Alle inzendingen over pijn OR verdriet OR leven

Het is een oceaan van zielsveel pijn, Zonder eb en vloed, Ik verban je uit mijn leven, Voor nu en voorgoed. Traan, verdriet, woede, kwaad...…

Zoals tijd in het leven snijdt, Meedogenloos en zonder spijt. Zoals pijn en verdriet teveel kan zijn, In jouw leven het refrein. Zo ook weer kan er dat moment komen, Dat je weer in jouw dromen durft geloven.…

en drogen onze ogen Pijn slijt, verdriet gaat over zolang we in het leven blijven geloven Heb hoop, heb vertrouwen blijf hoop in het leven houden Blijf vechten, blijf strijden een winnaar is geen opgever…

Leven met jou als moeder, is leven met verdriet.  Leven met jou als moeder, is het leven niet. Wat jij aanricht, is meer dan alleen pijn. Soms hoop ik nog dat je kan veranderen. En denk hoe fijn het dan zou zijn. Maar na 37 jaar begin ik het toch wel te zien. Je wordt steeds iets minder mama, en steeds iets meer Christien.…

zonder trots in schaamte je verlangen te verlaten in het niets je ziel en pijn in het oneindige verloren te zijn en dan als niets meer is lief wat is er meer verdrietig dan zo nietig niet durven te zijn te geven echt tot in het eindige volkomen te leven en dan…

Elke dag leid ik een vreedzaam leven hier waarvan ik geniet ofschoon de oorlog, de pijn teleurstellingen en verdriet in mij zijn geworteld; het is de erfenis die mijn vader in mij achter liet.…

Als pijn zich blijft presenteren. Als het verdriet je blijft verslaan. Moet het geluk zich trotseren. En als lichtpunt in je leven staan. Het geluk moet je durven te vertrouwen. Kan dat niet, dan gaat het mis. Want van geluk moet je gedeeltelijk je leven opbouwen. Tot iets wat het mooiste voor jou is!…

Niet zonder onheil Niet zonder pijn Eeuwige blijdschap bestaat nu eenmaal niet Leven is leven mét en zonder verdriet…

Ze mag nu verder leven altijd zonder pijn dat is haar nu gegeven voor eeuwig Thuis mogen zijn.…

Ik kan ze niet vergeten, omdat ik toen mijn leven, pas leven noemen kon. De jaren die verstreken zijn, maakten van mij een oude vrouw. Met boordevol herinneringen, herinneringen vol verlangen naar jou. Op sommige momenten, dan trek je aan mijn hart, wat droevig en vol van pijn.…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

wat zou er na dit leven zijn? je wil het zo graag weten is er dan nog zoveel verdriet en pijn? je wil dingen gewoon vergeten je wil er zo graag achterkomen misschien dat het wel beter is van binnen kun je er van dromen is er dan iemand die me mist?…

We hebben het gehaald ondanks de hevige pijn, we hebben alleen nooit geweten dat het zo verschrikkelijk zou zijn. We zullen je missen de rest van ons leven, want verdriet blijft voor altijd en niet voor even.…

Veilig is leven wanneer binden je niet heilig is. Armen om je heen liefde voelen kus. Pijn die niet komt als samen zijn niet je ding is. Verdriet uit eenzaamheid veiliger dan uit liefdesverdriet.…

Het leven was soms niet fijn dan voelde ik mij verdrietig en klein bang voor woorden die mij raakten gekwetst worden deed heel veel pijn toch heeft het ook inzicht gebracht waardoor ik weer mezelf kon zijn.…

, je voelt je leeg Mijn hart is beschadigd door het leven Het heeft vele scheuren verkregen veel scheuren zijn al geheeld mijn hart zit vol met littekens Een herinnering van al de pijn en verdriet uit het leven Nog niet alle scheuren zijn geheeld Voor dat ik sterf komen er nog veel meer littekens Mijn hart heeft littekens van het leven…

De tijd gaat voorbij, stil, onopgemerkt bevroren wordt het verdriet, de pijn de ontzetting van de eenzaamheid maar slechts voor even We wandelden andere wegen in dezelfde tijd en het leven dat je achterliet betast eindeloos de tijd, mijn tijd en maakt tastbaar hoe je was.…

gegeven Het doet pijn, ik voel verdriet, teleurgesteld, verraden en leeg Weer iemand die mijn hart breekt…

Als vanzelf liet het leven zich leven Er bestond nog geen toen Al maanden leeft hij in het nu. Het bed is zo leeg, geen oor dat luistert. De pijn en verdriet als de nachten zonder slaap. Met de schuld moet hij verder, worstelen in het heden en dat is het nu…

Ik heb van nature, in mijn aard een positieve instelling naar en in mijn leven, uiteindelijk altijd gehandhaafd. Want ik heb een lach na verdriet, een lach bij pijn, een glimlach bij woede en een schaterlach na eigen lijden. Het is mijn lach, die me van mijn zwaarmoedige kant om het leven te benaderen, Godzijdank, wist te bevrijden.…

Verdrietig? Eenzaam? Heb je pijn of verdriet? Lukt het allemaal even niet? Het leven lonkt, maar je moet willen. Steeds weer, wanneer je denkt 't Zien zitten, doe 'k niet meer Schijnt toch, God weet vanwaar het komt, Dat kleine lichtpunt weer. Zie ik een glimlach?…

Zelfbeklag is voor een dichter prachtig met zijn tedere pen voelt hij zich oppermachtig hij kan het zo omschrijven alsof hij de liefde met de pijn of het verdriet zou bedrijven het is niet ieder mens gegeven om iets te maken van treurnis in zijn leven.…

De pijn van "zijn" zal altijd overheersen de pijn van verdriet eveneens de weemoed van wat ooit was is ineens weg, nooit meer goed. De pijn van onzichtbaar verdriet zal altijd om hen heen hangen als een doorzichtig voile waar geen traan doorkomt.…

toch komen Dat ik ze alleen verder moet laten gaan Dat gebeurt steeds in m’n dromen En die pijn en dat verdriet kan ik niet meer aan.…

Ik kende het niet, tot ik ook, met genoeg pillen het leven verliet.…

je wordt gekoesterd door de aandacht van gelopen races warmte delend met herinnering betrouwbaarheid en nostalgie van vroeger helaas er zit nu geen beweging in geen spanning en de pijn van leven op het scherpst soms was het fijn dalen diep de toppen waren onbegrensd zo’n leven wordt door jou niet meer gewenst jij wilt de…

Een traan van geluk, echter vaak ook een traan van verdriet, die laatste tranen willen wij mensen liever niet. Maar zij horen ook bij het leven, want zonder hun is het moeilijk liefde te delen. Daarom pak elke kans wanneer die zich biedt, om tranen te drogen die een ander niet ziet. Dan wordt elke nieuwe dag.…

het verhaal van mijn leven in één wens geschreven vervulde dromen oeverloos vergaan zachtjes mijn verdriet in vloeiende tranen stil is de pijn als wanhoop schreeuwt in gekregen tijd door liefde omringd waar dromen zelf als leven vergaan…

Verdriet en pijn Waarom moet dit zo zijn Is dit je lot Een verschrikkelijke ziekte maakt je kapot De diagnose is gesteld Heel voorzichtig is het verteld Chemo om iets langer te leven Maar tenslotte ga je het toch begeven Vechten tot de laatste traan En dan moet je het leven laten gaan.…