Alle inzendingen over papa OR mensen OR kind

Je mocht komen, ja je mocht komen… En je kwam. Keurig in uiterlijk vertoon. Inwendig kreunend: ‘ Ik wil hier niet zijn.’ Iedereen kwam naar jou kijken. Keurig opgedoft in schone schijn. Maar lelijk door hun kritische blikken en bedekt gemompel in hun samenzijn. Jij gedroeg je goed. Met in jouw ogen de pijn: ‘ Ik wil hier niet zijn…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Vijf jaar oud is dat kind, levend in zijn eigen droom, waarin hij troost vindt. Dit ventje, hij praat zo trots, zo stoer over zijn papa, en die was mijn broer.…

Ik heb geen ander kind gewild alleen maar jou. Ik zal altijd voor je klaarstaan omdat ik van je hou. Alleen aan jou wil ik alles geven...... Ik wou dat mijn vader dit gedicht voor mij had geschreven.…

Mijn vader ben je, ik je kind maar nooit meer kom ik thuis.…

Het kind dat ben ik, Jij, de man met de verre blik. Zo heb ik mij en jou, zo heb ik ons Kort, veel te kort samen geweten... Maar jij blijft Mijn vijfde seizoen, De schemerzone tussen toen en later. Ik blijf het kind Jij, voor altijd de vader.…

Ik val in mijn stilte Zink terug in diep gepeins Overdenk al mijn gedachten Beleef gevoelens tot het kleinst. Ik hoor niet meer de stemmen Van hen, voor mij druk pratend Ik reis alleen, graaf dieper De bodem achterlatend. Dan een vraag, aan mij gericht Ik antwoord snel en stug Wanneer men zegt: "Vertel dan meer!" Keer ik hen al de rug…

Ik kijk naar je, naar al je grijze haren, naar hoe je je verschuilt achter je krant. Rimpels, bijna als onneembare groeven, trekken hun sporen op je oude gezicht. Ze zijn gaan tellen voor je: De jaren, alleen de tijd had jij nooit in de hand. Maar je kon wel van het leven proeven, ieder moment was voor jou een gedicht. Ik kijk naar je, zoals…

Die gaan niet weg Ze blijven eeuwig leven; Als jij, mijn lieve papa…

Papa, ik lijk zoveel op jou dat is een lied waar ik zoveel van hou ik luister intens naar de woorden ik galm mee met de muziekakkoorden opa, vader zoon en kind allen zijn ze eensgezind ze lijken zoveel op elkaar vier generaties stonden daar trots sta ik naar jullie te kijken ik behoor tot een van de rijken die kan genieten van zijn gezin…

Lieve papa Dit gedicht schrijf ik aan jou Jij was de beste papa die ik hebben wou Waarom ben je al zo snel van me weggenomen? Hoezo was het niet te voorkomen? Jij was altijd met je fuchsia's in de weer.. In de vrieskast, er weer uit, keer op keer.. Ook hielp je altijd met toernooien van het badminton En wij kwamen kijken als dat kon..…

Waarom bel je me niet, waarom doe je mij zoveel verdriet? Ik heb nog zoveel vragen waar ik graag een antwoord op wil. Maar van jouw kant blijft het alleen maar stil. Ik zit bij de telefoon te wachten: kom ik nog wel voor in jouw gedachten?…

Papa, ik zie je toch zo graag.…

in mijn herinnering neem ik je hand je staf en blije kinderogen warmgezongen door de onsterfelijkheid van elk decemberlied zie hoe ik geniet papa, je was de mooiste en je droeg jouw mantel graag een roodfluwelen kerstmis antwoordt traag op wat mijn hart in zoveel beelden ziet…

Van papa naar mij als doodgewoon persoon. In mijn ogen worden ze steeds kleiner mijn jongste en oudste zoon. Al scheurt de hemel open en dalen alle engelen naast me neer. Gaven ze allemaal hun kracht dan nog deed het zeer. Het enige wat ik kan is daar staan met de kop van een biet. Ben ik nou een papa of ben ik het niet?…

Ik wil al zo lang iets schrijven naar jou. Je bent nog steeds iemand waar ik zielsveel van hou. Je was mijn vader maar alleen niet van vlees en bloed. Toch altijd wijze raad en een hartelijke groet. Ik voelde me thuis kon goed met je praten. Soms leek het wel alsof je de vulling was voor al mijn gaten. Wil je graag zeggen dat ik je vrouw…

De tijd Trekt jou Verder en verder Weg Maar Ik wil niet vergeten Je stem, Je lach, Je geur, Je laatste blik Ze staan gebrand In mijn geheugen Ik koester ze, Diep in mij Verborgen, Geborgen Wil ik nooit Vergeten…

en licht een kind dat zegt als ik groot ben wil ik de maan hoe ze lacht en ik slik want jij kijkt me aan.…

Mijn zoon zit vol vreugde als papa er weer is, Dan glundert hij van top tot teen Overdag voelt hij toch een gemis, En voelt zich een beetje alleen, Papa, Papa, hij zegt het wel honderd keer, Nee, schat vanavond pas, Vanavond zie je papa weer.......…

Papa lief, lief, lief; gebruik niet meer! Ik zie het in de poppetjes van je ogen Papa lief, lief; misbruik niet meer!! Gebruik je verstand in de Kamer Papa lief; verbruik je energie niet!!! Laat mij je oplichten tot blijvend geluk Je zoontje Lancelot, mede namens Mama…

Verpletterend een geschenk uit de hemel Lamgeslagen kind voor jullie beide Onthutst een zoon volgroeid en prachtig mooi Complicaties dat het jou moest overkomen Vechten voor je leven zo klein als je bent zal je moeten knokken Met de liefde van je mama en papa is jullie band héél bijzonder…

papa is jullie hart elke traan wil ik wel huilen met een hart gehuld in smart…

De weekendpapa wandelt door het park zijn dochtertje raapt enthousiast kastanjes op en toont ze één voor één kastanjes als haar ogen en gevonden net als papa die vanmorgen nog verloren was in de speeltuin kent ze Robin die met stenen gooit en ruzie krijgt van mama en van papa maar moet een weekendpapa ruzie geven hij ziet zijn dochtertje…

De middag straalt er spelen kinderen op straat papa is vrij vandaag en mama ook de zee lokt het is druk, druk, druk de aarde werkt ik niet en kijk tv schrik op en dan komt de vloed als een dief in de nacht de wereld en de mensheid huilt, huilt, huilt zeeën van tranen…

Onze papa is een ster Hij staat aan de hemel, heel ver. Als je `s avonds voor je raam gaat staan Zie je daar onze papa staan. Je mag gerust even naar hem zwaaien, Dat doen wij ook heel trouw. En als je dan de wind voelt waaien.. Weet dan... Onze papa zwaait naar jou.…

Fietsend is er altijd weer dat extra commentaar: Papa waarom waarom staat die oude molen daar? Waarom wonen er toch mensen in dat wijkje? Pap ik moet een zeikje ('t is echt waar!)…

Ik mis je papa <3.…

papa, we leren hoe we verliezen omsmeden in overwinning hoe we verdriet kunnen kneden tot het vreugde wordt we ruiken nog altijd de geur van kruiden en jasmijn we horen nog altijd de duiven koeren op het plein papa, we leren om onze tranen hun weg te laten gaan we komen thuis, papa…