wijden?
Stel ik
in verwondering vast.…
Vijf
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 96 regels
in het ochtendblad
vijf simpele regels
maken een stortvloed
van emoties los
de persoon in kwestie
onbekend
doch niet onbemind
vele harten zullen
gebroken achterblijven
met de vraag
hoe had ik haar
kunnen vangen
voordat ze
viel…
hypothese
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 190 stel dat etmalen ophouden te bestaan
onverbrande schepen achterblijven
stel dat de aarde linksaf zou slaan
er geen landen waren om in te lijven
stel er was geen heengaan of wederkeren
wat zou ik dan nog vragen
stel er was niets om te haten of begeren
kwam er dan nog iemand opdagen…
achterblijven (graffiare)
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 33 ze begon
bij het
begin ze
keerde naar
binnen en
maakte de
zwarte steen
wit ze
kraste er
lijnen en
letters in
de sporen
van het
ingekerfde
versteende
verleden
dat ze
achterliet…
Waakvlammetje!!
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 1.165 Soms krijg ik het steenkoud
als ik denk aan mijn overlijden
gevoelstemperatuur onder nul
Me snel maar weer warmen
aan het leven, zelfs al is
het maar een waakvlammetje!…
Op het geraamte van de avond (2)
gedicht
2.0 met 106 stemmen 57.890 even verdop, aan een rivier
misschien, of midden in de bossen
zou het nog wel rustig zijn,
dacht je, en je bent vertrokken.
waarschijnlijk met de eerste
trein die eruitzag als een dier
zonder behoefte aan skelet.
wel leek het sprekende op haar
maar spreken kon het niet,
en ook geen kleren dragen,
laat staan een koffer laten staan
op een vergeten…
ik ga dan maar
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 1.491 dan vertrek ik maar
en zie niet meer om
je wacht niet daar
of roept:
blijf nog even, kom!
ik ga weer verder
op de tast
over een weg
die jij voorvoelde
maar ik nog niet ken
ook al draag ik
een schemerlast
en verlies jij
die ik ben…